คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
นานมาแล้ว ณ ดินแดนอันไกลแสนไกล มีกษัตริย์และองค์ราชินีผู้เลอโฉมอยู่คู่หนึ่ง พระองค์ปราถนารัชทายาตมานานหลายปีจนในที่สุด องค์ราชินีก็ได้ให้กำเนิดพระราชโอรส ทรงตั้งพระนามว่าออโรร่า มีการจัดงานเฉลิมฉลองครั้งใหญ่ให้กับเจ้าชายน้อย
ในวันเฉลิมฉลองทุกคนต่างมาร่วมฉลองในปราสาท วันนี้ก็เป็นวันประกาศตัวของคู่อภิเษกสมรสของเจ้าชายน้อย โดยองค์ราชาและองค์ราชินีประสงค์ให้เจ้าชายน้อยอภิเษกสมรสกับอาณาจักรของเพื่อน
ที่ห้องส่วนตัวของราชาสเตฟาน
" โอ้!!!! สเตฟาน ขอดูบุตรชายของท่านหน่อยสิ ว่าที่ลูกเขยของข้าน่ะ " พระราชาฮิวเบิร์ดตรัสอย่างนุ่มนวล
" ได้เลย ฮิวเบิร์ดสหายรักของข้า ว่าแต่เจ้ามีแต่บุตรชายไม่ใช่รึไง " ราชาสเตฟานกล่าว
" ข้ามีบุตรสาวด้วยแต่นางยังเล็กอยู่ แต่สมัยนี้ไม่ว่าชายหรือหญิงก็ได้ทั้งนั้นแหละนะ สเตฟาน~ " ราชาฮิวเบิร์ดประกบจูบอันร้อนแรงให้ราชาสเตฟาน พร้อมสอดแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากเพื่อเก็บเกี่ยวความหวาน ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดพันลิ้นของร่างบางอย่างโหยหา ราชาสเตฟานโอบรอบคอของราชาฮิวเบิร์ดเยี่ยงของรักและราชาฮิวเบิร์ดก็โอบรอบเอวของราชาสเตฟาน
" อือ~ " เสียงครางหวานภายในลำคอของราชาสเตฟานดังออกมา ราชาฮิวเบิร์ดถอนริมฝีปากออกและส่งยิ้มให้ก่อนจะกล่าวว่า " นึกถึงเมื่อก่อนเลยเนอะ " มือของราชาฮิวเบิร์ดเลื่อนขึ้นและจงใจที่จะเลื่อนผ่านเป้ากางเกงของราชาสเตฟาน
" อื้อ....... " เสียงครางหวานหลุดออกมาจากปากราชาสเตฟาน ร่างหนาแสยะยิ้มก่อนจะเริ่มกดร่างบางลงที่เตียง
" รู้สึกแล้วสินะ.... " ลิ้นร้อนของราชาฮิวเบิร์ดลากผ่านใบหูและเลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวของร่างบาง
" อย่านะ....ฮิวเบิร์ด เราต่างคนก็มีลูกกันแล้วนะ อย่าทำแบบนี้เลย พวกเราสองคนเป็นพ่อคนแล้วนะ อย่าทำแบบนี้นะฮิวเบิร์ด " เสียงหวานจากราชาสเตฟานพูดอย่างแผ่วเบา
" ไม่มีใครรู้หรอก สเตฟาน เรื่องนี้เราจะรู้กันแค่สองคน " มือหนาค่อยๆปลดเสื้อของร่างบางโดยที่ร่างบางยังคงกระตุกเป็นครั้งคราว ในขณะที่ร่างสูงกำลังถอดเสื้อร่างบางอยู่นั้นเขาก็ได้ชำเลืองไปมองร่างบาง ใบหน้าที่แดงระเรื่อกับเสียงครางที่ออกมาจากปากเป็นระยะๆ ทำให้เขานึกถึงสมัยก่อนที่เขากระทำเช่นนี้กับองค์ราชาสเตฟานที่ยิ่งใหญ่ในปัจจุบัน ลิ้นร้อนเลียยอดอกสีชมพูอย่างอ่อนโยน ก่อนจะใช้มืออีกคลางบีบคลำอย่างสนุกสนาน
" อ๊า~ " ร่างบางครางอย่างไม่หยุดหย่อน ร่างสูงเห็นดังนั้นก็ประกบจูบอันร้อนลุ่มให้ร่างบางริมฝีปากของร่างบางถูกบดขยี้อย่างรุนแรง พร้อมลิ้นร้อนที่ชอนไชเข้ามาใน ลิ้นของร่างบางเกี่ยวตวัดพันลิ้นของร่างสูงอย่างโหยหาสัมผัสนี้มาแรมปี มือเรียวโอบรอบคอร่างสูงไว้ไม่ยอมปล่อย มือหนึ่งของร่างสูงเลื่อนไปปลดซิบกางเกงและเริ่มปรนเปรอส่วนอ่อนไหวของร่างบาง " อะ...อ๊า~ " ร่างบางคลางเสียงหวานออกมาก่อนจะเริ่มโอบกอดร่างสูงด้วยแรงปราถนา ก่อนจะเอ่ยว่า " เข้ามา ฮิวเบิร์ด ได้โปรดเข้ามาในตัวข้า "
แน่นอนร่างสูงไม่รอช้าได้ทำการสอดแกนกายอันแข็งแกร่งเข้าไปในตัวร่างบาง " อ้า!!!!! " ร่างบางกรีดร้องเสียงหลง ร่างหนายิ้มแสยะก่อนจะออกแรงกระแทกเข้าไปอีกที " อ้า!!! ฮิวเบิร์ด~ เอาอีก...ข้าต้องการท่าน ได้โปรดเข้ามาอีก เข้ามาในตัวข้า ได้โปรดเข้ามา.... " สเตฟานร้องขอต่อ ร่างหนาจึงกระแทกเข้าไปอีกที แต่ร่างบางก็ยังไม่หยุดร้องขอ เขาจึงแบบนี้ไปเรื่อยๆพร้อมกับร่างบางที่ขยับสะโพกไปพร้อมกับจังหวะสวรรค์ที่เขาได้มอบให้
" อ๊า~ " ร่างบางร้องเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อของเหลวสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าไปในตัวเอง ความร้อนของมันทำให้เขาแทบจะละลายลงไปกองกับพื้น ร่างบางพยามรวบรวมสติก่อนจะโอบกอดร่างหนาอย่างโหยหาและไม่อยากให้เขาหยุดสัมผัสร่างกาย " ข้ารักท่านฮิวเบิร์ด " ร่างบางพูดด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ
" ข้าก็รักท่าน สเตฟานยอดรักของข้า ข้าหวังว่าเราจะได้มาทำกันแบบนี้อีกนะ " ร่างหนาบอกเขาและประกบจูบที่ริมฝีปากราชาสเตฟาน น้ำลายของทั้งคู่ผสมปนเปกันแยกไม่ออกลิ้นที่พันกันจนแทบจะกลืนกินร่างของคนตรงข้าม เมื่อดื่มด่ำรสชาติอันหอมหวานแล้ว ทั้งสองก็กลับเข้าสู่บทบาทกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของสองอาณาจักร
องค์ราชาและราชินีโอบอุ้มพระราชโอรสเผยโฉมหน้าของเจ้าชายน้อยให้ประชาราษฏร์ได้ประจักษ์กันทั่วหน้าก่อนจะป่าวประกาศว่า " นี่คือโอรสของเรา เขาจักเป็นที่รักยิ่งของปวงประชาราษฏร์ ”
แสงสีขาวบริสุทธิ์สาดส่องมาที่ตัวเจ้าชายน้อยก่อนจะปรากฏเป็นเทวดาทูญหัวของเจ้าชาย 3 ตน
องค์แรกนามว่า ฟรอด้า ชายหนุ่มผู้มีใบหน้างดงาม ผมสีทองยาวสยายตัดกับดวงตาสีแดงของเขาได้ดี สวมเสื้อผ้าด้วยชุดสีโทนแดงทำให้เขาดูสง่าไปอีก
องค์ที่สองนามว่า โฟม่า ชายหนุ่มผู้มีเสียงไพเราะ ผมสีน้ำตาลมัดรวบตึงพร้อมโบว์ผูกสีเขียว ดวงตาสีมรกตช่างเข้ากับชุดสีโทนเขียวได้ดี
และองค์สุดท้ายนามว่า เมรีเวิร์ด ชายหนุ่มผู้มีคุณธรรมความดีเปี่ยมล้น ผมสีดำตัดสไลด์ซอยเข้ากับดวงตากลมโตสีฟ้าของเขาได้ดี สวมชุดสีโทนฟ้าทำให้เขาดูอ่อนโยน
" องค์ชายน้อย พรของผมเป็นพรแห่งความงาม องค์ชายน้อยต้องมีผมสีทองประดุจแสงตะวันยามอรุณ ริมฝีปากสีเชอร์รี่ ผิวขาวนวลจนใครๆต้องอิจฉา " เมื่อกล่าวจบแสงไฟระยิบระยับสีแดงก็โปรยลงมาจากไม้คทาของ
" องค์ชายน้อย พรของผมเป็นแห่งความไพเราะ องค์ให้ชายน้อยจะมีเสียงที่ไพเราะ ไม่ว่าจะยามขับร้องหรือยามใด " เมื่อกล่าวจบแสงระยิบระยับสีเขียวก็โปรยรอบตัวจากไม้คทาของ
" องค์ชายน้อย พรของกระผมคือ.... อ๊ะ " ยังไม่ทันที่เมรีเวิร์ดจะให้พร พายุโหมกระหน่ำก็พัดเข้ามาในปราสาทปรากฏเป็นชายร่างสูงสง่า ผมสีดำสนิทตัดสไลด์เข้ากับรูปหน้า ดวงตาสีรัตติกาลเรียวคมดูน่ากลัว ใบหน้าขาวซีดตัดกับชุดคลุมสีดำได้เป็นอย่างดี
" มีงานในอาณาจักร ทำไมถึงไม่มีใครเรียกข้า ข้าขอสาปแช่งเจ้าชายตัวน้อย เมื่ออายุครบ 16 ชรรษา เจ้าชายจะถูกแทงและกลายเป็นพวกsex syndrome กระหาย ต้องการทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องเซ็ก จนกลายเป็นคนบ้าหิวกระหายเซ็ก! " หลังจากที่เขาพูดจบลง ชายปริศนาก็หายตัวไปในพริบตา
" ไม่....ลูกของข้า ได้โปรดเมรีเวิร์ดช่วย ลูกข้าด้วย " องค์ราชินีผู้เลอโฉมอ้อนวอนต่อเทวดาทูญหัวอย่างน่าสงสาร
" กระหม่อมไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคำสาปได้หรอพะย่ะค่ะ แต่หม่อมฉันสามารถทำให้มันทุเลาลงได้
เมื่อเจ้าชายได้พบกับรักแท้คำสาปจะหายไปในที่สุด " ทันทีที่เมรีเวิร์ดพูดจบแสงระยิบระยับก็ออกมาจากคทา
" เราจะพาเจ้าชายน้อยออกจากปราสาทไปก่อนนะพะย่ะค่ะ เพื่อปกป้องเจ้าชายน้อย "
" ก็ได้... พวกท่านจะต้องปกป้องคุ้มครองลูกของเรา ปลอดภัย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะไม่มีใครได้เห็นหน้าลูกชายเราอีก " ราชาสเตฟานผู้ทรงอำนาจประกาศเป็นคำขาด ก่อนที่องค์ราชาผู้ยิ่งใหญ่จะเดินกลับไปที่ห้องส่วนตัวของตัวเอง
#ค่าจบไปแล้วนะคะ ฝากคอมเมนต์กันด้วยค่ะ
#ถ้าต้องแก้ไขยังไงฝากติเตือนด้วยค่ะ
#ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น