คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : yellow night 15%
02
ยี่สิบนาฬิกาสามสิบหกนาทีและมินิมาร์ทในย่านท่องเที่ยว
ผมกับกระเป๋าเป้สีเหลืองใบโปรดพร้อมสายห้อยชื่อพัค จีฮุน
ตรงบริเวณหน้าร้านมีเก้าอี้นั่งเตี้ยๆอยู่เพียงตัวเดียวซึ่งถูกผมจับจองไปแล้วครึ่งนึงจากความยาวทั้งหมด
แม้เสียงจากรอบข้างจะดังเพียงใด แต่การนั่งฟุ้งซ่านอยู่คนเดียวนี่มันเหงาจริงๆเลยนะ
เมื่อยี่สิบนาทีก่อนหน้านี้จุดรวมสายตาของผมเคยเป็นผู้คนที่เดินขวั่กไขว่ไปมาหรือป้ายต่างๆรอบกาย
แต่ทันทีที่คุณสีเหลืองของผมปรากฏตัวขึ้นในระยะที่สายตามองเห็น
พลันความเงียบเหงาที่มีก่อนหน้านี้ก็หายไปและถูกแทนที่ด้วยเสียงหัวใจที่เต้นรัวอย่างบ้าคลั่งแทน
ค่อยๆใกล้เข้ามา
หยุดมองร้านเสื้อผ้าบ้าง ซื้อขนมบ้าง
ช่างเป็นคนที่ไม่รีบร้อนเอาเสียเลย
คุณรู้ไหมว่าการที่เห็นภาพทุกอย่างเคลื่อนไหวช้าลงเหมือนในละคร
ไม่ว่าจะเป็นคน สิ่งของ หรือการกระทำอะไรของพระเอกนางเอกน่ะ วันนี้ผมได้สัมผัสมันด้วยตัวเองแล้วครับ
“มานานแล้วหรือยัง”
“ไม่หรอก เพิ่งมาได้สักพักเหมือนกัน”
แล้วก็ยังได้รู้ด้วยว่าผมสามารถโกหกได้เก่งสุดๆไปเลยล่ะ
15%
#ficmynostalgia
ไม่ได้คุยกันเลย;(
คิดถึงมาก,
@KL01xpeachy
ความคิดเห็น