[SF/OS] OH MY GIRL x All : Secret Garden

ลำดับตอนที่ #7 : [SF : Jiho x Jaehyun NCT] Remember me 3

Remember me 3

Jiho x Jaehyun NCT

     ผมกอดอกมองใครบางคนผ่านจอมอนิเตอร์ในห้องแต่งตัว ผมพ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิดที่ก่อตัวขึ้น เมื่อผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่า 'คนรัก' กำลังเต้นยั่วอยู่บนเวที ที่มีคนนับพันๆ มาดู...ผมทำความเข้าใจเรื่องนี้เรื่องนี้เป็นร้อยๆ รอบ แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจในเรื่องของความจำเป็นที่จะต้องไปเต้นเซ็กซี่บนนั้น...ซึ่งค่าตัวก็ท่าเดิม... ไหนจะเสื้อผ้าน้อยชิ้นนั่นอีก ก่อนหน้านี้ผมก็มองแค่ว่ามันเป็นงาน แต่พอเอาเข้าจริงๆ...ไม่เลย

     ใครจะไปดีใจล่ะ ที่แฟนตัวเอง โชว์เนื้อหนังท่ามกลางสายตาคนมากมาย

     "เอาน่า"   พี่โดยองเดินเข้ามาแตะไหล่ผม

     "..."   ผมเลือกที่จะเงียบ

     "เพลงแค่สามนาทีกว่าๆ เอง อย่าซีเรียส"   เป็นสามนาทีที่ทรมานจิตใจผมมาก

     "ฮึ่ม..."   ผมพ่นลมหายใจอีกครั้ง มองจอไม่วางตา ผมต้องยอมรับเลยว่าจีโฮเป็นผู้หญิงที่สวยมาก เธอใช้สายตาเก่งเวลาอยู่บนเวที เก็บรายละเอียดทุกกล้อง จนผมอยากจะสิงกล้องแทนให้รู้แล้วรู้รอด สายตาของเธอ ฆ่าผมได้ไม่ยากหรอกครับ

     "เอาน่าๆ"   พี่โดยองยังคงปลอบใจผมอยู่ใกล้ๆ

     "ผมกำลังพยายามอยู่"   ผมบอกเสียงเรียบ

     "เป็นแจฮยอนนี่ลำบากจังนะ"   พอบ่นเสร็จ เขาก็เดินหนีไปดื้อๆ 

     บางคนอาจจะสงสัยว่าเรากลายมาเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมจะเล่าให้ฟัง...อันตัวผมนี้ อย่างที่บอกไปว่าเราคุยกันผ่านทางแชทคาทกอาจจะมีวีดิโอคอลบ้างเป็นครั้งคราว แต่นั่นยังไม่ใช่จุดพีคของเรื่อง ที่พีคที่สุดคือการที่เราโปรโมทในช่วงเดียวกัน เจอกันที่รายการเพลงบ่อยขึ้น จึงเป็นเหตุที่ผมหาเรื่องที่เจอเธอบ่อยๆ โดยให้เหตุผลว่า เพื่อนเจอเพื่อนเป็นปกติ แต่ผมบอกเลยว่าเพื่อนเจอเพื่อนไม่มีอยู่จริง เพราะผมอยากเจอเธอในฐานะอื่น...หลังจากที่เราเจอกันบ่อยขึ้น พูดคุยกันบ่อยขึ้น มีหลายอย่างที่เราเข้ากันได้ดี แต่ก็มีบางอย่างที่เข้ากันไม่ได้ 

     ผมเปิดอกคุยกับเธอเรื่องความสัมพันธ์ที่คลุมเคลืออยู่...จนสุดท้าย เธอก็ยอมตกลงเป็นแฟนกับผม หลังจากที่เธอถามผมหนึ่งประโยค

     'นายชอบฉันที่เป็นคิมจีโฮ หรือชอบที่เป็นจีโฮ โอ้มายเกิร์ล'

     และผมก็ตอบไปอย่างไม่ลังเล   'ผมชอบคิมจีโฮที่เป็นคิมจีโฮ อยากดูแลและปกป้องคิมจีโฮ ให้โอกาสผมไหม?'

     เธอเว้นช่วงไปสักพัก ก่อนจะเอ่ยออกมา  'ไม่แน่ใจ'

     'ถ้างั้นลองคบกันก่อนไหม คุณจะได้มั่นใจขึ้น'

     '...เอางั้นก็ได้'

     หลังจากวันนั้น เราก็เลื่อนสถานะจากเพื่อนกลายเป็น แฟน ทันที

     ความจริงต้องจีบกันก่อนถึงจะเป็นแฟนกัน ถูกไหม แต่ผมกำลังจีบตอนที่เราเป็นแฟนกันแล้ว...อาจจะงงๆ หน่อย แต่ความรู้สึกผมไม่งงแน่นอน ผมชัดเจนแล้วว่าเธอนี่แหละ...แม่ของลูก

     จีโฮ เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งภายนอก แต่ภายในเธออ่อนโยนมาก และใส่ใจคนรอบข้างมากเช่นกัน เพราะฉะนั้นผมถึงไม่แปลกใจเวลาที่เอาใจใส่เธอบ้าง เธอจะไปไม่ค่อยเป็นสักเท่าไหร่ เพราะติดกับการเอาใจคนอื่นมากเกินไป นี่แหละครับที่ผมมองว่า เธอไม่ใช่แค่คนรักหรือแฟน หรืออะรก็ตามแบบฉาบฉวย แต่เธอจะเป็นอนาคตของผม และเป็นอนาคตที่มั่นคงด้วย ถึงแม้ว่าตอนนี้จีโฮจะอยู่ในช่วงพิจารณา เรียกง่ายๆ ว่าขั้นทดลองเป็นแฟน แต่ผมจะไม่ทำให้การทดลองนี้เปล่าประโยชน์ไปแน่นอน

     เสน่ห์ของเธอีกอย่างหนึ่งคือ เข้ากับผู้ใหญ่ได้ดี มีกาลเทศะ และไม่ถือตัว หลังจากที่ได้สังเกตเวลาเธอมาอัดรายการ เธอจะโค้งทักทายเสมอ แม้แม่บ้านทำความสะอาดก็ตาม แถมยังชวนคุยจนกลายเป็นว่า เธอสนิทกับแม่บ้านไปโดยปริยาย และคุญซึงฮีก็มักพูดเสมอว่า เธอสนิทกับเจ้าของร้านอาหารใต้ตึก จนคุณป้าให้กินฟรีตลอด แต่เธอก็ดื้อดึงจะจ่ายทุกครั้ง อ่า...แบบนี้คงเข้ากับพ่อแม่ของผมได้ดีทีเดียว ทำไมเธอถึงน่ารักขนาดนี้นะ ทั้งๆ ที่เจ้าตัวปฏิเสธตลอดว่า ตัวเองไม่ใช่คนน่ารัก

     ถ้าให้ผมพูดเรื่องของเธอ สองสามวันคงไม่จบหรอกครับ

     "NCT เตรียมขึ้นต่อเลยนะคะ"   พีดีร้องตะโกนเรียกจากข้างนอก

     "เอาล่ะทุกคน มารวมกันหน่อย"  พี่แทยงพูดขึ้น และสมาชิกในวงก็รวมตัวกันที่กลางห้องแต่งตัว  "เราต้องออกไปรอที่ข้างเวที หลังจากเสตจของเจวายพีลงมา นาจะอีกประมาณสองสามเพลง เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ"

     "ครับ"   สมาชิกในวงขานรับ ก่อนจะเดินเรียงแถวไปที่ข้างเวที

     "พี่"   มาร์คเดินเข้ามาหาผม

     "หืม?"

     "เจอใครน๊าาาา???"   มาร์คบุ้ยปากไปด้านหน้า สายตาของผมปะทะกับหญิงสาวในเสื้อปาดไหล่สีดำ และกระโปรงสั้นเหนือเขาสีเดียวกัน กำลังถ่ายรูปอยู่กับเพื่อนๆ ทีเพิ่งร่วมสเตจด้วยกันเมื่อไม่นานมานี้

     เอวคอดๆ ขาเรียวๆ ผมไม่อยากให้ใครมองเลย โดยเฉพาะมาร์ค...ตอนนี้น้องมันตาค้างมาก

     "ย๊า"   ผมตบแก้มมาร์คเบาๆ เพื่อเตือนสติ

     "อย่างสวยอ่ะพี่ โหหห"   มาร์คตอบ

     "หยุดมองได้แล้ว เดินตามพี่แทยงไป"  ผมบอก และดันหลังน้องมันให้เดินตามพี่แทยง

     ผมเบนสายตากลับไปมองร่างบางในเสื้อผ้าน้อยชิ้น ไหนจะเนื้อหนังที่โผล่พ้นออกมาอีก กับใบหน้าที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอาง ผิวหน้ากระทบกับเเสงไฟสลัวๆ ทำให้ใบหน้าขลับสีมากขึ้น ริมฝีปากเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดเอื้อยเอ่ยพูดคุยอยู่กับหมู่เพื่อนๆ

     "โคตรสวยเลย"   พี่โดยองกระซิบข้างหูของผม ก่อนจะตบบ่าและเดินหนีผม(อีกแล้ว) ทิ้งระเบิดแล้วค่อยไป

     "ก็สวยทุกวันนั่นแหละ"   ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะเดินตามหลังพี่แทยงไป

     หลังจากที่งานเลิก ผมก็รีบรุดเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที มาร์คถึวกับเอ่ยปากแซวผมไม่หยุด ตลอดทางที่เดินมายังห้องแต่งตัว ส่วนคนอื่นๆ ก็มองผมยิ้มๆ ราวกับว่าผมทำอะไรน่าอายไว้ ขณะที่พี่แทอิลมองผมนิ่งๆ ผมไม่อยากจะสนใจเท่าไหร่หรอก เพราะผมมีนัดอย่างด่วน และสำคัญมากๆ

     "น้อยๆ หน่อยไอ้น้อง ออกหน้าออกตาเกินไปแล้ว"   พี่แทอิลตบบ่าผม ก่อนจะเดินไปเก็บของใส่กระเป๋า

     "วันนี้ผมกลับดึกนะครับ"   ผมบอกพี่แทยง ก่อนจะสะพายกระเป๋าเป้ ดึงฮูดขึ้นปิดบังใบหน้า สวมด้วยแมทสีขาว

     ผมเดินออกมาจากสถานที่จัดงาน ซึ่งใหญ่มากๆ เหล่าแฟนคลับกำลังทยอยออกมาจากข้างในฮอล์ ต่างคนต่างซิบซุบกันถึงเรื่องอคอนเสิร์ตที่เพิ่งได้ดูไปจึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะเข้าไปแทรกตัวในฝูงชนที่คับคั่ง แฟนบอลกลุ่มหนึ่งกำลังพูดกันอย่างออกรส จนหูของผมดันไปได้ยินเข้า

     "สเตจ Hush โคตรดีอ่ะ"

     "ดีจริงๆ น้องจอยสวยมาก"

     "ไม่ๆ ฉันว่าจื่อวีสวยกว่า"

     "พวกนายจะเถียงกันทำไม น้องจีโฮสวยสุด"

     "จริง/จริง"

     ผมขมวดคิ้วเป็นปม ก่อนจะตีเนียนไปเดินข้างๆ กลุ่มแฟนบอยกลุ่มนั้น

     "น้องจีโฮโคตรเซ็กซี่เลย สายตาแบบ...อือหืออออ"

     "ท็อปฟอร์มมาก อยากเปย์เลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ"

     "พวกแกก็พูดไป ฉันโคตรอยากได้น้องเลยว่ะ แม่งยั่วได้ใจมาก เข้าใจไหมว่าฉันอยู่ข้างหน้า กระโปรงแบบ...แม่งเอ้ยยยย"   ผมคิ้วกระตุกทันทีที่ได้ยินหนึ่งในกลุ่มแฟนบอยพูดเช่นนั้น

     แบบนี้ผมว่ามันไม่เกินไปหน่อยหรอ...ผมปลีกตัวออกมา ก่อนที่อารมณ์จะพลุ่งจะถึงขีดสุด แล้วได้ลงไม้ลงมือกับแฟนบอยกลุ่มนั้น

     ผมนั่งรอใครบางคน ใต้ต้นไม้ไม่ใกล้ไม่ไกลจากประตู

     แฟนคลับก็เริ่มทยอยออกไป บ้างก็รอรับโปสเตอร์ บ้างก็ไปเอาของที่ฝากไว้

     Kim Jiho

     รอแป๊บนึงนะ

     กำลังออกไป

Jung Jaehyun

ครับ

อ่านแล้ว

ผมตอบแชทเสร็จ ก่อนกระชับกระเป๋าที่สะพายอยู่ เราสัญญากันไว้แล้วว่า หลังจบงานนี้เราจะไปเที่ยวกัน เดทกันนั่นแหละครับ แค่พูดให้มันสวยหรูเฉยๆ ผมวางแผนไว้แล้วว่าเราจะไปดูหนังกัน ต่อด้วยคาราโอเกะหรืออาจจะนั่งจิบนมร้อนๆ ไม่แน่อาจจะไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆ จบด้วยการที่ผมนั่งรถเมล์ไปส่งเธอที่หอพัก อ่า...แค่คิดก็มีความสุขแล้ว

ไม่นานนัก หญิงสาวในเสื้อฮูดสีน้ำเงิน กับแมทสีดำ เดินออกมาจากฮอล์

     "รอนานยัง?"  เธอถาม

     "ไม่นานหรอก ป่ะ"   ผมเดินนำ ส่วนเธอเดินตาม

     รอเดินมาหยุดอยู่ที่ป้ายรถประจำทาง ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนเศษๆ เหล่าแฟนคลับก็มารออยู่เต็ม จนไม่มีที่จะนั่ง ผมจึงดึงมือเธอให้เดินตามไปที่ป้ายอื่นที่อยู่ห่างออกไปอีกสามร้อยเมตร

     "ฉันนึกว่านายจะยืมรถพี่เมเนฯ มาซะอีก"   จีโฮพูดเสียงอู้อี้ เพราะปิดแมทอยู่

     "นั่งรถไปสองคนมันไม่ปลอดภัยเท่าไหร่"   ผมบอก

     "ไม่ปลอดภัยยังไง? นายยังไม่ทำใบขับขี่หรอ"   เธอถามต่อ ผมอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่า ที่ไม่ปลอดภัยคือการที่เราอยู่ด้วยกันสอวต่อสองต่างหากล่ะ ผมจึงเลี่ยงที่จะนั่งรถไปด้วยกันสองคน มันอาจจะเสี่ยงหน่อยที่เราขึ้นรถประจำทาง แต่เป็นวิธีที่ดีที่สุด ที่ผมจะไม่คลั่ง เผลอไปทำอะไรที่ไม่ดีต่อเธอ

     อย่าลืมว่าผมมันพวกความอดทนต่ำ

     "พี่เมเนฯ ต้องเอารถไปส่งเมมเบอร์ที่หอไง"

     "อ๋า..."  จีโฮพยักหน้า

     "วันนี้สนุกไหม?"   ผมเปิดประเด็นถาม เพื่อไม่ให้บรรยากาศเงียบเกินไป ในระหว่างที่เราเดินเพื่อไปขึ้นรถประจำทางที่ป้ายหน้า มันค่อนข้างเงียบ แต่ก็ยังมีแสงไฟอยู่บ้าง

     "ก็สนุกดีนะ"   เธอตอบ   "นายล่ะ?"

     "เหมือนกัน"   

     อึดอัดใช้ได้เลย

     "บนเวที นายดูดีมากเลย"   จีโฮเอ่ยชมผมขึ้นมาทื่อๆ ทำเอาผมไปไม่เป็นเลยทีเดียว

     "จริงหรอ? ฮ่าๆๆ"   ผมหัวเราะแก้เก้อ   "บนเวที...เสื้อเปิดไหล่ กระโปรงสั้น"   ผมเริ่มเปิดเผยความในใจ

     "??"

     "ผมไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่"   ผมบอกไปตามตรง

     "เรื่องชุด?"   จีโฮช้อนมองผม

     "ครับ ทั้งชุด ทั้งท่าเต้น ทั้งสายตา แล้วก็ตัวคุณ"   ผมบอก ผมเรียกแทนจีโฮว่า คุณ ไม่ใช่เพราะว่าเราไม่สนิทกัน แต่คำว่า คุณ มันป็นคำที่ผมให้เกียรติเธอได้มากที่สุด

     "ฮ่ะๆๆ นายนี่มีมุมแบบนี้ด้วยหรอ"  เธอถามพลางหัวเาะในลำคอ    

     "ผมหวงเก่งนะครับ เผื่อยังไม่รู้"   ผมหัวเราะร่า   "ผมได้ยินแฟนบอยพูดถึงคุณแล้ว ผมไม่โอเคเลย"

     "เขาพูดว่าอะไรล่ะ?"

     "เขาบอกว่า คุณยั่วมาก แต่ผมก็ไม่เถียงหรอก ก็คุณยั่วจริงๆ"   ผมพูดติดตลก จีโฮไม่ตอบอะไร เพียงแค่ช้อนสายตามองผมอีกครั้ง ผมจดจ้องที่ดวงตาเปล่งประกายแม้ยามค่ำคืน แทบไม่อยากจะละไปไหนเลย   "คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ คุณยั่วมากแค่ไหน หื้ม?"

     "นายก็เหมือนกันนั่นแหละ"   เธอพูดก่อนจะตีต้นแขนผมเบาๆ   "สายตาแบบนั้น คงตกสาวๆ ได้เป็นร้อยสินะ"

     "ฮ่าๆๆๆ"   ผมระเบิดหัวเราะออกมา นี่เป็นพัฒนาการที่ดี ที่เธอยอมเปิดเผยความรู้สึกของตัวเองให้ผมรับรู้โดยตรง จริงๆ แล้วเธอก็ขี้งอนเป็นเหมือนกัน แม้ว่าที่ผ่านๆ มาเธอจะไม่ค่อยแสดงอาการสักเท่าไหร่

     "หรือไม่จริงล่ะ? สาวๆ หวีดนายในทวิตเตอร์ขนติดเทรนไปแล้วมั้ง"

     "คุณเองก็เหมือนกันนั่นแหละ สายตาแบบนั้น ผมหวงนะรู้ไหม"   ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ   "อีกอย่างโป๊บนเวทีแบบนั้น จะให้ผมทำยังไงดีล่ะครับ? ขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลยดีไหม หื้ม?"   ผมพูดเสียงแหบพร่า ก่อนจะแกล้งเป่าลมที่ใบหูของเธอเบาๆ

     "-////-"   หูแดงเลย ฮ่าๆๆๆๆ

     "ผมล้อเล่นน่า อย่าคิดมาก"   ผมถือวิสาสะโอบไหล่เธออย่างเนียนๆ

     เราเดินกันมาถึงป้ายรถประจำทางเป็นที่เรียบร้อย ป้ายนี้แทบจะไม่มีคน มีเพียงแค่ไฟแสงสีส้ม ป้ายโฆษณา และเราสองคน...จีโฮกระชับเสื้อฮูดให้เข้าที่ มือเล็กเอื้อมมากระชับฮูดของผมด้วย การกระทำใส่ใจที่เล็กๆ น้อยๆ ของเธอ ทำให้ผมอยากจะเป็นฝ่ายที่ใส่ใจและดูแลเธอบ้าง ผมจับมือเล็กมากุมไว้ ก่อนจะลูบหลังมือไปมาเบาๆ เพื่อทำให้เธอผ่อนคลาย

     "อยู่กับผม ผมจะดูแลคุณเอง"   ผมบอก และยกมือเล็กๆ ขึ้น เพื่อประทับริมฝีปากบนหลังมือ เป็นสัญลักษณ์การยืนยันของผม ว่าจะเป็นฝ่ายที่ปกป้องและดูแลเธอเอง

     "-////-"

     "ต่อจากนี้ให้เป็นหน้าที่ของผมนะครับ"

     "อะ อือ"

XXX cinema

เรามีหยุดอยู่ที่โรงหนังเมื่อเที่ยงคืนเกือบจะตีหนึ่ง เราเลือกดูหนังที่สบายๆ คือหนังรักโรแมนติกทั่วๆ ไป จะให้ดูหนังแอคชั่นก็ยังไงๆ อยู่นะ เราสองคนเข้ามานั่งประจำที่ในโรงหนัง บรรยากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศ กับไฟที่สลัวๆ ในโรงหนังมีเราแค่สองคน เพราะเราดูรอบดึกมากๆ น้อยคนนักจะมาดูหนังเวลานี้ เราเลือกที่นั่งโซนกลาง ที่สำคัญเราต่างก็ซื้อขนมและน้ำดื่มเข้ามาด้วย แต่ก็สำนึกได้ในภายหลังว่า เรากำลังอยู่ในช่วงโปรโมท จึงต้องงดอาหารมื้อดึก ซื้อมาก็คงต้องรอกินพรุ่งนี้เช้า หรือไม่ก็ทิ้งๆ ไปให้สิ้นเรื่อง

     โชคดีหน่อยที่พรุ่งนี้จีโฮมีแฟนไซต์ตอนเย็น และผมก็ได้วันฟรีหนึ่งวัน หลังจากที่กลับหอ ผมก็คงนอนเผื่อวันพรุ่งนี้ไปด้วยเลย เพราะนานๆ ทีบริษัทจะหยุดให้

     "ถ้าง่วงก็นอนเลยนะ"   ผมบอก

     "ได้ไงล่ะ นายอุตส่าห์ชวนมาดู"   แม้ว่าเธอจะยืนกรานเช่นนั้น

     เมื่อหนังเล่นได้เพียงครึ่งชั่วโมง เปลือกตาของคนข้างกายก็เริ่มหนักอึงขึ้นเรื่อยๆ ผมเอี้ยวหน้าเพื่อมองเธอ คงจะกึ่มๆ ได้ที่แล้วล่ะ แต่ทว่า...

     ปัง!!!

     เสียงเอฟเฟคจากหนัง ทำให้ร่างบางสะดุ้งโดยไม่ทันตั้งตัว เปลือกที่กำลังจะปิดก็เบิกขึ้นมองหาเสียงที่ผิดปกติ ผมแอบหลุดขำ ก่อนจะคีพลุคเหมอนเดม

     "นอนเถอะๆ"   ผมลูบหัวเธอเบาๆ

     "อือ"   เธอคงจะเหนื่อยมาก ผมเลยปล่อยให้เธอนอนไป ส่วนผมก็แอบยกมือถือขึ้นมาถ่ายภาพตอนที่เธอหลับ และดูหนังต่อ

     หนังยังคงดำเนินเรื่องต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงฉากสิบแปดบวก เสียงหอบหายใจของนางเอกในเรื่องมันเสียงดังมาก นี่ยังไม่รวมเสียงที่ไม่พึงประสงค์อีกนะครับ ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เมื่อชายในจอหนังขนาดยักษ์ กำลังระดมจูบนางเอกอย่างหนักหน่วง เป็นฉากที่รุนแรงเสียจริง ผมจะไมบรรยายต่อนะครับ แต่ฉากล่าสุดที่ผมดูก่อนจะเสมองไปทางอื่นคือ...เขาเริ่มเปลื้องเสื้อผ้ากันแล้ว TT  ผมมองไปรอบๆ สังเกตเก้าอี้ข้างๆ ทางเดินเข้าออก รวมไปถึงทางหนีไฟ แต่สุดท้ายสายตาก็มาหยุดอยู่ที่หญิงสาวที่หลับซบไหล่ผมอย่างสบายใจ นี่ไม่รู้สินะว่าตัวเองหลับลึกแค่ไหน ผมขยับไหล่นิดเดียว เธอก็ไม่ไหวตัวเลยสักนิด

     หลับลึกแบบนี้ ก็อันตรายเหมือนกันนะ

     ผมใช้นิ้วชี้เขี่ยปลายจมูกได้รูปเบาๆ แตก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ มีเพียงลมหายใจสม่ำสมอ

     

     อื้อ...

     เสียงร้องครวญครางดังลั่นโรงหนัง ทำเอาผมสะดุ้งไปทั้งตัว ทำไมฉากนี้มันยาวนานขนาดนี้ ผมอุตส่าห์ไม่สนใจอยู่แล้วเชียว แต่แล้วผมก็"ม่สามารถที่จะหลบสายตาไปจากหน้าจอขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้านี้ได้ เอาวะ ยังไงอายุก็เกินแล้ว มาครั้งเดียว อย่าให้เสียเที่ยว จะได้เอาไปบอกมาร์คว่าไม่ควรดูเรื่องนี้ (ไรเตอร์ : อ้างน้องอ้างนุ่งไปเรื่อย)

     "อึก"   ผมกลืนน้ำลายลงลำคออย่างยากลำบาก เพราะฉากมันเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมมาดูหนังรักโรแมนติกนะครับ ไม่ใช่หนังเรทอาร์ TT

     "งื้อ"  ร่างบางส่งเสียงออกมาเล็กน้อย เมื่อเสียงในโรงดังเกินไป

     "ชู่วๆ"   ผมกล่อมเธอ และลูบต้นแขนเพื่อให้เธอหลับต่อ

     หมับ

     มือเล็กคว้าเข้าที่มือของผมที่กำลังลูบอยู่...

     "หื้ม?"   ผมเลิกคิ้ว ก้มลงไปมองใบหน้าของเธอ เช็คว่าตื่นหรอยัง

     "..."   ไร้เสียงตอบรับ แสดงว่าแค่ละเมอ

     ผมสำรวจใบหน้าที่มีแมทปิดอยู่ ดวงตาที่แต่งเติมด้วยเครื่องสำอางยังคงปรากฏอย่างชัดเจน เธอคงจะรีบจนม่ได้ล้างหน้า ผมใช้นิ้วชี้ลากตั้งแต่คิ้วสวยลงมาตามจมูก ใช้มืออีกข้างถอดแมทออก ดวงตาหลับพริ้ม จมูกได้รูป พวงแก้มน่าหยิกนั่นเอง ที่สำคัญริมฝีปากสีแดงสดเผยอเล็กน้อย องค์รวมของใบหน้าของเธอมันช่างงดงาม ราวกับรูปปั้นเทพีในสมัยยุคกลางเสียจริงๆ เธอคงจะเป็นเทพีที่สวยที่สุดในยุคนั้น 

     ทว่าแรงดึงดูดบางอย่างทำให้ผมก้มลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งจมูกของเราชิดกัน ลมหายใจอุ่นรดบนริมฝีปากของผมเป็นระยะสม่ำเสมอ...

     อ่า...คุณจะว่าอะไรผมไหม 

     ถ้าผมจะจูบเธอ...

     เอ่อ แค่นิดเดียว นิดเดียวจริงๆ

     สัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินมากกว่านี้...

     ผมค่อยๆ เลื่อนใบหน้าชิดมากขึ้น เอียงคอให้ได้องศา และประทับจูบบนริมฝีปากสีแดงสดเบาๆ เพียงแค่ไม่ถึงนาที ผมก็ผละออก ความรู้สึกภายในกำลังกดดันให้ผมทำมันอีกรอบ และอีกรอบ และอีกรอบ จนผมอยากจะกระชากหัวตัวเองให้ตั้งสติ ผมเอาแต่กดจูบบาๆ บนริมฝีปากบางซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ไม่ได้รุกล้ำเกินไป 

     "จุ๊บ...จุ๊บ..."   หวาน...หวานมาก ผมอยากจะครอบครองมันมากขึ้น มันเปรียบสมือนขนมหวาน เมื่อเราได้ลองชิมหนึ่งครั้ง มันจะต้องมีครั้งที่สาม สี่ และ ห้า ตามมา ใช่ครับ...ผมชอบมันมาก นี่มันเป็นเรื่องที่ละเมิดหรือล่วงเกินที่เกินความจำเป็น แต่คุณเชื่อเถอะว่าตอนนี้...

     ผมกลายเป็นคนเสพติดการจูบไปแล้ว เพียงแค่ไม่กี่นาที

     "จุ๊บ..."

     "อื้อ"   ร่างบางขยับตัวเล็กน้อย รับรู้ได้ถึงการก่อกวนนี้

     "คุณ..."  ตอนนี้ผมหน้ามืดตามัวไปหมด ความคิดมันไม่อยากจะคิดอย่างอื่น นอกจากทนุถนอมเธอไว้ ด้วยการจุมพิตซ้ำๆ

     "..."

     "..."

     "..."   เราต่างก็เงียบทั้งคู่

     พรึ่บ

     เปลือกตาคู่สวยค่อยๆ เปิดขึ้น นัยน์ตาเปล่งประกายมองผมอย่างงงๆ เมื่อใบหน้าของเราอยู่ใกล้ชิดกันจนเกินไป จีโฮขมวดคิ้ว และมองผมนิ่งๆ ด้วยความสะลือสะลือและงัวเงียเต็มที

     "ทำอะไร?"   ร่างบางถามเสียงเบาหวิว

     "จุ๊บ"  ผมไม่ตอบ เพียงแค่ก้มลงไปกดจูบบนอวัยวะเดียวกัน

     "!!!"  จีโฮเบิกตากว้าง เมื่อประมวลเหตุการณ์ได้แล้วหลังจากตื่นจากหลับ

     "ผมขอโทษ...แต่ผมชอบมันไปแล้ว" ผมบอกออกไปอย่าไงม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ก้มลงไปประกบปากอีกรอบ ทว่าคราวนี้...ผมกลับกดจูบอย่างลึกซึ้ง ดูดเม้มริมฝีปากล่างของเธอ ขบเบาๆ ราวกับขนมเค้กหอมหวานที่ละมุนปาก จนผมหยุดที่จะชิมมันไม่ได้ ผมต้องการมากขึ้น ต้องการครอบครองมากขึ้น จีโฮไม่ได้ผลักหรือต่อต้านผม แต่เธอกลับหลับตาลง ปล่อยให้ผมทำตามใจตัวเองจนกว่าจะพอใจ

     คุณให้ท้ายผมแบบนี้ เดี๋ยวผมก็เสียนิสัยหรอก

     ผมกลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน จนถึงตอนนี้ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ผมก็ยังคงหลงระเริงอยู่กับขนมหวานตรงหน้า และไม่คิดว่าจะละออกไปเลย

     "อื้อ"   ร่างบางส่งเสียงอื้ออึง ผมจึงตัดสินใจถอนริมฝีปากออกอย่างจำใจ เส้นบางๆ ของน้ำใสๆ กั้นอยู่ระหว่างริมฝีปากของเรา

     อ่า...ติดเรทเหมือนกันนะเนี่ยเรา

     จีโฮกลืนน้ำลายอึกใหญ่ และยกมือขึ้นปิดปากตัวเองทันที

     "ผมขอโทษ"   ผมยกมือถูกจมูก เบนสายตาไปทางอื่นอย่างเคอะเขิน ทีทำเมื่อกี้ละไม่เขิน มาเขินทำไมตอนนี้วะ

     "..."

     "คุณโอเคนะ?"   คำถามที่ไร้การไตร่ตรอง จนทำให้ผมนึกโทษตัวเองว่าไม่ควรถามแบบนั้น

     "...อือ"

     "คะ คือเราเพิ่งคบกันไม่ถึงเดือน ผมขอโทษที่...ล่วงเกินคุณ คุณอาจจะไม่ชอบที่ผมเร่งรัดแบบนี้ แต่ผม...อดไม่ได้จริงๆ"   ผมละล้ำละลักพูดออกไปอย่างไม่คิด อยากจะเขกหัวตัวเองสักร้อยที โทษฐานพูดไม่คิด

     "อือ"   เธอตอบสั้น และเสมองไปทางอื่น

     "กลับกันเลยไหมครับ? เดี๋ยวผมไปส่ง"

     "หนังยังไม่จบเลยนะ"   เธอมองไปที่จอ

     "ไม่เป็นไรครับ วันหลังค่อยมาดูใหม่ก็ได้"     

     "นายขโมยจูบฉันไปกี่รอบ?"  ผมชะงักเมื่อเธอยิงคำถามใส่แบบไม่ทันตั้งตัว ผมจะตอบว่ายังไงล่ะ มันหลายรอบเหลือเกิน

     ผมจึงชูนิ้วชี้และนิ้วกลางขึ้นมา เป็นเลขสอง...(ความจริงมากกว่านั้น)

     "สอง??"

     "..."   ผมพยักหน้า

     "กลับกันเถอะ"   อยู่ๆ เธอก็ตัดบท เธอจะโกรธผมไหม? งอนผมไหม? รู้สึกไม่ดีเลย ผมควรถามเธอตรงๆ ไหมว่าโกรธหรืองอนหรือเปล่า?? 

     ความคิดมากมายถลาโถมเข้ามาในหัวไม่ยั้ง

     เราเดินออกมาจากโรงหนัง โดยไม่ลืมปิดแมท ตอนนี้ก็ตีสองเศษๆ ห้างค่อนข้างเงียบ ผมจึงเอ่ยปากถามเธอ

     "โกรธผมหรอ?"   ผมถาม

     ร่างบางสบตากับผม ก่อนจะส่ายหน้าไปมา

     "งอนผม??"

     คำตอบก็เหมือนเดิม

     "อย่าเงียบแบบนี้สิครับ ผมใจไม่ดี"  ผมกุมมือบางไว้หลวมๆ

     "แจฮยอน..."

     เรียกแบบนี้ สันหลังวาบทันทีเลย   "ครับ?"

     "อย่าขโมยจูบฉันอีกนะ..."

     นั่นไง...

     "ถ้าจะจูบก็ขอดีๆ อย่าลักลับแบบนี้ ฉันไม่ชอบ"

     "...ได้หรอ?"   ผมถาม

     "อะไรได้??"

     "จูบได้หรอ???"

     "ก็...ได้ แต่ต้องขอก่อน โอเคนะ?"   

     "ครับ โอเคครับ^^"

     "..."

     เราสองคนเดินออกมาจากห้าง กำลังตรงไปที่ป้ายรถประจำทางหน้าห้าง ที่ตอนนี้แทบจะไม่มีคนเลย

     "ถ้างั้น...ผมขอจูบคุณได้ไหม?"

     "ตรงนี้เนี่ยนะ??"   เธอถาม ก่อนจะหันมองซ้าย มองขวา ดูลาดเลา

     ผมพยักหน้า

     "ไม่อนุญาติค่ะ"

     "T_T"

......................................

Happy Valentine Day ค่าาาา

CR.SQW