คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : หนูไม่ได้ตั้งใจ...(จะเข้าหอ)
writer talk: วันนี้แอบเอามาลงก่อน(เรียกน้ำย่อย) เห็นว่าไม่ได้อัพนานแล้ว แต่ถ้าติดแล้วจะมาอัพต่ออีกนะค่ะ (แต่งตอนช่วงสอบก็เลยแปลกๆยังไงก็ไม่รู้)
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
“ฉันชื่อ มิลา เจ้าค่ะนายหญิง จะเป็นคนดูแลนายหญิงนับแต่นี้ไป”
“หา....นายหญิง”เฟรินทวนคำพร้อมกับซ๊อคไป3 วิ
“งั้นเดี๋ยวดิฉันจะพานายหญิงไปอาบน้ำแต่งตัวนะเจ้าค่ะ นายท่านสั่งว่าเย็นนี้จะมีงานเลี้ยงต้อนรับนายหญิงเจ้าค่ะ”
“บ้าไปแล้ว......ต้องบ้าแน่ๆ.....ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง”เฟรินคิดพร้อมกับเปลี่ยนสีหน้าจากหนุ่มห้าวมาเป็นสาวหวาน(มันทำได้ด้วยหรอ)
“ป้าจ๊ะ แล้วนักโทษที่ถูกจับมาหล่ะจ๊ะ อยู่ที่ไหนหรอ”เฟรินิดอ่อนคุณแม่นมปีศาจ
“อืม......บอกไปจะดีหรือเปล่านะ”มิลาคิดอย่างหนัก
เฟรินเห๊นหน้าตาคิดหนักของมิลาจึงได้พูดขึ้นว่า
“ป้าจ๊ะ ฉันก็เป็นนายหญิงที่นี่แล้ว ฉันถามอะไรป้าก็น่าจะตอบนะจ๊ะ แล้วอีกอย่างหนึ่ง แค่รู้ที่อยู่นักโทษแล้วฉันจะไปช่วยอะไรได้ ก็ฉันเป็นผู้หญิงบอบบางขนาดนี้นี่จ๊ะ” เฟรินเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำตากลมโตใสซื่อบริสุทธิ์เต็มที่
“ก็ได้เจ้าค่ะ หนุ่มคนนั้นถูกขังอยุ๋ที่คุกใต้ดิน นายหญิงอย่าไปสนใจเลยเจ้าค่ะ รีบไปอาบน้ำเถอะ”
“เฮ้อ...กว่าจะหนีออกมาได้แทบแย่ สงสัยไม่ได้ใช้วิชาปีนป่ายนานแล้ว รู้สึกไม่ค่อยคล่องตัวเลยแฮะ”เฟรินเอ่ยขึ้นขณะยืนอยู่ข้างๆตัวคฤหาสน์เพิ่งปีนออกมา
“ต่อไปก็ทางทางลับ ถ้าเป็นคฤหาสน์อย่างนี้มันต้องมีทางลับซักที่แหละนะ”เฟรินว่าพลางสำรวจรอบบริเวณนั้น
“เหวอ.......”เฟรินไถล แถบจะเรียกได้ว่าลงไปวัดพื้น เนื่องจากเจ้าคนซุ่มซ่ามสดุดกิ่งไม้ และทันใดนั้นเองมือของเธอก็ไปสัมผัสโดนอะไรสักอย่างคล้ายๆกรประตูที่พื้นอันปกคลุมไปด้วยหญ้ารกชัด
“มีประตูที่พื้นด้วยหรอ อย่างนี้ต้องเป็นทางลับไปคุกใต้ดินแน่เลย” เฟรินคิดพลางเปิดประตูและเดินลงไป
ภายในห้องใต้ดินนั้นสว่างไสวไปด้วยแสงจากเชิงเทียนที่วางอยู่ริมกำแพงอย่างมากมาย และภายในกลางห้องนั้นเอง มีโลงศพ2โลงตั้งอยู่กลางห้อง
“ผ.....ผ....ผีอีกแล้วหรอเนี่ย”เฟรินคิดพลางเดินถอยหลัง เตรียมโกยเต็มที่
“จะไปไหนหรือจ๊ะ น้องหญิง .....เจ้านี่ใจร้อนจังมาหาข้าถึงห้องเลยหรือ”เสียงเย็นเยะเยือกแต่แฝงไปด้วยอำนาจดังมาจากเบื้องหลัง
“ซวยอีกแล้วไหมหล่ะ”เฟรินคิดในใจพลางหันไปพูดตอบเจ้าของเสียงที่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร
“ขอโทษฮะ ผมเข้าห้องผิด”เฟรินรีบพูดพร้อมกับวิ่งหนีอย่างเต็มฝีเท้า แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า วิ่งเท่าไรมันก็อยู่ที่เดมนะซิ
“อ๋อ....อยากออกกำลังกายหรอกหรือแม่หญิง งั้นข้าจัดให้”ปีศาจหนุ่มเอ่อยขึ้นพร้อมกับย่างสามขุมเข้ามา พร้อมกับฉีกเสี้อของเฟริน ในขณะที่เธอก็ดิ้นหนี้อย่างสุดขีดเช่นกัน
แล้วเจ้าปีศาจก็เริ่มไซ้ที่ซอกคอของเธอ มือของเจ้าปีศาจก็เริ่มซุกซนไปเรื่อย
“ไอ้ปีศาจบ้ากาม ออกไปเดี๋ยวนี้นะ”เธอพยายามจะกรีดร้อง แต่ทว่าเสียงของเธอหายไปแล้ว
“ม่านนะ.....พี่ลอเรนซ์ช่วยด้วย”เฟรินร้องเรียกในใจอย่างสุดเสียง เพราะตอนนี้ เหมือนกันว่าเสียงของเธอถูกไอ้เจ้าปีศาจบ้านั่นขโมยไปแล้ว
........................................................................................................................................
“ตูม!!!....”เสีงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับแสงสว่างจ้าและการปรากฏตัวของใครคนหนึ่งที่นำให้สาวน้อยอุ่นใจ
“เจ้าหนีออกมาจากคุกใต้ดินได้เยี่ยงไร”เจ้าปีศาจบ้ากามเอ่ยขึ้น
“จะเยี่ยงไรก็เยี่ยงนั้นแหละ”นักบวชหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับกางคำภีมนตร์สวรรค์
ทันใดนั้นก็เกิดแสงสว่างวาบขึ้นทั่วห้อง.......................
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ตอนต่อไป.........ไม่บอกดีกว่ารออ่านเองแล้วกันนะค่ะ รู้สึกห่างหายมานาน ฝีมือตกไปเยอะเลย
ความคิดเห็น