คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [Special-SF]Happy xxx day [Kyumin][END OF PART!]
Topic :: Happy xxx days 03/02/53
Couple :: KyuhyunxSungmin
About Fic :: ฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นเนื่องในวันเกิดคนเล็ก คิคิ ^ ^(ย้อนหลัง คึคึ)
___________________________
.
.
.
.
.
03 กุมภาพันธ์ 2553
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง...ผมโจ คยูฮยอนจะได้ของขวัญครบรอบปีแล้ว> <แต่ก็ต้องแลกกับอายุที่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งปี...ปีนี้สุดที่รักของผมจะให้อะไรน๊า~โอ้ว…คิดแล้วคยูฮยอนคนนี้อยากจะขโมยหอมแก้มนุ่มๆนั้นซักฟอด โอ๊ย~แล้วไหนจะตัวหอมๆน่ากอดนั่นอีกต่างหาก...เมื่อไหร่จะกลับมาน้ากะอีแค่รายการวิทยุเนี่ยมันจะนานอะไรนักหนาฮะ
รู้บางไหม?? โจคู้คนนี้อยากจะกัดลิ้นตายอยู่แล้ว ตารางงานว่างก็ดีอยู่หรอกนะแต่เล่นเอาที่รักไปจัดรายการวิทยุแล้วผมจะอยู่อย่างสุขใจได้อย่างไรละเนี่ยTT’ คิดถึงๆๆๆความคิดถึงมันครอบคลุมสุดๆ ตอนนี้ PSP ก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว(??) แงงงงงงงงงงงงงง~ เมื่อไหร่จะมาละเนี่ยTT’
“กลับมาแล้ว~”
“พี่ซองมิน!!”
ซองมินที่พึ่งเปิดประตูเข้ามาถลาตามแรงของร่างสูงที่โถมเข้าใส่...สันจมูกคมช่วงชิงความหอกจากพวงแก้มนุ่มไปฟอดใหญ่
“รอนานไหม?”
“มากๆTT”
“อ่า~ขอโทษที พอดีซุปเปอร์คนเยอะมาก”
“อ้าว!ไหนบอกไปจัดรายการอ่า-*-”
“ก็จัดเสร็จแล้วไปไง...เหงาขนาดนั้นเลยหรือไง- -เกมก็มีไม่เล่นไปหละ”
“ไม่ได้เหงา...แต่คิดถึง มาจุ๊บที>3<”
“อื้อ~คยูฮยอน”
มือเล็กนาบกับริมฝีปากหนาก่อนจะออกแรงดันให้ร่างตรงหน้าออกห่างจากตัวเมื่อรู้สึกถึงระยะที่ประชิดเกินไป...
“ทำกับข้าวก่อน เดี๋ยวพวกพี่ทึกกลับมาหิวแย่”
“ช่วย!”
คยูฮยอนฉีกยิ้มกว้างก่อนจะลุกขึ้นยืนขึ้นอย่างสง่างาม(?)
“ไม่ต้องเลย...นั่งลง เดี๋ยวครัวพังอีก”
“ไม่ทำพังแล้ว...พี่ซองมินน้า~”
“ไม่เชื่อ...บอกให้นั่งรอไง...ไป๊!”
ซองมินออกแรงผลักเบาๆให้ร่างสูงนั่งลง ก่อนจะหันหลังเข้าครัวไป ก่อนจะฉุดคิด...ดวงตาคมทอดมองหาของขวัญของตน...แต่ดูเหมือนจะไม่มีแฮะTT’
…แง~ของขวัญผมละครับที่รักTT’…
.
.
.
.
.
หลังจากตอนนั้นคยูฮยอนก็นั่งคอตก...ในหัวสมองกังวลไปหมด...คนตัวเล็กจะลืมวันเกิดของเขาไหม...หรือลืมซื้อของขวัญ...ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
มือหนายกขึ้นทึ้งหัวตัวเองจนยุ่งไปหมด...โดยมีสายตาคู่หนึ่งมองออกมาจากห้องครัว ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้นทันทีเมื่อเห็นคนรักของตนนั่งคิดไม่ตก ถ้าสื่อมาเห็นนายสภาพนี้นะ...คยูฮยอนเอ๊ย~โดนหาว่าเอ๋อทั้งประเทศแน่(รู้สึกว่าเอ๋ออยู่แล้ว- -)
“คยูฮยอน...มายกนี้ไปหน่อย”
เสียงหวานตะโกนออกมาจากห้องครัวเพื่อขอความช่วยเหลือ...คยูฮยอนเด้งตัวขึ้นจากโซฟาตัวนุ่มพร้อมกับมือหนาที่ยกจัดผมตัวเอง(กลัวไม่หล่อต่อหน้ามินหรอกี้- -)ก่อนขายาวจะรีบก้าวไปหาต้นเสียงทันที
“มีไรให้ช่วยคร๊าบ~”
“ยกอันนี้ไป...จานมันใหญ่ฉันถือไม่ไหว”
“มันเล็กกว่าของผมอีกนะ”
วาจากวนๆถูกถ่ายทอดไปให้อีกคน...ดวงตากลมตวัดมองคนตรงหน้าริมฝีปากบางกระตุกยิ้มขึ้นก่อนจะหันหลังไปคว้าวัตถุบางอย่าง
“โจ คยูฮยอน!!”
ปึง!!!!
มีดขนาดใหญ่ถูกเฉาะลงบนเขียงเล็กที่รับไว้ได้อย่างพอดิบพอดี
เฮือก!
ร่างสูงกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ด้วยความยากลำบาก...ทะลึ่งไม่ถูกเวลาแล้วสิเราTT’
“หึ ใหญ่นักใช่ไหม!?...โจ คยูฮยอน นายรู้ไหม”
มือเล็กหยิบมีดขึ้นอีกครั้งก่อนจะลูบไปข้างๆมีดอย่างชำนาญ
“ฉันทำให้มันเล็กลงได้...”
“อะ เอ่อ ผะ ผม”
สัญชาติญาณสั่งให้ก้าวขาถอดหลังทันที...มือหนาที่กำลังจะเอื้อมไปคว้าจานดึงกลับเข้าหาตัวเองทันที...คนตัวเล็กที่ถือมีดไล่ร่างสูงจนติดกำแพงยกยิ้มขึ้นทันที...มือเล็กยกชายเสื้อหนาขึ้น ร่างสูงกระเถิบหนีอย่างสุดชีวิตแต่กำแพงหนากลับเป็นตัวกั้นทางไว้
“พะ พี่ซองมิน...ขอโทษๆ...ผมกลัวแล้วTT ”
“หึ สายไปแล้ว...นาย-ไม่-รอด-แน่”
“ T[ ]T ”
ซองมินใช้มือข้างที่เหลือกดที่ไหล่กว้างก่อนมืออีกข้างจะยกมีดขึ้นช้าๆ
“อ๊ากกกกกกกก~ มะ ไม่เอา แง~ผมกลัวTT”
“อย่าดิ้นสิ!”
“ดะ เดี๋ยว...จะตัดมันจริงๆหรอ”
ดวงตาคมสบกับใบหน้าหวานคนตัวเล็กพยักหน้าเบาๆให้คำตอบ
“ไม่อาววววววววว~ ผมขอโทษ~กลัวแล้วๆๆๆผมกลัวจริงๆนะTT”
“ก็อยู่นิ่งๆสิ”
“จะให้นิ่งได้ไงอ่า...ก็พี่จะ แงงงงงงงงง~TT”
“ชู่ว~หยุดพูด...ยืนนิ่งๆด้วย...เด๋วฟันพลาดนะ”
“แงงงงงงงงง~TT”
“โจ คยูฮยอน ถ้าไม่หยุดแหกปาก...ฉันจะทำจริงๆแล้วนะ”
“แงงงงงงงงง~ผมกลัวววววววววว~TT”
ฉั่บ!
“อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก~”
ขาแกร่งอ่อนยวบลงทันทีเมื่อมีดปลายแหลมเฉี่ยวผ่านตัดเชือกกางเกงตัวหนาออก
“แฮ่ก!”
“คิก ไหวไหม??”
ร่างเล็กนั่งทรุดลงระดับเดียวกับร่างสูงก่อนริมฝีปากเล็กจะกระซิบบอกข้างหู...
“Happy birthday โจ คยูฮยอนที่รัก”
มือเล็กยกขึ้นโอบกอดร่างสูงก่อนจะได้กลับมาเป็นอ้อมกอดอุ่นๆที่แสนจะคุ้นเคย
“ตกใจแทบตาย- -”
“คิก คิก...เหงื่อออกใหญ่แล้ว กลัวจริงๆหรอเนี่ย”
“มันน่ากลัวมากๆเลยนะTT”
“อ่า~ฉันขอโทษ”
“จูบ”
“อะไร??”
“จูบผมสิ...เดี๋ยวให้อภัย”
“ชิส์!ทำไมฉันต้องทำด้วย”
“ไม่ทำก็ได้...แต่ผมจะโกรธพี่- -+”
“นายนี่มัน ฮึ่ย!”
มือเล็กค่อยๆประคองใบหน้าคมก่อนจะประทับริมฝีปากลงไป...ลิ้นเล็กสอดเข้าไปในโพรงปากอุ่นช้าๆก่อนจะไล่เลียไปทั่วๆ มือหนาเริ่มอยู่ไม่สุกเลื้อยเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตตัวบางพร้อมกับลูบหลังเนียนไปมาด้วยอารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
“อ่า~พะ พอก่อนคยูฮยอน”
ซองมินถอนริมฝีปากออกก่อนจะลุกขึ้นยืน...มือเล็กรีบคว้าจานเดินออกไปด้านนอกทันที เมื่อสายตากลมปะทะเข้ากับบางสิ่งที่ดันกางเกงตัวหนาจนเห็นได้ชัด...ร่างสูงงุนงงกับอาการคนตรงหน้าเล็กน้อยก่อนจะรู้สึกปวดหนึบที่ช่องท้อง...จานใหญ่ถูกถือออกมาพร้อมๆกับคยูฮยอนที่เดินเข้าหาซองมินอย่างรวดเร็ว
“พี่ซองมิน...”
“หืม??”
“ผะ ผมไปเข้าห้องน้ำนะ-///-”
“อะ อืม ปะ ไปสิ รีบมานะ เดี๋ยวพี่ทึกคงกลับมาแล้ว”
“ครับ~”
.
.
.
.
.
.
생일축하합니다
(เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดะ)
생일축하합니다
(เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดะ)
사랑하는...조규현...
(ซา-รัง-ฮา-นึน โจ-คยูฮยอน)
생일축하합니다
(เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดะ)
“มีความสุขมากๆนะ...พี่ขอให้เราเลิกติดเกมซักที”
ลีดเดอร์อย่างอีทึกเป็นผู้กล่าวนำก่อนก่อนที่คำอวยพรอื่นๆจะต่อมาเรื่อยๆ…แล้วเวลาที่คยูฮยอนรอคอยก็มาถึง ของขวัญหลายชิ้นถูกส่งให้เจ้าตัวที่ตอนนี้ยิ้มหน้าบานซะแล้ว...แต่ทำไม ไม่มีของขวัญของพี่ซองมินน้า~
“พี่ซองมิน...ของขวัญผมละ”
คยูฮยอนปลีกตัวจากเกมดวลเหล้ามาหาคนตัวเล็กทันทีเมื่อไม่เห็นของขวัญชิ้นสำคัญที่สุด
“อยู่บนห้อง...จะเอาตอนนี้หรอ!?”
“อื้ม~เอาตอนนี้”
“ตะ ต้องอยู่บนห้องถึงให้ได้-////-”
“งั้น~ขึ้นห้องกันเถอะ”
มือหนาคว้าข้อมือเล็กเอาไว้ก่อนจะออกแรงฉุดคนที่นั่งอยู่...ซองมินเซถลาตามแรงของร่างสูงก่อนจะยอมเดินตามไปโดยดี
.
.
.
.
.
“ไหนละ...ของขวัญของผม”(ตากี้ทวงจัง- -)
“นั่งรอก่อนเดี๋ยวไปเอามาให้-////-”
“เดี๋ยว...ผมว่าพี่หน้าแดงนะ...เป็นไรรึเปล่า??”
“ปะ เปล่าเดี๋ยวมานะ~”
หลังจากคนตัวเล็กหายเข้าไปในห้องน้ำอยู่นานก็เดินออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“อะ เอ่อ พะ พี่...ทะ ทำไมแต่งตัวอย่างนี้อ๊ะ”
“กะ ก็ -////-”
ขาเรียวพาร่างของตนเข้าใกล้คยูฮยอนขึ้นเรื่อยๆ...เสื้อเชิ้ตแขนยาวที่เป็นของคยูฮยอนถูกสวมใส่ลงบนกายเล็ก...ด้วยขนาดคอที่กว้างเกินไปทำให้ดูเหมือนเสื้อตัวนี้จะหลุดลงง่ายๆ...
“พะ พี่ซองมิน”
คยูฮยอนอุทานออกมาเมื่อคนตัวเล็กผลักเขาลงกับเตียงนุ่มพร้อมกับขึ้นคร่อมทันที
“ของขวัญไง...ไม่อยากได้หรอ??”
มือเล็กเริ่มซุกซนไล่ไปทั่ว...ก่อนจะลูบคลึงอยู่ที่เป้ากางเกงผ้าร่มของคยูฮยอน
“อื้อ~พะ พี่ซองมิน...บะ แบบนี้ มะ ไม่ดีมั้ง~”
“แน่ใจ~ฉันเห็นนะ...ในห้องน้ำอ๊ะ!”
“ฮึก!อ๊ะ อ๊า...อือ อื้ม~”
เสียงครางหลุดออกมาทันทีเมื่อมือเล็กลุกล้ำเข้าไปใต้กางเกงตัวหนา...ท่อนเนื้อที่ขยายเต็มมือของ
ซองมินถูกรูดขึ้นลงเบาๆ..มือหนาจับมือคนตัวเล็กให้หยุดการกระทำก่อนดวงตาคมจะสบใบหน้าหวานอย่างมีความหมาย
“ถะ ถ้ามากกว่านี้...ผมหยุดมันไม่ได้แล้ว”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกถึงระดับอารมณ์ของตัวเองที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
“ก็ไม่ต้องหยุดสิ...ก็นี่มันเป็นของขวัญวันเกิดของนายหนิ”
“พะ พี่พูดอย่างนี้...ผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ”
“ก็บอกแล้วไง...ไม่ได้ให้ทน”
สิ้นเสียงคนตัวเล็กร่างสูงก็กลับตัวมาอยู่ด้านบนแทน...ริมฝีปากหนากดจูบลงบนเรียวปากเล็กพร้อมกับส่งลิ้นร้อนเข้าไป สะโพกหนาดันท่อนเนื้อตัวเองไปถูกับหน้าขาเล็กด้วยอารมณ์ที่เริ่มคุมไม่อยู่…
“อ่า~พี่ซองมิน...ปีนี้ผมอายุ 23 แล้ว”
ดวงตาคมทอดมองคนตรงหน้าที่หอบจากการจูบเมื่อครู่พร้อมกับหลุดยิ้มออกมา
“อืม...23 ทำไมหละ??”
“ขอตามอายุแล้วกัน”
“ขะ ขออะไร”
“23 รอบ...นะครับที่รัก”
“.....”
“ได้ไหม??”
“กะ ก็ได้...ถ้าไหวนะ”
“หึหึ”
คยูฮยอนก้มลงจูบคนตัวเล็กอีกครั้ง...ก่อนจะไล่ริมฝีปากมาที่ซอกคอขาวประทับรอยแดงไว้ทั่วมือหนาค่อยๆปลดอาภรณ์ที่มีชิ้นเดียวของร่างบางออก...มือเล็กเริ่มซุกซนไปบีบคลึงแกนกายใหญ่ที่อยู่ภายใต้ผ้าบางๆทำเอาร่างด้านบนชะงัก
“ดะ เดี๋ยวก่อน”
เสียงทุ้มหลุดออกมาไม่ต่างจากเสียงครางเท่าไร...มือเล็กเลื่อนออกตามคำสั่งดวงตากลมทอดมองอย่างไม่เข้าใจมากนัก…แต่ไม่นานร่างเล็กก็เข้าใจอย่างโจ่งแจ้ง เมื่อมือหนาเลื่อนไปปลดกางเกงของตนออกจนหมดพร้อมกับเสื้อยืดด้วย...มือหนาคว้ามือของซองมินสัมผัสกับแกนกายของตน...มือเล็กกอบกุมมันอย่างรู้หน้าที่ แรงบีบเริ่มทวีขึ้นเรื่อยๆเมื่อร่างสูงใช้ริมฝีปากหนาดูดดึงยอดอกสีสวยราวกับขนมหวานทำเอาคนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะคราองออกมาด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ
“อ๊ะ อ๊า”
เสียงหวานยังคงครางอย่างต่อเนื่อง...ยิ่งเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ของคยูฮยอนได้อย่างดี มือเล็กที่กอบกุมส่วนนั้นเริ่มหยาดเยิ้มไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นที่ปริ่มออกมาเรื่อยๆ
“อ๊า คะ คยูฮยอน อ๊า”
มือเล็กเลื่อนมาที่ศีรษะร่างสูงแทน...เมื่อริมฝีปากหนาครอบคลุมแท่งเนื้อเล็กที่ตั้งชันด้วยกามรมณ์พร้อมกับรูดขึ้นลงเรียกเสียงครางจากคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี
“อ๊า มะ ไม่ไหวแล้ว...คยู อ๊าาาาาาา~”
ของเหลวสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าโพรงปากของร่างสูงทันทีลิ้นหนาเกี่ยวตวัดนำของเหลวลงคอโดยไม่รังเกียจ
“อื้อ~อ๊ะ!”
ร่างเล็กอุทานออกมาเมื่อนิ้วแกร่งปัดป่ายไปทั่วช่องทางหลัง...ก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปในช่องแคบ
“จะ เจ็บ...คยู เจ็บ”
“ไหวไหม??...”
“เจ็บนิดหน่อย...มะ ไม่เอานิ้วแล้ว”
“เอ่อ...มะ มันเจ็บกว่านิ้วเยอะเลยนะ”
“อืม~”
เมื่อสิ้นเสียงตอบรับมือหนาก็จับแก่นกายของตนจ่อที่ปากทางสีสวย...สะโพกหนาค่อยๆดันไปข้างหน้าพร้อมกับขบกรามแน่นด้วยความรัดแน่นของช่องทาง...
“อ๊ะ อึก!พะ พี่ซองมิน อึก! มะ มันแน่น อ๊า”
ร่างสูงดันกายเข้าไปจนสุด...ช่องทางรักตอดรัดแน่นจนคยูฮยอนแทบคลั่ง...แต่พอเห็นหน้าร่างบางแล้วก็ทำไม่ลงเมื่อใบหน้าหวานประดับไปด้วยคราบน้ำตา
“พี่ซองมิน”
“ฮึก! จะ เจ็บจังTT”
“เอ่อ..เอาออกนะ”
“อย่านะ!!ทำต่อสิ”
“พี่ไหวแน่นะ”
“คิก คิก ไหวสิ...จะอยู่ให้ถึงรอบที่ 23 เลยละ คิ”
“หึหึ...พี่ซองมิน”
“หืม???”
“ผมรักพี่นะ”
“อื้อ~ฉันก็รักนาย>/////<”
ร่างเล็กดันตัวขึ้นจุ๊บริมฝีปากหนาเบาๆก่อนร่างสูงจะเป็นคนทาบจูบลงไป...ลิ้นเล็กเกี่ยวตวัดกับลิ้นหนาอย่างชำนาญก่อนที่จังหวะช่วงล่างจะค่อยๆเริ่มขึ้น
“อ๊า...พี่ซองมิน อ๊า~อึก!”
“อ๊ะ อ๊า อ๊ะๆๆ คยู อ๊า”
มือหนาเลื่อนไปรูดแก่นกายเล็กที่เริ่มมีน้ำขาวขุ่นไหลออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบเต็มไปหมด
“อ๊า อื้อ~ อ๊า คะ คยู...มะ ไม่ไหวแล้ว อ๊า”
“อ๊า...อีกนิด อ๊ะ อื้ม~ จะ อ๊า ถึงแล้ว อ๊ะ~”
“อื้อ~ อ๊ะ คยูฮยอน!! อ๊าาาาาา~”
“อึก! พี่ซองมิน อ๊ะ อ๊าาาาาาาาา~”
ร่างสูงโถมแรงหนักหน่วงลงไปเฮือกสุดท้ายพร้อมกับปลดปล่อยของน้ำกามเข้าไปในช่องทางแคบ....คนตัวเล็กก็ปลดปล่อยออกมาเต็มอุ้งมือหนา
“แฮ่กๆๆ”
“อื้อ~ ยะ ยังไหวไหมครับ”
“แฮ่ก! ไหวสิ อ๊ะ คยูเดี๋ยว อ๊า”
“อ๊ะ อื้อ~ หยุดไม่ได้แล้ว อ๊ะ อ๊า อื้อ~”
แล้วบทเพลงรักในค่ำคืนก็ถูกดำเนินไปเรื่อยๆ...จนครบ 23 รอบหรือจะเหนื่อยกันไปข้างหนึ่งก่อน
.
.
.
.
.
.
.
.
“อ๊า...คยูฮยอน อ๊ะ อื้อ นะ นี่มัน อ๊า...รอบที่ 30 กว่าๆแล้วนะ อ๊า”
“อื้อ~ อ๊า อื้อ~ ยะ ยังอยากอยู่เลย อ๊า...จะ จนกว่าพี่จะน็อคแล้วกัน อ๊า~”
“อ๊ะ นะ นาย มัน บ้า อ๊า ชะมัด อ๊ะ อ๊า”
....สรุปแล้วตากี้ก็ไม่พอที่ 23....
.
.
.
.
THE END.
Talk :: อ่า~กะจะอัพตั้งแต่วันเกิดคนเล็กแต่พอดีพี่เล่นคอมก็เลยอดอัพ- -
เดี๋ยวมาอัพstay in my heartให้นะ...พิมพ์ไว้แล้ว...แต่มันอยู่ในUSBจะรีบเอามาลงให้คร่า
ปล. >> Motor show.....Believe in 13.....Forever [อยู่ด้วยกันตลอดไป]
ความคิดเห็น