ภารตฺเทวะ

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท

กำเนิดพระสดาศิวะ
 

เมื่อเพลิงบรรลัยกัลป์ทำลายโลกพินาศสิ้นแล้วก็เป็นอากาศว่างเปล่า ครั้งนั้นพระเวทและพระธรรมได้มาประชุมกันบังเกิดพระเป็นเจ้าองค์หนึ่งนามว่า พระสดาศิวะ

กำเนิดพระศักติ

พระสดาศิวะจึงเอาพระหัตถ์ลูบพระอุระแล้วสะบัดไปเบื้องพระพักตร์บังเกิดพระเป็นเจ้าองค์หนึ่งนามว่า พระแม่ศักติ ศิวา พระ สดาศิวะจึงปรึกษากับพระแม่ศักติ ศิวาว่าจะสร้างสวรรค์และเขาพระสุเมรุพระแม่ศักติ ศิวาจึงกราบทูลว่า แต่พระองค์กับข้านี้จะสร้างแผ่นดินเห็นจะขัดสนนักขอพระองค์จงสร้างพระเป็นเจ้าอีกพระองค์เทอญ

 

กำเนิดพระวิษณุ

พระสดาศิวะจึงทำการกวนน้ำในดวงจิตกลั่นเป็นน้ำอมฤตบังเกิดเป็นเทวบุรุษรูปร่างงดงามมี4 กรถือจักร สังข์ ตะบองและดอกบัวนามว่า พระวิษณุ ( พระผู้ขจรขจายอยู่ทุกแห่ง )

กำเนิดพระพรหม

พระวิษณุรับบัญชาจากพระสดาศิวะบำเพ็ญตบะในเกษียรสมุทรพระองค์จึงมีนามว่า พระนารายณ์ ( พระผู้มีแผ่นน้ำเป็นที่ประทับ ) ทรงสำรวมสมาธิถึง 12000 ปีเทวะก็บังเกิดดอกบัวผุดขึ้นจากนาภีของพระองค์และเมื่อดอกบัวบานก็บังเกิดเทวบุรุษ 5 พักตร์นามว่า พระพรหม

 กังกาลามูรติ

พระพรหมและพระวิษณุได้เกิดวิวาทกันจนต้องรบกัน เพื่อระงับปัญหานี้พระสดาศิวะจึงปรากฏพระองค์เป็นแท่งเสาไฟ ก็เกิดข้อกังขาว่าเสาไฟนี้มีที่มาอย่างไรในที่สุดก็ตกลงกันว่าให้หาจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของเสาไฟโดยพระวิษณุแปลงกายเป็นหมูป่าดำดิ่งลงไปหาจุดกำเนิด พระพรหมแปลงกายเป็นหงส์บินทะยานไปหาจุดสิ้นสุด บังเอิญพระพรหมเจอดอกเกตุที่ร่วงมาจากพระเกศาของพระสดาศิวะ พระพรหมจึงนำดอกเกตุมาหลอกพระวิษณุว่าตนค้นพบที่สิ้นสุดแห่งเสาแล้ว พระสดาศิวะจึงปรากฏพระวรกายออกจากยอดเสาและบังเกิดกังกาลามูรติไภราวะออกจากพระเนตรที่สาม พระไภราวะได้ดึงเศียรที่5ของพระพรหมออกมาอย่างง่ายดาย พระวิษณุเห็นภาพนั้นก็เกิดความสลดจึงร้องเพลงสรรเสริญพระสดาศิวะจนคลายพิโรธและสาปให้พระพรหมไม่มีเทวสถานอันเป็นที่บูชาตน ส่วนดอกเกตุพระองค์ให้ไปเป็นที่อาศัยของงูและห้ามนำดอกเกตุมาบูชาพระองค์

ในเวลาต่อมาพระสดาศิวะนั้นได้สำรอกพระมังสะออกจากพระโอษฐ์บันดาลให้เป็นแผ่นธรณี เอาพระจุฑามณีปักลงบนแผ่นดินสร้างเป็นเขาพระสิเนรุ ส่วนพระวิษณุนั้นได้ไปสถิต ณไวกูณฑ์โลก ส่วนพระพรหมได้ไปสถิตยังพรหมโลก

นารายณ์อวตาร

ครั้งหนึ่งพระพรหมมา ( องค์ก่อนหน้า ) ได้ขอให้พระพรหม ( นารายณ์ ) แปลงกายเป็นวราหะดำดิ่งลงไปใต้น้ำเพื่อสร้างโลกใหม่ขึ้นมาจากห้วงน้ำ วราหะพบกับใบบัวที่มีก้านยาวลึงลงไปจรดใต้มหาสมุทร พระองค์ดำลงไปจึงพบแผ่นดินอยู่เบื้องล่าง จึงนำขึ้นมาไว้เหนือห้วงน้ำ

 การสร้างสรรค์จักรวาล

พระพรหมนั้นได้บันดาลให้เกิดเทวโลกอันมีเทวราชอินทราเป็นผู้ปกครองและมีอินทราณีศจีประทับเคียงข้างพร้อมกับเทวดาอื่นๆ ทรงบันดาลให้เกิดมนุษโลกอันมี 4ทวีปมีมหาสมุทรล้อมรอบทรงสร้างบาดาลโลกให้เป็นที่อาศัยแก่หมู่ทานพและสร้างนรกโลกตามขึ้นมา ยังให้กำเนิดบุตรมากมายอันมีคณะสัปตฤาษี 8ตนนามว่ามรีจิ อตริ อังคีรส ปุลหะ กระตุ ปุลัสตยะ วสิษฐ์และภฤคุ แล้วให้กำเนิดพระนารทมุนี กามเทพ วสันต์เทพ สนธยาเทวี พระมนูและนางศตรูปาให้ทำหน้าที่สืบสายพันธุ์มนุษย์ และสุรัสวดีเทวี เป็นศักติแห่งพระองค์โดยเป็นเทวีแห่งอักษรศาสตร์และวาทศิลป์

อรรธนารีศวร

ในขณะที่พระพรหมสร้างโลกได้ปรากฏเป็นมนุษย์เพศบุรุษเท่านั้นทำให้ขาดความสมดุล พระพรหมจึงขอร้องพระศิวะให้แก้ไขเรื่องนี้ พระศิวะจึงปรากฏพระวรกายในรูปอรรธนารีศวรคือในรูปพระศิวะครึ่งพระแม่ศักติ พระพรหมจึงเข้าใจว่าในการสืบเผ่าพันธุ์มนุษย์จำเป็นต้องมีเพศชายและเพศหญิงจึงจะสมดุลกัน

กำเนิดพระศิวะ

พระสดาศิวะได้ทรงแบ่งภาครุทราวตารมาบังเกิด ณยอดเขาไกรลาสนามว่า พระศิวะ ( พระรุทร ) เพื่อสถิตคู่กับพระแม่ศักติ กาลี ตลอดกาล

มัตสยาวตาร

อวตารทรงรูปแม้น  มัตสยา

คือศะผะริตน  ตีบน้อย

แหวกสายว่ายคงคา  คอยท่วง ทีแฮ

 เมื่อถับโอกาศคล้อย  ถูกกาล

( ลิลิตนารายณ์สิบปาง )

ในการที่พระพรหมได้เหนื่อยล้าจากการสร้างโลก พระองค์จึงทรงบรรทม และมีคัมภีร์พระเวทไหลออกจากโอษฐ์ของพระองค์เทวดาจึงเก็บรักษาคัมภีร์พระเวทไว้อสูรหัยครีพรู้ว่าพระเวทอยู่ไกลพระพรหมจึงขโมยคัมภีร์พระเวทนั้นเสียแล้วหนีลงไปอยู่ ณ บาดาล พระวิษณุทราบดีว่า ในระยะพรหมราตรีจะเกิดภัยพิบัติบนโลกมนุษย์ พระองค์จึงเสด็จไปยังโลกมนุษย์ และแปลงกายเป็นปลา ศผริ ไปอาศัยอยู่ในแม่น้ำ ในขณะที่พระสัตยพรต หรือพระมนู กำลังบูชาสุริยเทพ ได้พบปลาศผริ ปลาศผริได้บอกว่า ท่านพระราชาผู้ทรงธรรมหากท่านปล่อยข้าลงในแม่น้ำข้าคงไม่รอดจากปลาตัวอื่นๆ พระสัตยพรตจึงนำไปไว้ในหม้อ เพียงชั่วข้ามคืนปลานั้นก็ใหญ่คับหม้อ จึงนำไปไว้ในอ่างก็โตคับอ่าง ปลาศผริจึงขอที่อยู่ใหม่ พะสัตยพรตจึงนำไปไว้ในสระ ก็เต็มสระจึงขอที่อยู่ใหม่ พระสัตยพรตจึงนำไปปล่อยในทะเลสาบก็โตเต็มทะเลสาบ สุดท้ายจึงนำไปปล่อยในมหาสมุทรจนกระทั่งตัวใหญ่มหึมา พระราชาจึงคิดว่าปลาตังนี้คงมิใช่ปลาธรรมดา จากนั้นปลาศผริก็คืนร่างเป็นพระวิษณุอวตารและได้กล่าวว่า เรามาที่นี่เพื่อจะช่วยโลกให้พ้นภัย พระสัตยพรตท่านจงนำ    ข้าราชบริพาร ชาวเมือง สัตว์ และพืชพรรณ ขึ้นเรือให้หมดและเมื่อสวดภาวนาถึงข้า ข้าก็จะมา หลังจากนั้น ๗ วัน ท้องฟ้ามืดครึ้ม น้ำทะเลปั้นป่วน ลูกไฟตกจากฟ้า เกิดฝนตกหนัก พระสัตยพรตจึงนำบริพารไปขึ้นเรือและสวดอ้อนวอนพระวิษณุ พระวิษณุในรูปปลาศผริจึงมา แล้วนำพญานาคมาผูกทหงอนของพระองค์ แล้วฝ่าคลื่นพายุ และมหาสมุทรที่โหมกระหน่ำที่หมายจักปลิดชีพทุกสิ่งที่ขวางหน้า ปลาศผริก็ได้พาพระสัตยพรตและบริพารไปไว้ในที่ปลอดภัยพร้อมกับให้พรพระสัตยพรต หลังจากนั้นปลาศผริจึงเที่ยวค้นหาหัยครีพจนพบ ปลาศผริจึงต่อสู้กับหัยครีพ หัยครีพได้ใช้ตะบองตีปลาศผริแต่สุดท้ายหัยครีพก็เหนื่อยล้า หัยครีพปั่นน้ำท่วมแผ่นดินและถึงแก่ความตายแต่ไม่พบคัมภีร์พระเวทอยู่ที่หัยครีพ เพราะก่อนหน้านี้หัยครีพได้นำพระเวทไปฝากไว้ที่สังขอสูรพระวิษณุจึงต้องอวตารอีกครั้งเพื่อทวงพระเวทคืน ปลาศผริเที่ยวค้นหาสังข์อสูรนานพอสมควรก็พบสังขอสูรซึ่งกำลังอดหลับอดนอนท่องคัมภีร์พระเวท ทำให้กำลังวังชาลดลง ปลาศผริจึงต่อสู้กับสังข์อสูร หลังจากนั้นก็ใช้พระแสงตรีฟันสังขอสูรคอขาดสิ้นชีพในที่สุด แล้วนำคัมภีร์พระเวทกลับคืนให้พระพรหมดังเดิม                                                         อ้างอิง

ลิลิตนารายณ์สิบปาง
สยามเทวะ

กำเนิดเทวะ ตำนานมหาเทพแห่งสรวงสวรรค์

ตรีมูรติ อภิมหาเทพของฮินดู

http://www.hindumeeting.com/history/vishanu