ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [SF : Jiho x Jaehyun NCT] Remember me 2
Remember me 2
Jiho x Jaehyun NCT
เรื่องราวต่อจากวันนั้น ที่ผมทรุดอยู่หน้าตึกและมีพี่จอห์นนี่ประคองเหมือนคนป่วย ขณะนี้...ผมกำลังลอบมองหญิงสาวในวันนั้น ีท่วันนี้ได้มานั่งอยู่ตรงข้ามผมอีกครั้ง ในฐานะ 'ศิลปินรับเชิญ' ในรายการ NCT night night เหมือนเดิม เป็นอีกวันที่พิเศษสำหรับผม เพราะก่อนหน้านี้เราก็ได้เจอกันอีกในรายการในฐานะศิลปินรับเชิญเช่นกัน สรุปเราเจอกันสามครั้ง...ซึ่งผ่านไปปีเศษๆ ความรู้สึกที่เราเจอกันจะๆ ครั้งแรกยังตราตรึงอยู่ในในจผม ไม่เคยจางหาย
ใจเต้นแงกว่าวันแรกอีก ผมจะบอกให้
ผมยิ้มบางๆ มองเธอที่กำลังพูดโน้นน้าวคนฟัง เพราะหัวข้อในการโต้ตอบกันวันนี้คือ
ของทอด กับ ซุนแด อะไรกินคู่กับต๊อกโบกีแล้วอร่อยที่สุด
ผมแอบหัวเสียเล็กน้อยที่พี่จอห์นนี่เลือกอยู่ฝั่งทีมซุนแดตัดหน้าผม ผมจึงต้องอยู่ทีมของทอดไปโดยปริยาย ทั้งนี้ทั้งนั้นผมก็แอบพูดสนับสนุนทีมซุนแดอยู่บ้าง สมาชิกของวง N.Flying กำลังนำเสนออาหารอย่างสนุกสนาน บางครั้งก็มีเถียงกับฝั่งตรงข้ามบ้าง ผมก็แอบลอบยิ้ม เพราะคนที่เถียงกลับมักจะเป็นจีโฮ ที่ชอบเถียงกลับไปแบบดื้อๆ ส่วนคุณซึงฮีที่มาด้วยกันก็สร้างบรรยากาศได้ดีทีเดียว
อย่างไรก็ตาม...สิ่งหนึ่งที่คุณอาจจะไม่รู้ (เพราะผมยังไม่ได้บอก)
ความสัมพันธ์ของเราสองคน...
...ไม่บอกดีกว่าาาาาาา
ช่วงเวลาพักเบรกโฆษณา ผมก็ได้เปิดปากพูดคุยกับเธอ ตามประสาเพื่อนร่วมชั้นทั่วๆ ไป แต่สิ่งที่ไม่ทั่วไปก็คือสายตาล้อเลียนของพี่จอห์นนี่ และเสียงกระแอมของคุณซึงฮีดังเป็นระยะๆ จนสมาชิกวง N.Flying ถึงกับยื่นขวดน้ำให้ ผมหันไปเอ็ดพี่จอห์นนี่หลายรอบ พี่แกก็ได้แต่ยักไหล่ มองกับคุณซึงฮีแบบรู้ๆ กัน
"ตอนนี้ผมขอประกาศทีมที่ชนะในค่ำคืนนี้" พี่จอห์นนี่พูดขึ้น ผมเบนสายตามองหน้าจอตรงหน้า ที่ทางทีมงานสรุปคะแนนออกมา
ศิลปินรับเชิญก็ลุ้นกันสุดตัว ผมเม้มริมฝีปากเพื่อกลั้นยิ้ม
"คือ..."
"..."
"ทีมของทอดครับ ยินดีด้วยครับ!!!"
"เย้ๆๆๆ" < N.Flying
"หว่า..." < Oh my girl
"อย่างไรก็ตาม ขอบคุณทั้งสองวงด้วยที่มาสร้างบรรยากาศให้เราในคืนนี้" ผมพูดตามสคริปเป๊ะๆ
"ตอนนี้ก็ได้เวลาบอกลาคุณผู้ฟังทุกคนแล้ว มีอะไรอยากจะกล่าวไหมครับ?" พี่จอห์นนี่ถาม
"พวกเราสนุกมากครับ และหวังว่าในอนาคตจะได้มาทำอะไรสนุกๆ แบบนี้อีก" หนึ่งในสมาชิก N.Flying กล่าว "อย่าลืมติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะครับ"
"อ้อ...ถึงแม้ว่าเราจะแพ้ ถ้าคราวหน้าทีมงานชวนมาอีก เราจะชนะให้ได้ค่ะ" คุณซึงฮีพูดอย่างผ่อนคลาย
ต่อด้วยจีโฮ "ฝากซิงเกิลล่าสุดของพวกเราด้วยนะคะ พีมิลจองวอน สำหรับวันนี่สนุกมากๆ เหมือนกันค่ะ"
"ขอบคุณคุณผู้ฟังที่ติดตามจนดึก และนี่คือ..." พี่จอห์นนี่กล่าวนำ
"NCT Night Night ฝันดีครับ/ค่ะ" เราทั้งหกคนประสานเสียงกันเป็นหนึ่งเดียว ก่อนที่เพลงปิดท้ายจะดังขึ้น
ผมถอดเฮดโฟนออก ก่อนจะหยิบขวดน้ำมากระดกเข้ามาไม่ยั้ง คุณรู้ไหมว่าจนถึงตอนนี้ผยังไม่หายตื่นเต้นเลย...
"ขอบคุณครับๆ" สมาชิกเอ็มฟายอิ้งโค้งอย่างสุภาพ
"ขอบคุณค่ะ" สองสาวก็เอ่ยอย่างความสุภาพเช่นกัน
"เดี๋ยวรอถ่ายรูปก่อนนะครับ" ผมบอก
ทีมงานจึงเดินเข้ามาในห้องอัด ก่อนจะยกกล้องโทรศัพท์ขึ้น สองหนุ่มเดินไปรอเพื่อถ่ายรูป โดยมีผมที่เดินตามหลังไป ในขณะที่จีโฮเดินมาแบบงงๆ (คงดึกแล้วมั้งเลยเบลอๆ ^^) เธอที่เดินเข้ามาในวงผู้ชาย กะจะแทรกตัวแต่ทางดันตันงี้ เธอเลยหมุนตัวเพื่อจะหันไปด้านหลัง มือผมมันก็ยื่นไปแตะหลังเธออัตโนมัติ และเราก็ถ่ายรูปกัน
ผมกระแอมเล็กน้อย และปรายตามองจีโฮที่เตรียมตัวกลับ
"กลับนะ" เสียงเล็กๆ เอ่ยขึ้น ใบหน้าสวยที่เเต่งเต็มด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ มันช่างดึงดูดผมเหลือเกิน
"อืม" ผมพยักหน้า
"กลับแล้วนะคะ^^" คุณซึงฮีบอกลาอีกครั้ง ก่อนจะควงแขนจีโฮเดินออกไปพร้อมกัน
โมเมนต์วันนี้...โคตรดีต่อใจเลยครับ
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ค่อยได้เจอกันหน้าต่อหน้า แต่ได้เจอในหน้าจอ ผมก็ดีใจมากแล้ว
อ่ะๆๆ สงสัยกันล่ะสิ !!!!
ผมไม่บอกหรอกนะ ให้เรื่องมันบรรยายเอง
หลังจากที่จีโฮลับตา พี่จอห์นนี่ก็เดินมาล็อคคอผมอย่างรู้งาน
"ตาเยิ้มเลยนะ"
"โคตรน่ารักเลยพี่" ผมหัวเราะร่า
"สรุปนี่แกไปถึงไหนแล้ววะ เห็นมัวแต่ส่องรูปเขาในทวิตเตอร์ทุกวัน ไม่เป็นอันทำอะไร" พี่จอห์นนี่บ่น ใช่ครับ ผมเข้าไปส่องรูปจีโฮทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่าสี่ห้าครั้ง ดูโรคจิตจังนะว่าไหม ฮ่ะๆๆๆ
แต่ขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า...ผมไม่ได้มัวแต่ส่องรูปก็แล้วกัน
"ยุ่งจังพี่"
"ย๊า!!! จองแจฮยอน"
"ไปๆ กลับๆ ง่วงแล้วเนี่ย"
"เปลี่ยนเรื่องเก่ง" พี่จอห์นนี่บุ้ยปาก ก่อนจะกระซิบถมผม ขณะเดินลงจากตึก
"..."
"มาร์คบอกว่านายคุยโทรศัพท์ทั้งคืน เรื่องจริงดิ?" ผมหันควับมองเขาทันที ก่อนจะปิดปากพี่แกไว้ ห้ามแพร่งพรายความลับนี้อย่างเด็ดขาด เพราะเราเพิ่งเดินลงบันไดมา แล้วเสียงมันก้องมาก
"ย๊า" ผมเอ็ด
"เรื่องจริงสินะ" เขายกยิ้ม และกระซิบถามผม ไม่วายมายิ้มล้อผมอีก
"ไม่ใช่ แต่ซ้อมบท" ผมบอก ก่อนจะรีบเดินหนี
ผมสอดตัวเข้ามาในรถ ซึ่งมีพี่จอห์นนี่ตามหลังมา ในรถมีเพียงเราสองคน เพราะพี่เมเนฯ คุยตารางงานพรุ่งนี้กับผู้จัดอยู่นอกรถ
พี่จอห์นนี่เริ่มเปิดประเด็นอีกครั้ง
"จริงหรอแจฮยอน?" เขาถาม
"จริงอะไร" ผมเฉไฉ
"ก็ที่นายคุยโทรศัพท์ทั้งคืนอ่ะ"
"ก็บอกว่าท่องบท" ผมยกมือถือมากดเล่นเกม
"ก็มาร์คบอกมาแบบนั้น" เขายักไหล่ ไอ้น้องไม่รักดี!!! คืนนี้อย่าหวังว่าจะได้นอนห้องผม เป็นรูมเมทกันดีๆ ไมชอบ ได้!!!!
"อย่าไปเชื่อน้องมันมาก" ผมบอก
"วันนี้แอบคุยกันอะไรกัน ตาวิเศษเห็นนะครับ" ยังไม่ล้มเลิกที่จะแซวผม ผมถอนหายใจก่อนจะเสมองไปหาพี่เขา
"ถ้ามีตาวิเศษจริงๆ ก็เปิดประตูสิครับ พี่เมเนฯ เคาะเรียกแล้วนั่น" ผมบุ้ยปากไปที่ประตูรถตู้ที่ปิดอยู่ โดยมีพี่เมเนฯ เคาะเรียกสองสามที เป็นการตัดบทสนทนาได้ดี
ก๊อกๆๆ
ติ๊ด
ผมทิ้งตัวลงบนเตียงนอนด้วยความเหนื่อยล้า หลังจากที่เข้ามาในหอพัก ล้างมือ ล้างเท้าเสร็จสรรพ
"พี่...มาแล้วหรอ?" มาร์คโน้มตัวลงมาถามผมด้วยเสียงงัวเงีย เพราะมาร์คนอนเตียงบน ผมนอนเตียงล่าง
"ทำไมยังไม่นอนอีก" ผมถาม เพราะตอนนี้ก็ใกล้จะตีหนึ่งแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปซ้อมแต่เช้า
"เสียงมันดังก๊อกแก๊กๆ"
"นอนเถอะ พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า" ผมบอก ส่วนมาร์คก็เอนหลังนอนบนเตียงเหมือนเดิม
ผมเอนตัวลงนอนบ้าง ผมหยิบมือถือปลดล็อคหน้าจอ เข้าไปในห้องแชทที่ผมมักเข้าไปเช็คตลอด
Kim Jiho
ใช้งานเมื่อ 2 นาทีที่แล้ว
Jung Jaehyun
ฝันดีนะครับจีโฮ
อ่านแล้ว
Kim Jiho
อืม ฝันดีแจฮยอน
Jung Jaehyun
พรุ่งนี้ผมเข้าตึกแต่เช้า มีซ้อมตั้งแต่6.00
จีโฮมีซ้อมไหมครับ??
อ่านแล้ว
Kim Jiho
เราต้องไปอัดรายการที่เคบีเอสน่ะ เช้ามืดเลย
แจฮยอนนอนเถอะ เราไม่กวนแล้ว
ฝันดีอีกรอบ
Jung Jaehyun
ครับ ฝันดีอีกรอบเหมือนกัน
ฝันถึงผมด้วยก็ได้ ^^
อ่านแล้ว
ผมได้แต่อมยิ้มกับประโยคสุดท้ายที่ผมกดส่งไป
ขอกรี๊ดได้ไหม ในฐานะคนหล่อก็ได้ ><
สงสัยกันล่ะสิว่ามาถึงขั้นนี้กันได้อย่างไร...ผมจะดีใจเล่าให้ฟังนิดหน่อยก็ได้ ก่อนที่ผมจะนอน
เรื่องมีอยู่ว่า...เราคัมแบ็คตรงกันพอดี และวันนั้นเราได้มีโอกาสได้ไปอัดรายการอินกิกาโย ที่เอสบีเอส พี่แทยงแนะนำผมนิดหน่อย หลังจากที่ผมได้ไปปรึกษากับพี่เขาเรื่องจีโฮ เพราะพี่เขาเป็นลีดเดอร์และมีความเป็นผู้ใหญ่(ทางความคิด - -;) เลยได้คำแนะนำมา คุณรู้จักแซนวิชที่อินกิฯ ไหมครับ อ่า...นั่นแหละครับ ต้นเรื่องของทั้งหมดนี้
ผมเขียนไอดีคาทก และข้อความสั้นๆ และฝากไปกับแซนวิช โดยให้พี่แทยงจัดการเดินไปทักทายตามประสาลีดเดอร์ ที่ต้องสัมพันธไมตรีกับวงอื่น อาอัลบัมไปให้ พูดฝากเนื้อฝากตัวเพื่อบังหน้า หลังจากที่จีโฮรับแซนวิชนั่นไป
ผ่านไปเป็นสัปดาห์ ผมคิดว่าผมคงไม่มีโอกาสได้คุยกับเธอแล้ว แต่แล้วเธอก็แอดเฟรนด์มา วินาทีนั้น...
ผมตะโกนลั่นหอ จนพี่เมเนฯ รีบปรี่เข้ามาถามว่าผมเป็นอะไร
ต่อมาผมก็ได้คุยกับจีโฮอย่างเป็นเรื่องเป็นราว และผมก็ทราบว่าที่เธอแอดมา คือโดนคุณซึงฮีแกล้งยืมใช้โทรศัพท์ ผมรู้สึกขอบคุณคุณซึงฮี ที่ทำให้เราได้คุยกันบ้าง แอบเปิดวีดิโอคอลกันบ้าง
เริ่มต้นเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน พูดคุยปัญหาของกันและกัน และหาทางแก้ไขมันด้วยกัน เราแชร์กันทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ เป็นเหมือนเพื่อนสนิททั่วๆ ไป แต่ไอ้เรามันไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนสนิทแล้วไง อยากเป็นมากกว่านั้น... สองสามอาทิตย์ต่อมา ผมเลยตัดสินใจสารภาพรักกับเธอไปผ่านทางแชท
คุณรู้ไหมว่าเธอตอบว่ายังไง...
เธอตอบว่า "เรารู้จากพี่จอห์นนี่แล้ว" ผมแทบจะวิ่งออกไปกระชากคอเสื้อไอ้พี่ตัวแสบ!!!!!! พอผมเซ้าซี้ถามเธอถึงละเอียด เธอก็ได้แต่หัวเราะ ผมจับใจความได้ว่าหลังจากที่เธอมาอัดรายการผมเมื่อครั้งที่แล้ว พี่จอห์นนี่ได้กระซิบบอกเธอ ก่อนที่เธอจะกลับ ผมพลาดเองที่ตอนนั้นไม่ได้อยู่ส่งเธอ
จนถึงทุกวันนี้ ผมเลยไม่อยากให้พี่จอห์นนี่รู้เรื่องระหว่างเรามากไง เพราะพี่แกไม่เคยเก็บความลับใครได้เลย
ทั้งสิ้น...เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละครับ
ผมค่อนข้างชัดเจนในความรู้สึกตอนนี้...และในอนาคต ผมก็มั่นใจว่าผมจะไม่เปลี่ยนใจ... เพราะตอนนี้จีโฮโคตรจะน่ารักเลย และสวยมากด้วย ยิ่งเวลาที่เต้นอยู่บนสเตจ (ตามดูทุกไลฟ์^^) เป็นผู้หญิงที่ฆ่าผมได้ทางสายตา ผมก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละครับ คำว่า ฆ่าได้ฆ่า เป็นยังไง ไม่รวมตอนแฟนไซต์นะครับ ผู้หญิงกับมงกุฎดอกไม้มันงดงามมาก เมื่อตอนที่ผมส่องดูรูปของเธอในทวิตเตอร์ ยิ่งตอนที่เธอใส่ฮันบกเต้นในงานเเฟนไซต์นะ...โหหหหหหห
ใครได้เธอไป ผมคงอิจฉามากแน่ๆ
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ตอนนี้อิจฉาตัวเองมากๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาล่ะ เรื่องมีอยู่แค่นี้ ตอนนี้ผมต้องนอนเอาแรงแล้วล่ะ
6.21
ผมกำลังเท้าเอวมองมาร์ค ที่กำลังนั่งหลบมุมคุยอะไรบางอย่างกับพี่จอห์นนี่ ผมว่าคงไม่พ้นเรื่องนั้น
"ทำอะไรกัน!!" ผมถาม
ทั้งสองสะดุ้งโหยง ก่อนจะมองกันเลิ่กลั่ก "ผม...แค่มาปรึกษาเรื่องเข้ามหาลัยน่ะ" มาร์คตอบ
"เอ้อ ใช่ๆ น้องมันเครียดๆ น่ะ เนอะมาร์ค"
"ใช่พี่"
"อ้อหรอ..." ผมปรายตามองทั้งสองด้วยความกดดัน จนมาร์คต้องรีบลุกเดินไปซ้อมตามเดิม เหลือแค่พี่จอห์นนี่ที่เนียนเอามือถือมากดเล่นเกม ราวกับว่าคัฟเวอร์เป็นผมเมื่อวานนี้
"วันนี้อัดรายการบ่ายสองนะครับ พี่แทยงฝากมาบอก" ผมบอก ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมา
วันนี้เป็นวันที่เราต้องไปอัดรายการมิวสิคแบง เพราะอีกไม่กี่วันเอ็มวีของเราก็จะปล่อยออกมาแล้ว ในระหว่างนี้เราก็ต้องซ้อมร้อง ซ้อมเต้นกันอย่างหนักหน่วง เพื่อแฟนๆ ที่รอคอยพวกเราคัมแบ็ค และปลายปีนี้ที่รอคอย ผมก็ได้ร่วมสเปเชียลสเตจอีกด้วย เขาเรียกสเตจนี้ว่า 'สเตจเทพบุตร' เพราะแต่ละคนก็คือตัวท็อปของวงเลย ไม่ว่าจะเป็น ตัวผมเอง(^^) คุณจินยอง คุณมินฮยอก และคุณมินฮยอน มีโอกาสได้ร้องเพลงด้วยกันครั้งแรก อาจจะเป็นครั้งเดียว และครั้งสุดท้าย(?) ผมเชื่อว่าเตจนี้ต้องปังแน่นอน เพราะอะไร...เพราะผมหล่อไง (ไรเตอร์ : ไม่ชอบคนขี้เก๊กนะคะ แต่ถ้าเป็นแจฮยอน ไรท์ก็โอเค55555)
ในงานปลายปีก็มีสเปเชียลสเตจมากมายหลายอย่าง หนึ่งในนั้นมีสเตจที่จีโฮได้ร่วมด้วย คือเพลง Hush ของรุ่นพี่มิสเอ ผมก็ค่อนข้างเป็นห่วงเธออยู่เหมือนกัน ต้องไปโหนราว โชว์วาบหวิว ผมไม่ได้หวงนะครับ ผมแค่เปนห่วงและกังวล
ผมเข้าใจว่านี่มันเป็นงาน และหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน...เราคุยเรื่องนี้กันไปแล้ว จีโฮไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่บอกว่าจะมีสเปเชียลสเตจตอนปลายปี เธอบอกแค่นั้นจริงๆ ไม่รู้ว่าจงใจอยากจะปั่นหัวผมหรือเปล่า อยากบอกว่าเธอทำสำเร็จแล้ว แต่มีบางอย่างที่ผมเฝ้ารอคอย...
"หลังจากจบงานปลายปี...เราไปดูหนังกันนะ"
"...อืม"
คำสัญญาผ่านโทรศัพท์ยังคงติดอยู่ในใจของผมจนถึงวันนี้ เราสัญญากันไว้แล้วว่าปีใหม่ เราจะไปดูหนังกัน เรียกง่ายๆ ว่าไปเดทนั่นแหละครับ ผมเฝ้ารอวันนั้นมาก นับวันรอ กาปฏิทันรอวนไป จนมาร์คต้องถามผมตลอดว่าทำไมต้องกาปฏิทิน ฮ่าๆๆๆๆ
เอาล่ะ ในระหว่างนี้ ผมก็ต้องจัดแพลนว่าหลังจากไปดูหนังแล้วจะไปไหนกันต่อ ที่วางๆไว้น่าจะไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆ
"ซ้อมๆๆ" พี่แทยองตบมือเรียก เพื่อรวมตัว ทำให้ผมต้องสะบัดความคิดออกไปก่อน
"ซ้อมจ้าซ้อม" เตนล์พูดอย่างอารมณ์ดี
"วันนี้มีเปลี่ยนแผนนิดหน่อยนะ พี่เมเนฯ เพิ่งแจ้งเมื่อกี้ เราจะไปอัดรายการตอนเจ็ดโมงครึ่ง" พี่แทยงเเจ้งตารางงานใหม่
"เอ้า ไหนบอกบ่ายสอง?" ผมถาม
"ตอนบ่ายสอง ที่เคบีเอสมีงานด่วนเข้ามา เลยต้องเปลี่ยนเวลาใหม่ แต่ว่าตารางคัมแบ็คเรายังเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนแปลง" พี่แทยงบอก "เดี๋ยวเราจะซ้อมอีกสองรอบ แล้วไปเตรียมตัวนะ นั่รถออกเจ็ดโมงสิบ"
7.30
ในที่สุดเราก็ยกโขยงกันมาถึงเคบีเอสด้วยความรีบร้อน
ผมกำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าละเลงเครื่องสำอางบนใบหน้า ผมก็แอบงีบไปบ้างเป็นบางช่วง เพราะเมื่อคืนได้นอนได้ไปถึงห้าชั่วโมง สมาชิกในวงก็ไม่แตกต่างกันมากนัก ยิ่งพี่จอห์นนี่คือหลับเป็นเรื่องเป็นราว พี่แกเล่นนอนบนเก้าอี้โดยมีมาร์คเป็นหมอนให้
"น้องแจฮยอนนี่หน้าเนียนจังเลยนะคะ" พี่สไตล์ลิสเอ่ยชม จะตอบว่า แน่นอนครับ ก็จะยังไงๆ อยู่
"ฮ่าๆๆ จริงหรอครับ"
"ใช้ผลิตภัณฑ์อะไรหรอคะ พี่จะได้ไปซื้อมาใช้" พี่ช่างชวนคุย เพื่อไม่ให้ผมหลับ
"ก็หลายตัวอยู่นะครับ ผมว่าวันนี้ผมโทรมกว่าปกติ ฮ่าๆๆๆ"
"แค่ขอบตาคล้ำนิดเดียวเอง พี่เอาอยู่ค่ะ" ว่าแล้วก็เกลี่ยคอนซิเลอร์ใต้ตาผมเบาๆ "นอนดึกขนาดนั้นเลยหรอคะเนี่ย?" พูดแบบนี้แสดงว่าคอนซิเลอร์เอาไม่อยู่ละผมว่า
"อัดรายการดึกน่ะครับ" ผมบอก
"รายการ NCT Night Night ใช่ไหมคะ? เมื่อคืนพี่อยู่ฟังจนจบเลย"
"จริงหรอครับ เป็นไงบ้างครับ??" ผมถามด้วยความตื่นเต้น
"สนุกมากค่ะ พี่นะ เชียร์ทีมซุนแดมากเลย แต่ก็แพ้ เสียดายๆๆ" พี่ช่างคุยอยากออกรสออกชาติ "จะว่าไปน้องจีโฮกับน้องซึงฮีก็พูดดีนะเมื่อคืน ทำเอาพี่หิวขึ้นมากลางดึกเลย"
ผมยกยิ้มมุมปาก เมื่อได้ยินพี่ช่างพูดถึงจีโฮ
"เมื่อกี้พี่ไปแต่งหน้าให้โอ้มายเกิร์ล พอพี่พูดเรื่องนี้เขาขอบคุณกันใหญ่เลย" พี่ช่างเริ่มเม้าท์มอย
"เขายังไม่กลับหรอครับ?" ผมถาม ไหนบอกว่ามาตั้งแต่เช้ามืด
"ยังค่ะ กล้องมีปัญหาเลยต้องรอถ่าย จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ถ่าย พี่ล่ะเซ็ง! ตากล้องชอบมีปัญหาตลอด" พี่เขาบ่นอุบอิบ ถ้างั้นก็แสดงว่าตอนนี้จีโฮก็อยู่ห้องแต่งตัวอีกห้องน่ะสิ "โอเคค่ะ เสร็จแล้วค่ะ หล่อปังมาก!!!"
"ขอบคุณครับ งั้นผมขอตัวนะครับ" ผมกล่าวขอบคุณตามมารยาท ก่อนจะกดส่งข้อความไปหาใครบางคน
Jung Jaehyun
ผมอยู่เคบีเอส จีโฮอยู่ห้องไหนครับ??
อ่านแล้ว
Kim Jiho
อ้าว
มีถ่ายเหมือนกันหรอ??
Jung Jaehyun
ครับ เลื่อนเวลาน่ะ
แล้วตกลงอยู่ห้องไหนครับ เดี๋ยวไปหา^^
อ่านแล้ว
Kim Jiho
ไม่เป็นไร ไม่ต้องมาหรอก
เราอยู่ข้างเวที รอพี่สต๊าฟเซตกล้องอยู่น่ะ
Jung Jaehyun
เดี๋ยวแวะไปแป๊บเดียวเอง
ก็ผมอยากเจอนี่...
อ่านแล้ว
Kim Jiho
มันจะโอเคหรอ นายดังมากเลยนะ
Jung Jaehyun
อย่าคิดมากเลยครับ ผมแค่อยากไปให้กำลังใจเฉยๆ
อีกอย่างนะ เป็นข่าวก็ดี จะได้ไม่มีใครมาจีบจีโฮ
อ่านแล้ว
Kim Jiho
ย๊า!!! จองแจฮยอน
ผมหัวเราะในลำคอ ก่อนจะเดินออกจากห้อง โดยมีพี่แทยงตะโกนถามเสียงดัง
"ไปไหนอ่ะแจฮยอน!!??"
"ห้องน้ำ เดี๋ยวมาพี่" ผมบอก ก่อนจะปิดประตู สาวเท้าด้วยความรีบร้อน
ผมใช้สายตากวาดมองรอบๆ เพราะตอนนี้มีหลายๆ วงกำลังรออัดรายการอยู่ ผมเหลือบไปเห็นวงเกิร์ลกรุ๊ปในชุดสีแดงที่กำลังนั่งรออยู่ข้างเวที และสายตาก็หยุดอยู่ที่ร่างเล็กที่กำลังใช้มือพัดใบหน้าของตัวเอง ในขณะที่มองโทรศัพท์อยู่ด้วยสีหน้าเครียด ผมหลุดยิ้มออกมา ก่อนจะพยายามแทรกตัวเข้าไป
จนท้ายที่สุดก็มายืนอยู่ต่อหน้าเธอ ในวงของเธอก็ยิ่งแปลกใจเข้าไปใหญ่
"??"
"ผมมาหาจีโฮครับ" ผมบอก
"อ๋อ..." หกสาวพยักหน้า ก่อนจะปลีกตัวไปจะโซนนั้นอย่างรู้งาน...วงผมไม่เป็นแบบนี้บ้างครับ มีแต่เข้ามาแซว เข้ามาวอแว
"รอนานไหม?" ผมถาม
"ไม่ได้รอสักหน่อย" เธอตอบอ้อมแอ้ม
"แหนะ" ผมยกยิ้มกีบท่าทีเง้างอนของเธอ ดูสิครับ คนเยอะจะตาย ไม่มีคนสนใจเราสักคน ต่างคนต่างยุ่งวุ่นวายกับงานอขงตัวเองทั้งนั้น
"มาทำไมอ่ะ?" เธอถาม
"มาหาเฉยๆ อยากเจอ" ผมบอก และเอียงคอมองเธอ "งอนหรอครับ?"
"เราจะงอนทำไมอ่ะ??" จีโฮช้อนสายตามองผมที่ยืนอยู่ต่อหน้า "แล้วนี่มาแค่นี้เองหรอ?"
"ก็มาให้กำลังใจไง เห็นมาแต่เช้า ป่านนี้ยังไม่ได้ถ่ายเลย"
"อืม ง่วงนอนมาก" จีโฮบ่น ก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆ "วันนี้ควรนอนที่หอ ไม่ควรมาที่นี่เลย ไม่ไหวแล้ว ตาจะปิด"
ผมชอบนะ เวลาที่เธอบ่นให้ฟัง เพราะมันแสดงออกได้ชัดเจนว่า ผมเป็นคนที่เธอไว้ใจและพึ่งพาได้
เอาแม่มาขอเลยได้ป่ะครับ?
"เดี๋ยวเสร็จจากนี้ก็ได้นอนแล้ว" ผมบอก
"ไม่ไง ต้องไปแฟนไซน์ที่ปูซานต่อน่ะสิ"
"งั้นก็นอนบนรถแล้วกัน" ผมหาทางออกให้เธอ "หลับไปยาวๆ ถึงแล้วบอกด้วยล่ะ"
"อืม...แล้วนี่นายอัดกี่โมง??"
"น่าจะหลังจากเซตแรกจบนี่แหละ เพราะฉันอัดเซตที่สอง ดูเหมือนจะนานอยู่เหมือนกัน ยืนๆ อยู่ไม่รู้กี่วง" ผมมองไปรอบๆ คือตอนนี้เซตตอนเช้าประมาณสิบกว่าวงได้ ยังไม่รวมเซตตอนเย็นอีกนะ "ถ้าีโฮอยู่ต่อ ก็จะได้ฟังเพลงใหม่ของผม ไม่เคยเปิดให้ใครฟังเลยนะ ที่นี่ครั้งแรก"
"ไม่เอาอ่ะ เราอยากดูเอ็มวีด้วย เห็นบอกลงทุนเยอะ ฮ่าๆๆๆ"
เห็นไหมล่ะครับ ว่าเราคุยกันทุกเรื่อง...
ไม่เว้นกระทั่ง...
"กระโปรงสั้นไปนะ" ผมก้มลงมองกระโปรงที่สั้นจะเลยเข่ามาหลายคืบ พอมาเห็นแบบนี้ ก็คิดถึงสเตจ Hush ในอนาคตอันใกล้ๆ นี้...ผมจะทนได้จริงหรอ ถ้าเกิดว่าจีโฮแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้น ท่ามกลางสายตาคนเป็นหมื่นๆ
"อยากใส่ล่ะสิ" จีโฮยักไหล่
"ไม่..."
"ไม่อยากใส่?"
"ไม่อยากให้ใส่มากกว่า"
"..."
"หวง"
............................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น