ก้อนน้ำแข็ง อย่างข้าจะกุมหัวใจท่านเอง

ซวี่จื่อเถิง นางคือคุณหนูใหญ่แห่งจวนตระกูลซวี่ เรียกได้ว่า สาวงามอันดับหนึ่ง คงไม่มีใครคัดค้าน ทว่าหญิงงามมักอาภัพ ท่านแม่ของเธอตายไปในตอนที่เธออายุ8หนาว ท่านพ่อของนางก็รบ จนไม่มีเวลาให้ นางจึงได้จัดการบัญชี ที่ท่านแม่ของตนได้สั่งสอนมา...

สอนให้นางเพรียบพร้อม ด้วยคุณสมบัติ สอนให้เธออย่าเผยจุดอ่อนเป็นอันขาด เพราะจะทำให้ศัตรูเร่งงานเป็นแน่ 

เมื่อมารดาจากไปตนก็ได้รับตำแหน่ง นายหญิงน้อยแห่งจวน 

"เชียงรื่อ" เสียงหวานอันไร้อารมณ์เอ่ยเรียกบ่าวรับใช้ตน 

 "เจ้าค่ะ นายหญิง" เชียงรื่อ ยอบกายคารวะ นายหญิงตรงหน้า

"ท่านพ่อกลับมาแล้วหรือยัง" เสียงหวานเอ่ยพร้อมทั้งตรวจบัญชีในมือ     

 "นายท่านกลับมาแล้วเจ้าค่ะ"

เชียงรื่อตอบอย่างนอบน้อม 

"พร้อมกับฮูหยินกับบุตรสาวน่ะหรือ"     หลังพููดจบเชียงรื่อเบิกตากว้าง 'หรือ นายหญิงก็สนใจข่าวลือนี้' พลันความคิดนางวิตกกังวล สายตาก็จดจ่อกับนายหญิงตรงหน้าอีก1ปีก็จะเข้าพิธีปักปิ่นแล้ว แม้รอบกายนางจะมีกลิ่นอายไม่เข้าหา แต่กลับดึงดูดผู้คนยิ่งนัก 

"ว่าอย่างไรเชียงรื่อ" นางละสายตาจากเอกสารจดจ้องบ่าวตรงหน้าของตน 

" บ่าวยังไม่รู้ว่ามันเป็นความจริงหรือเท็จเจ้าค่ะ" นางตอบอย่างกลึ่งกลาง เพราะมิอยากให้นายหญิงมองว่าเป็นพวกตามข่าวลือ

" อืม...งั้นเจ้าไปทำงานเถอะ" หญิงสาวเอ่ยอย่างไร้อารมณ์เช่นเดิม "เจ้าค่ะ" เมื่อคารวะเสร็จก็ออกไปทำงานอย่างทันที 

เมื่อประตูได้ปิดลง หญิงสาวน่าเกรงขามของเหล่ารับใช้ พลันกำลังร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้ตัว 

"ท่านแม่...ท่านรู้หรือไม่ ลูกอยากตามท่านไปเหลือเกิน....ฮึก..เหตุใดจึงทิ้งข้าให้เหลือเพียงคนเดียวเล่า"

ร่างบางจรงหน้าก็อดกลั้นให้ตนร้องไห้เงียบที่สุด 

"ช่างว่างเปล่ายิ่งนัก ท่านแม่ลูกทำตามสัญญาแล้วน่ะเจ้าค่ะ ...เห็นไหมท่านแม่" นางฉีกยิ้มราวกับคนบ้าที่เสียสติ 

นางก็อดที่จะเวทนาตนมิได้ ตัวนางเกิดมาบนกองเงินกองทอง แต่หัวใจกลับเปล่าเปลี่ยวจนด้านชา 

                โอ๊ย สงสารน้องมากกกก นิยายเรื่องนี้ได้ ทะลุมิติหรือสลับร่างน่ะค่ะ เพียงแค่นางเอกเรารู้ชาติก่อน เรื่องนี้ ไม่มีแมรี่ซู ถ้าใครเบื่อกดข้ามได้เลยค่ะ 

เพราะไรท์ก็พื่งเขียนนิยายแบบนี้ครั้งแรก 

                ♥️ขอฝากติดตามด้วยนะคะ♥️