แม่มดน้อยโดเรมีในฮอกวอตท์

ลำดับตอนที่ #5 : -*+*-เริ่มรู้ใจ-*+*-

--------------ตอนที่5 เริ่มรู้ใจ---------------

เนื่องจากฮาสิกิแพ้มัลฟอย แฮร์รี่กับอนปุจังถูกขังอยู่ในแหวิเศษ โดยที่ฮาสิกิไม่รู้ว่าทั้งสองออกมาจากแหแล้ว จึงไปปรึกสากับเฮร์ไมโอนี่แล้วก็ไปค้นคว้าหาวิะแก้แล้วก้ยืมหนังสือมาอ่านที่ริมทะเลสาป

ริมทะเลสาบ

“อีตาบ้านั่นบังอาจมากเลย มันฉวยโอกาส”ฮาสิกิคิดพร้อมกับเอามือลูบริมฝีปากแล้วก็หน้าแดง

“ไม่สิฉันต้องไม่เขว ฉันผิดเองที่รับคำท้ามัลฟอย ป่านนี้แฮร์รี่กับอนปุไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง ฉันต้องรีบหาทางช่วยแล้ว”ฮาสิกิคิด สีหน้าก็สลดลง

ทันใดนั้นก็มีผีเสื้อตัวน้อยๆมาเกาะที่มุมของหนังสือ

“คุณผีเสื้อจ๋า มาให้กำลังใจฉันหรือจ๊ะ ขอบใจมากนะ เธอนี่สวยจังเลย ท่าทางเป็นผีเสื้อน่าจะมีความสุขสินะ”ฮาสิกิพูดกับผีเสื้อแล้วก็ยิ้มให้กับผีเสื้อแล้วก็อ่านหนังสือต่อไป โดยไม่รู้ว่าถูกแอบมองอยู่

ณ ห้องนั่งเล่นรวม สลิธีรีน

“ฮาสึกิน่ารักจังเลย ยิ้มของเธออ่อนโยนมากเลย เพียงแต่ว่าเธอไม่เคยยิ้มให้ฉันเลยเท่านั้น เธอจะรู้ไหมเนี่ยว่าฉันแอบมองเธออยู่ทุกวัน จากตอนแรกที่แอบมองเพราะจับผิด แต่ตอนหลังยิ่งแอบมองมากขึ้นยิ่งรู้จักเธอมากขึ้น และยิ่งอยากรู้จักให้มากกว่านี้ อยากอยู่ใกล้ๆเธอ อยากปกป้องเธอ จนฉันรู้สึกว่าฉันรักเธอโดยไม่รู้ตัว  ไม่รู้เธอรู้สึกแบบเดียวกับฉันหรือเปล่า หรือว่าฉันจะเป็นรักข้างเดียวซะแล้ว”มัลฟอยบันทึกคำพูดจากจิตใจนั้นลงในสมุดบันทึกสีเขียวของเขา

“นายรู้ไหมกอยล์ ฮาสิกินะทั้งอ่อนโยน สวยน่ารัก เรียนเก่ง เรียบร้อยโดนใจฉันเลย เมื่อก่อนฉันไม่เคยชอบคนแบบนี้มาก่อนนะ” มัลฟอยพูด

“อ้อ!หรอ ไม่เคยรู้มาก่อนว่านายเปลี่ยนสเปกได้ด้วย” กอยล์พูด

“ไม่จริง…ง…ง…”แพนซี่ที่แอบฟังอยู่เดินออกมาแล้วร้องตะโนออกมา

…………………………………………….

ห้องนั่งเล่นรวมกริฟฟินดอร์

“อุ๊ย! นั่นตัวอะไรบินมาทางนี้นะเฮอร์ไมโอนี่”ไอโกะร้องขึ้นมาขณะที่ทุกคนนั่งเล่นกันอยู่ นกฮูกสีขาวตัวใหญ่ผิดปกติ บินโฉบเฉี่ยวเข้ามาแล้วก็มาเกาะที่ตัวของไอโกะ

“อ๋อ นกฮูกจ๊ะ สงสัยจะมีจดหมายมา”แล้วเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินไปแกะเอาจดหมายออกมา

“จ่าหน้าซองถึงพวกโดเรมีจ๊ะ”เฮอร์ไมโอนี่พูด “ไหนจ๊ะ”ทุกคนพูดอย่างตื่นเต้น

(ยกเว้นอนปุเพราะยังอยู่กับแฮร์รี่ในแหวิเศษ)

“ตื่นเต้นๆ ดีใจๆ ไม่เคยมีใครส่งมาหาพวกเราเลย อ่านเลยดีกว่า”โดเรมีพูดพร้อมกับฉีกซองจดหมายแล้วแกะมาอ่านให้ทุกคนฟัง

“อะแฮ่มๆ  จากมาจอริก้า   สวัสดีจ้าทุกคน(แต่ไม่ทุกคนขาดโมโมโกะกับฮานะ) สบายดีไหมพวกเธอ ทางองค์ราชินีทราบข่าวเกี่ยวกับเรื่องพวกเธอ ถึงแม้ท่านดับเบิลดอร์จะบอกว่าเธอจะปลอดภัยภายในฮอกวอตท์ แต่องค์ราชินีก็ทรงเป็นกังวลมากว่าพวกเธออยู่ในดินแดนที่ไม่รู้จักจะมีอันตราย  จึงอนุญาติเป็นกรณีพิเศษให้เธอใช้รอยัลบาทอเร็ลได้ แต่ห้ามเอาไปก่อความวุ่นวายนะ ส่วนเรื่องผู้ปกครองของพวกเธอ โมโมโกะกับฮานะไปบอกเขาว่าพวกเธอจะไปพักผ่อนที่น้ำพุร้อน คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกนะ ทางด้านบ้านเวทย์มนตร์ก็วุ่นวายนิดหน่อย หวังว่าอีกไม่นานพวกเธอจะได้กลับกันมาอย่างปลอดภัยทุกคนนะ คิดถึงมากกกกก  มากถึงมากถึงมากที่สุด  จากมาจอริก้า”โดเรมีอ่านแล้วก็อวกกับประโยคสุดท้ายเล็กน้อย

“อ่าฮ้า  ซ่าได้เต็มที่เลยสิ มีรอยัลบาทอเร็ลด้วย”ไอโกะพูด

“เบาๆหน่อยเถอะ เธอไม่ได้ยินหรอว่าห้ามใช้ก่อความวุ่นวายนะ  และก็ห้ามใช้พร่ำเพรื่อ ถ้าเสกธรรมดาใช้เวทย์มนตร์ธรรมดาก็พอ รอยัลซีดแพงและหายากจะตายไป”ฮาสิกิพูด(รอยัลซีดก็คือผลแห้งมนตร์ตราชั้นสูงที่หายากและมีพลังมากเป็นพิเศษ)

ระหว่างนั้นอนปุกับแฮร์รี่ก็เดินเข้ามา

“เป็นไงบ้าง เป็นอะไรบ้างหรือเปล่า”ทุกคนถาม

“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ ฉันสบายดี”อนปุตอบพร้อมกับหลบสายตาของทุกคนที่กำลังสงสัยกับท่าทางผิดปกตอของเธอและแฮร์รี่อยู่

“สบายยิ่งกว่าสบายอีก”แฮร์รี่ตอบยิ้มๆ

“ยินดีด้วยที่นายปลอดภัยกลับมา อ้าวทำไมเธอสองคนหน้าแดงล่ะ” รอนพูด

“ไม่มีอะไรหรอน่า”แฮร์รี่กับอนปุพูด

“นี่อนปุมีจดหมายจากมาจอริก้าด้วยนะ”ไอโกะพูด พร้อมกับส่งสจดหมายให้อนปุอ่าน

“ดีเลย ถ้าใครมาหาเรื่องกับพวกเราอีกจะได้เจอเรื่องสนุกๆแน่”อนปุพูด

..........เอามาลงเพิ่มแล้วนะค่ะ โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ..............