[fic]\"เฟริน\"นักปราชญ์ตัวป่วน

ลำดับตอนที่ #4 : +++Action = Reaction+++

ตอนที่4  Action = Reaction

“เรารอดจากแรงระเบิดได้ไงฟ่ะ”เฟรินคิดอยู่ในใจ สภาพห้องของเขาตอนนี้นะเหรอ  หลังคาโหว่เป็นรูเบ้อเริ่ม พื้นเปื้อนเต็มไปหมด ผ้าม่านขาดกระจุย สิ่งของตกแตกกระจัดกระจายไปทั่ว แล้วก็มีเขม่าควันดำๆติดอยู่ จะมีที่พอใช้ได้อย่างเดียวก็คือเตียงของเขาทั้งสาม(ไม่รวมผ้าปูเตียง ผ้าห่ม)



“แล้วจะซ่อมไงดีเนี่ย”เฟรินคิดต่อไป แล้วเจ้าตัวดีก็นึกขึ้นอะไรได้

“โกโดม…โกโกมเจ้าอยู่ไหน”เฟรินร้องเรียก

เมื่อเจ้าโกโดมมาถึงเฟรินก็ใช้ให้พ่อมดอันดับหนึ่งแห่งเดมอสร่ายมนตร์ซ่อมห้องให้



“เสร็จแล้ว  ดีใจจังเลย จะได้ไปเบ่งยัยแองจี้ว่าไม่ถึงวันก็ซ่อมเสร็จแล้ว  ขอบใจเจ้ามากนะโกโดม”

“รับด้วยเกล้าฯ พระเจ้าค่ะ”ว่าแล้วเจ้าโกโดมก็หายแวบไป



ขณะนั้นเอง  เฟรินก็เริ่มรู้สึกถึงไอเย็นที่แผ่เข้ามาในห้อง

“ฮึๆ…คาโลแหงเลย….นี่ถ้าชั้นไม่ละลายน้ำแข็งบ้างชั้นคงแข็งตายไปนานแล้ว”เฟรินคิดในใจ

แล้วคาโลกับคิลก็เดินเข้ามาในห้อง



“คาโล….ชั้นหนาวจะตายอยู่แล้วนะ…ยังมาทำหน้าเย็นชาใส่ชั้นอีก  แกไปเอาไนโตรเจนเหลวมาจากไหนว่ะ หรือว่าคาโนวาลรวยจัดเลยไปเหมามาให้เจ้าชายคาโลแช่แข็งคนทั้งป้อมเล่น”เฟรินพูดกวน

(ไนโตรเจนเหลวใช้ในการแช่แข็งสิ่งต่างๆ เช่น แช่งแข็งเลือดค่ะ  ขอบอกว่าแพงมากๆ)



คาโลก็เลยจัดการสำเร็จโทษเจ้าคนที่กวนเขาโดยดึงเธอเข้ามากอดแล้วก็ถอดแหวนออก

และก็จัดการ…ปิดปาก…..(ปิดยังไงคิดเองนะค่ะ…อิๆ)



“หนาวนักไม่ใช่หรอ  ชั้นเลยให้ความอบอุ่นเล็กน้อย”คาโลเอ่ยขึ้นเบาๆที่ข้างหูของเธอ

“ไอ้บ้า…ไอ้$#@%@!@^*&$%”เฟรินสบดออกมาเป็นชุด และพยายามดิ้น แต่อิ้นเท่าไรก็ไม่หลุด

หลุดออกจากอ้อมแขนของคาโล และแล้วเฟรินก็มองเห็นเพื่อนร่วมห้องอีกคนที่เธอลืมไปว่าเขามีตัวตนอยู่ในห้อง



“คิล….ช่วยชั้นหน่อยสิ…..”เฟรินเริ่มขอความช่วยเหลือจากเพื่อนอีกคน และเจ้าคิลก็ทำท่าจะมาช่วยจริงๆ

“อะแฮ่มๆ…..”เสียงไอปลอมๆดังมาจากเจ้าชายน้ำแข็ง ซึ่งตอนนี้เขาส่งสายตาดุๆมาให้กับคิล แล้วคิลก็เดินออกไปจากห้องพร้อมกับยิ้มๆอย่างหน้าแดง







“นี่นายจะไอหรือจะคลื่นไส้อะไรของนายไม่ทราบ แลมด้า(ความยาวคลื่น)ออกมาตรึมเลย  แล้วนายก็ปล่อยชั้นซักทีได้แล้วคาโล”เฟรินโวยวาย

“ไอ…ไอ…ไอเลิฟยู”เสียงดังขึ้นมาจากคาโล



“เฮ้อ…ไอ้นักรักชั้นอนุบาล”เฟรินคิดพลางถอนหายใจแล้วก็ยิ้มออกมา

“แปลไม่ออกโว้ย….”เจ้าตัวดีพูดใส่หน้าคาโล

“ชั้นรักเธอ เฟลิโอน่า”คาโลพูดพร้อมกับทำหน้าแดงแบบเขินๆ



“ไหงมันแปลยาวกว่าเดิมเนี่ย”เฟรินได้แต่คิดนั้นก็ใช้หลักกลศาสตร์กับคาโล

“จำไว้ Action = Reaction  ……ชั้นก็รักเธอนะคาโล”และแล้วเจ้าหล่อนก็เป็นถือดีปิดปากเจ้าชายแห่งคาโนวาล

(อ่ะ...ความจริงมุขนี้กะจะให้เฟรินต่อยกับคิลนะเนี่ย แต่หาที่ลงไม่ถูก เลยออกมาอย่างเนี้ย)

-----------------------------------------------------

….ดูเหมือนจะจบเนอะ   แต่........ยังไม่จบนะค่ะ  มีต่ออีกหน่อยค่ะ เดี๋ยวแองจี้จาน้อยใจ……..