กลอนเน่าแต่งเอง

ลำดับตอนที่ #169 : กลอนบทที่166

มองใบไม้ที่ปลิวตกพื้นดิน

แล้วนั่งจินตนาการเห็นหน้าเธอ

เห็นอะไรก็เป็นเธอชักเพ้อเจ้่อ

หลงละเมอคิดถึงแต่เธอคนเดียว

                                   21/9/55