...รักร้ายๆผู้ชายหน้าสวย...

ลำดับตอนที่ #9 : ( !!!>o< ) ความสับสนในหัวใจ ( >o

ท้องฟ้ามืดมิดในยามคำคืนมีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาในห้องที่ถูกตกแต่งเรียบมีสไตล์อย่างลงตัวด้วยวัสดุราคาแพง ผนังห้องสีขาวสะอาดมีรูปภาพศิลป์ต่างๆหลากหลายอารมณ์ประดับอยู่ บนพื้นปูด้วยพรมสีแดงสด เฟอร์นิเจอร์ต่างๆจะเจาะติดกับผนัง มองไปตรงกลางห้องจะเห็นหญิงสาวนอนอยู่บนเตียงใหญ่หนานุ่มสีขาวสะอาด สายลมพัดเบาๆเข้ามาทางระเบียงมีชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ผมสลวยสีน้ำตาลอ่อน รับกับใบหน้าที่สวยดั่งเทพบุตรในยามราตรีกำลังยืนเหม่อลอยทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้

“ เฮ้อ...เมื่อไหร่เหตุการณ์ต่างๆมันจะจบลงสักทีแล้วยัยเต้าหู้ยี่นี่ดันมาสำออยไม่สบายอีก ” ชายหนุ่มพึมพรำเสร็จก็หมุนตัวเดินกลับมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวไม้ตัวสีขาวที่อยู่ข้างเตียงซึ่งมีหญิงสาวนอนอยู่ เขายกฝ่ามือมาแตะที่หน้าผากของหญิงสาวเบาๆเพื่อวัดอุณหภูมิในร่างกาย

“ ตัวร้อนขนาดนี้ทำไงดีว่ะเนี้ยที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ด้วยพ่อก็ไม่อยู่แม่ก็ติดถ่ายละครคนใช้ก็พากันลากลับบ้านงั้นโทรหาพี่หมอโอ๊กให้มาดูอาการดีกว่า ”

~ แต่ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว มันคงห้ามไม่ไหว คิดถึงยังไงก็ยังคิดถึงเธออยู่อย่างนั้นเจอใครต่อใครเป็นร้อยเป็นพันแต่ว่าฉันเหงาเมื่อไหร่ในใจฉันมีแค่เพียงเธอ ~

ตรู๊ด!!!!ตรู๊ด!!!!ตรู๊ด!!!!โครม!!!!!

“ โธ่โว้ย!!!ทำไมพี่หมอโอ๊กไม่รับสายว่ะ...เปิดแต่เพลงรอสายอยู่นั่นแหละคนเขาเดือดร้อนจะเป็นจะตายอยู่แล้ว ไอ้พี่หมอบ้า ” เสียงโหวกเหวกโวยวายของโทวะหลังจากที่เขวี้ยงมือถือ Nokiaรุ่นใหม่ล่าสุดกระแทกลงบนพื้นหักสองท่อนอย่างโมโหเนื่องจากปลายสายไม่มีใครรับ

“ ทำไงดีว่ะเนี้ยเอางี้เช็ดตัวแล้วให้ทานยาก่อนละกัน ” โทวะเดินออกไปจากห้องนอนสักพักแล้วเดินกลับมาด้วยกะละมังที่มีน้ำอุ่นและผ้าขนหนูสีขาว เขาชุบผ้าขนหนูลงในน้ำอุ่นแล้วบิดให้หมาดๆ หน้าสวยแดงเหมือนมะเขือเทศสุก เหงือผุดตามหน้าผากไรผม มือสั่นน้อยๆเมื่อยามใช้ผ้าเช็ดไปตามตัวของหญิงสาวพอเช็ดตัวเสร็จเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าที่หญิงสาวสวมอยู่ เสียงของหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อจัดการกับเสื้อผ้าเสร็จเขาก็รีบเอาผ้าห่มมาปิดร่างที่น่าสัมผัสของหญิงสาวแล้วก็เดินออกจากห้องไปโดยไม่ลืมป้อนยาและจุมพิตที่หน้ผากของหญิงสาวเบาๆ

~ But only love can say – try again or walk away.But I believe for you and me the sun will shine one day…~

“ ฮัลโหล ”

“ เฮ้ยเท็ปเปตอนนี้แกว่างป่าวว่ะไปเที่ยวคลายเครียดกัน...”

“ อะอืม...ที่ไหนละว่ะ”

“ ที่............” หลังจากโทวะบอกที่นัดหมายเสร็จเขาขับรถไปยังที่หมายนั่นก็คือ ~ YOKOKI CLUB ~ ซึ่งเป็นสถานที่ที่เขาก็เท็ปเปมาเที่ยวกันประจำ โทวะเดินเข้าไปในผับแล้วเลือกโต๊ะที่นั่งด้านในสุดเขาสั่งเครื่องดื่มที่มีดีกรีสูงที่สุดมาดื่ม หลังจากที่เขามาถึงไม่นานเท็ปเปก็เข้ามานั่งร่วมด้วย

“ เป็นไรว่ะแกอยู่ดีๆก็โทรมาชวนฉัน? ”

“ ฉันแค่สับสนหัวใจนิดหน่อยว่ะ... ” ว่าแล้วก็ยกแก้วที่มีน้ำสีอำพันดีกรีสูงดื่มรวดเดียว แล้วก็เติมใหม่อีกเท็ปเปเห็นท่าไม่ดีก็รีบห้ามเพราะรู้สึกว่าเพื่อนสนิทเริ่มจะเมา

“ ฉันไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมอยู่ใกล้ๆยัยเต้าหู้ยี่แล้วมันต้องทำตัวไม่ถูก อยากจะแกล้งเรียกร้องความสนใจเมื่อเห็นยัยนี่โวยวายฉันยิ่งมีความสุข...ทำไม...”

“ อ้าวแล้วนางฟ้าของแกหละแกเอาเค้าทิ้งไว้ที่ไหน แกจะควบสองคนเลยหรอว่ะ ”

“ ฉันคิดว่าฉันรักยัยนี่แล้วหละว่ะ...คร๊อก!!! ”

“ เฮ้ยเดี๋ยวก่อนดิ...อ้าวสลบไปซะงั้นไอ้บ้าเอ้ย!!! ” หลังจากที่โทวะสลบไปเท็ปเปก็วางแบงค์พันห้าใบไว้บนโต๊ะแล้วลากร่างเกือบจะไร้วิญญาณของเพื่อนสนิทไปยังรถสปอร์ตสุดหรู แล้วก็รีบบึ่งรถไปยังบ้านของโทวะ เมื่อมาถึงก็ลากร่างลงจากรถเข้าไปในบ้านแล้วก็ลากขึ้นห้องนอนของโทวะภายในห้องมืดสนิทเท็ปเปลากโทวะไปนอนบนเตียงแล้วจัดการกับเสื้อผ้าที่ใส่เสร็จก็ขับรถกลับบ้านตัวเอง

“ อะอืม....น้องหมีจ๋า....ทำไมวันนี้ขนฟูจังเลยตัวก็ใหญ่แถมอุ่นอีกด้วย ”

โทวะมองดูเอริกะที่กำลังหลับตาพรึมพรำเบาๆขยับเข้าไปกอดน้องหมีโทวะให้แน่นขึ้นแล้วก็จุมพิตเบาๆที่หน้าผาก หึหึ ยัยนี่ตลกดีแหะ

“ นี่ยัยเต้าหู้ยี่ตื่นมาก็ลวนลามกันเลยน่ะลืมตาดูโลกบ้างดิ ”

เอ๊ะ!!!น้องหมีพูดได้ด้วยหรอ...ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก...กรี๊ด!!!!

“ ไอ้หน้าบางแกทำอะไรฉันหนะแล้วที่นี่ที่ไหนทำไมนายต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย...แงงงง ” เอริกะลุกพรวดยืนตรงเคารพธงชาติทันทีหลังจากที่เห็น...

“ อะไรฉันทำอะไรเธอแค่นอนบนเตียงด้วยกันแค่เนี้ยทำเป็นโวยวายไปได้ ” ( มันยังไม่รู้ตัว )

“ ถ้ามันแค่เนี้ยฉันก็จะไม่โวยวายหรอกน่ะแต่ว่านายไม่ได้ใส่เสื้อผ้านี่!!!ไอ้บ้า!!!ไอ้หื่น!!!ไอ้ลามก!!!กรี๊ด!!!! ”

( OoO ) ว๊าก!!!!! โทวะน้อยของฉัน!!! ( OoO )

ปั๊ง!!!!

“ เสียงดังอะไรแต่เช้าฮ่ะโทวะ...แม่เพิ่งกลับมาจา....ว๊าย!!! ” คาซึมะ ยูมิโกะหรือแม่ของโทวะเปิดประตูเข้ามาในห้องหลังจากได้ยินเสียงโวยวายของลูกชาย แต่พอเปิดประตูเข้ามาก็ต้องจ๊ะเอ๋กับลูกชายสุดที่รักกำลังนั่งโชว์ออฟอยู่บนเตียงเถียงกับหญิงสาวคนหนึ่ง

ณ ห้องนั่งเล่น

“ นี่มันอะไรกันโทวะ ทำไมถึงทำตัวเหลวไหลแบบนี้แล้วแม่หนูคนนี้เขาเป็นใครมาจากไหน? ”

“ หนูชื่อ นากายามะ เอริกะ ค่ะ ”

“ หืม...ลูกของคุณนากายามะ อากิใช่ไหมจ๊ะแล้วนี่หนูมาอยู่ที่บ้านน้าได้ยังไงไหนเล่าให้ฟังสิโทวะ ”

“ เออ..เมื่อวานผมไปเที่ยวสวนสนุกกับยัยนี่เอ้ยเอริกะแล้วเขาก็เกิดไม่สบาย ผมเลยพามาพักผ่อนที่บ้านเราเพราะที่บ้านเขาไม่มีคนอยู่หนะครับ ”

“ แค่ดูแลแล้วมันเกี่ยวอะไรกับการไม่ใส่เสื้อผ้าฮ่ะ!!! ”

“ ผมเช็ดตัวให้เธอส่วนเสื้อผ้ามันสกปรกผมก็เลยจัดการถอดออกแล้วผมก็ออกไปเที่ยวกับไอ้เท็ปเป หลังจากนั้นผมก็ไม่รู้ว่าผมมานอนเปลือยอยู่บนเตียงได้ยังไงแต่ผมไม่ได้ทำอะไรจริงๆน่ะครับแม่”

“ แต่ถึงยังไงเธอก็เห็นของเขาหมดแล้วไม่ใช่หรอ ผู้หญิงเขาเป็นฝ่ายเสียหายน่ะถ้าใครรู้เข้าจะเป็นยังไงเอางี้แต่งงานกันเลยดีไหมจะได้ยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย ”

“ แต่งงาน!!!ไม่น่ะค่ะ / ครับ ”

“ ห้ามปฏิเสธ...แม่ถูกเสมอไปแต่งตัวได้แล้วทั้งสองคนเดี๋ยวแม่จะพาไปแถลงข่าว หุหุ ” ( ในที่สุดฉันก็มีลูกสะใภ้สักทีแถมเป็นลูกคุณนากายามะ อากิ เจ้าของภัตรคารนากายามะที่โด่งดังที่สุดในกรุงโตเกียว หุหุ อย่างนี้ต้องจับให้อยู่หมัด )

“ เพราะนายนั้นแหละ!!! ”

“ เธอนั้นแหละ!!! ”

“ นายนั้นแหละผิดห้ามเถียงฉันถูกเสมอ เชอะ!!! ”

ผลั๊วะ!!!!

“ ถูกเสมอๆๆๆเธอเป็นแม่คนที่สองฉันหรือไงถึงมาสั่งฉันได้!!! ”  

“ นี่นายกล้าตบหัวฉันเลอะ!!!หึม!!! ”

ผลั๊วะ!!!พลั๊ก!!!!! แควก!!!! เอ๊ง เอ๊ง เอ๊ง เอ้ย!!! โอ้ยโอ้ย โอ้ย ฉันเจ็บน่ะยัยซาดิส!!!!                                                        K ~ - 
-