ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF]Stay In my heart ...Cloning my love♥..KM..II
Topic :: S t a y I n m y h e a r t . . . C l o n i n g m y l o v e ♥
Couple :: K y u h y u n x S u n g m i n
Intro :: เจ้านายครับ~ผะ ผมอึดอัดTT’
Rate :: PG-18,NC-15
TaLk :: เรื่องนี้คยูกี้ออกแนวซื่อ(บื้อ) มินนี่ออกแนว...???
__________________________________
หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้มินนี่อับอาย(ทั้งๆที่คนอายน่าจะเป็นตาคู้)คนตัวเล็กก็พยายามหลบหน้าเจ้าโคลนนิ่งอยู่
“ป๊ะป๋า~มากินข้าวได้แล้ว!”
เสียงหวานตะโกนออกไป...ก่อนร่างสูงจะค่อยๆย่างกายออกมาจากห้องเมื่อได้ยินเสียงหวาน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~นะ นายออกมาทำไมหา!”
“กะ ก็ผมหิวครับTT’”
“ฟังนะ!ฉัน-ไม่-ได้-เรียก-นาย!!”
...ทำไมต้องโผล่มาตอนนี้ด้วย...คนยิ่งเขินๆอยู่นะ>///<...
“อะ เอ่อ...ผมขอโทษครับ”
“ไปเซ่!ฉันรำคาญนายนะรู้ไหม!?”
“คะ ครับ ผมขอโทษ...”
สิ้นสุดเสียงคนตัวเล็กคยูฮยอนก็หันหลังคอตก(?)กลับเข้าห้องไป
“หาวววว~มีไรกินบ้างมินนี่”
“ข้าวผัดกิมจิ”
“แล้วเจ้าคู้หละ”
ร่างโปร่งทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ก่อนจะเอ่ยถามถึงสิ่งประดิษฐ์ของตน
“ไล่เข้าห้องไปแล้ว”
“เฮ้!ไปไล่ทำไมเล่า...เจ้านั่นยิ่งขี้แยอยู่ด้วย”
“กะ ก็...ช่างเถอะน่า จะกินไม่กินหา!!”
“อ้าวเฮ้ย!กินดิๆๆๆ”
หลังจากรับฟังคำพูดของบิดาตนคิ้วเล็กก็ขมวดกันเป็นปมอย่างครุ่นคิดก่อนจะลุกเดินเข้าห้องไปหาโคลนนิ่งที่ทำให้สมองปั่นป่วนไปหมด
“อ้าว!ไม่กินด้วยกันหรอ!?...เออมิน ป๋าฝากเรียกคู้ด้วย...มีไรจะให้มันซะหน่อย”
“ครับ”
คนตัวเล็กเปิดประตูอย่างเบามือก่อนจะเดินตรงไปหาร่างสูงที่นั่งสะอื้นอยู่บนเตียงกว้าง
“เจ้าคยู...ร้องไห้หรอ?”
“ปะ เปล่าครับ...”
มือหนาปาดน้ำตาออกลวกๆก่อนจะหันมาสบตาคนตัวเล็กอีกครั้ง...แต่ดูเหมือนว่ามองตาคนตรงหน้าทีไรน้ำตาก็พาลไหลออกมาทุกที
“นายทึ่ม~ร้องทำไมเล่า”
ซองมินคว้าคยูฮยอนที่ตัวใหญ่กว่า(มาก)มากอดไว้ก่อนจะรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนพร้อมกับความชื้นตรงช่วงไหล่เล็กๆของตน
เหมือนจะมีความรู้สึกบางอย่างทอดผ่าน...มีเพียงสองคนที่รับรู้
“ผมไม่เป็นไรแล้วฮะ”
คยูฮยอนผละตัวออกจากซองมิน...มือเล็กเอื้อมไปลูบแก้มของร่างสูงเบาๆดวงตาคมสบกับตาบ๋องแบ๋วของคนตัวเล็ก...ความรู้สึกบางอย่างแล่นเข้าใส่อย่างจังพร้อมกับใบหน้าที่ขึ้นสีจัดอย่างเห็นได้ชัด
“คิก เขินหรอ...ฉันแค่ลูบแก้มนายเองนะ ฮ่าๆ นายนี่ตลกชะมัด!”
“อะ เอ่อ...-////-”
“เออ...คยูฮยอน ป๊ะป๋าเรียกนายหนะ...เข้าบอกมีไรจะให้นาย!”
“ครับ”
“ไปสิ...ฉันจะนอน- -”
“...”
ซองมินทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มก่อนจะหันมองคยูฮยอนที่เดินเก้ๆกังๆออกจากห้องไปด้วยความกลัวว่าจะรบกวนเจ้านายของตน
ปัง~(เสียงประตู...อย่าเพิ่งตกใจ- -+)
.
.
.
.
.
.
16.30 PM.
“อื้ม~”
ซองมินลุกขึ้นบินขี้เกียจไปมา...ก่อนมือเล็กจะยกขึ้นขยี้ตากลมเบาๆใบหน้าหวานเงยขึ้นมองนาฬิกาบนฝาผนัง
...นี่เราหลับไปนานขนาดนี้เลยหรอเนี่ย!?...
“จะ เจ้านาย”
ในขณะที่ซองมินกำลังดันตัวขึ้นจากเตียงก็มีวัตถุบางอย่างลงมาทับคนตัวเล็กไว้
“คยูฮยอน...มาทับฉันทำไม!”
“จะ เจ้านาย~ผะ ผม อื้อ~TT”
“เฮ้!นายเป็นอะไรเนี่ย...ทะ ทำไมเหงื่อออกเยอะขนาดนี้อ๊ะ”
“อื้อ~อึดอัด”
มือเล็กดันร่างสูงออกจากตัวก่อนจะพยายามฟังบางสิ่งที่ร่างตรงหน้ากำลังพูดอยู่...เสียงทุ้มบัดนี้แหบพร่า ใบหน้าคมแดงระเรื่อ ลมหายใจถูกเร่งจนถี่หอบ ช่วงล่างคับแน่นอย่างบอกไมถูก
...นะ นี่ผมเป็นอะไรละเนี่ยTT’...
“แอร๊ง~อย่าทับสิหนักน้า~แล้วนี่เป็นไรของนายหา!”
“มะ ไม่รู้...ฮึก! แปลกๆ อื้ม~”
“ดะ เด๋วนะ...คยูฮยอน!!!!เอา-มัน-ออก-ไป-จาก-ขา-ฉัน!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด~”
เสียงหวานกรีดร้องก่อนจะดันคยูออกสุดแรง...พร้อมกับเด้งตัวออกจากเตียง ดวงตาคมทอดมองร่างสูงที่ตอนนี้นอนราบไปกับที่นอนนุ่มด้วยแรงพลักที่โถมเข้าใส่
“แฮ่กๆ อื้อ~จะ เจ้านาย”
คยูฮยอนครางออกมาเบาๆก่อนจะปรือตามองคนตัวเล็กที่ยืนมองอย่างหวาดระแวงอยู่
“นะ นี่นาย อ๊ะ!”
คำถามยังมั่นหลุดออกจากปากซองมินก็อุทานออกมาซะก่อน...เมื่อดวงตาคมปะทะเข้ากับเป้ากางเกงที่ถูกดันขึ้น
“เด๋ว...คยูฮยอนนายอยู่เฉยๆก่อน...อย่าเพิ่งขยับนะ”
มือเล็กค่อยๆจับที่ข้อมือหนาเบาๆ ร่างทั้งร่างสะดุ้งโหยงก่อนจะสะบัดมือหนีอย่างรวดเร็วด้วยความรู้สึกแปลกๆที่แล่นเข้าใส่
“อื้อ~”
“ใจเย็นๆนะ...บอกฉันก่อน...ป๊ะป๋าทำอะไรนาย”
“มะ ไม่ได้ทำครับ ผะ ผมแค่...”
“แค่อะไร??”
“ดะ ดูทีวี...แต่หนังมันแปลกๆ”
“แปลกๆหมายถึง??”
“กะ ก็คนที่อยู่ในจอเค้า...มะ ไม่ใส่เสื้อผ้า”
...โฮก! มินนี่อย่างขี่ฟักทองลอยไปบนนภาจริงๆ...
“ละ แล้วเขาก็”
“หยุด!!...ไม่ต้องเล่าแล้ว”
“อะ เอ่อ...”
“ฉันจะช่วยนาย...เข้าใจ๊ อยู่เฉยๆหละ”
“คะ ครับ”
“ก่อนอื่นเอามือไขว้หลังไว้ก่อน”
มือหนาถูกไขว้หลังตามคำสั่งอย่างง่ายดาย...ซองมินกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ก่อนจะเอื้อมมือไปที่เป้ากางเกง
คยูฮยอนช้าๆ
“อ๊ะ! อื้อ~ มะ ไม่เอา!”
ทันทีที่มือเล็กกดลงบนเป้ากางเกง ร่างกายของคยูฮยอนก็ตอบสนองโดยทันที...ขาแกร่งเริ่มอยู่ไม่สุกเมื่อช่วงร่างรู้สึกอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ
“ใจเย็นๆก่อนสิ...อย่าดิ้นได้ไหม!”
“อื้อ~มะ ไม่เอา..อะ อึดอัด อึดอัดกว่าเดิมอีก อื้อ~”
“อยู่นิ่งๆงั้นนายโดนมัดแน่!”
“อะ เอ่อ”
“ทนหน่อยสิ...อึดอัดแปบเดียวเดี๋ยวก็หายแล้ว”
“ปะ แปบเดียวจริงๆหรอครับ”
“อืม...เดี๋ยวก็หาย ถ้านายไม่ขัดฉันอ๊ะนะ”
“คะ ครับ”
มือเล็กกดทิ้งลงบนเป้ากางเกงอีกครั้งก่อนจะกดน้ำหนักย้ำลงเบาๆก่อนจะลงแรงขึ้นมากเรื่อยๆ
“อื้อ~อ๊า~อ๊ะ! อื้อ~”
“คยูฮยอนอย่าเกร็งสิ”
“อื้อ~จะ เจ้านาย~”
เสียงทุ้มหลุดออกมาอย่างไปหยุดหย่อน...มือเล็กลูบคลำสิ่งที่ตอนนี้ขยายตัวจนเต็มมือของตนเบาๆก่อนจะหยุดการกระทำทุกอย่างลง
“จะ เจ้านายครับ~ผะ ผมอึดอัดTT”
“ทนนิดสิ”
มือเล็กค่อยๆปลดเข็มขัดออกก่อนจะดึงรั้งกางเกงยีนสีซีดลงไปกองปลายเตียง…มีเพียงผ้าบ๊อกเซอร์บางๆที่ปิดกั้นความเป็นชายไว้
“อื้อ~”
“ยกแขนก่อน...จะถอดเสื้อ”
เสียงหวานบัญชาจบแขนแกร่งถูกยกขึ้นก่อนมือเล็กจะดึงเสื้อร่างสูงออกให้พ้นทาง
“อื้อ~อึดอัด”
“รู้แล้วๆ...ตรงนี้ได้ไหม?”
มือเล็กเลื่อนไปที่ริมฝีปากอุ่นก่อนจะทาบลงเบาๆเมื่อเห็นดวงตาคมปรือลงอย่างหยุดไม่ได้...ลิ้นเล็กรุกล้ำเข้าสำรวจโพรงปากอุ่น ไล่เลียไปตามซี่ฟันก่อนจะเกี่ยวตวัดกับลิ้นหนาด้วยแรงอารมณ์...มือเล็กยกขึ้นบีบอกแกร่งพร้อมกับกดลงที่เม็ดสีน้ำตาลเข้มเบาๆก่อนมันจะแข็งขึ้นเป็นไต
“อ๊า~”
ริมฝีปากหนาหลุดเสียงครางออกมาดังลั่นเมื่อริมฝีปากเล็กผละออก...คนตัวเล็กไล่ริมฝีปากมาที่ยอดอกสีน้ำตาลเข้ม...ก่อนจะไล่เลียไปทั่ว มืออีกข้างเริ่มเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆ...มือเล็กบีบกล้ามเนื้อรอบสะดือเบาๆ ทำเอาหน้าท้องช่วงนั้นหดเกร็งทันที
“อื้อ~ อ๊า~”
ร่างสูงดันตัวขึ้นให้มือเล็กลงต่ำขึ้นเรื่อยๆ...นิ้วเรียวกดลงบนส่วนปลายที่ตั้งขึ้นดุนดันกางเกงอย่างเห็นได้ชัด คนตัวเล็กสัมผัสถึงความชื้นที่ทะลุผ่านบ๊อกเซอร์ตัวบางออกมา ดวงตากลมช้อนมองก่อนจะถอดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกไป…เหลือเพียงแท่งเนื้อที่ตั้งตระหง่านตรงหน้าร่างบาง มือเล็กซุกซนลูบไล้มันเบาๆทำเอาคนด้านล่างครางอู้อี้ในลำคอ
“อื้อ~อื้ม~”
มือเล็กค่อยๆรูดตามความยาวช้าๆก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะขึ้น
“อื้อ~อ๊า อ๊ะ อื้อ!”
ใบหน้าคมก้มลงต่ำเมื่อความรู้สึกแปลกแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแล่นเข้าใส่
“เงยหน้าขึ้นสิ!”
มือเล็กอีกข้างจับใบหน้าคมเงยขึ้นก่อนมืออีกข้างจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนน้ำกามสีขาวขุ่นเริ่มไหลเยิ้มเต็มมือร่างเล็ก
“อ๊ะ อ๊า~ อื้อ~ ดะ เด๋ว...ปะ ปวดฉี่”
“อย่าเกร็ง...มันไม่ใช่ฉี่ด้วย!ปล่อยตัวตามสบายสิ”
“อ๊า~อื้อ~จะ เจ้านาย อื้อ อ๊ะ อ๊า อึก อื้อ~”
ใบหน้าคมเชิดขึ้นตามความต้องการ...เหงื่อเม็ดใหญ่ถูกประดับลงบนใบหน้าไปหมด เสียงครางถูกปลดปล่อยออกมาด้วยอารมณ์ที่แปรปรวนเต็มที่
“อ๊ะ อ๊า~าาาาาา”
น้ำกามสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมาเต็มมือคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย...คยูฮยอนหอบด้วยความเหนื่อยอ่อนก่อนจะซบหน้าลงบนไหล่เล็ก
“ไหวไหม??”
“อื้อ~แปลกๆ แปลกมากๆเลย...เหนื่อยด้วย”
ดวงตากลมหันมองร่างสูงที่ซบไหล่ตนอยู่...ก่อนจะลอบยิ้มเมื่อเห็นดวงตาคมหลับพริ้มหร้อมกับเสียงทอดลมหายใจอย่างสม่ำเสมอ
“หลับแล้วหรอเนี่ย!?”
...ตาทึ่มเอ๊ย! นายมันอ่อนต่อโลกชะมัด หึหึ...
.
.
.
.
TO BE CON.
____________________________________________
เด๋วมาอัพให้นะ ^ ^ การบ้านเยอะมากมายTT’
ตอนหน้าจะอัพคิเฮ(ไม่ยาวมาก)และจะต่อเยเรียวไปเรื่อยๆ~
แต่ตอนนี้ยังคิดเยเรียวไม่ออก 55+ แต่คิดได้แน่นอน(หรอ?)
♥รักคนเม้นต์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น