คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของผมและเทอ >_
กริ๊ง ~ ~ กริ๊ง ~ ~ กริ๊ง ~ ~ กริ๊ง ~ ~ กริ๊งงง ปั่บ ~ ~ ! ! !
เสียงนาฬืกาปลุกของผมตอนเช้าวันแรกของการเปิดเรียน ด้วยความง่วงผมเลยกดปิดมันไป แล้วก้อหลับต่อ.....Zzz หลับสนิทเลย Zzzzzz
" เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย เวรแล้ววววววววววววววววววววว " ผมรีบลุกออกมาจากที่นอนผม ดีดเป็นสปริงเลย รีบอาบน้ำแต่งตัวด้วยความรวดเร็วเพียงแค่ 5 นาที เปิดเทอมวันแรกทั้งที ดันตื่นเหมือนวันธรรมดาซะได้ สายประจำ แต่งตัวเสดผมก้อรีบวิ่งออกจากบ้านไป อ่า อ้อ!! ลืมแนะนำตัวไปคับ
ผม ไนท์ อยุปี 3 ของไฮสคูลที่หนึ่ง อาศัยอยุคนเดียว แต่ก้อยังมีป้าข้างบ้านมาคอยดูแลอยุเสมอ มาคอยดูแลความเรียบร้อยของผม ผมรักเหมือนแม่คนนึงเลยล่ะ ผมอยุอย่างนี้มาตั้งแต่ 5 ขวบแน่ะคับ เพราะอะไรน่ะหรอ?? ก้อเป็นเพราะพ่อแม่ผมหนีผมไปอยุอเมริกากันทั้งคู่เลยไงคับ แต่บางทีผมก้อไปเยี่ยมท่านบ้างบางครั้ง และถ้าผมเรียนจบปี 6 ของที่นี่ พ่อก้อคงจะให้ผมไปอยุที่อมเริกากับท่านอย่างถาวร คิดแล้วก้อไม่อยากไป ระหว่างที่ผมแนะนำตัวนี้ ผมก้อวิ่งมาถึงรร.แล้ว
" ไนท์ ทางนี้เว่ยยยยยยยยยยยยย " เสียงของเพื่อนๆผม ผมถึงรร.ก่อนรร.เข้า 2 นาทีเอง เกือบไปแล้วไงล่ะ พวกเพื่อนๆผมก้อนั่งกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน ผมรุจักพวกมันมาก้อ 3 ปีได้แล้วล่ะคับ ขอแนะนำหน่อยละกันนะ
คนแรก ทัคคุง จะว่าไปก้อหน้าตาดีที่สุดในกลุ่มผมเลยนะ สุภาพบุรุษ สาวๆในรร.กรี๊ดกันเป็นแถวเลย ฮ่าๆ
คนที่สอง กอล์ฟ ย้ายมาเรียนที่นี่ตอนปี 2 ถ้าพูดถึงเรื่องเรียนเนี่ย ไปพูดกับมันไม่รุเรื่องหรอกคับ แต่ถ้ากีฬา พูดแล้วจะไม่หยุดคับ เล่นได้เก่งมาก สารพัดกีฬา เหรียญรางวัลไม่พ้นมือไอกอล์ฟหรอก
คนที่สาม วิลหรือวิลเลี่ยม หล่อไม่เป็นรองใครเหมือนกันนะคับ มีคนเคยมาเสนองานถ่ายแบบเลยนะ แต่ด้วยความที่เป็นพวกเด็กเรียนก้อเลยปฏิเสฑเค้าไป ถ้าตอบตกลงก้อคงไปได้ไกล แต่ก้อดีแล้วล่ะคับ เพราะถ้าผมขาดมัน ผมคงเรียนไม่รุเรื่องมากว่านี้
คนที่สี่ ชิบะคุง ไม่ค่อยมีอะไรเด่นนะคับ แต่ว่าเปนคนที่เรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนได้เก่งมาก ประมานว่าเพื่อนร้องไห้อยุ ชิบะก้อสามารถทำให้เพื่อนหัวเราะได้ทุกครั้ง
" เป็นไง วันแรกมาก้อมาสายซะแล้ว ไม่เคยเปี่ยนเลยนะแกเนี่ย " ชิบะแซวผมคนแรกทันทีที่ผมไปถึง แล้วพวกเราก้อพากันเดินขึ้นตึกไปเรียน
" วันแรกหรือวันไหน ชั้นก้อเป็นแบบนี้ของชั้นทุกวันอยุแล้วนี่หว่า " ผมพูดออกไปแบบสุดเซง
พลั่ก ~ ~ ~ ~ ! ! ! !
" เสียงดังมาจากพวกไอกอล์ฟข้างหน้านี่ " ผมกับชิบะต่างมองหน้า
" รีบไปดูเหอะ "
" โอ้ยยย อะไรเนี่ย เจ็บนะ เดินดีดีหน่อยดิ " เสียงผู้หญิงดพูดขึ้นขณะที่เทอกำลังจะลุกจาพื้น
" เดินดูตาม้าตาเรือหน่อยดิพี่ พี่เป็นคนชนผมนะ พูดให้มันดีดีหน่อย " กอล์ฟโวยวาย เถียงขึ้นมาอย่างไม่ยอมแพ้
" อะไรของนายอ่ะ นายเป็นคนชนชั้นนะ ยังจะมาพูดแบบนี้อีก " พี่คนนี้ก้อดูเหมือนจะไม่ยอมแพ้กอล์ฟเหมือนกัน ไอกอล์ฟทำท่าเหมือนจะเถียงต่อ แต่....
" เอาเป็นว่า ผมขอโทดแทนเพื่อนของผมด้วยละกันนะคับ พี่ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?? " ทัคคุงดันพูดขัดขึ้นมาซะก่อน สุภาพบุรุษจิงเพื่อนผม ^^"
" ไม่หรอก แต่วันหลังอ่ะนายช่วยระวังเพื่อนนายหน่อยนะ " พี่คนนั้นพูดจบแล้วก้อเดินจากไป
" ไอทัคเอ้ยยย แกจะไปขอโทดเค้าทำไมวะ ก้อเห็นอยุว่าเค้าชนชั้นอ่ะ " ไอกอล์ฟหันกลับมาโวยทัคคุงต่อ แต่ทัคคุงก้อไม่พูดอะไร
" เอาน่าๆ อย่าเถียงกัน ไปเรียนกันเหอะ " วิลขัดจังหวะขึ้นมาขั้นรุนแรงเลยคับ แต่พวกผมก้อไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งวิล พากันไปเรียนอย่างเป็นระเบียบ แต่ขณะเข้าห้อง ก้อโดนอาจานว่าเรื่องเข้าห้องสายนิดหน่อย ผมเดินไปนั่งกับทัคคุง แล้วพอมองไปหน้าห้อง
" เฮ้ยยยย ทัคแกดูหน้าห้องดิ โคดน่ารักเลยยย " ผมเอาศอกถองทัคคุงเบาๆพลางทำตาให้หันไปดูหน้าห้อง
" คัทสึโตะ ไนท์!!! " เสียงจากนรกเรียกผมแล้ว
" ค....คับ "
" ออกไปยืนนอกห้องเด๋วนี้ เทอด้วยทัคคุง " ผมกับทัคคุงพากันเดินออกไปข้างนอกอย่างจำใจ
" โธ่เว้ยยยยยยย อดรุจักชื่อเลย " ผมบ่นให้ทัคคุงฟังต่อ
" เอ๊า ก้อแกคุยเอง ถือว่าซวยไป ฮะๆๆๆ " แกนี่ไม่ได้เดือดร้อนเลยนะไอทัค และหลังจากนั้นตลอดคาบเรียนเช้า ผมกับทัคก้อยืนอยุข้างนอกตลอด ก้อมีบ้างที่แอบนั่ง แต่อาจานก้อชอบมาดูเหลือเกิน
" ฮะๆๆๆๆๆ เปิดเทอมวันแรก นาย 2 คนก้อโดนทำโทดซะแล้ว แต่ไนท์นี่โดนเยอะหน่อย มาก้อสาย ฮ่าๆ " ชิบะเริ่มทำสิ่งที่ทำเป็นประจำ ก้อคือแซวเพื่อนๆนั่นเอง
" จิงๆๆ ด้วยฮะๆๆๆ ว่าแต่ยัยเด็กใหม่นั่นน่ารักเนอะ " กอล์ฟพูดถึงเด็กใหม่ปุ๊บ ผมหูผึ้งทันที
" เออเฮ้ยๆๆ!! ยัยเด็กใหม่ไรของแกอ่ะ ชื่อไรวะ " ผมถามออกไป แต่กอล์ฟมันกลับมองหน้าผมแบบแปลกๆ
" อ่าแน่ะๆ ชอบหรอไงวะ ถึงอยากรุอ่ะ "
" ตลกน่า ก้อแค่เห็นว่าน่ารักเฉยๆ คิดไรของนาย "
" ป๊าววว ไม่ได้คิด แต่ถ้านายไม่ได้ชอบแต่ทำไมนายหน้าแดง " กอล์ฟยังไม่เลิกยุ่งกับผม แล้วผมจารุมั้ยเทอชื่ออะไร
" เฮ้ยยย กอล์ฟ แม่ทูนหัวแกมาแล้วว่ะ ฮ่าๆๆๆ เดินมาแล้วนู่น " แกเสดชั้นแน่คราวนี้
" พวกเราไปกันดีกว่า ปล่อยให้ไอกอล์ฟอยุกับแม่มันไป ฮ่าๆๆๆ " ชิบะคุงรีบลุกวิ่งออกไป แล้วพวกผมที่เหลือก้อตามไปเช่นกันบกเว้นกอล์ฟ อ้อ!! ใช่ แม่ทูนหัวที่ว่าเนี่ย เป็นเด็กที่รร.เดียวกันแหละคับ เพียงแต่ว่าเค้าดันมาชอบไอกอล์ฟ แล้วก้อไม่ได้ชอบธรรมดาซะด้วย ชอบมากกกกกก
" กอล์ฟจ๋า ทาเคชิมาหากอล์ฟละนะ กอล์ฟจ๋า " ยังไม่จบคับ เทอชื่อ ทาเคชิ ฮ่าๆ ใช่คับ เทอเป็นผู้ชายที่ร่างกายกำยำ ตัวดำๆนิดนึง แต่มีจิตใจที่รักความเป็นหญิง พกเครื่องสำอางสารพัดชนิด
" เฮ้ยยย พวกแกรอชั้นด้วยยยยยยยยย " ไอกอล์ฟรีบวิ่งตามพวกผมกลับมา ฮ่าๆๆๆๆ
" อ้าวไม่ไปอยุกับแม่ทูนหัวแกต่อวะกอล์ฟ นั่นอ่ะหาแกใหญ่เลย ฮ่าๆๆๆ " ผมแซวมันคืน
" ไม่ไหวหรอก แม่ทูนหัวหรือแม่ยักษ์วะนั่นอ่ะ เป็นผู้ชายดีดีไม่ชอบ "
" ช่ายยย ดูนั่นดิ เค้าหาแกใหญ่เลยอ่ะ มีคนรักก้อดีกว่ามีคนเกียดนะเว่ย ฮ้าๆ " ชิบะช่วยผมแซวอีกคน
" ไปเหอะ ไร้สาระมาเยอะละ ไปเรียนกันได้แล้ว " วิลขัดจังหวะอีกแล้วอ่ะ
" อ๊ากกก รักแกว่ะวิล ไปเหอะ ไปเรียนกัน "
" ฝากไว้ก่อนเหอะไอกอล์ฟ คราวหน้าแกไม่รอดแน่ "
" ช่ายยย คราวหน้าไม่รอดแน่ " พอชิบะพูดจบพวกเราก้อต่างเข้าไปนั่งในที่ของตัวเอง และในช่วงคาบเรียนตอนเที่ยง ก้อไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมนั่งหลับๆตื่นๆอยุหลังห้อง ถ้าจาตื่นก้อเป็นเพราะอาจานมาปลุกอ่ะแหละคับ
" กลับก่อนนะเว่ยพวกแก " และแล้วเวลาที่ผมรอก้อมาถึง หมดเล้วหนึ่งวัน วันแรกของเปิดเรียน
" เออๆๆ พรุ่งนี้เจอกันว่ะ บายเว่ย " พวกเราทุกคนๆต่างโบกมือให้กันแล้วก้อเดินแยกย้ายกันไป
" อ่า...พี่ไนท์คะ.......เอ่อออออ ช่วยรับของสิ่งนี้ไว้ด้วยนะคะ " เด็กผู้หญิงคนนึงยิ่นกล่องของขวัญกล่องเล็กให้ผม
" เอ้อ....คือ ให้พี่ทำไมหรอ "
" รับไว้เถอะนะคะ " เทอรีบยัดกล่องของขวัญไว้ในมือผมแล้ว รีบวิ่งหนีไป อะไรกันนะ งงจัง แต่ผมก้อเดินเปิดของขวัญขณะที่เดินกลับบ้าน แต่ผมขอไม่บอกนะว่าข้างในมีอะไร ^^
" อรุณสวัสดิ์ทุกคนๆๆๆเว่ย " และแล้ววันนี้ผมก้อมาถึงคนสุดท้ายอีกแล้ว ฮ่าๆๆ แต่...ทำไมสีหน้าเพื่อนๆผมดูไม่ค่อยดีเลยนะ
" ก...เกิดอะไรขึ้นอ่ะ " ผมมองดูหน้าเพื่อนผมทุกคน แต่ผมสังเกตุเห็นว่าชิบะดูซึมๆลงไป
" ไม่ได้เกิดไรมากหรอก ก้อแค่พี่อันซึมาบอกเลิก " กอล์ฟมากระซิบข้างๆผม ทำให้ผมเข้าใจว่าทำไมชิบะเป็นแบบนี้
" แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงวะ "
" อันนี้แกคงต้องไปถามเจ้าตัวเองแล้วล่ะว่ะ " ผมไม่รอช้ารีบเดินไปหาพี่อันซึเลย ดีจังพี่เค้ามาแล้ว
" ไนท์ ชิบะเป็นยังไงมั่ง ชิบะเป็นยังไงมั่ง?? " พี่อันซึรีบวิ่งเข้ามาหาผม
" ไม่ได้เป็นไรมากหรอกคับ ผมต่างหากที่ต้องถามพี่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น?? "
" ก.....ก้อ...........เอ่ออออ.................. "
" พี่คับ ถ้าพี่ไม่พูดแล้วผมจะช่วยพี่ได้ยังไงคับ ความเงียบมันไมได้ช่วยให้ชิบะดีขึ้นเลยนะพี่ "
" ก้อเมื่อวันก่อน พี่ไปกินไอศกรีมกับเพื่อนผู้ชาย แต่แค่เพื่อนจิงๆนะไนท์ "
" คับแล้วไงต่อ "
" แล้วทีนี้พี่ไม่ได้บอกชิบะไว้ แล้วพอดีวันนั้นชิบะก้อเดินผ่านร้านเห็นพี่พอดี เลยเข้ามาต่อยเพื่อนพี่ จนน่วม " น้ำตาเทอเริ่มไหลเมื่อเล่าถึงตอนนี้
" พี่ก้อเลยโกดเค้ามา จนเผลอบอกเลิกไป "
" งั้นพี่ตามผมมา " ผมจูงมือพาเทอวิ่งไปที่พวกเพื่อนๆนั่งอยุ พอชิบะเห็นพี่อันซึปุ๊บมันก้อทำท่าจะลุกหนีไป ผมเลยรีบวิ่งไปกระชากคอเสื้อมันมา
" ชิบะ ตื่นซะทีสิวะ ทำไมไม่คุยกันให้รุเรื่อง แค่เรื่องแค่นี้อย่าทำให้มันถึงขั้นเลิกกันเลย ขอร้องล่ะนะ " ผมปล่อยเสื้อมัน แล้วมันก้อเลยเดินไปหาพี่อันซึ
" ผม/พี่...ขอโทด " แล้วทั้งคู่ก้อกอดกันกลมเชียว ^_^ อิอิ
" ทำได้ดีมากว่ะไนท์ " วิลเข้ามาตบไหล่ผมเบาๆ
" เฮ้ยยยไปกันเหอะพวกเรา ปล่อยให้คนเค้ารักกันไปก่อน อย่าให้มีมั่งนะเว่ย จะเอาให้สวีตกว่าพวกแกอีกคอยดูดิ " พอกอล์ฟพูดเสด พวกผมก้อปล่อยให้ชิบะอยุกับพี่อันซึสองคน ส่วนพวกผมก้อขึ้นมานั่งเล่นบนห้อง แต่เหมือนโชคเข้าข้างผม ที่นั่งๆข้างๆเด็กใหม่ว่างพอดี ผมเลยเข้าไปกะจาขอนั่ง
" เอ่อ...หวัดดีคับ นั่งด้วยคนนะ "
" อืม.. อยากนั่งก้อนั่งสิ " เทอหันหน้ามาตอบผมนิดนึงแล้วก้อหันไปทำงานเทอต่อ
" เอ่อ...ชื่ออะไรหรอ?? "
" อืมม นายจะอยากรุไปทำไม?? "
" เอ๊า ก้อแค่รุจักกันเองไม่ได้หรอไง ไม่เอาไปทำคุนไสยหรอกน่า " เทอหันมาค้อนผมตาเขียว
" นี่นาย!!! " เทอจ้องหน้าผมไม่เลิก
" ทำไม หน้าผมเป็นไร?? " ผมก้อไม่เลิกจ้องหน้าเทอเหมือนกัน
" จะนั่งก้อนั่งไปเลยไป ชั้นยอมแพ้ " เทอเอาฟุบหน้าลงกับโต๊ะซักพักนึงแล้วเงยขึ้นมาคุยใหม่
" ชั้นชื่อ มีมี่ นายล่ะ?? "
" ไนท์คับผ้มมม " หลังจากนั้นผมก้อนั่งคุยกับเทอตลอดคาบ คุยกันหลายเรื่องมาก และดูเหมือนจะถูกคอกันด้วยนะ หรือผมคิดไปเองหว่า??
" เอ่อ...แล้วนี่เคยมีแฟนมั่งป่ะ?? " อยากรุมานานแล้วเหมือนกันนะ แต่....ดูเทอซึมลงไปอย่างเห็นได้ชัด ปากหนอปาก ถามไรไม่เข้าเรื่อง - -
" เคยมี......ใช่แล้ว.....แค่เคยมี " ผมได้ยินเทอพึมพำอยุแค่นั้น แล้วเทอก้อเงียบไป อยากรุจังเทอคิดอะไรอยุ ดูเหมือนอดีตของเทอ เทอคงไม่อยากจำเลยนะ ผมจะเป็นคนทำให้เทอลืมอดีตเองเพราะอะไรน่ะหรอ?? เพราะเทอคือรักแรกของผมนี่!!!
**********************************************
ทำไมไนท์ถึงมั่นใจนักนะว่า มีมี่นี่แหละคือรักแรกของเขา ติดตามตอนต่อไปของ My promise - สัญญานี้เพื่อเทอได้ ในเร็วๆนี้
ความคิดเห็น