คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : o( Y^Y )o จุดเริ่มต้นของชีวิต o( Y^Y )o
“ ตายแล้ว...ทำไมไอ้เจ้านาฬิกามันไม่ยอมปลุกน้าเฮ้อไปโรงเรียนสายตามเคย...” หญิงสาวม.ปลายปีสองนามว่า นากายามะ เอริกะสวมแว่นตาหนาเตอะ กำลังวิ่งหัวฟู หอบหนังสือพะรุงพะรัง รีบไปโรงเรียน
“ ฮัลโหล...ว่าไงน่ะยูโกะต้องเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดไส้ติ่งด่วน!!อืมๆๆๆไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันหาตัวนางแบบใหม่ให้ ” เอริกะวิ่งไล่ควายจนไม่สนใจคนที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ข้างรถเก๋งสีดำ
พลัก!!!!!!โอ้ย!!!!!!!
“ นี่วิ่งภาษาอะไร...ไม่เห็นหรือไงว่ามีคนยืนอยู่!!!! อ่ะ!!!!!” เอริกะวิ่งชนคนที่ยืนอยู่ข้างรถเก๋งนั้นอย่างจังจนแว่นและของในมือกระจุยกระจายตกบนพื้น
“ ขะ...ขอโทษค่ะ!!!! ” ต๊ายแล้วหนังสือตกกระจายเต็มพื้นหมดเลย...อ่ะแว่น!!!!แว่นตาฉันหายไปไหนเนี้ยสายก็สายดันมาวิ่งชนคนอื่นอีก...ทำไมมันวุ่นวายแบบนี้เนี้ย
“ อ่ะนี่แว่นตา...เธอนี่หน้าตาใช้ได้เลยน่ะเวลาถอดแว่นนี่ดูดีใช่ย่อยสนใจเข้าวงการไหม? ” เอริกะเงยหน้ามองคนที่ชนอย่างตกใจ
“ ไม่หละค่ะ...ทางโรงเรียนหนูเขามีกฎห้ามนักเรียนยุ่งเกี่ยวกับวงการดาราว้าย!!สายแล้วหนูต้องไปแล้วค่ะเดี๋ยวโดนลงโทษ ขอบคุณน่ะค่ะ ” หญิงสาวรีบคว้าแว่นที่หาเจอแล้วมาสวมแล้วรีบสปีตบาทาวิ่ง
“ ช้าไปแล้วต๋อย...ฉันเพิ่งตัดสินใจได้ว่าเธอต้องไปเป็นนางแบบแทนคนที่กำลังเข้าโรงพยาบาลแต่ตอนนี้ฉันต้องพาเธอไปแปลงโฉมก่อนน่ะ!!!” คนที่ถูกชนคว้าแขนไว้ทันแล้วก้ลากหญิงสาวขึ้นรถอย่างอารมณ์ดี
( OoO ) ไม่น้า!!!!!!ใครก็ได้ช่วยฉันที!!!!!!! ( OoO )
“ ขอโทษที่ลากเธอขึ้นรถมาด้วยอย่างนี้น่ะฉันชื่อ ฮิงาวาระ โทโมโกะ อายุ 26ปี ต่อไปนี้ฉันจะเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอ...เธอชื่ออะไร? อายุเท่าไหร่? ...” ( -_- ? ) ฮิงาวาระ โทโมโกะ เริ่มแนะนำตัวหลังจากที่นั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว
“ นา...นากายามะ เอริกะ อายุ 17ปีค่ะ...” ( TOT ) เอริกะนั่งก้มหน้าน้ำตาคลอเบ้า ( แล้วฉันจะโดนจดรายชื่อเข้าห้องกิจการนักเรียนไหมเนี้ย...)
“ อ่ะ...ถึงแล้วลงมาสิมัวแต่อึ้งอยู่ได้!!! ” โทโมโกะลากแขนหญิงสาวลงจากรถ
( OoO ) ( OoO ) ( OoO )
สถานที่ที่เจ๊คนนี้พามาก็คือร้าน ~ Change of beauty ~ ศูนย์รวมเหล่าพวกดารานางแบบต่างเข้ามาใช้บริการเข้าคร์อสเสริมสวย fitหุ่นให้สวยเช็ง...ฉันเคยได้ยินมาว่าคร์อสนึงเฉียดแสนเยน โอ้ยแล้วนี่ฉันจะหาเงินที่ไหนมาใช้คืนเนี้ย!!!
“ ฉันเป็นเจ้าของที่นี่ อยากได้อะไรบอกฉันได้เดี๋ยวฉันจัดให้แต่ตอนนี้ฉันต้องแปลงโฉมให้เธอซะก่อนน่ะสาวน้อย ” พอพูดจบเจ๊แกก็เรียกให้พี่ๆพนักงานมาลากฉันไปแปลงโฉม...ส่วนเจ็แกก็ไปเตรียมเขียงกับมีด เอ้ย!! เครื่องขัดหน้าขัดผิว แต่งหน้า ชุดเสื้อผ้า รองเท้า โอ้ย!!!!!คนพวกนี้จะฆ่าฉันหรือไงกันอยู่ดีๆก็จับฉันแก้ผ้า อาบน้ำขัดผิวขัดหน้าซะจนฉันน่วมไปหมด นี่มันคนน่ะ....ไม่ซีเมนต์ซะหน่อยขัดได้ขัดเอาเจ็บน่ะโว้ย!!!!! พอขัดหน้าเสร็จก็เอาอ่ะไรต่อมิอะไรมาละเลงใบหน้าทิ้งไว้ 30 นาที แล้วเจ๊แกก็จัดการหั่นผมที่ฟูของฉันออก ส่วนแว่นตาก็ถอดออกแล้วใส่คอนแทคเลนย์สีเทา ทาครีม แต่งหน้า แต่งตัว แต่ง.................ในที่สุดก็เสร็จสักที่ เฮ้อ....เหนื่อย....
( OoO ) ( OoO ) ( OoO ) => พวกเจ๊ๆ
“ สะ...สะ...สวยมากเลยจ๊ะสาวน้อย ไม่น่าเชื่อว่าคนหน้าตาเฉิ่มๆจืดๆแบบเธอพอแปลงโฉมเสร็จจะออกมาสวยแบบนี้ ” ทุกคนในร้านต่างตกตะลึงและยิ้มอย่างภาคภูมิใจกับผลงาน
“ อะ...อะไรน่ะค่ะ? ” โอ้ว!!!หญิงสาวผมยาวเหยียดตรงสลวยสีดำขลับรับกับใบหน้าเรียวรูปไข่ Make upโทนสีอ่อนๆให้ดูสดใสสมวัยตาโตเทา ( ดูเย็นชาน่าค้นหา ) จมูกโด่ง ปากบางสีแดงระรื่อ ผิวขาวอมชมพู สวมชุดกระโปรงสีชมพู นี่ฉันหรอเนี้ย...Ooh!!!!!!!! ( >///< )
“ ก่อนที่จะไปถ่ายแบบฉันอยากให้เธอเซ็นต์สัญญากับฉันก่อน...นี่ใบสัญญาเซ็นต์ซะ...”
พอเจ๊พูดจบก็ให้ฉันเซ็นชื่อลงในใบสัญญาโดยมมีข้อตกลงว่า...
- ห้ามเปิดเผยประวัติหรือตัวตนที่แท้จริงให้ผู้อื่นรู้จัก ( ยกเว้น คนในครอบครัว และ ผู้จัดการส่วนตัว )
- ห้ามมีแฟน / กิ๊ก / สามี เดี๋ยววุ่นวาย
- ต้องเข้าวงการเป็นระยะเวลา 5ปี
“ 5 ปี!!!!!!ไม่เอายิ่งห้ามฉันมีแฟน / กิ๊ก / สามี อีก เดี๋ยวก็ได้ขึ้นคานกันพอดี ” เอริกะแหกปากลั่นร้าน
“ งั้นเธอก็จ่ายค่าชุด ค่าเสริมสวยต่างๆมา...รวทั้งหมด ล้านเยน!!!! ” เอริกะมองหน้าเจ๊แกที่ตอนนี้แบมือรอเงินพลางยิ้มอย่างโหดเหี้ยม
“ ล้านเยน...บ้าสิแล้วหนูจะเอาที่ไหนมาจ่ายให้คุณ ” เอริกะเดินถอยหลังเตรียมวิ่งออกจากร้าน
“ อ้าวก็เธอเป็นลูกของเจ้าของภัตรคารนากายามะไม่ใช่หรอ แค่ล้านเยนเธอคงจ่ายได้สบายเฉิบ...” เจ๊โทโมโกะวิ่งมาดักหน้าพลางคว้าโทรสัพท์มือถือขึ้นมา
“ ไม่เอาตั้งล้านเยนแม่หนูไม่ให้หรอก...กว่าจะได้เงินมาแต่ละเยนหยาดเหงื่อแลกไปตั้งเท่าไหร่ ” เอริกะเริ่มรู้สึกถึงออร่าอำมหิต
“ งั้นฉันจะแจ้งไปทางโรงเรียนเธอ ...สวัสดีค่ะตอนนี้ฉันทราบมาว่าเด็กนักเรียนคนนึงที่ชื่อ นากายามะ เอริกะกำลังทำงานเกี่ยวกับวงการดารา...ไม่เป็นไรค่ะ..ค่ะสวัสดีค่ะ...” เจ๊โทโมโกะทิ้งไพ่ใบสุดท้าย ตายแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆฉันต้องโดนไล่ออกแน่ๆทำไงดีๆๆๆๆๆเฮ้อ.....
“ ตกลงค่ะ...ไหนๆก็จะถูกไล่ออกจากโรงเรียนแล้วฉันทำงานร่วมกับคุณก็ได้..”
“ เยี่ยม!!!! งั้นเดี๋ยวฉันเตรียมหาที่เรียนใหม่ให้เธอก็แล้วกันน่ะและต่อจากนี้ไปเธอจะต้องใช้นามแฝง มิงาซาวะ มิกิ ”
นี่ก็ผ่านมา 1ปีแล้วสิน่ะเฮ้อ.......ยิ่งคิดถึงตอนนั้นทีไรมันทำให้ฉันเจ็บใจทุกที เจ๊น่ะเจ๊เจ้าเล่ห์ใช่ย่อย แต่ถึงยังไงตอนนี้ฉันก็ต้องทำตามหน้าที่ให้ดีที่สุด!!!!!!แล้วเมื่อไหร่ฉันจะมีแฟนหละเนี้ย!!!!!!
che ery K ~
ความคิดเห็น