คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ใจตรงกัน
Alex'side
ผมยืนอึ้งสักพักก่อนจะตัดสินใจเดินตามหาเมเลฟ ผมเดินสำรวจรอบป่าที่มันค่อยๆมืดจนน่ากลัว
“เมเลฟ ผมไม่ได้โกรธคุณนะ คุณอยู่ไหนครับ” ผมตะโกนเรียกออกไปแต่หามีเสียงตอบรับไม่ ผมเดินผ่านที่เดิมหลายรอบมาก หลงแล้วสินะ ผมจะออกจากที่นี่ยังไงล่ะนี่ นี่ก็มืดแล้ว นอนในป่านี่ไม่เป็นไรสินะ
Melev’side
“อเล็กซ์ เจ้ามานอนตรงนี้ไม่ได้” ข้าเขย่าร่างบางเล็กน้อยเพื่อปลุกเจ้าตัวให้ตื่น เด็กหนุ่มหน้าหวานสวยกว่าหญิงใดที่ผมเคยเจอ เรือนผมสีทองนุ่มสลวยราวกับแสงอรุณยามเช้านั้นงดงามยิ่งกว่าหญิงใด นี่ยังไม่รวมกับริมฝีปากสีเชอร์รี่และผิวสีขาวนวลนี่อีก เห็นแล้วอยากจะจับจองเป็นเจ้าของ แต่คงทำไม่ได้ เพราะข้าเป็นปิศาจและที่สำคัญอีกฝ่ายก็ผู้ชาย ข้าค่อยๆช้อนตัวอเล็กซ์ขึ้นอย่างถนุถนอม ผมจะไม่ปล่อยให้อเล็กซ์นอนที่นี่แน่ ในป่านี้อันตรายเกินไป ข้าจึงต้องพาอเล็กซ์ไปที่ปราสาทของตนเอง
ข้าวางอเล็กซ์ลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาอีกฝ่ายครางสั้นแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย ข้าค่อยๆลูบหัวอีกฝ่ายไว้ อารมณ์ความต้องการทั้งหมดพลุ่งพล่านอยู่ในหัว ทั้งอยากกอด อยากจูบ อยากสัมผัส แต่ผมจำต้องทนเก็บอารมณ์ไว้เพราะกลัวอีกฝ่ายจะเกลียด
“อือ....ที่นี่ที่ไหน” ร่างบางปรือตาขึ้นช้าๆก่อนจะเอ่ยถามทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามีใครอยู่หรือเปล่า เขากวาดตาดูทั่วห้อง ก่อนที่ดวงตาสีฟ้านั่นจะเบิกกว้างแล้วกระชากตัวผมเข้าไปกอด “คุณคือเมเลฟจริงๆใช่ไหม เมเลฟ ผมขอโทษ ผมไม่ได้โกรธคุณนะ ผมเป็นอะไรไม่รู้ ผมรู้สึกดีเวลาอยู่กับคุณ ผมขาดคุณไม่ได้เมเลฟ ได้โปรด ผมต้องการคุณนะ อ๊ะ.. ผม..ผมพูดไรออกไป ลืมมันเถอะนะครับ” อเล็กซ์กัดริมฝีปากแน่นจนเลือดซิบ นานแค่ไหนแล้วนะที่ข้าอยู่ตัวคนเดียว แต่พอเจอเจ้าเด็กนี่เขาทำให้ข้าเปลี่ยนความคิดทุกอย่างเลยล่ะ
“อเล็กซ์ เจ้าต้องการข้าจริงหรอ” ข้าถามก่อนจะนั่งลงข้างๆอีกฝ่าย
“ผมไม่รู้ ผมรู้แค่ทุกครั้งที่ผมโดนคุณสัมผัสผมรู้สึกแปลกๆ ตอนที่คุณหายไป ผมรู้สึกเหมือนหัวใจจะแตกสลาย นี่เป็นความรักรึเปล่าครับ” อเล็กซ์พูดด้วยความเขิน ข้ารู้สึกว่าความอดทนของข้าลดหวบลงอย่างเห็นได้ชัด ข้ากดอเล็กซ์ลงไปทีเตียง
“อเล็กซ์ นอกจากเจ้าจะซื่อแล้ว เจ้ายังไม่ระวังตัวอีกนะ”
“ผมรู้น่าว่าเมเลฟไม่เป็นอันตรายสำหรับผม ผมว่าผมรักคุณจริงๆแหละนะ” นิ้วมือเรียวสวยนั่นค่อยๆไต่แขนผมขึ้นมาโอบคอข้าไว้ก่อนที่จะดึงไปจูบ ไอ้เด็กบ้านี่มันสุดๆเลย
“งั้นข้าขอกินเจ้าทั้งตัวและหัวใจละกัน” ข้าค่อยๆบดขยี้ริมฝีปากอเล็กซ์อย่างรุนแรงพร้อมกับแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่าย
“อื้อ......” ร่างบางครางเล็กน้อยก่อนจะดึงข้าเข้าไปกอดแน่นขึ้น
“อะไร เจ้าเป็นอะไร”
“อ๊า!!!...ร่างกายมันร้อน” อเล็กซ์ดิ้นกระสับกระส่ายครวญครางใต้ร่างของข้า นี่มันอะไรเนี่ย
“งั้นข้าจะยังไม่ทำเจ้าละกัน” ข้าหยุดการทำกระทำทุกอย่างเพราะเห็นเป็นครั้งแรกของอีกฝ่าย
“เมเลฟ ผมอยู่กับคุณต่อไปได้ไหมครับ” อเล็กซ์ถามด้วยสีหน้าวิงวอน ถามใจข้า ข้าอยากให้เจ้าอยู่ แต่ถ้าถามสมองข้า ข้าควรตอบว่า ไม่สินะ
“อเล็กซ์ ข้ากับเจ้าอยู่ในสถานที่ต่างกันเกินไป ข้า...ข้าไม่เหมาะกับเจ้าขนาดนั้นหรอก”
“แต่ว่าเราสองคนก็ใจตรงกันนะฮะ มันคือรักแท้ เพราะงั้นผมก็อยู่กับคุณได้สิ”
“อเล็กซ์ เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าอาศัยอยู่ในอาณาเขตของพวกคนสวรรค์ แต่ข้าเป็นปิศาจนะอเล็กซ์ ปิศาจน่ะเข้าไปในอาณาเขตของพวกคนสวรรค์ไม่ได้หรอก”
“ผมรู้ครับ ว่าเมเลฟน่ะไม่ใช่คนธรรมดา ถึงเมเลฟจะเป็นปิศาจ แต่ผมก็รักคุณนะครับ” อเล็กซ์กอดข้าแน่น
“อเล็กซ์ เจ้าอยู่ตัวคนเดียวหรือไง” ข้ากอดเจ้าตัวเล็กตอบ ก่อนจะซุกหน้าลงบนเรือนผมสีทอง
“อือ...” เจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนครางเล็กน้อย หลับแล้วสินะ ข้าได้แต่กอดร่างบางนี้ กอดเอาไว้ทั้งหวงและกลัว กลัวจะสูญเสียเด็กคนนี้ไป
*******************************************
มาแม้ววววววว ไปแม้ววววววว
เม้นกันหน่อย เรื่องนี้ออสไม่กล้าเรท ออสกลัวทำลายการ์ตูนสมัยเด็กของรีดเดอร์
ความคิดเห็น