...รักร้ายๆผู้ชายหน้าสวย...

ลำดับตอนที่ #1 : ( = w = ) แม่คร้าบบบบบบบบ...ช่วยผมด้วยยยยยยยย!!!!!!!!! ( = w = )

“ คาซึมะ โทวะ!! คบกับผมเถอะน่ะขอร้อง!! ” โทวะมองหน้าคนที่กำลังสารภาพรักอย่างเอือมระอา

ผม คาซึมะ โทวะ อายุ 18 ปี อยู่ห้อง 3-D เป็นหนุ่ม HOT!!! หน้าสวยและพ่อผมก็เป็นเจ้าของโรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งนี้ส่วนแม่ผมเป็นดาราที่โด่งดังที่สุดแห่งปี!! ผมมีรูปร่างสูงเพรียวกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนแถมผิวขาวที่ตากแดดก็ไม่ค่อยจะดำ ผมหยักศกสลวยสีน้ำตาลอ่อน ริมฝีปากบางเซ็กซี่ ตั้งแต่ผมเข้ามาเรียนที่นี่ทั้งที่เป็นโรงเรียนสหศึกษาดันมีผู้ชายมาสารภาพรักกับผมจน เอือมเต็มทน!!! ( -_-!)

“ ขอโทษน่ะ...ฉันไม่ได้มีรสนิยมชอบไม้ป่าเดียวกัน ” โทวะหันหลังเดินกลับห้องเรียนเหมือนอย่างที่เคยทำมาถึง...6 ปี

( TOT ) ( ToT ) ( TOT )

ห้อง 3-D

“ เฮ้ย!! โทวะ...วันนี้แกถูกผู้ชายสารภาพรักตั้งแต่เช้าเลยหรอว่ะ ” เท็ปเปหนุ่ม ( หล่อ ) HOTประจำโรงเรียนเดินเข้ามาทักหลังจากที่โทวะเดินมานั่งที่โต๊ะเรียน

( -_-!)  ทำไมข่าวมันแพร่เร็วงี้ว่ะ ( -_-!)

“ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วว่ะ...ถ้าจำไม่ผิดนี่มันครั้งที่...” เท็ปเปนั่งนับนิ้วอย่างเมามัน

“ 1999...”

( OoO ) => เท็ปเป

1999 ครั้ง / 6 ปี… คุณๆคิดดูซิครั้งตั้งแต่ผมเข้ามาเรียนที่นี่มา 6 ปี ดันถูกผู้ชายสารภาพรัก 1999 ครั้ง!!หนึ่งปีมี 365 วัน ทำไม๊...ทำไม ผมมันก็ผู้ชายแท้ทั้งแท่ง ( 100% ) เหมือนกันน่ะคร้าบบบบบ ( แค่หน้าสวยเท่านั้นเอง ) แต่ก็ยังดีที่ผมมีเพื่อนที่เข้าใจผมเพราะมันก็โดนเหมือนผมเช่นกัน ( แต่มันมีอะไรที่ต่างกัน... )

นิชิโนะ เท็ปเป เพื่อนสนิทของผมตั้งแต่เด็กและเป็นลูกเจ้าของโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในกรุงโตเกียว!! บ้านผมกับมันอยู่ติดกัน รูปร่างลักษณะนิสัยมันก็คล้ายๆผมหรอกน่ะ...( แต่มันหน้าสวยน้อยกว่าผม..ใช่!!มันหน้าสวยน้อยกว่าผม แต่ว่ามัน...หล่อ!! ใครว่าผมไม่หล่อแต่ผมหล่อแบบสวยๆต่างหาก... ) O( -_-++ )O ตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่มันก็ถูกสารภาพรักจนเอือมเหมือนผมนี่แหละครับ...แต่มันโชคดีกว่าผม ก็มันมีแต่ผู้หญิงสวยสวยมาสารภาพรักไงหละคร้าบบบบบบบ!!!...ทำไมฟ้าไม่ยุติธรรมกับผมมมมมมม  !!!!!!\\( TOT )//!!!!!!

“ แล้วแกหละว่ะ...วันนี้ก็ถูกสารภาพรักตั้งแต่เช้าเหมือนกันไม่ใช่หรอไง...สาวน้อย มินามิ ยูมิโกะ ห้อง 1-A น่ารักแถมเรียนเก่งซะด้วย อย่าคิดว่าไม่เห็นน่ะโว้ยยยยยย ” โทวะทำหน้าอย่างภาคภูมิใจ

“ช่ายยยย...แต่ฉันก็โชคดีกว่าแกละกัน เหอออออ...ผู้ชายอะไรดันถูกผู้ชายด้วยกันมาสารภาพรักซะงั้น...แต่ดูดูไปแกก็หน้าสวยจนผู้หญิงยังอายเลยนะโว้ยยย!!5555+ ”  เท็ปเปเอามือมาลูบใบหน้าโทวะเบาๆ

“ เงียบเหอะน่า...แล้ววันนี้ตอนเย็นแกจะไปทานข้าวที่บ้านฉันป่ะ? ” โทวะรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีก่อนที่จะ...

“ เออๆๆๆไปดิ ช่วงนี้แม่ฉันไม่ค่อยจะว่าง...ฉันละเบื่ออาหารขยะเต็มทนไปฝากท้องที่บ้านแกดีกว่า..( ของฟรี-มีประโยชน์ ) หุหุ ( >๐-๐< )

“ เฮ้ย...อาจารย์แมงป่องแห้งมาแล้วววว!! ” หัวหน้าห้องตะโกนเข้ามาในห้อง เด็กนักเรียนในห้องต่างรีบไปนั่งประจำที่ของตัวเองก่อนที่อาจารย์แมงป่องแห้งจะเดินเข้ามา

อาจารย์แมงป่องแห้งหรืออาจจารย์ฮาซาจิดะ อาจารย์ประจำชั้นห้อง 3-D

คุณสมบัติ   โหด  เนี้ยบ  เฉียบทะลวงโลก นักเรียนทำอะไรไม่ถูกใจจิกดะไปทั่วสมชื่อ จิดะ จริงๆ ( จิกดะ แปลว่า ไล่จิกไปทั่วโดยไม่สนใจอะไร ) ส่วนฉายาแมงป่องแห้งหนะหรอครับมันมีที่มา...หลังจากสิ้นเสียงของหัวหน้าห้องนักเรียน ไอ้เพื่อนสนิทมันก็โดดไปนั่งโต๊ะข้างหลังผมแล้วทุกคนต่างนั่งเงียบเป็นระเบียบเรียบร้อยยิ่งกว่านั่งพับเพียบพับผ้าซะอีก...

“ สวัสดีตอนเช้านักเรียนห้อง 3-D ทุกคนวันนี้ฉันมีนักเรียนใหม่มาแนะนำให้พวกเธอรู้จัก..อ่ะเข้ามาได้แล้ว!! ” อาจารย์แมงป่องแห้งหันหลังไปเรียกนักเรียนใหม่ที่ยืนอยู่นอกห้อง นักเรียนในห้องต่างลุ้นดูจนตัวสั่นยิ่งกว่าลุ้นหวยรางวัลที่ 1

( OoO ) ( OoO ) ( OoO ) => นักเรียนห้อง 3-D

“ สะ...สะ...สวัสดี...ค่ะ  นากายามะ เอริกะ  ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ...” ( - /// - ) สายตาที่มองมาของคนในห้องทำให้หญิงสาวถึงกับเก้ๆกังๆทำอะไรไม่ถูก 
นากายามะ เอริกะ หญิงสาวที่ทำให้นักเรียนห้อง 3-D ทั้งชายและหญิงทุกคนต้องช๊อกหัวใจแทบหยุดเต้น!!!

( OoO ) “ แกคิดเหมือนฉันไหม B 1 ” ( OoO ) => B2 เท็ปเป

( OoO ) “ ฉันคิดยิ่งกว่าแกเลยแหละ B2 ” ( OoO ) => B1 โทวะ

( OoO ) “ ทำไมยัยนี่สุดยอดไปเลยอ่ะ B 1 ” ( OoO ) => B2 เท็ปเป

( OoO ) “ แต่ฉันคิดว่ายัยนี่สุดจะยอดดดดดดเลยแหละ B2 ” ( OoO ) => B1 โทวะ

พวกคุณคุณกำลังสงสัยกันใช่ไหมครับ...ว่าทำไมพวกผมถึงต้องตะลึงอึ้งช๊อก แบบนี้...มันมีที่มา...( อีกและ )

ที่พวกผมบอกว่าเธอสุดยอด...เธอสุดยอดจริงๆๆน่ะครับ!!!! เฉิ่มสุดยอดหาใครเทียบได้ไงครับ หากพวกผมมองเห็นแค่ด้านหลังของเธอคงจะคิดว่ายัยนี่ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆอมชมพูน่ารักน่ากอด...แต่พอเห็นหน้าเท่านั้นแหละครับ...ผมกอดไม่ลง!!! ( YOY ) ก็ยัยนี่เล่นใส่แว่นตาหนาเตอะ ผมก็ชี้ฟู ( สงสัยจะไม่เคยหวี ) แถมหน้าจืดเหมือนเต้าหู้ยี่สุดๆ!!! แต่ที่ต้องทำให้ผมช๊อกสุดๆก็คือ...

“ นากายามะ เอริกะ...เธอไปนั่งที่ข้างๆคาซึมะ โทวะ ก็แล้วกันน่ะ...” อาจารย์แมงป่องแห้งชี้นิ้วมายังโต๊ะที่ว่างข้างๆผมซึ่งโต๊ะของผมนั่งติดกับหน้าต่างและโต๊ะที่ว่างนี่มันติดกับผมพอดี...พอยัยเต้าหู้ยี่นี่เดินมานั่งลงที่โต๊ะข้างผมเสร็จมันช่างแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว พอผมหันไปมองยัยนี่อีกทีหลับ!!!เเล้วครับท่าน

“ เฮ้ย !!!ตื่นได้แล้วยัยเต้าหู้ยี่เลิกเรียนแล้วโว้ยไม่มีบ้านให้กลับไปนอนหรือไง ” ผมเอาเท้าไปสะกิดที่ตัวเธอ...เพราะตอนนี้มันเลิกเรียนแล้วและเย็นนี้ผมก็มีนัดกับสาวๆของผม ( แม่ )...แต่ตอนนี้ผมออกจากโต๊ะไม่ได้หนะสิ ก็ยัยนี่มัวแต่หลับปลุกยังไงก็ไม่ตื่นผู้หญิงอะไรสุดยอดซะไม่มี!!!

แผล็บ!! แผล็บ!!

“ เฮ้ย!!นี่เสื้อนักเรียนฉันน่ะเธอกล้าดียังไงเอาน้ำลายเน่าๆของเธอมาเช็ดที่เสื้อฉัน!! ” ( = w = ) โทวะโวยวายขึ้นหลังจากที่หญิงสาวคว้าเสื้อJacketตัวโปรดไปเช็ดน้ำลายอย่างเมามัน ( หึหึ...สมน้ำหน้า )

“ อ่ะ..โทษที ไหนๆก็เปื้อนแล้วขอเช็ดอีกทีก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันเอาเสื้อไปซักให้ ” (  -_- !)

แผล็บ!! แผล็บ!!

( = w = ) แม่คร้าบบบบบบบบ...ช่วยผมด้วยยยยยยยย!!!!!!!!! ( = w = )

                                                     K ~ - -