เทอคือครัยกัน..ที่ทำให้ฉันต้อง
เพียงหนแรกที่ได้พบเพียงหนเดียวก้อเฝ้าฝัน
เพียงหนเดียวที่จอะกัน
เพียงหนเดียวก้อเข้าใจ
จากนั้นเรา....
อยากจะเดินเข้าไปทัก
อยากจะมอบให้เทอไป
อยากจะกักเก็บหัวใจไว้
อยากจะชิดไม่ห่างเทอ
แต่เมื่อรู้ว่า....
มีหลายคนคอยส่งรัก
มีหลายรักทุ่มเทให้
มีหลายคนหลายหัวใจ
มีหลายรักให้เทอครอง
เลยต้องคิดไปว่า
เรามันคงไม่มีสิทธิ์
เรามันคงคิดได้เพียงเท่านั้น
เรามันคนธรรมดาเดิมๆทุกวัน
เรามันคงเป็นไดแค่คนแอบรักเทอ
อยู่ห่างๆ....เธอไว้จะดีกว่า
ทำได้เพียงส่งรักตามสายลม
ทำได้เพียงชื่นชมเธอห่างๆ
ทำได้เพียงเหล่มองไกลสายตา
ทำได้เพียงเก็บวาจาอยู่ข้างใน
จู่ๆ...เธอก็หันมายิ้มให้
มองทีไรก้อรู้ว่าชอบเธอนะ
มองทีไรอยากจะส่งยิ้มคืนให้
มองทีไร สั่นสะท้านข้างในใจ
มองทีไรไม่มีใครเทียบเท่าเธอ
ทำไมเราไม่เอ่ยปากบอกไป
ทำไมเราก้อรู้อยู่แก่ใจ
ทำไมเราไม่ยอมพูดไป ว่า ฉันรักเธอ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น