ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 - สุขสันต์วันเกิดนะ ฮีชอล
"แดดส่องฟ้าเป็นสัณญาณวันใหม่ ทึกกี้แจ่มใสเหมือนนกที่ออกจากรัง"
อีทึกตะโกนร้องเพลงอยู่หน้าบ้านของฮีชอล ก็วันนี้น่ะสิ ฮีชอลไม่ยอมลงมาซะที เขาเลยต้องยืนเรียกร้องความสนใจว่าให้ฮีชอลเร็วๆ
หน่อย
"แล้วเมื่อไหร่ ฮีชอลจะออกจากรังซะทีอ่ะ ทึกกี้รอนานแล้วน้าาาาาาา"
อีทึกเริ่มบ่นกระปอดกระแปด
"นี่!!! นายน่ะว่างนักหรือไง มาแหกปากอยู่ได้"
คังอินที่เข็นอาร์มแชร์ของตัวเองมานั่งที่ระเบียงบ้านเอ่ยขึ้น
"เออ แล้วนายอ่ะ ว่างนักหรือไง มาด่าชาวบ้านเขาน่ะ มารยาทน่ะมีบ้างไหม"
อีทึกสวนกลับไปอย่างไม่สนใจผิดถูก
"นายไม่ใช่หรือไง ที่เสียมารยาทก่อนน่ะ"
"แล้วมันหนักอะไรนายเล่า"
อีทึกเริ่มเถียงไม่ออก
"เฮอะ คนเสียมารยาท เถียงไม่ออกเลยล่ะสิ "
"เฮ้ย แน่จริงก็ลงมาดิ ไอ้เป๋เหล่เอ๊ย"
ร่างบางเริ่มหาเรื่องข้างๆคูๆ ก่อนที่จะถกแขนเสื้อด้วยท่าทีเอาเรื่อง
"อีทึกกี้ ทำไรอ่ะ"
ฮีชอลที่เดินออกมาจากประตูบ้านเอ่ยถาม ขณะที่อีทึกกำลังปีนกำแพงข้ามไปฝั่งบ้านคังอิน
"อ่าาาาาาา....ฮีชอล ไม่ต้องมาห้ามฉันเลยนะ ฉันจะไปทำให้มันเดินไม่ได้เป็นชาติเลย"
(จิ้นเองเลย ทำให้เดินไม่ได้ อ่ะโฮะๆ)
"อีทึก....ไปโรงเรียน"
"ฮีชอล ฉันจะขัดใจมากเลยนะถ้าฉันไม่ได้ฆ่ามันอ่ะ"
"ขัดใจนายสิ ไม่ใช่ฉัน....ถ้าหาเรื่องเสร็จเมื่อไร ก็เดินตามมาละกัน ฉันขอตัวไปโรงเรียนก่อน"
ฮีชอลเดินเลี้ยวออกจากรั้วบ้านหมายจะไปโรงเรียน
"ฮีชอล!!!!"
อีทึกเริ่มเรียกเสียงดัง
"ฮึ่ย ฝากไว้ก่อนนะ ไอ้คังอิน"
อีทึกเดินตามฮีชอลไป โดยมีเสียงคังอินตามหลังว่า
"อย่าลืมมาเอานะ คนสวย แบร่ๆ"
คังอินแลบลิ้นให้ ก่อนที่อีทึกจะเดินปึงปังตามฮีชอลไป
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ฮีชอลจ๋า สุขสันต์วันเกิดนะ ที่รัก"
ซีวอนพูดอย่างคิกขุในสายตาคนอื่น ยกเว้น แม่นางคิม ฮีชอล
"แหวะ!! เลี่ยน ใครที่รักแก ห๊ะ"
พูดแขวะก่อนที่จะรับของขวัญมาอย่างงกๆ อ่า ก็ของฟรี เป็นใครก็เอาล่ะวะ
"ผมพูดกับใคร คนนั้นก็คือที่รักของผมนั่นแหละ"
ผัวะ
ฮีชอลตบเข้าที่หัวของซีวอนทีหนึ่ง ก่อนจะด่าแว้ดๆเป็นชุดใหญ่ พอๆกับชุดอาหารเช้าส่งถึงเตียง
"ใคร พูดใหม่ซิ ฉันไม่ใช่ที่รักแกสักหน่อย อยากตายรึไง จะได้ประเคนโรงศพแบบที่มีตุ๊กตาหมีส่งไปให้กอดเล่นด้วย เผื่อเหงา
นี่ใจดีแล้วนะ หรือถ้าไม่อยากตายก็เงียบปากไว้ แล้วก็ไปตายซะ"
(เจ๊ด่างงๆเนาะ ไม่อยากตาย ก็ให้ไปตายซะ 55+)
"เปลี่ยนจากตุ๊กตาหมี เป็นนายได้ไหมอ่ะ" ซีวอนพูดอย่างไม่ใส่ใจ
ฮีชอลกระโดดข้ามโต๊ะนั่งเล่นที่เต็มไปด้วยของขวัญ ก่อนที่จะนั่งลงบนโต๊ะอย่างเหนือกว่า แล้วบีบคอซีวอนด้วยแรงมือมหาศาล
"อั๊กกกกกกก ฮีชอลไม่อยากแต่งงานเหรอ เดี๋ยวก็ได้เป็นม่ายตลอดชาติหรอก เพราะว่าสามีตายก่อน"
ซีวอนพูดอย่างไม่้กลัวจะตาย ฮีชอลเพิ่มเเรงมือขึ้นอีก ให้ซีวอนพูดไม่ไ้ด้
รำคาญโว้ย
ฮีชอลนึุกในใจ
"แกล่ะ ไม่อยากตายหรอกเหรอ ปากหมาซะขนาดนี้ ตายไปได้ซะก็ดี จะไปส่งให้ถึงมือยมบาลเลย เอาให้แน่ใจว่าลงนรกแน่แล้ว"
ซีวอนที่เริ่มหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ อีทึกเห็นท่าทีไม่ดี เลยรีบเตือนก่อนที่ซีวอนจะตายเอาซะก่อน
"ฮีชอล พอเหอะ เดี๋ยวได้ตายกันพอดี"
ฮีชอลปล่อยมือออก และก็กลับไปนั่งที่เดิมด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง โกยของขวัญลงกระเป๋าแล้วก็เดินหนีไปอย่างอารมณ์เสีย ทำให้
อีทึกเดินตามไปอย่างเสียไม่ได้
"ฮีชอล เป็นอะไรไปน่ะ วันนี้วันเกิดแกนะ"
"........"
"ฮีชอล"
"........."
อีทึกเริ่มรู้แล้วว่าฮีชอลนั้น โกรธตัวเองเข้าให้แล้ว แค่ช่วยชีวิตซีวอนเนี่ยนะ เขาไม่ใช่หรือไง ที่ทำถูกต้องน่ะ
"อยากจะคุยกับฉันมากใช่ไหมล่ะ งั้นก็ ฝากบอกซีวอนมันด้วย ว่าถ้าไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับฉัน ก็อย่ามายุ่งได้ไหมล่ะ
น่ารำคาญมากๆเลย จีบแบบนี้ เอาให้ตายฉันก็ไม่รักแกหรอก ไอ้ฉ่อยเอ๊ย" ฮีชอลตะโกนเสียงดังให้ซีวอนได้ยินชัดๆว่าเขา
รำคาญมากแค่ไหน
ใช่แล้วล่ะ ซีวอนตามจีบเขาได้เทอมกว่าๆแล้ว และก็รู้ดีว่าฮีชอลนั้นรำคาญมากแค่ไหน ไม่ใช่ว่าซีวอนเป็นผู้ชายเหลือใช้
ไม่มีใครเอา แต่เขาน่ะ เป็นถึงกับผู้ชายที่ฮอตคนหนึ่งเลยล่ะ และเขา ก็มาจีบผู้ชายธรรมดาๆอย่างฮีชอลเนี่ยแหละ
เพราะเหตุผลบางอย่างล่ะมั้ง
"นี่ ฮีชอล นายน่ะ คิดมากไปเองรึเปล่า เรื่องซีวอน"
"ทำไม ฉันคิดอะไรผิด อย่างฉันน่ะ จะมีใครจริงจังด้วยล่ะ ก็ฉันน่ะ ทั้งนิสัยไม่ดี ปากก็ร้าย จะมาสนใจทำไม อีทึกก็รู้ดีน่ะ ว่าฉันเป็นยัง
ไง ถ้าซีวอนคือคนที่ฉันคิดว่าใช่ ฉันก็ตามจีบเขาเองแหละ แต่เขาไม่ใช่ และฉันก็ไม่ใช่ึคนใจง่าย ที่จะชอบใครง่ายๆ"
ที่ฮีชอลพูดมา แปลกไหม ที่มันจะเป็นความจริงทั้งหมด เขาไม่ได้ชอบซีวอนจริงๆ เขาเห็นซีวอนเป็นแค่เพื่อนเท่าันั้น และซีวอน
คงไม่ได้จริงจังอะไรมากมายกับเขาหรอก แค่จีบๆไปแบบนั้นเท่านั้นเอง
"อ่าาาาา รู้ตัวด้วยเหรอว่าตัวเองนิสัยไม่ดีน่ะ -0-"
"อีทึก อยากตายเหรอ ห๊ะ ตายมันทั้งที่ยังโสดอยู่นี่ เอาไหม?"
ฮีชอลยิ้มยะเยือก ก่อนจะบีบข้อมือไปมา เหมือนจะเตรียมพร้อมเต็มที่
ร่างสูงที่แอบเดินตามมาถึงกับต้องเดินคอตกกลับไป เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาหวังว่า ฮีชอลจะมองเขาในแบบที่เรียกว่าคนรัก
บ้าง แต่ว่า ฮีชอลบอกว่าเขาเป็นคนที่ไม่ใช่ จะให้เขาทำยังไงล่ะ แค่นี้ เขาก็ทำให้คนตรงหน้า รำคาญมากแล้ว
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สุขสันต์วันเกิดให้ คิมฮีจ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น