ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    once upon a time กาลครั้งหนึ่งซึ่งมีเธอ

    ลำดับตอนที่ #11 : รอยเท้าที่9:ความในใจ

    • อัปเดตล่าสุด 20 มี.ค. 55


    รอยเท้าที่9:ความในใจ

                  ชายหนุ่มพาเจ้าเหมียวมานั่งบนเตียงส่วนตัวเองก็ทิ้งตัวลงนอนทั้งๆที่หัวยังไม่ถึงหมอน ผมสีเข้มแผ่สยายลงบนเตียงสีขาวขับให้ดวงหน้าคมดูเด่นมากยิ่งขึ้นไปอีก สีหน้าของชาวหนุ่มดูหนักใจเหลือเกิน เจ้าแมวน้อยนั่งแกว่งหางอยู่บนเตียงเช่นกัน ดวงตาสีอำพันมองชายหนุ่มพลางเอียงคอ ที่บอกว่าอารมณ์ดีแล้วจะเล่าให้ฟังแต่ตอนนี้มานอนแล้วทำหน้าหนักใจอยู่แบบนี้ ตกลงมันเป็นอย่างไรกันแน่

                  "แง้ว"ชายหนุ่มเหมือนจะจมลงไปกับความรู้สึกของตัวเองคนเดียวเสียแล้ว เจ้าเหมียวสีขาวจึงได้ทำการปลุกเด็กชายให้ตื่นจากภวังค์ด้วยเสียงร้องเบาๆ เขาหันหน้ามาหาเจ้าของเสียงร้องด้วยสีหน้าเฉื่อยชาเช่นเดิม

                 "อึ๋ย...อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ"เจ้าแมวน้อยคิดพลางหดคอ พลางนึกถึงดวงตาใสแจ๋วหลังกรอบแว่นคู่นั้นตอนมองตอนที่เธอเป็นมนุษย์...ผิดกันเยอะ

                 "วันนี้ผมเจอคนที่ผมชอบ...เอ่อ..แอบชอบด้วยแหละ"ชายหนุ่มพูด ใบหน้าขาวๆขึ้นสีเล็กน้อย เด็กสาวในร่างแมวเอียงคอเล็กน้อย เพราะนอกจากคุณป้าแก่ๆแล้ว วันนี้เด็กชายก็ไม่ได้พบใครอีกเลย นอกใจเธอ...

                 เหยยยยยยยย...เธอเองเหรอ

                 หลังจากสมองได้ประมวลผลจนได้ข้อสรุปออกมาแล้ว ใบหน้าของเชลลีนก็ขึ้นสีจัด แถมมาด้วยไอร้อนจนเธอคิดว่าหากเธอเดือดไปได้เธอคงเดือดยิ่งกว่าน้ำร้อนไปแล้ว สักพักเธอก็สะบัดหน้าของตัวเองเพื่อไล่ความเขินอายนี้ออกไป อาจจะเป็นตอนที่เธอเผลอหลับไปบนไหล่ของเขาก็ได้ เขาคงไปเจอใครสักคนที่เขาแอบชอบ ไม่จำเป็นเสียหน่อยว่าต้องเป็นเธอ เธอไมได้อยู่กับเขาตลอดเวลาเสียหน่อย เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามควบคุมหัวใจของตัวเองไม่ให้เต้นระรัว

                  "เขาอายุมากกว่าผมสองปี..."ชายหนุ่มพูดลอยๆ

                  หญิงสาวสะดุดกึก หัวใจกระตุกวูบ

                  ชายหนุ่มพลิกตัวมานอนคว่ำ เท้าคางด้วยมือข้างหนึ่งส่วนอีกมือหนึ่งลูบหัวของเชลลีนเบาๆ

                  "แล้วก็...ชื่อเหมือนเธอด้วย...เชลลีน"

                  เท่านั้นเอง เชลลีนก็แทบจะกรีดร้อง หัวใจเต้นระรัวหลุดออกมาจากอก เธอรู้แล้วว่าทำไม ชายหนุ่มถึงได้ตั้งชื่อเธอให้เหมือนกับชื่อของเธอจริงๆ นั่นเป็นเพราะว่าเขาชอบเธอนั่นเอง

                  "แต่ผมไม่กล้าบอกเธอ...ว่าผมชอบเธอ"ชายหนุ่มกระแทกหน้าลงบนเตียงของตัวเองอย่างรู้สึกเจ็บใจ ทั้งๆที่เขาเป็นผู้ชายแท้ๆแต่กลับไม่กล้าบอกชอบผู้หญิง ผิดกับผู้หญิงหลายๆคนที่เคยมาสารภาพรักกับเขา ทว่าก็ต้องผิดหวังเพราะว่าหัวใจของเขาไม่ได้อยู่ที่เขาแล้ว

                 "ดีแล้วแหละที่ไม่ได้บอก...หัวใจฉันวายตายแน่"แมวสาวคิด

                 หลังจากคิดอะไรเพลินๆอยู่แค่ครู่เดียว เจ้าแมวน้อยก็ถูกชายหนุ่มคว้าไปกอดไว้แนบอก ไออุ่นจากร่างของชายหนุ่ม ทำให้หน้าของเธอรู้สึกว่ามันร้อนวูบวาบอย่างไรก็ไม่รู้ เธอคิดจะขืนตัวออกแต่ปกติเธอไม่เคยขืนตัวออกจึงได้แต่เธอชักรู้สึกอึดอัดมาก หายใจไม่ออกและหัวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก

                 "หากเปิดเทอมนี้ฉันบอก...จะเป็นอย่างไรกันนะ"เด็กชายพูดพลางหัวเราะออกมาเบาๆ แมวน้อยรีบส่ายหน้าทันที

                 "อย่าบอกน้าาาาาาา"เด็กสาวโวยวายพลางดิ้น

                 "ทำไมล่ะ...กลัวเธอจะมาแย่งผมไปจากเธอหรือ"ชายหนุ่มเอาจมูกของเชลลีน มาชนจมูกของเขาพลางหลับตาลง เด็กสาวรู้สึกหน้าตัวเองร้อนวูบ ควันเหมือนออกมาจากหูและใบหน้าของตัวเอง อยู่ใกล้กันเสียขนาดนี้ทำให้เธอยิ่งเห็นดวงตาคู่สวยที่ใครๆต่างก็พากันหลงไหลใกล้กว่าเดิม

                 ชายหนุ่มพลิกตัวก่อนจะถอดแว่นวางไว้ที่หัวเตียง ใบหน้าคมเลื่อนเข้ามาหาเธออีกครั้งหนึ่งก่อนริมฝีปากบางจะแตะลงที่แก้มของแมวสีขาวเบาๆ ทำเอาเจ้าแมวขนตั้งชันขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

               



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×