ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    -*+*-[fic:baramos]จอมใจมีดบิน-*+*-

    ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มเดินทาง 2 ต่อ 2

    • อัปเดตล่าสุด 3 มี.ค. 49


    -------ตอนที่  2---------------


    “ไอ้โกโดมบ้า  ทำอะไรไม่รู้จักคิด น่าจะหาเกวียนหรือหาอะไรให้ก่อน  จะให้สาวน้อยผู้บอบบางอย่างฉันเดินไปหรือไง”

     


    คนที่ชอบบอกว่าตัวเองเป็นแมน บัดนี้เดินมาจนเหนี่อย จึงเริ่มบ่นออดๆแอดๆ

     

     

     

    “เดินตรงไปอีกหน่อยหนึ่งก็จะถึงเขตหมู่บ้านของเมืองท่าด่านแล้ว  แล้วค่อยไปซื้อม้าที่นั่น”

     

     

     

    นักบวชคนพูดน้อยที่บัดนี้รู้ตัวแล้วว่าต้องพูดเพราะถ้าไม่พูดยัยจอมกวน คงจะกวนไม่หยุดจนกว่าจะได้คำตอบที่พอใจ

     

     

     

    “เดี๋ยวนี้พี่ลอรี่ ว่าง่ายจังเลยเนอะ  ถามปั๊บ  ตอบปุ๊บ”เฟรินหยุดบ่นแล้วมาเอ่ยอย่างอารมณ์ดี

     

     

     

    “เฮ้อ………….”ลอเรนซ์ถอนหายใจอย่างปลงตก

     

     

     

    จนบัดนี้เขาเองก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงยอมเธอง่ายขนาดนี้   ทั้งที่ปรกติเข้าไม่เคยยอมใคร  มิฉะนั้นป่านนี้ยัยนี่คงไปนั่นชิมมีดบินที่ปาออกไปตั้งแต่คำว่า  “ลอรี่”  แล้ว

     

     

     

     

     

     

     

    /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

     

    “จะให้ฉันร่วมอานกับพี่เนี่ยนะ  อึดอัดตายเลย”เฟรินเอ่ยอย่างสยอง

     

     

     

    “เดินทางไกลต้องใช้เงินอีกเยอะ  ควรจะประหยัดไว้”ลอเรนซ์ตอบกลับอย่างเรียบๆ

     

     

     

    “เชอะ…..คนขี้งก”เฟรินเอ่ยพร้อมกับสบัดหน้าหนี ทำท่าจะไม่ขึ้นม้าอย่างเดียว

     

     

     

    แล้วเธอก็รู้สึกถึงอ้อมแขนที่แข็งแรงช้อนตัวเธอขึ้นมา  

     

     

     

    เหตุการณ์ผ่านไปอย่างรวดเร็วจนเธอก็งง  ไม่รู้ว่าบัดนี้มานั่งอยู่บนม้าที่กำลังวิ่งได้อย่างไร 

     

     

     

    “นั่นดูสิ………โรแมนติกจังเลย   ถูกอุ้มขึ้นม้าด้วย  นั่งบนม้าตัวเดียวกันเหมือนเจ้าชายกับเจ้าหญิงเลย  ข้าอยากไปนั่งบ้างจัง”

     

     

    เสียงของสาวชาวบ้านคุยกันตอนเธอถูกอุ้มขึ้นม้าแว่วเข้ามาในหู  เขาคงคิดว่าเธอกับพี่ลอเรนซ์เป็นสามีภรรยากันมั้ง   

     

     

    “โรแมนติกตายชักเลย   มานั่งบ้างไหมหล่ะ” เธอบ่นออกมาเบาๆอย่างเซ็งชีวิต  ขณะที่คนที่ขี่ม้าก็ขี่ม้าต่อไปอย่างไม่สนสิ่งรอบข้าง

     

     

    “เฮ้อ………เซ็งที่สุด…….”เสียถอนหายใจอย่างปลงตกที่บัดนี้เปลี่ยนฝ่ายมาเป็นของแม่จอมยุ่ง  

     

    แล้วหัวใจเจ้ากรรมก็ดันมาเต้นแรงผิดปกติอีก   สีหน้าเธอตอนหนีถ้าเอากระจกมาส่องดูคงจะเห็นลูกมะเขือเทศ 2 ลูกอยู่บนแก้ม

     

    จะไม่ให้ปลงได้อย่างไรหล่ะ  นั่นบนอานม้าตัวเดียวกัน ก็นั่นใกล้กันขนาดนี้ แก้มของเธอแนบกับหน้าออกเขาจนได้ยินถึงเสียงของหัวใจ  อ้อมแขนของเขาก็โอบรอบตัวเธอไปจับสายบังเหียน

     

     

    ที่นั่งก็เล็กนิดเดียวครั้นจะดิ้นหนีก็ไม่กล้า  (กลัวตกจากหลังม้า)  เธอก็เลยได้แต่นั่นปลงชีวิตต่อไป

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    “เปาะ……แปะ…….เปาะ……แปะ”สายฝนร่วงหล่นมาจากฟากฟ้า  ทำให้การเดินทางต้องหยุดชะงักเพื่อแวะหาที่หลบฝน

     

     

     

    “เหมือนหนังน้ำเน่าเลยเนอะพี่ลอเรนซ์   เชื่อไหมว่าเดี่ยวต้องมีกระท่อมร้างที่มีข้าวของอยู่ครบ  อะไรประมาณเนี่ยแน่ๆ”เฟรินเอ่ยขึ้น พร้อมกับเดินตามรุ่นพี่ไป   แล้วเธอก็ต้องชะงัก

     

     

    ข้างหน้าเธอนั้นมีถ้ำขนาดใหญ่  ที่ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม  มีที่นอน หมอน มุ้งเสร็จสรรพ

     

     

    “นั่นไงผมว่าแล้วไม่มีผิด”เฟรินเอ่ยขึ้นพร้อมกับรีบตรงเข้าไป  

     

     

    แล้วลอเรนซ์ก็เริ่มแกะห่อเสบียง แทบไม่ต้องเรียกเจ้าตัวเขมือบก็รีบวิ่งมานั่งจุ้มปุกตรงหน้าโดยเร็ว  และก็เริ่มจัดการอาหารตรงหน้าอย่างสายฟ้าแลป 

     

     

     

    “พรุ่งนี้ต้องรีบไปจากที่นี่ก่อนฟ้าสางนะ   เธอนอนซะ  ฉันจะเฝ้ายามเอง”ลอเรนซ์เอ่ยอย่างกังวล

     

     

     

     

    /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

    “อื้อ…….”เฟรินครางออกมาพร้อมกับเปลี่ยนท่านอนเป็นนอนตะแคงข้าง เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอันนุ่มนวลที่ริมฝีปาก    แล้วเจ้าตัวก็สะดุ้งรีบลุกขึ้นทันที

     

     

     

    “พ…..พี่ลอเรนซ์โมยจูบผม”เฟรินร้องโวยวายขึ้น

     

     

     

    “ก็เธอไม่ตื่นมาให้ยา   ฉันก็เลยต้องไปรับยาเอง”ลอเรนซ์ตอบขณะที่หันหลังให้เฟริน

     

     

     

    “นี่ไม่ใช้หนังจีนนะ  ทำไมต้องมาหันหลังคุยกันด้วยหล่ะ”

    เฟรินเอยพร้อมกับเดินไปดักด้านหน้าของลอเรนซ์ซึ่งลอเลนซืก็หันหน้าหนีเธออีกรอบ

     

     

     

    ‘อ๋อ    เล่นอย่างนี้ใช่ไหม  งั้นต้องเจอของจริงหน่อยแล้ว’ เฟรินคิดพลางแกล้งล้มลงไปแล้วก็ร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวด

     

     

     

    “เป็นอะไรหรือเปล่า”ชายหนุ่มรีบวิ่งมาทางเธอทันทีแล้วก็ถามด้วยความห่วงใย

     

     

     

    แล้วไม่ทันทีชายหนุ่มจะตั้งตัว  ก็รู้สึกถึงสัมผัสนุ่มๆที่ริมฝีปากของเขา  ซึ่งทำให้หน้าที่แดงอยู่แล้วของนักบวชหนุ่มยิ่งแดงขึ้นไปอีก

     

     

    “ธ…เธอทำอะไรหน่ะเฟริน”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างละล่ำละลัก

     

     

    “ก็ฉันให้ยาพี่อีกรอบไง  ฉันรู้นะพี่ไม่เคยจูบผู้หญิง  พอเจอเข้าที่ก็ตื่นเต้น   ไม่โปรซะเล้ย……”แม่ตัวดีเอ่ยอย่างรอบรู้

     

     

    “งั้นเธอก็สอนฉันสิ ฉันจะได้โปร”เสียงนุ่มทุ้มตอบกลับมาเล่นเอาคนรอบรู้สะอึก

     

     

    เฟรินก็เลยตัดปัญหาโดยการหลับไป

     

     

    //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

    เมื่อรู้ตัวว่าถ้ำที่นอนเมื่อคืน เป็นสถานที่ที่จัดไว้สำหรับบูชายันต์   แล้วปีศาจก็ดันมารับของบูชายันต์ซะอีก  เฟรินจะเป็นอย่างไร

    พบกันได้ในตอนที่ 3 นะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×