-*+*-[fic:baramos]จอมใจมีดบิน-*+*-

ลำดับตอนที่ #10 : การประกวดมิสเตอร์อินด์มิสจันทรา 2

การประกวดมิสเตอร์อินด์มิสจันทรา 2

หลังจากที่ผู้เข้าประกวดหมายเลขหนึ่งเรียกเสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้ท่วมท้น

ผู้ประกวดหมายเลขสองก็ออกมาในมาดมนุษย์หมาป่า และก็เปลี่ยนเป็นชุดมนุษย์ลูกแกะ ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นการเปลี่ยนที่ขัดแย้งก็จริง แต่ภาพชายหนุ่มบึกบึนในชุดลูกแกะสีขาวขนฟูๆนั้นขัดหูขัดตาผู้ชมเป็นอย่างยิ่ง
(บอกตรงๆเลยดีกว่าว่ามันทุเรศ)

ผู้ประกวดหมายเลขสามมาในชุดก็อตซิล่า ตัวสีเขียวสดใส ซึ่งดูน่ารักมากกว่าน่ากลัว เพราะหน้าตาของมันช่างบ๋องแบ๊วเหลือเกิน ชวนให้หลายๆคนคิดว่า ไอ้คนใส่ชุดนี้มันคิดอะไรอยู่แหวนมันถึงเสกชุดนี้มา 

"ว๊าย....ซ...ซุปเปอร์แมน"เสียงสาวๆข้างล่างร้องออกมาอย่างตกใจ

"จะกรี๊ดกันทำไมเนี่ย ก็แค่ซุปเปอร์แมนมันเท่ห์อะไรนักหนาวะ"
เฟรินที่รอขึ้นเวทีอยู่ด้านหลังบ่นออกมาพร้อมกับเดินไปแง้มหลังม่านเวทีดู

แล้วก็ช็อคค้างกับภาพที่เห็น...

จะไม่ให้กรี๊ดได้ไงหล่ะ ในเมื่อหนุ่มน้อยก๊อตซิล่าเปลี่ยนเป็นซุปเปอร์แมน

แต่รู้สึกเหมือนหนุ่มน้อยคนนี้จะอารมณ์ค้างเล็กน้อย 

ก็ไอ้กางเกงในที่ใส่ข้างนอกของซุปเปอร์แมนนี้สิ มันไม่ใช่ดีแดง แต่มันกลับเป็นสีเขียว!!!(สีเดียวกับก็อตซิล่าตัวเมื่อกี้แหละ)
 

แต่ไอ้ที่กรี๊ดไม่ใช่สีกางเกงหรอกแต่เป็นนิสัยชอบโชว์กางเกงใน  ไม่ใช่โชว์อย่างที่ทุกคนเคยเห็นคือใส่ทับเสื้อนอก  แต่ไอ้นี่มันไม่ใส่เสื้อเลยต่างหากนอกจากกางเกงในตัวเดียวกับผ้าคลุมไหล่สีแดง แล้วก็ตัวSที่หน้าอกอันเปลือยเปล่าเท่านั้น

ภาพนั้นเล่นเอาสาวน้อยสาวใหญ่กรี๊ดกันแทบไม่เป็นภาษา  ไม่ใช่มันเท่ห์ที่โชว์กล้ามหรอกนะ  แต่กลัวปิดตาไม่ทันแล้วเป็นตากุ้งยิงต่างหาก!!!

ตามมาด้วยผู้เข้าประกวดหมายเลขสี่ ที่มาในมาดเจ้าชายรูปหล่อแต่หน้าหวานเล็กน้อย ผมสีดำยาวถูกมัดด้วยไหมสีทองอย่างเรียบร้อย ทั้งวรองค์ดูงดงามยิ่งนัก ทั้งเสื้อที่เป็นแพรไหมชั้นดีสีดำยังกับหลุดมากจากคาโนวาลประดับด้วยเครื่องราชอิสริยยศมากมาย 

เล่นเอาสาวๆข้างเวทีกรี๊ดเสียงดังไม่แพ้พ่อพระเจ้าลอเรนซ์นั่นเลย

 แต่ไอ้ตอนที่เปลี่ยนร่างนี่สิ เสียงกรี๊ดเงียบสงัดลงในทันที

เนื่องจากเจ้าชายรูปหล่อกลายเป็นเจ้าหญิงคนงาม ชุดของเขา กลายเป็นชุดราตรีสีดำเกาะอก( ซึ่งไม่ค่อยมีอกให้เกาะเนื่องจากเป็นผู้ชาย) ผมสีดำที่เคยถูกมัดก็ปล่อยยาวสยายเต็มหลัง  ซึ่งทำให้หลายๆคนมองกันอย่างตาค้างสนิท

"แย่แล้ว  พี่ลอเรนซ์เจอคู่แข็งซะแล้ว เล่นเปลี่ยนได้ตรงข้ามกว่าพี่แกซะอีก   อย่างนี่จะได้รางวัลไหมน้า"แม่ยกกิตติมศักดิ์ที่มีศักดิ์เป็นเจ้าหญิงแห่งเดมอสบ่นออกมาอย่างกลุ้มๆ

สุดท้ายผู้เข้าประกวดฝ่ายชายหมายเลขห้า มาในชุดนักโทษ เสื้อลายขาวพาดดำ ประกอบกำลูกตุ้มที่ห้อยไว้ที่เท้า ทุกอย่างเรียกได้ว่าเป็นนักโทษหมดยกเว้นหน้าของเขานี่แหละที่มันไม่เหมือนนักโทษเลยซักนิด  หน้าตาเกลี้ยงเกลา ดูสะอาดสะอ้านไร้หนวดเครา

ประกอบกับท่าทีที่ดูสงบเสงี่ยมเรียบร้อย แถมยังใส่แว่นยิ่งเพิ่มความสุภาพเข้าไปอีก  นี่ใครเห็นเขามาผ่าศพตรงหน้าคงนึกว่านักเรียนแพทย์เรียกกายวิภากมากกว่าฆาตกรที่กำลังฆ่าคนเป็นแน่

แล้วเขาก็เปลี่ยนเป็นหนุ่มน้อยในชุกเสื้อกราวน์แบบแพทย์ 

"เฮ้อ.....อันนี้ค่อยเขากันหน่อย"เฟรินบ่นแบบเปรยๆแต่แล้วเมื่อเธอมองดีๆก็ต้องคิดถอนคำพูดทันที

ก็ไอ้ชุดแพทย์ที่ว่ามันก็น่าจะเข้านะถ้าใบหน้าและท่าทางของหนุ่มคนนั้นเป็นแบบเมื่อกี้  แต่นี่มันเปลี่ยนไปเป็นผมทรงพังค์ตั้งชี้สีแดงแปร็ด หนาขาวๆทาปากสีดำ และเจาะหูเจาะจมูก

"เอ...รู้สึกเหมือนผู้เข้าประกวดหมายเลขห้าจะสับสนกับคำอธิบายเล็กน้อยนะค่ะ  คือว่าเราให้เปลี่ยนอารมณ์แบบตรงข้ามก็จริง  แต่กรุณาเปลี่ยนให้มันเข้ากันทั้งชุดได้ไหมค่ะ"เสียงของพิธีกรสาวประกาศออกมาแทรกความเงียบที่ทุกคนกำลัง  อึ้ง...อึ้ง..และอึ้ง

แล้วผู้เข้าประกวดคนนั้นก็กลายเป็นไอ้หนุ่มหน้าตี๋ใส่แว่นกับเสื้อกราวน์

"เฮ้อ...อันนี้ค่อยเข้ากันหน่อย"เสียงของผู้ชมคนหนึ่งดังขึ้นมา

"คราวนี้เราก็มาชมผู้เข้าประกวดฝ่ายหญิงบ้างนะค่ะ"เสียงพิธีกรสาวเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง

แล้วหมายเลขหนึ่งของฝ่ายหญิงก็ขึ้นมาในชุดเทพธิดาดอกไม้สีชมพู  ประกอบกับผมสีชมพูยาวสยาย และสวมมงกุฎกอดไม้สีชมพู เล่นเอาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่ชอบสาวหวานๆส่งสายตาหวานเย้อมขึ้นไปบนเวที(แน่หล่ะก็เล่นชมพูทั้งตัวแบบนี้)

แล้วเจ้าหล่อนก็เปลี่ยนเป็นชุดกระต่ายน้อยสุดเซ็กซี่สีชมพู ในชุดว่ายน้ำวันพีชที่มีพวงหางสีชมพู และมีหูสีชมพูยาวๆอยู่บนผมสีชมพูที่รวบเป็นหางม้าแล้ว

ภาพนี้เล่นเอาหนุ่มๆแฟนคลับสีชมพูและเหล่าโลลิคอนทั้งหลายแทบจะละลายไปกับพื้น

"แค่เบอร์หนึ่งก็น่ากลัวซะแล้วแล้ว แล้วเราจะทำไงเนี่ย เข้ามาสมัครแบบไม่ได้คิด ไม่รู้จะเอาอะไรไปประกวดเลย"เฟรินที่แอบดูอยู่หลังเวทีบ่นออกมาอย่างกลุ้มใจ

หมายเลขสองขึ้นมาในชุดฮันบกสีชมพูอมแดงและกระโปรงสีน้ำเงิน และสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีขาว  ผมดำยาวของหล่อนถักเปียและมัดทบขึ้นไปและผูกโบว์สีแดงด้านหลัง

(ฮันบก คือชุดเกาหลีแบบที่จังกึมใส่ค่ะ)

ภาพนั้นถูกใจหนุ่มๆแฟนหนังเกาหลีและหนุ่มๆที่ชอบสาวเรียบร้อยยิ่งนัก

และแล้วเธอก็เปลี่ยนเป็นชุดไทยโบราณแบบพวกนางทาสในเรือนใส่  เป็นชุดไทยสีน้ำตาลเกาะอกกับโจงกระเบนสีน้ำตาล เล่นเอาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่อยากพาเธอกลับเรือนไปด้วยยิ่งนัก

หมายเลขสามเป็นชุดแบบคุณครูสมัยโบราณ  ที่เป็นชุดแขนยาวสีขาว กระโปรงสอบยาวสีกรมท่า ผมสีดำของเธอถูกรวบตึงเป็นมวยอยู่ด้านหลัง ใบหน้าดุๆของเธอก็ถูกบังด้วยแว่นตาหน้าๆที่คล้ายสายสีทองเอาไว้ 

แล้วเธอก็เปลี่ยนเป็นชุดสาวนักศึกษาประเภทที่เรียกได้ว่ากระทรวงเห็นต้องตามมาด่าถึงสถาบันแน่  ก็เล่นใส่เสื้อรัดติ้วเบอร์ssssssssss  ที่เรียกได้ว่าโค-ต-ร s  แถมกระโปรงของเธอก็สั้นเสียจนหลายๆคนเห็นแล้วเสียวแทน ซึ่งทำให้หนุ่มๆผิวปากวี๊ดวิ้วกันเป็นแถว

"เออ...ขอโทษนะค่ะ  คือเวทีนี้จะแต่โป๊เป็นชุดบิกีนีก็ได้ไม่ถือว่าผิดกฎก็จริง  แต่ไม่ควรนำเครื่องแบบมาใส่แบบนี้นะค่ะ  ถือว่าเป็นการดูถูกตัวเองและสถาบันค่ะ  เพราะฉะนั้นเบอร์สามถือว่าตกรอบเลยนะค่ะ"
เสียงพิธีกรกล่าวขึ้นมาขั้นเสียงวี๊ดวิ้วของหนุ่มๆ  เล่นเอาเสียงนั้นเงียบกริ๊บไปพร้อมกับการเดินลงเวทีของสาวน้อยหมายเลขสาม

"เย้…..คู่แข่งหายไปหนึ่ง"เสียงร้องอย่างดีใจของสาวน้อยผมน้ำตาลดังขึ้น

'แต่เอ...ยังไม่รู้จะคิดอารมณ์ไหนให้ได้เสื้อผ้าที่ขัดแย้งเลยหนิ  เธอก็ได้เบอร์ห้าด้วย  ก็เหลืออีกแค่หนึ่งคนจะถึงเธอแล้ว  จะทำไงดี'แม้คู่แข่งจะลดลงไปหนึ่งแต่ความกังวลของสาวเจ้าก็ยังไม่หายไป

ผู้เข้าประกวดหมายเลขสี่ ขึ้นมาในชุดนางพญาผึ้งงานในชุดสีเหลืองคาดดำ และมีปีกใหญ่ๆสีเหลืองที่ด้านหลังทั้งสองข้าง ผมของเธอที่ไม่ทราบว่าเป็นสีอะไรถูกรวยเก็บไว้ใต้หมวกที่เป็นรูปหัวผึ้งที่มีตาบ้องแบ๊วและมีหนวดออกมา

แล้วร่างของเธอก็ทรุดลงไปกองกับพื้นเวทีทันที เรียกเสียงฮือฮาจากผู้คนได้ยิ่งนัก

เพราะที่เธอทรุดลงไปเพราะบัดนี้ขาของเธอหายไปแล้วหน่ะสิ!!!

ขาที่หายไปของเธอหลายเป็นหางที่มีครีบสีเขียวสวยเป็นประกาย  ผมสีน้าตาลแดงที่เคยซ่อยอยู่บัดนี้ก็ยาวแผ่สยายเต็มกลางหลัง ส่วนที่หน้าอกของเธอมีเพียงหอยสีม่วงขนาดใหญ่ปิดหน้าอกเอาไว้ 

เล่นเอาหนุ่มๆน้ำลายไหลเป็นทาง

"ต่อไปขอเชิญพบกับผู้เข้าประกวดหมายเลขห้า เฟริน  เดอร์เบอร์โร ค่ะ"เสียงพิธีกรสาวดังขึ้นอีกครั้ง

ที่เฟรินไม่ใช้ชื่อเฟริโอน่าเพราะกลัวมันจะเอิกเกริกและไม่ปลอดภัย  และที่สำคัญที่สุด  เธอกลัวว่าถ้าเธอชนะแล้วคนอื่นจะหาว่าใช้เส้นสายหล่ะซิ แต่ตอนนี้ความมั่นใจที่จะชนะมันหายไปหมดแล้ว.....

ด้วยความวิตกกังวล และความคิดแง่ลบถาโถมเข้ามา เธอเดินขึ้นเวทีอย่างไม่มีความมันใจเลยซักนิด ยังกับว่าเฟรินผู้กล้าไม่เคยหวั่นต่ออุปสรรคใดคนนั้นได้ตายไปแล้ว

ภาพที่ปรากฏออกมาต่อหน้าผู้ชมจึงเป็นภาพที่เรียกเสียงกรี๊ดจากผู้ชมยิ่งนัก

แต่ไม่ใช่กรี๊ดเพราะเท่ห์หรอกนะ  เป็นกรีดร้องเพราะสยองต่างหาก

เพราะบัดนี้ไอ้คนกลัวผีกลายเป็นผีซะเอง  ด้วยความรู้สึกอันไร้ตัวตนของเธอทำให้ขาเบื้องล่างจางจนแทบมองไม่เห็น  หรือที่ผู้ชมเห็นว่าไม่มีขา

พร้อมด้วยไอทมึนๆสีดำที่เกดจากความคิดด้านลบแผ่ออกมา  เล่นเอาผู้ชมขนลุกเกรียว

แล้วยิ่งไอนั้นผสมกับกลิ่นไอปีศาจอันแรงกล้าที่สืบเชื้อสายาจากเจ้าปีศาจ ยิ่งทำให้ปีศาจน้อยใหญ่ ในที่นั้นแทบจะวิ่งหนีออกไปจากที่นั้นให้เร็วที่สุด  แต่รู้สึกว่าทุกคนจะกลัวจนค้างวิ่งไม่ออกกันหมดแล้ว

ชุดสีขาวยาวเต็มไปด้วยสีแดงดั่งเลือดหน้าที่ก้มลงเพราะความหมดอะไรตายอยากทำให้ผมสีน้ำตาลยาวๆมาปรกหน้า

'จะกรี๊ดกันทำไมนะ  เอ๊ะ...หรือว่าเราเทห์จนกรี๊ดกันใหญ่'ความคิดนี้ทำให้เฟรินค่อยๆเงยหน้าขึ้นอย่างช้าๆ

ภาพที่เห็นเบื้องหน้าแทบจะทำให้เธอระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

ทำไมหน่ะเหรอ  เพราะผู้ชมแถวนั้นตัวสั่นยิ่งกว่าเจ้าเข้า  มีทั้งหลับตาปี๋  ฉี่ราด มุดหัวไปไต้เก้าอี้ ตาถลน  และก็ท่าทีตลกๆต่างๆมากมาย

ด้วยเสียงหัวเราะอันดังก้องและความมั่นใจที่กลับคืนมา ประกอบด้วยอารมณืร่างเริงสดใสที่รู้สึกว่าจะสดใสยิ่งกว่าเก่า 

ทำให้ร่างของเธอส่องแสงสีทองที่แสนจะอบอุ่นและให้ความรู้สึกสบายออกมา  ทำให้ผู้ชมแถวนั้นสติกลับคืนมาและจ้องมองแสงสีทองอย่างไม่วางตา

หลังจากสีนั้นหายไป ภาพที่ปรากฏเล่นเอาผู้ชมตาค้างไปอีกรอบ  แต่คราวนี้ไม่ใช้เพราะความหวาดกลัวอีกต่อไป  เป็นเพราะตกตะลึงต่อความงามยิ่งกว่าเทพรังสรรค์ของสาวน้อยเบื้องหน้า

เธอยืนงามเด่นเป็นสง่าในชุดราตรีสีทองยาวระพื้นส่องประกายระยิบระยับ  ปีกสีขาวใสที่เกือบจะมองทะลุผ่านไปด้านหลังก็เปล่งประกายงามจับตา ผมยาวสีน้ำตาลมงกุฎสีทองเหลืองอร่ามเช่นกัน  

"มหาเทพธิดาแห่งแสงทรงโปรด"เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น

"พระองค์ไล่ผีปีศาจร้ายไปแล้ว"ชายคนเดิมพูดอีกครั้ง พร้อมกับก้มลงที่พื้นคับนับยังกับเธอเป็นเทพเจ้า

"โอ้......มหาเทพธิดา"เสียงแซ่ซ้องดังขึ้นพร้อมกับทุกคนในที่นั้นไปหมอบกราบกับพื้นยังกับเธอเป็นหัวหน้าพรรคฟ้าดิน

"อ้าว....ไอหมอบกับพื้นทำไม  ลุกขึ้นสิ"เสียงอันหวานไพเราะดังมาจากเจ้าของร่างเทพธิดาเบื้องหน้า

'หึ..หึ...ไอ้พวกนี้คิดว่าเราเป็นเทพธิดาแห่งแสง  ถ้ารู้ว่าเราเป็นธิดาแห่งความมือคงซ็อคตายกันหมด'เจ้าของฉายาที่เพิ่งได้มาใหม่คิดแล้วก็ยิ้มยิ้มพราย อย่างอย่างขบขัน

แต่ภาพที่หล่อนยิ้มช่างดูงดงามนักจนทุกคนในที่นั้นเหมือนต้องมนตร์สะกด

"อ้าว......งงอะไรอยู่หน่ะ  ฉันเอง  ผู้เข้าประกวดหมายเลขห้าไง"เสียงเฉลยอย่างร่าเริงเล่นเอาหลายๆคนงงค้างไปเลย

"หุหุ....ไม่ต้องบอกก็รู้คราวนี้เราคงชนะใสๆ....เล่นตะลึงค้างซะขนาดนั้น"สาวน้อยคิดในใจพร้อมกับเดินลงเวทีไป

...................................................................................................................................................

  lovelyjinny:  แวะมาเว้นบรรทัดค่ะ  เห็นว่ามันอ่านยาก