ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [SF : Jiho x Jaehyun NCT] Remember me 4 **HBD JIHO**
Remember me 4
Happy Birth Day Kim Jiho
คิมจีโฮกับการก้าวเข้าสู่อายุที่มากขึ้นกว่าเดิมหนึ่งปี...
คิมจีโฮในวัยยี่สิบสามปี
คิมจีโฮกับงานวันเกิดเล็กๆ
และ
คิมจีโฮกับการฉลองร่วมสองครอบครัว
หญิงสาวส่งสายตาไปยังคนตรงข้ามที่นั่งยิ้มแป้น รับประทานอาหารเย็นอย่างสบายใจ ในขณะที่จีโฮเอาแต่ทำสีหน้าบอกไม่ถูก เค้กก้อนโตถูกวางไว้บนโต๊ะอาหารท่ามกลางงอาหารมื้อหนัก เทียนสีสันสวยงามถูกปักไว้บนหน้าเค้กอย่างเป็นระเบียบ ชายหนุ่มผู้ขึ้นชื่อว่าเป็น 'คนรัก' ดูเหมือนจะชอบใจไม่น้อยที่เจ้าตัวชวนครอบครัวของตนมาร่วมฉลองด้วย
ใช่ อ่านไม่ผิด
ตอนนี้ครอบครัวของทั้งสองกำลังพูดออกรสออกชาติกันเลยทีเดียว
จีโฮไม่รู้หรอกนะว่าคราวที่แล้วที่แจฮยอนมาที่บ้าน เพื่อขออนุญาตคบกับลูกสาวบ้านนี้ ไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรกับพ่อแม่ของแฟนสาวไปบ้าง ที่ดูท่าทางแล้ว...
ท่าจะไม่ดีเท่าไหร่นัก
"ออก-ไป-คุย-กัน" จีโฮพูดโดยไม่ได้ออกเสียง
แจฮยอนยกยิ้มก่อนจะวางช้อนลงทันที "เดี๋ยวผมมานะครับ" หลังจากบอกผู้ใหญ่แล้ว เขาก็ลุกขึ้นและเดินออกไปทันที
ในขณะที่หญิงสาวรอจังหวะที่จะลุกตามไป
"ขอบคุณหนูจีโฮมากๆ เลยนะจ้ะ ลูกชายแม่น่ะ ชอบเก็บตัวจะตาย ไม่คิดว่าจะมีแฟนน่ารักขนาดนี้" ฝ่ายแม่แฟนหนุ่มที่ออกปากชื่นชมทันทีที่ลูกชายลับตาไป ทำเอาจีโฮยิ่งไปไม่ถูก ถึงแม้ว่าเธอจะมนุษยสัมพันธ์ดีแค่ไหน เจอสถานการณ์แบบนี้ เธอก็ไม่รู้จะรับมืออย่างไรเหมือนกัน
"อ่อ ค่ะ" ทำได้เพียงแค่ยิ้มตามมารยาท
"จีโฮน่ะ ไม่ค่อยเป็นผู้หญิงเท่าไหร่หรอกค่ะ พี่สาวเขาเป็นทหาร เลยได้นิสัยพี่สาวมา ฮ่าๆๆ" แม่ของจีโฮเริ่มพูดบ้าง
"ถ้างั้นแม่คุณกันไปก่อนนะคะ หนูขอตัวไปห้องน้ำก่อน"
"จ้ะ"
หญิงสาวหยุดยืนที่สวนหลังบ้านปลอดผู้คน แจฮยอนยืนชมนกชมไม้แม้เวลากลางคืนเช่นนี้ ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างเหลืออด ก่อนจะกอดอก กรอกเสียงแข็งใส่คนเป็นแฟน ที่ยืนไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"แจฮยอน!!!"
"ครับที่รัก^^" หันกลับมาพร้อมกับรอยยิ้ม
"นายนี่มัน..." นิ้วชี้เรียวชี้หน้าแจฮยอนอย่างเอาเรื่อง แต่ชายหนุ่มตัวสูงกลับทำหน้าทะเล้น ยื่นใบหน้าเข้ามาจนปลายนิ้วเรียวเเตะกับปลายจมูกโด่งของเขา "นี่!!!"
"^^"
"นายวางแผนมาใช่ไหม?" จีโฮกอดอก
"ใครวางแผน?? ไม่มี๊"
"นายคิดจะทำอะไรกันแน่" หญฺงสาวหรี่ตาจับผิดแฟนหนุ่ม
"ก็ผมแค่อยากแนะนำแฟนให้พ่อกับแม่รู้จักไง เลยชวนมาด้วย" แจฮยอนว่าพลางถลาตัวเข้ามาเกาะแขนออดอ้อนแฟนสาว อย่างที่เคยทำ "อย่าโกรธผมเลยนะครับ"
"ก็นายไม่บอกฉันก่อนอ่ะ ฉันไม่ได้เตรียมต้อนรับอะไรเลย"
"พอผมบอกพ่อกับแม่ว่ามีแฟน ท่านก็อยากเจอคุณเลยนี่ครับ ผมจะห้ามท่านได้ยังไงล่ะ" แจฮยอนถูแก้มกับไหล่ของแฟนสาว
"..."
"อีกอย่างพ่อกับแม่ผมก็ตื่นเต้นกันมาก รอไม่ไหว ก็เลยตามผมมา"
"..."
"แต่ครอบครัวเราก็เข้ากันได้ดีนี่เนอะ"
"..."
"เงียบแบบนี้ งอนแน่ๆ เลย" คนตัวสูงช้อนสายตาลูกแมวมองเจ้าของที่หน้าบึ้งเต็มที่
"วันหลังถ้าจะพาท่านมาก็บอกก่อนด้วยนะ ดูสิ" ร่างบางมองลงไปที่เสื้อผ้าหน้าผมของตัวเอง สภาพเพิ่งกลับจากบริษัทเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้น "ฉันยังไม่ได้แต่งหน้าเลย อีกอย่างดูสิ ใส่กางเกงขาสั้นด้วยเนี่ย"
แจฮยอนยกยิ้มกับการบ่นอุบอิบของแฟนสาว ที่เขามักมองว่า 'น่ารัก' เสมอในสายตาของเขา
"คุณใส่อะไรก็สวยหมดนั่นแหละครับ"
"ก็มันไม่สุภาพไง"
แจฮยอนหัวเราะในลำคอ ก่อนจะยกมือขึ้นลูบศีรษะคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู "ไม่เอาน่า พ่อกับแม่ผมไม่ได้เคร่งครัดอะไรขนาดนั้นสักหน่อย แค่รู้ว่าลูกสะใภ้น่ารักขนาดนี้ ท่านก็มีความสุขแล้ว"
"ลูกสะใภ้?"
"ในอนาคตไงครับ^^"
"ไม่คุยกับนายแล้ว"
ทั้งสองเข้ามานั่งตรงที่เดิม บรรยากาศเริ่มผ่อนคลายลงกว่าก่อนหน้านี้ จีโฮเริ่มเปิดใจคุยกับครอบครัวของแจฮยอนมากขึ้น ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะดีใจไม่ได้ ถึงยังไง จีโฮก็คือจีโฮที่ใส่ใจคนรอบข้างเสมอ และเป็นผู้หญิงที่พ่อกับแม่เอ็นดูเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง ในขณะที่ครอบครัวฝั่งแฟนสาว ก็เอ็นดูแจฮยอนไม่แพ้กัน สองครอบครัวสังสรรค์วันเกิดเล็กๆ ในบ้านอย่างอบอุ่น
"สุขสันต์วันเกิดนะลูก" พ่อของจีโฮว่าพลางลูบหัวลูกสาวด้วยความรัก
"สุขสันต์วันเกิดนะจ้ะลูกรัก"
"ขอบคุณค่ะ^^" หมวกทรงกรวยถูกสวมบนศีรษะของหญิงสาว พร้อมกับลมที่ออกจากปาก ทำให้ไฟดวงเล็กที่ติดอยู่บนยอดเทียนดับสนิทลง ควันสีเทาลอยละจางหายไปในอากาศ
รอยยิ้มเผยขึ้นท่ามกลางบรรยากาศที่แสนอบอุ่น
"ขอให้หนูจีโฮมีความสุขในวันเกิดนะจ้ะ"
"สุขสันต์วันเกิดนะหนูจีโฮ" ฝ่ายครอบครัวแจฮยอนเอ่ยด้วยความยินดี ก่อนที่จะขอตัวกลับ เพราะเวลาก็ล่วงเลยมาสามทึ่มเศษๆ แล้ว อีกทั้งบ้านของแจฮยอนอยู่ใกล้จากที่นี่ค่อนข้างมาก
แจฮยอนโบกมือให้กับครอบครัวของตน ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป
จีโฮในเสื้อฮูด กางเกงยีนต์ขายาวที่เพิ่งไปเปลี่ยนมา พร้อมกับแมสก์ปิดจมูก ในขณะที่มีผู้ปกครองยืนอยู่ที่หน้าประตู ค่อยสอดส่อง
"เดี๋ยวผมมาส่งจีโฮก่อนเที่ยงคืนนะครับ" เอ่ยขออนุญาติด้วยความสุภาพ ครอบครัวของเธอก็ไม่ได้คัดค้านอะไร เพียงแค่ส่งยิ้มให้แจฮยอน เพราะตลอดเวลาที่ได้คุยกับแฟนของลูกสาว ก็ทำให้มั่นใจว่าเขาจะไม่ทำอะไรเกินเลยกับลูกสาวแน่นอน
แต่นั่นก็เป็นเพียงความคิดอย่างผิวเผิน...
มือหนาสอดประสานกับมือของร่างบางที่ยืนรอที่ประตูรั้วหน้าบ้าน มืออีกข้างสวมแมสก์ให้กับแฟนหนุ่ม
"ไปเถอะ" ดวงตาที่หรี่ลง แสดงว่าภายใต้แมสก์นั้นเขากำลังยิ้มอยู่
"จะพาไปไหน?" ร่างบางถามขณะสอดตัวเข้าไปนั่งในรถคันหรู
มาคราวนี้ รถเบนซ์ราคาไม่ต่ำกว่าสิบล้าน กระจกดำรอบด้าน...ในขณะที่ครั้งก่อนนั่งรถประจำทาง ค่าโดยสารไม่กี่วอน...
"พาไปถ่ายรูปกับแบรนเนอร์" เขาตอบ
"...มันจะโอเคใช่ไหม" จีโฮก็ยังคงติดอยู่เรื่องเดียว คือ เรื่องข่าว
ไม่ใช่ว่าเธอกลัวตัวเองจะเสียหายหรือหมดกระแส แต่เธอกลับเป็นห่วงชื่อเสียงของคนข้างกายมากกว่า เพราะตอนนี้กระแสของ จองแจฮยอน บอยเฟรนด์แมททิเรียลกำลังมาแรง ใครๆ ก็หลงรักแจฮยอน ด้วยใบหน้าอันเพอร์เฟคและภาพลักษณ์คุณชายผู้สูงส่ง ใครๆ ก็อยากจะเป็นแฟนกับแจฮยอนทั้งนั้น
"อย่าคิดเรื่องอื่นเลยนะครับ ผมแค่อยากพาคุณไปทำอะไรพิเศษๆ" แจฮยอนสบตากับแฟนสาว "แค่คืนนี้...ให้ผมดูแลคุณนะ คุณดูแลผมมามากแล้ว"
"...อืม" จีโฮช่างใจอยู่ชั่วครู่ แต่ก็ยอมตามใจแฟนหนุ่ม ที่คนค่อนประเทศอยากจะเป็นแฟนกับเขา
"ถ้างั้นเราไปถ่ายเเบรนเนอร์เสร็จ ไปเดินเล่นที่โซลทาวเวอร์ดีไหม?"
"ดีเหมือนกัน ไม่ได้ไปนานแล้ว"
"หนาวไหม?" แจฮยอนถาม เมื่อแอร์ปรับอากาศภายในรถเริ่มเย็นลง คนตัวเล็กสั่นหัวให้เป็นคำตอบ "เบาะหลังมีเสื้อแจ็กเก็ตอยู่ หยิบมาใส่ได้นะ"
จีโฮเอี้ยวตัวไปคว้าเสื้อแจ็กเก็ตสีน้ำเงินตัวหนาที่วางแหมะบนเบาะหลัง
"ไม่เคยเห็นนายใส่สีนี้เลย" เธอพูดขณะสวมเสื้อ
"ของแจมินน่ะ เมื่อวานแจมินติดรถกลับหอ"
"อ๋า"
ป้ายแบรนเนอร์วันเกิดของจีโฮถูกขึ้นป้ายโชว์ที่สถานนีมังวอน ใกล้กับบริษัทต้นสังกัด รวมไปถึงสถานที่ต่างๆ ไม่มากนัก ทำให้พวกเขาใช้เวลาอันรวดเร็วในการถ่ายรูป จีโฮกระชับเสื้อแจ็กเก็ต ก่อนจะถือวิสาสะเกาะแขนแฟนหนุ่ม ขณะเดินตรงไปที่โซลทาวเวอร์ รอยยิ้มอบอุ่นภายใต้แมสก์ถูกคลี่ยิ้มกว้าง จนตาหนีเป็นสระอิ แจฮยอนก้มลงมองการกระทำที่เหนือความคาดหมายของคนตัวเล็ก
"..." ไม่มีเสียงใดๆ หลุดออกมา นอกจากเสียงหัวใจที่เต้นระรัว
แจฮยอนยิ้มมาตลอดทาง จนถึงลิฟต์ที่จะขึ้นไปชมวิวยามค่ำคืน เนื่องจากเวลานี้ก็ดึกพอสมควร จึงไม่ค่อยมีคนนัก จะมีก็แต่เจ้าหน้าที่ที่คอยกดปุ่มลิฟต์ให้ บรรยากาศภายในลิฟต์ช่างเงียบเชียบ และอึดอัดขึ้นมาเล็กน้อย
พวกเขาคบกันมาจะหกเดือนแล้ว แต่ความรู้สึกเหมือนเพิ่งจีบกันวันแรก ทั้งประหม่า ทำอะไรไม่ถูก แม้แต่แขนเล็กที่เกี่ยวแขนอีกคนก็ยังเกร็งจนตะคริวจะกิน
"อะ เอ่อ หิวไหม?" เป็นคำถามที่ไร้ประโยชน์มาก แจฮยอนกรอกตามองบนกับคำถาม จะหิวได้ยังไง ในเมื่อก่อนหน้านี้ปาร์ตี้กันจนกระเพาะแทบพัง
"ไม่..."
"อึดอัดไหม?" เขาตัดสินใจถามตรงๆ
"มะ ไม่"
มือหนาจับแขนเล็กที่เกี่ยวอยู่ออกจากพันธนาการ ทำให้จีโฮถึงกับถอดสีหน้า นี่เธอทำให้เขารำคาญหรอเนี่ย...
"แบบนี้ดีกว่าเนอะ^^" เหนือความคาดหมาย ในขณะที่จีโฮแอบเฟลหน่อยๆ จับหนาก็เลื่อนลงไปคว้าสอดประสานกับมือเล็กทันที
"-///-"
"ผมไม่อยากให้คุณอึดอัดเวลามาเดทกับผม"
"..."
"แต่ผมชอบนะที่คุณแสดงความรู้สึกตรงๆ...น่ารักดี^^"
"ฉันกำลังพยายามอยู่" แจฮยอนล่ะชอบจริงๆ เวลาคนตัสเล็กพยายามเจ้าหาเขาก่อนแบบนี้ ดูไม่เหมือนคิมจีโฮคนแมนที่เคยรู้จัก แต่เป็นคิมจีโฮที่ตัวเล็กเท่าลูกแมว
"ไอกู~ น่ารักจัง"
"ไม่ต้องล้อเลย"
แจฮยอนกระชับมือ "ก็คุณน่ารักจริงๆ นี่นา"
คนตัวเล็กเบนหน้าหนีทันที ก็บอกแล้วว่าเธอไม่เคยชินกับการชมแบบดื้อๆ ของแฟนหนุ่มเลย ถึงแม้ว่าแฟนหนุ่มคนนี้จะอวยเก่งแค่ไหนก็ตาม
"พอเลย" ว่าพลางตีไหล่ของแฟนหนุ่มด้วยความหมั่นเขี้ยว
"โอ๊ย! ให้ตายสิ" แจฮยอนอุทานออกมา เมื่อมองไปที่ทางเข้าโซลทาวเวอร์ในยามค่ำคืน ก็ยังมีผู้คนมาชมวิวกรุงโซลในยามวิกาลอยู่ ทำเอาทั้งสองถึงกับชะงัก กับแถวที่ต่อยาวเหยียด สงสัยพวกเขาคงต้องเปลี่ยนแผนกันแล้วล่ะ
"..."
"กะจะมาเอาบรรยากาศโรแมนติกสองต่อสองสักหน่อย...พังหมด" ไอดอลหนุ่มบ่นอุบอิบ มองแฟนสาวตาระห้อย
"เรากลับกันเถอะ" แน่ล่ะ ในหัวของคิมจีโฮตอนนี้อยากจะพักผ่อนเต็มที ตั้งแต่กลับมาจากบริษัทก็ยังไม่ได้พักเลย แต่อีกใจหนึ่งก็อยากจะอยู่ต่อ เพราะช่วงนี้เธอไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนหนุ่มสักไหร่นัก มีแต่ซ้อมกับซ้อม
"เอางั้นหรอ?" เขาถาม
"อืม"
"ผมขอโทษ" เขาคงสังเกตเห็นสีหน้าเหนื่อยล้าของแฟนสาว ที่อยากจะหลับเต็มทน "ผมไม่น่าพาคุณออกมาเลย พรุ่งนี้คุณจะตื่นไหวไหมเนี่ย"
"ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก ฉันต่างหากที่ต้องรู้สึก"
ทั้งสองเดินหลบออกมาจากสถานที่คับคั่ง มานั่งที่ม้านั่งในสวนสาธารณะใกล้ๆ
มือบางวางบนมือหนา "ขอโทษนะที่ช่วงนี้ฉันไม่ได้ให้เวลากับนายเลย"
"ผมไม่ได้ซีเรียสนะ ถึงคุณจะไม่ได้ให้เวลากับผม แต่คุณก็อุตส่าห์ส่งข้อความหาผมตลอด ทั้งที่คุณยุ่งจนแทบไม่ได้กลับไปนอน" แจฮยอนกุมมือบาง ความอบอุ่นแผ่ซ่าน ทำให้หัวใจอบอุ่นไปด้วย
"ขอโทษนะแจฮยอน" ศีรษะแฟนสาววางลงบนลาดไหล่ของแฟนหนุ่ม "นายก็ยุ่งเหมือนกัน แต่ก็ยังมีเวลาตอบแชท"
"ไม่ต้องขอโทษหรอกครับที่รัก"
"ถือว่าเจ๊าๆ กันไปแล้วกัน"
"ครับ" แจฮยอนเบนศีรษะพิงกับศีรษะของเธอ เปลือกตาที่หนักอึงถูกปิดลงสักพัก
"..."
"พ่อกับแม่ชอบคุณมากๆ เลย"
"หือ?" อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
"ถามผมตลอดว่า จะแต่งวันไหน"
"ห้ะ!!!??" จีโฮตกใจกับคำพูดของแฟนหนุ่ม ในขณะที่เขายิ้มกว้างกับปฏิกิริยาของแฟนสาว "แล้วนายตอบไปว่าไง??"
"ผมก็..." เขาลากเสียง
"ก็อะไร?"
"ก็รอให้คุณพร้อมก่อน"
"เพิ่งคบกันไม่เท่าไหร่ คุยเรื่องแต่งแล้วหรอเนี่ย บ้านนายนี่รีบจังเลย"
"บ้านผมถือคติ รีบแต่งจะได้มีลูกทันใช้"
"ย๊า!!!!"
"ฮ่าๆๆ ผมไม่ได่โกหกนะ เรื่องจริง" มือเล็กระดมทุบต้นแขนของเขา ผิดกับแจฮยอนที่หัวเราะร่า ไม่สะทกสะท้านใดๆ
"ชิ"
"ยังไงก็...สุขสันต์วันเกิดนะครับ" แจฮยอนเอ่ยเสียงเบา เมื่อสงครามขนาดย่อมๆ จบลง
"ขอบคุณค่ะ"
"ผมไม่มีของขวัญให้...ไม่โกรธกันนะ"
"ใครบอกว่าไม่มี...ก็นี่ไง" นิ้วเรียวจิ้มไปที่อกแกร่งของแฟนหนุ่มสองสามที ทำเอาคนตัวสูงถึงกับหลุดยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้
เธอจะน่ารักไปถึงไหนเนี่ย
"ถ้างั้นอย่าลืมเอาของขวัญกลับไปนอนกอดที่บ้านด้วยนะครับ^^"
"พ่อกับแม่ได้ฆ่าฉันแน่" จีโฮพูดติดตลก
"คืนเดียวเอง"
"ย๊า! แจฮยอน"
"ล้อเล่นน่ะครับ" แจฮยอนหัวเราะในลำคอ "แต่ถ้าได้ก็ดี...^^"
"พอเลย นายชอบพาฉันวกกลับมาเรื่องแบบนี้อีกแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ แต่จะว่าไป..."
"หื้ม?"
"มีลูกก่อน ค่อยแต่งก็ได้นี่"
"จองยุนโอ!!!"
..........................
ใจเย็นก่อนนะคะแจฮยอน ทางนี้ใจบ่ดีแล้ว ><
ขออภัย ณ จุดๆนี้ เพิ่งมีเวลามาอัพ ไรท์เพิ่งปั่นโปรเจ็กท์เสร็จไปหมาดๆ 5555555
จะมีเวลาก็ดึกๆนี้แหละค่ะ TT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น