รวมกลอนที่แต่งเองค่ะ

ลำดับตอนที่ #2 : ชุดที่2

ชุดที่2ค่ะ

....ขอบคุณฟ้าที่นำพามาพบเธอ

ขอบคุณเสมอที่เธอเพ้อและห่วงหา

ขอบคุณใจที่มอบให้ทุกเวลา

สุขอุราสุขทุกคราเมื่อใกล้กัน

......แต่งเองงงเองนะค่ะเนี่ย อ่านแล้วงงไหมค่ะ เรายังงงเลย..........

..........................................................



.....จากใครคนหนึ่งถึงใครคนหนึ่ง

รักสุดซึ้งสุดฟ้าสุดใจฉัน

แต่เธอนั้นไม่เคยรับรู้มัน

อยากให้เธอนั้นหันกลับมามอง

.....อยากจะให้เธอนั้นรับรู้หน่อย

ใจดวงน้อยนั้นแสนอายพรายเศร้าหมอง

มิกล้าเอ่ยจึงไม่สมดั่งใจปอง

อยากจะลองเอ่ยความในให้เธอฟัง

...............................................



...ค่ำคืนเหงาแสงดาวสาดส่องตัว

ใจระรัวพันพัวกับความหลัง

ก่อนเคยรักแต่บัดนี้พลันชิงชัง

โอ้ความหวังความฝันพังทลาย

............................................



คงเป็นเพราะ.....เคยรักกันมาก่อน

คงเป็นเพราะ.....ใจโอนอ่อนยังหวั่นไหว

คงเป็นเพราะ.....เธอนั้นขาดเยื่อใย

คงเป็นเพราะ......อาลัยใฝ่คำนึง

............................................



....ยังมิใคร่ตัดรักหักสวาท  

ยังมิใครตัดขาดพรากจากเขา

โอ้ความรักมิลืมเลือนจากใจเรา

โอความเศร้าตราตรึงคนึงครวญ

ลมระเรื่อยเฉื่อยฉิวต้องทิวไม้

สกุณาเยื้องกรายต้องลมหวน

ดวงฤดีมั่นคงมิแปรปวน

ยังคร่ำครวญถึงรักเก่าเศร้าอาลัย

ฉันรักเธอสุดหล้าฟ้าเขาเขียว

ยังรักเดียวตรึงจิตพิศมัย

แม้กายใกล้แต่ใจห่างกันไกล

ใจอ่อนไหวดวงน้อยลอยตามลม

..............................................



แอบรักแอบฝันแอบคิดถึง

แอบคำนึงรักใครเสน่หา

แอบรักเธอใต้แสงดวงดารา

แอบเอียงมาแง้มมองทุกวี่วัน

............................................



บ้านคือสวรรค์ในแดนดิน

บ้านคือถิ่นสรรสร้างหฤหรร

บ้านนั้นสร้างควารักความผูกผัน

บ้านนั้นสร้างทุกสิ่งอันพลันร่มเย็น

.............................................



...ก็เคยคิดว่าจะไม่รักเธอ

ใจเบลอเบลอเผลอรักเข้าจนได้

มิใคร่รักหักสวาทแทบขาดใจ

ทำอย่างไรใจมันรักเข้าเต็มเปา

.....หน้าตาเธอแสนจะธรรมดา

อนิจาทำไมถึงรักเขา

คงเป็นเพราะเขานั่งใกล้กับเรา

ใจอ่อนเบาลอยละลิ่วพริ้วตามลม

.............................................



....ฝันนั้นมอบความสุขเพียงข้ามคืน

เมื่อยามตื่นฝันนั้นก็พลันหาย

ยังละเมอเพ้อพบถึงเจ้าชาย

ฝันมลายเจ้าชายไม่มีจริง

.....บางทีนั้นฉันก็ฝันเห็นหน้าเธอ

หลงละเมอคิดว่าฉันเป็นเจ้าหญิง

พลันซบนบกายหมายแอบอิง

แล้วทุกสิ่งก็ละลายกลายเป็นควัน

............................................



......ความคิดถึงล้นหลากมากสุดฟ้า

รักครั้งเก่าตรึงตรายังแน่นแหนียว

จะมอบรักให้เธอเพียงผู้เดียว

จะไม่ขอแลเหลียวหาผู้ใด

......รักครั้งเก่าตราตรึงคนึงจิต

เธอจะคิดเหมือนฉันกันบ้างไหม

แม้นกายใกล้แต่ใจห่างกันไกล

จะมีทางหวนคืนไหมใคร่สงกา

.....แม้นเราสองขาดกันสะบั้นแล้ว

โอ้ดวงแก้วใจยังคิดถวิลหา

จะจงรักภัคดีทั่วกายา

จะขอใช้ชีวามาประกัน

............................................



สูญสิ้นแล้วความรักที่เคยมี

สุญสิ้นแล้วดวงฤดีที่เคยให้

สูญสิ้นแล้วความรักหักอาลัย

สูญสิ้นแล้วดวงใจมิใคร่คืน

.........................................



......ฉันนั้นรักข้างเดียว    มันเปล่าเปลี่ยว ห่อเหี่ยวใจ

เคยรักกันบ้างไหม      ฉันหวั้นไหวเมื่อได้เจอ

แม้นกายห่างแสนไกล  แต่หัวใจใกล้เสมอ

ทำได้เพียงรักเธอ        หลงระเมอเพ้อเรื่อยไป

.....ฉันรักเธอนานแล้ว    โอ้ดวงแก้วรู้บ้างไหม

ว่าคนแอบมีใจ            เหตุไฉนเธอไม่แล

ฉันรักเธอสุดฟ้า        เกินทั่วหล้านะดวงแข

ที่แต่งข้าตอแหล        โอ้ดวงแดโปรดอภัย

...................................................