ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [SF]Learn swim or Love??...YR(Feat.KM)... Part I
Topic :: Learn swim…or…Love?? Part I
Couple :: Y e s u n g x R y e o w o o k [feat.KyuMin]
Intro :: ครูเยซอง~อุคไม่เอาแล้วTT...
Rate :: PG-13
TaLk :: นั่งรอให้พรุ่งนี้มาถึงเร็วๆ กรี๊ดดดดดดด~ มอเตอร์โชว...ลุย!~(เอาNCไหม คุคุ)
______________________________________
“คังอิน...ฉันว่ามันหนักขึ้นทุกวันแล้วนะ”
“นั่นสิ...เราควรทำยังไงหละ?”
เสียงคู่รักสนทนากันอย่างเงียบๆพลางมองหน้าเด็กน้อยวัย 9 ขวบที่นอนหลับปุ๋ยอยู่...ใบหน้าหวานของผู้เป็นแม่เกิดความกังวลเต็มไปหมดเมื่อเจ้าลูกชายตัวดีไม่ยอมจะฝึกว่ายน้ำซักที
“ถ้าเกิดอันตรายขึ้นมาจริงๆ...ว่ายน้ำไม่ได้แบบนี้ก็แย่แน่ๆ”
“เออ~ไอ้เยซอง!”
“ห๊ะ...เยซอง ใครกัน?”
“ก็ไอ้เปาเย่ไง~มันเป็นครูอยู่นี่!”
“แต่เค้าไม่ใช่ครูสอนว่ายน้ำนะ- -”
“เออน่า...มันต้องสอนได้ดิ~”
“รบกวนเค้าน่าคังอิน”
“ไม่หรอก!เพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนสิ”
“แต่คังอิน...แล้วอุคกี้จะยอมหรอ”
“งานนี้ไม่ยอมก็ต้องยอมหละ”
“TT”
“เป็นไรไปอีทึก- -”
“สงสารอุคกี้ต้องโดนบังคับแน่เลยTT”
“ไม่หรอก...เยซองมันไม่ใช่คนอย่างนั้นสักหน่อย”
“เอาจริงหงะTT”
“อืม~แล้วเราก็ไปฮันนีมูนกัน^^”
“ทิ้งลูก- -+”
“ไม่ได้ทิ๊ง~แค่ฝากไว้โรงเรียนประจำประมาณนั้น^^”
“แค่เดือนสองเดือนก็พอ...แล้วเราค่อยกับมารับ”
“แต่...”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า...ไอ้เยซองดูแลเรียวอุคได้ ฉันเชื่ออย่างนั้น^ ^”
.
.
.
.
.
.
กิ๊ง~ก่อง~
ครืด~
“มาแล้วครับ~”
เสียงใสของใครบางคนดังออกมาจากตัวบ้านก่อนจะตามด้วยเสียงลากเก้าอี้…ประตูบานเล็กถูกเปิดขึ้นก่อนที่เด็กน้อยที่มีส่วนสูงพอๆกับเรียวอุควิ่งมาเปิดประตูให้
“พบใครฮะ”
“เอ่อ...เรามาหาเยซอง”
“อ่า...รอสักครู่ฮะ”
เด็กน้อยหันหลังให้ผู้มาเยือนก่อนจะตะโกนออกไปสุดเสียง
“พี่เยซองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~”
“เว้ย!มาแล้ว- -ตะโกนหาป้อเอ็งหรอ?”
“มีคนมาหา- -”
“ใคร? เฮ้ย!”
ดวงตาที่มีอยู่น้อยนิดเบิกกว้างขึ้นเมื่อพบผู้มาเยือน…ร่างทั้งร่างกระโดดเข้าใส่เพื่อนรักตัวเองอย่างจัง
“โอ้ย!หนัก...โดดมาได้ไอ้บ้า!”
“ไอ้คังอิน> <ไม่ได้เจอกันนานมีลูกสองคนแล้วหรอเนี่ย?”
ดวงตาคมกวาดมองไปที่อีทึกที่อุ้มเด็กที่ยังคงหลับปุ๋ยอยู่อย่างนั้น
“ไอ้บ้า!ลูกอ๊ะคนเดียว- -นี่อีทึกเมียฉัน ไอ้บ้า!แกหลอกด่าฉัน- -+”
“เปล๊า~แค่บอกว่าเมียแกน่าเด็ก เหอะๆ”
“พี่เยซอง- -”
“อะไรของแกไอ้คู้- -+”
“เข้าบ้านดิ...อย่ายืนขวางประตู”
“แล้วนี่แกจะไปไหนหา!”
ผู้เป็นพี่บ่นกับน้องชายตนที่เดินออกจากประตูบ้านไปหมาดๆ
“รับยัยอ้วน- -”
“เอ๋~แนะๆ เป็นห่วงเค้าอ๊ะดิ”
“ไร้สาระ!”
ใบหน้ากลมๆของคยูฮยอนสะบัดหนีก่อนจะเกิดรอยแดงจางๆที่แก้มอิ่ม...เท้าเล็กก้าวตรงไปยังบ้านอีกหลังที่อยู่ไม่ไกลนัก
“เด็กหนอเด็ก~”
“เออ...ว่าแต่มาทำไมวะ~”
“คุยตรงนี้หรอ?”
“อ๋อ...ลืมโทษที อ่า เข้ามาๆๆๆ”
ร่างสูงเชิญผู้มาเยือนเข้าบ้านก่อนจะเหล่มองเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมอกของอีทึกที่บัดนี้เริ่มบิดตัวไปมาเมื่อโดนแสงแดดอุ่นๆมากเกินไป
“อื้อ~”
ดวงตากลมค่อยๆเปิดขึ้นเมื่อกระทบกับอุณหภูมิที่ต่ำเกินไปจนผิวกายเล็กๆรู้สึกเย็นขึ้นมา
“อ่า...ตื่นแล้วหรอลูก”
“ม๊าจองซู~ที่นี่ที่ไหน~”
“เรามาหาเพื่อนป๋านะ”
“เพื่อนป๋า??”
ดวงตากลมกวาดมองไปรอบๆก่อนจะปะทะกับเยซองมี่นั่งฉีกยิ้มกว้างอยู่
“ฮึกๆ ม๊าจองซู~ แง~”
คนตัวเล็กซบหน้าลงกับไหล่ของผู้เป็นแม่ก่อนจะจะปล่อยโฮออกมายกใหญ่
“อุคกี้หนูเป็นอะไรลูก”
“ฮือ~อุค อุคกลัวซาลาเปายักษ์TT”
“เอ่อ...”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
เสียงของเด็กน้อยทำเอาผู้เป็นพ่อระเบิดเสียงหัวเราะออกมาชุดใหญ่
“ฮ่าๆ อุคกี้น้อยนี่เพื่อนพ่อชื่อเยซอง~ไม่ใช่ซาลาเปา 5 55 5*”
“ฮึกๆ”
ใบหน้าหวานหันมองก่อนค่อยๆหลุดร้องไห้...ขาเล็กลงเดินก้าวหาผู้เป็นพ่อก่อนจะนั่งลงบนตักกว้าง
“ซาลาเปา~”
“ไม่ใช่นะTTพี่เป็นคนครับเด็กน้อย”
“เพื่อนป๋าหรอ??ทำไมดูเด็กกว่าป๋าอีก - -”
“อ่อ...จริงๆพี่เป็นรุ่นน้องหนะ”
“อ่อ...แล้วป๋าพาอุคมาไม”
“เออ!เกือบลืม...ไอ้เยซองฉันฝากอุคกี้หน่อยดิ”
คังอินกระซิบๆเบาๆข้างหู
“หา!!”
“ก็อุคกี้นะ...เคยจมน้ำตอนเด็กๆครั้งนึง หลังจากนั้นก็ไม่ยอมว่ายน้ำอีกเลย อีทึกเค้าเป็นห่วงหนะ”
“เอางั้นหรอ”
“ก็แกเป็นครูไม่ใช่หรอTTช่วยหน่อยนะ”
“ก็ใช่...แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแล้ว”
“ช่วยไม่ได้ใช่ไหม?”
“เปล่าๆ...ไอ้ได้มันได้อยู่ แต่...ฉันไม่ได้อยู่ทีนี่คนเดียว”
“มีเมียแล้ว?”
“บ้า!น้องชายต่างหาก...คนที่อยู่หน้าบ้านไง”
“อ๋อ!ไอ้เด็กปากแข็งคนนั้นอ๊ะนะ”
“รู้ได้ไงว่ามันปากแข็ง”
“5555*ก็เห็นมันหน้าแดงตอนพูดถึงคนที่ชื่ออะไรนะ?”
“ซองมิน”
“อ่าว- -ไม่ได้ชื่ออะไรอ้วนๆหรอ?”
“เปล่า~ไอ้บ้านั่น เหอะๆ”
“ทำไม?”
“มันปากแข็งไง...ทำอะไรตรงข้ามกับใจตัวเอง”
“อ่า...พอเข้าใจนะ”
“สรุปแกมาเรื่องลูกแกหรือเรื่องน้องฉัน”
“เออ- -ลืมเลย”
“ว่ายน้ำหรอ?ก็พอไหว”
“งั้นฝากหน่อยเถอะ ฉันขอร้อง”
“แล้วพวกแกจะไปอยู่ไหนกัน”
“อิตาลี~....จะไปฮันนีมูน”
“ทิ้งลูก- -+”
“ฮ่วย!พูดเหมือนอีทึกเลย- -”
“ก็มันจริง”
“ไม่ได้ทิ้งแค่ฝากไว้...ก็เป็นการเรียนไปด้วยไง”
“เอางั้นหรอ?”
“เออน่า...ได้ปะ นะๆๆๆ”
“อืม ก็ได้...แล้วจะรับกลับเมื่อไหร่”
“ประมาณเดือนสองเดือน”
“แล้วเด็กนั่นรู้รึเปล่า”
“เอ่อ...”
“ไอ้บ้า!หาเรื่องแล้วมึง”
“ไม่เป็นไรน่า...เดี๋ยวฉันลองพูดดู”
“ตามใจ~”
“คุยไรกันหรอฮะ*-*”
“อ๋อ...คือป๋า…”
“ครับ??”
“เอ่อ...อุคกี้ป๋าจะไปฮันนีมูนกันม๊าอ๊ะ”
“เอ๋~อุคไปด้วย~”
“เอ่อ...มันสำหรับคู่รัก”
“อ๊ะ...คิก งั้นป๋าไปกะม๊าเถอะอุคอยู่คนเดียวก็ได้-3-”
“ไม่งอนนะ...”
“ครับ^^”
“ป๋าให้อุคอยู่กับเยซอง...โอเคไหม?”
“ซาลาเปา- -”
“อุคต้องเรียกเค้าว่าครูนะ- -แบบนั้นไม่สุภาพเลย”
“อ่า ครับ...ครูซาลาเปา”
“ครูเยซองลูก...ไม่ใช่ซาลาเปา”
“ครับๆๆๆ ครูเยซองๆๆๆๆๆ”
“งั้นป๋าไปนะเด็กน้อย~”
“ไปวันนี้เลยหรอ?”
“อืม~”
“แล้วเสื้ออุคหละ- -”
“อยู่หลังรถเดี๋ยวให้เยซองไปเอามาให้”
“ป๋าไปนะ...อีทึกไปกัน”
“บะบายเด็กน้อยของม๊า”
“บะบายม๊าจองซู...รีบมารับอุคนะ”
“จร้าเด็กน้อย”
ร่างเล็กจุ๊บริมปากลงบนปากของผู้เป็นแม่ก่อนจะเดินซุกเข้าหาอ้อมกอดของคังอิน
“ไอ้เยซอง...มาเอาเป๋า”
“อื้ม...รอตรงนี้นะเด็กน้อย”
“ครับ!”
เด็กน้อยทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มก่อนจะมองตามแผ่นหลังของพ่อกับแม่ตน...ร่างเล็กมอบยิ้มกว้างให้กับแม่ก่อนทั้งคู่จะเดินลับตาไป
“ฮึกๆ”
น้ำตาจำนวนมากไหลออกมาไม่หยุดเมื่อนึกถึงใบหน้าของทั้งคู่...ทำไงได้ป๋ากับม๊าดูแลเค้ามาตั้งนานแล้วยังไม่เคยเห็นได้ไปเที่ยวด้วยกันสักครั้ง...
“มาแล้ว~อ่า...หนักชะมัด อ้าว! เฮ้ย!”
“ฮึก ฮือๆ”
“ร้องไห้ทำไมเด็กน้อย~”
“ฮือ~”
ใบหน้ากลมซุกลงกับแผ่นอกกว้างพร้อมกับปล่อยโฮอย่างหนัก
“ไม่ต้องร้องนะเด็กน้อย...เดี๋ยวพ่อก็มารับแล้ว อยู่กับครูแปปเดียวเอง^^”
“ฮึกๆ”
“นี่!คังอินบอกว่าเธอชอบโดเรม่อนใช่ไหม..เฮ้~ในห้องฉันมีเต็มเลยนะ ไปห้องฉันไหม?”
“เอ๊ะ!ม่อนๆ”
“อื้ม~มีม่อนๆ^^”
“ห้อง?”
“ห้องนอน...ไปไหม?”
“ไป^^”
รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นอีกครั้ง...มือหนาอุ้มคนตัวเล็กขึ้นก่อนจะเดินตรงเข้าห้องนอนของตน(ไปทำอะไร เคอะๆๆ)
.
.
.
.
.
.
“ยัยอ้วน~ฉันรอนานแล้วนะ”
“แปปนึงสิ- -มาแล้วก็บ่นๆๆๆๆๆ ฉันเดินไปเองก็ได้”
“ถ้าพี่เยซองไม่บอกก็อย่านึกว่าคนอย่างฉันจะมา!”
“ชิส์!รู้ๆแล้วๆบ่นอยู่ได้ฉันเปลี่ยนชุดอยู่อาบน้ำเสร็จแล้วยะ!”
“ชักช้า...หรือต้องการคนช่วย”
“ไม่ต้อง!นั่งอยู่ข้างล่างแหละดีแล้ว!!”
“ใครบอกฉันอยู่ข้างล่าง...ฉันอยู่หน้าห้อง ใครก็ไม่รู้ไม่ล็อคประตูซะด้วย”
มือเล็กของคยูฮยอนจับที่ลูกบิดก่อนจะค่อยๆหมุนช้า...ปิดได้แฮะ!
“อย่าเข้ามานะ!ไอ้ลามก- -+”
“โอ๊ย!”
คยูฮยอนกระเด็นออกจากประตูเมื่อถูกแรงพลักสวนกลับมาอย่างรวดเร็ว
“เจ็บนะยัยอ้วน!”
“สมน้ำหน้า...อยากแอบดูฉันเอง”
“เหอะๆ ยัยอ้วนใครแอบดูเธอกัน...อย่างเธอนะดูไปคงนึกถึงหมูหัน 555 5*”
“โจ คยูฮยอน!!เงียบไปเลย”
“ก็เร็วๆเซ่!”
“เสร็จแล้ว”
เด็กน้อยที่วัยรุ่นราวคราวเดียวกับเปิดประตูออกมาก่อนจะทำหน้ามุ่ยให้คยูฮยอนพร้อมกับเดินนำไปยังจุดหมาย
“ฮึ่ย!ยัยอ้วน~”
...ว่าแต่~ตะกี้ขาวชะมัดเลย!...
...เฮ้!นี่เราคิดบ้าอะไรเนี่ย?...
ยันตัวลุกขึ้นก่อนจะเดินตามร่างอวบที่วิ่งหนีไปเรียบร้อยแล้ว- -
___________________________
TO BE CON.
ปล.สรุปตาโจเห็น คึคึ > <
ปล.2 ใครไปมอเตอร์โชวบ้าง เคอะๆๆๆ ตื่นเต้นๆๆๆ
ปล.3 วันนี้ผ่านไปช้ามากTT’
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น