...รักร้ายๆผู้ชายหน้าสวย...

ลำดับตอนที่ #2 : ( = w = ) ถ้าหากโลกนี้มีแต่ผู้ชายอย่างนาย...ฉันขอตาย-ดี-กว่า!!! ( = w = )

“ สวัสดีตอนเช้านักเรียนห้อง 3-D ทุกค...” อาจารย์แมงป่องแห้งทักทายนักเรียนอย่างอารมณ์ดีเพราะคาบแรกของตอนเช้าเป็นวิชาฟิสิกส์ที่อาจารย์เป็นอาจารย์ประจำวิชา

ผลั๊ก!!!!!!!!!!!

“ ขอ...ขอ...ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ!!!! ” ( - /// - ) นากายามะ เอริกะ วิ่งเข้าห้องเรียนอย่างรวดเร็วจึงชนกับอาจารย์แมงป่องแห้งจนหน้าเกือบจะวัดกับพื้นหน้าห้องว่าหนาเท่าไหร่

“ นี่เธอ...นากายามะ เอริกะ ตอนนี้มันกี่โมงแล้วฮ่ะ...ไปยืนนอกห้อง!!! ” เมื่ออาจารย์แมงป่องแห้งลั่นวาจาจบหญิงสาวก็รีบวิ่งออกไปยืนนอกห้องแต่ดันเอาหัวไปกระแทกกับประตูซะนี่

“ ก๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!อุ๊บบบ!!!! ” เสียงหัวเราะดังมาจากโทวะซึ่งตอนนี้นั่งกุมท้องอยู่ที่โต๊ะโดยมีเท็ปเปที่นั่งโต๊ะอยู่ข้างหลังเอามือปิดปากไว้

“ ตลกมากใช่ไหมฮ่ะคาซึมะ โทวะ ถึงเธอจะเป็นลูกเจ้าของโรงเรียนที่นี่ก็จริงแต่อย่าลืมสิคุณฟุคาวาจิพ่อเธอได้ฝากเธอไว้กับฉัน ไปยืนหน้าห้องกับนากายามะ เอริกะไป๊!!!!!!! ”

( TOT ) โอ้...ม่ายยยยย!!!!ทำไมมันต้องซวยแต่เช้าเลยฟ่ะ...ฟ้าม่ายยุติธรรมมมมมมม ( TOT )

และแล้วผมก็โดนอาจารย์แมงป่องแห้งไล่ให้มายืนที่หน้าห้องคู่กับยัยเต้าหู้ยี่..แค่ผมหัวเราะนิดหน่อยก็โดนเฉิดหัวออกมาเฉยเลย คิดแล้วมันน้อยใจ...ตั้งแต่ยัยเต้าหู้ยี่นี่เข้ามาเรียนได้ 1 อาทิตย์ ผมก็เจอแต่เรื่องวุ่นๆไหนจะโดนอาจารย์แมงป่องแห้งลงโทษโทษฐานไม่ดูแลยัยนี่...ทำให้ยัยนี่ต้องมาหลับในห้อง ( อ้าวแล้วจะให้ผมทำยังไงอ่ะคร้าบบบอาจารย์...)

“ เพราะเธอนั้นแหละ...ที่ทำให้ฉันต้องมายืนหน้าห้องแบบนี้ ” ( = w = ) หลังจากที่โทวะเดินออกมานอกห้องก็ประกาศศึกสงครามทันที

“ อ้าวจะมาโทษฉันได้ไง ช่วยไม่ได้นายหัวเราะเสียงดังทำไมหละ สม-น้ำ-หน้า ว่ะฮ้าฮ้าฮ้าฮ้าฮ้ ” (>55O55<) หญิงสาวอ้าปากหัวเราะอย่างสะใจ

“ เงียบไปเลยน่ะยัยเต้าหู้ยี่ !! เวลาหัวเราะหนะหุบปากลงบ้างก็ได้น่ะ...กลัวฉันไม่รู้หรือไงว่าเธอมีลิ้นไก่ แมงวันแมงหวี่บินเข้าไปในปากเธอแล้วไม่รู้กี่ตัว...” ( = w = ) โทวะทำหน้าขยะแขยง

“ นี่นาย...เป็นผู้ชายภาษาอาราย หน้าสวยก็จริงแต่ในปากเนี้ยสงสัยจะเลี้ยงไว้ซะหลายตัวเห่าดีเหลือเกิน…วันหลังน่ะหัดพูดจาดีๆให้สมกับหน้าตานายซะบ้าง ฉันว่ามันคงจะทำให้นายดูดีขึ้นมาเป็นกองเลยแหละ....ไอ้หน้าบาง!! ” หญิงสาวดึงแก้มโทวะยืดออกแล้วก็ส่ายไปมาอย่างสนุก

“ เฮ้ย!! นี่เธอกล้าด่าลูกๆในปากฉันหรอ...รู้ไหมว่าฉันอุตส่าเลี้ยงมันมาอย่างดีสงสัยว่าลูกๆฉันมันคงจะเกลียดยัยหน้าเต้าหู้ยี่แบบเธอแน่ๆๆ ผู้หญิงอารายหน้าโค-ต-รจะจืดดดดดดด...”  ( = w = ) ว่าแล้วโทวะก็เอามือดึงแก้มหญิงสาวและเอามือขยี้ผมที่ฟูๆอย่างเมามัน

“ นี่ไอ้หน้าบาง...เป็นผู้ชายซะป่าวไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลยน่ะ ถึงว่าทำไมมันมีแต่ผู้ชายมาจีบ หุหุหุหุเพราะนายมันไม่ใช่ผู้ชายหนะซิ!!!หุหุหุ ~ ไม่ใช่ผู้ชาย ไม่ใช่ผู้ชาย ก็เพราะว่าฉันนั้นคือผู้ฉิงที่ไม่อาจเปิดเผยความจริงข้างใ...อุ๊บ!!! ( OoO ) ( OoO )

เพี๊ยะ!!!!!!!!!!!!!!

“ นี่เธอกล้าตบหน้าฉันหรอ!!!รู้ไหมว่าฉันลูกใคร....ฉันลูกเจ้าของโรงเรียนที่เธอกำลังเรียนอยู่นี่ไงหละ ” โทวะวางระเบิดทันทีที่หญิงสาวตบจนหน้าหันเพราะ...

“ แล้วนายกล้าดียังไงมาขโมยจูบแรกของฉัน...ไอ้บ้า ไอ้หน้าบาง ไอ้คนเฮงซวย ไอ้.............!!!!!! ” หญิงสาวตะโกนด่าพลางเอามือมาเช็ดปากอย่างขยะแขยง

“ หุบปาก!!! อย่าคิดว่าฉันจูบเธอเพราะฉันพิศวาสเธอหรอกน่ะ  หน้าเธอฉันแทบไม่อยากจะมอง แล้วไอ้ที่จูบไปเมื่อกี้ฉันแค่ไมรู้จะหาอะไรมาอุดปากเธอดี ฉันเลยสงเคราะห์ปากอันเซ็กซี่ของฉันให้...เธอน่าจะดีใจซะมากกว่าที่ได้จูบกับหนุ่ม HOTหน้าสวยที่ใครๆต่างใฝ่ฝัน...” (  -_-* ) โทวะเอาหน้าสวยๆที่ทำให้หนุ่มๆทั้งโรงเรียนต่างพากันละลายเข้ามาใกล้หยิงสาวแล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

เพี๊ยะ!!!!!!!!!!!!!!

“ ถ้าหากโลกนี้มีแต่ผู้ชายอย่างนาย...ฉันขอตาย-ดี-กว่า!!! ” ( = w = ) หญิงสาวตอกกลับทันทีหลังจากที่ตบรางวัลให้แก่ความภาคภูมิใจของโทวะเป็นครั้งที่สอง

“ งั้นก็ลองดู...ถ้าหากโลกนี้มีแต่ฉัน ฉันจะทำให้เธอหลงรักฉันให้ได้เตรียมใจไว้เถอะยัยเต้าหู้ยี่เธอได้เห็นดีกับฉันแน่!!! ” โทวะฉุดมือหญิงสาวมาวางไว้ที่หน้าอกข้างซ้าย

(  -_-* ) อย่าคิดว่าฉันจะยอมปล่อยเธอไปง่ายๆน่ะ นากายามะ เอริกะ สักวันเธอจะต้องหลงรักฉันให้ได้!!! พวกคุณคุณช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยน่ะคร้าบบบบ!!!!!!! โอ้ย..เจ็บหน้าชะมัดผู้หญิงอะไรมือหนักเป็นบ้า (  -_-* )

“แม่ค่ะ...หนูกลับมาแล้วค่ะ” เฮ้อ...ทำไมวันนี้มันเหนื่อยอย่างนี้น่ะ...ทำไมฉันต้องเกิดมาดวงซวยเจอไอ้หน้าบางนั่นด้วยผู้ชายอะไร ไม่ให้เกลียดผู้หญิง แล้วยังมาขโมยจูบแรกของฉันไปอีก ถึงฉันจะเป็นดารา นางแบบที่กำลังมาแรกเป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่นก็จริง ไม่อยากจะ Said…ว่าฉันไม่เคยโดนใครจูบมาก่อน เวลาถ่ายละครถึงฉากจูบฉันก็ใช้มุมกล้องถ่าย...แล้วนายนี่มันเป็นใครบังอาจนัก หึหึ ฉันจะทำให้เธอหลงรักฉันให้ได้เตรียมใจไว้เถอะเธอได้เห็นดีกับฉันแน่!!! ชิชะอย่าหวังว่าจะทำได้สำเร็จแล้วเราจะได้ให้ดีกันนายคาซึมะ โทวะ ( ไอ้หน้าบาง )!!!      O( -_-++ )O O(  ++ -_-++ )O O( ++ -_- )O

“ อ้าวกลับมาแล้วหรอลูก...เป็นไงบ้างจ๊ะวันนี้ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง มาๆๆๆแม่ทำกับข้าวเตรียมไว้เสร็จแล้วมาทานได้แล้วจ๊ะเพราะเดี๋ยวลูกก็ต้องออกไปเปิดกล้องถ่ายละครเรื่องใหม่ไม่ใช่หรอจ๊ะ ” แม่ของเอริกะเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับอาหารกลิ่นหอมยั่วน้ำลาย

“ แม่ค่ะแล้วฮารุไปไหนหรอค่ะ ? ” เอริกะถามขึ้นหลังจากที่ไม่เห็นน้องสาวตัวแสบตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน

“ อ๋อน้องเค้าไปทำรายงานที่บ้านเพื่อนหนะจ๊ะ..แล้วเมื่อกี้ก็โทรมาบอกว่าจะค้างที่บ้านเพื่อนเลย ”

“ ค่ะแม่..ง้านหนูหม่าแล้วน้ำ ( หม่ำแล้วน้า...) ” หุหุได้ทานอาหารอร่อยฝีมือนางนากายามะ อากิ หรือแม่ของฉันแล้วมันสบายใจอะไรเช่นนี้ แม่ฉันเป็นเจ้าของภัตรคารนากายามะที่โด่งดังในด้านอาหารอร่อย บรรยากาศสวย บริการเอาใจลูกค้าเป็นที่หนึ่ง แห่งกรุงโตเกียว ฉันแม่และน้องสาวคนเดียวอยู่กันสามคน เพราะพ่อของเราเสียชีวิตไปตั้งแต่ฉันอยู่ม.ต้น ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ต้องช่วยแม่ทำงานหาเงินและส่งน้องสาวเรียนหนังสือ ถึงแม้บ้านฉันจะรวยก็จริงแต่พวกเรายึดหลักตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงน่ะค่ะ...

“ อ้า...อิ่มแย้วค่ะอร่อยเหมือนเดิมน่ะค่ะแม่ แล้ววันนี้แม่ไม่ไปควบคุมที่ภัตรคารหรอค่ะหรือให้คุณคาซึยาสึ ยานางิ ดูแลควบคุมแทนค่ะ ” เอริกะถามขึ้นขณะที่นั่งตีพุงอย่างสบายใจ

“ จ๊ะ...วันนี้แม่อยากพักเลยให้ลุงเขาทำงานแทนแม่ อ่ะรีบไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวคนที่กองถ่ายก็จะโทรตามหรอกไปๆๆๆๆเร็ว...” นางนากายามะรีบไล่บุตรสาวให้ไปอาบน้ำ

“ OK. ค่ะแม่ หนูรักแม่น่ะ...” ๐(  - ๐ - )๐ ๐(  - ๐ - )๐

“ หุหุลูกคนนี้...ไม่ยอมโตซะที เฮ้อ...”หลังจากที่หญิงสาวคุยกับแม่เสร็จก็รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อที่จะไปกองถ่าย เดี๋ยวเจ๊ๆเค้าจะรอ...

~ When I for in love with you anything it’s out of the blue…

“ ดีค่ะ...ค่ะๆหนูกำลังจะออกจากบ้านแล้วค่ะ รอแปปน่ะค่ะเจ๊..โอ๋ๆๆๆอย่าน้อยใจน่ะค่ะ ค่ะๆๆแล้วเจอกัน ดีคะ ”

ขณะที่หญิงสาวกำลังขับรถออกจากบ้านเสียงมือถือก็ดังขึ้น สงสัยจะเป็นเจ๊โทรมาและมันก็จริงซะด้วย เจ๊โทรมาบอกว่าให้รีบๆมาสตูดิโอด่วนเพราะเย็นนี้ผู้กำกับเขามีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนได้ทราบ

~ สตูดิโอ ~

“ วันนี้ผู้กำกับมีอะไรหรอค่ะเจ๊ ...ถึงต้องสั่งให้เจ๊โทรเร่งหนูแบบนี้ค่ะ? ” เอริกะถามอย่างตื่นเต้นหลังจากขับรถมาถึงสตูดิโอภายใน25วินาที ( เว่อ...)

“ มีหนะมีแน่จ๊ะแต่ตอนนี้หนูต้องไปแต่งหน้าแต่งตัวทำผมก่อนน่ะจ๊ะ...เอาหละเด็กๆพาหนูมิงาซาวะ มิกิไปแต่งตัวเร็วก่อนที่ผู้กำกับไฮโดทาโร่จะโวยวายเสียก่อนวันนี้มันเป็นวันอะไรเนี้ยมหาวุ่นวายสุดๆแล้วไอ้ผู้กำกับนี่อีกเวลาจะทำอะไรคิดอะไรก็ทำมันซะเดี๋ยวนี้เลย...ไม่เคยคิดถึงคนอื่นฉันละเบื่อจริงๆ ” ทุกคนต่างพากันส่ายหน้ากับเจ๊คนสวยที่กำลังโวยวายลั่นสตูดิโอ

ดาราวัยรุ่นที่กำลังมาแรง มิงาซาวะ มิกิ ซึ่งทุกๆคนในวงการต่างรู้จักฉันในนามนี้และในรูปลักษณ์หญิงสาวร่างเล็กผมยาวสีน้ำตาลอ่อน ผิวขาวอมชมพู ตาโต จมูกโด่ง ปากบางสีชมพูเพราะฉันไม่ชอบเปิดเผยตัวจริง ( มันยุ่งยาก ) มีแต่เจ๊เท่านั้นแหละที่รู้ชื่อจริงและตัวจริงของฉัน...เพราะเจ๊ฉันถึงได้เข้าวงการนี้...

K ~ - -