ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [SF]Learn swim or Love??...YR(Feat.KM)... Part III
Topic :: Learn swim…or…Love?? Part III
Couple :: Y e s u n g x R y e o w o o k [feat.KyuMin]
Intro :: ครูเยซอง~อุคไม่เอาแล้วTT...
Rate :: PG-18
TaLk :: ง่วง~> < พล๊อตเรื่องนี้จบอยู่ในหัวละ~ รีเควสต่อได้^____^
ปล.เพิ่งทำโปรเตอร์ไป- - กะจะทำแบนเนอร์ใหม่แต่ขี้เกียจสุดลมหายใจ~
______________________________________
หลังจากผ่านเวลามาทั้งวัน...อาหารมื้อเย็นก็ถูกจัดลงบนโต๊ะกว้างที่อยู่กลางตัวบ้าน ร่างสูงหย่อนตัวนั่งลงข้างๆเรียวอุคเมื่อจัดโต๊ะเรียบร้อย
“กินได้แล้ว^^”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นท่ามกลางเด็กๆที่นั่งรอคำนี้มานาน...มือเล็กของซองมินคว้าช้อนที่ดูจะใหญ่กว่ามือไปนิดก่อนจะยื่นออกไปข้างหน้าเพื่อตักฟังทองทีเหลืองอร่ามแต่ดูเหมือนจะยากเหลือเกินเนื่องจากแขนเล็กๆที่เอื้อมไม่ค่อยจะถึงไหนจะช้อนที่ใหญ่เกินไปทำให้จับไม่ถนัดมือมือเล็กดึงกลับก่อนจะอมลมเข้าแก้มอย่างหมดความหวัง
“ยัยอ้วนเอ๊ย~ฉลาดน้อยจริงๆ”
คยูฮยอนบ่นขึ้นก่อนจะยันตัวขึ้นยืนบนเก้าอี้ของตน...มือเล็กๆเอื้อมไปหยิบจานฟักทองก่อนจะวางมันลงตรงหน้าเด็กน้อยที่นั่งงอนตุ๊บป่องอยู่
“ชิส์!-3-”
“อะไรของเธอหา!คนอุตส่าห์หยิบให้...กินๆเข้าไปเซ่!”
“คยูฮยอน!อย่าตะคอกเพื่อนสิ”
เยซองเอ่ยเบาๆก่อนจะค่อยๆป้อนข้าวให้เรียวอุคที่นั่งอยู่ข้างๆตน
“อุคกินเองได้~”
“แน่?”
“แน่ครับ^ ^”
มือเล็กคว้าช้อนของตัวเองขึ้นก่อนจะกินข้าวตามปกติ...เยซองยิ้มให้กับความพยายามของเด็กน้อยตรงหน้า
“กินนี่เข้าไปยัยอ้วน~”
คยูฮยอนพยายามยัดเยียดอาหารให้กับซองมิน...จนตอนนี้จานข้าวของซองมินกลายเป็นกองอะไรไปแล้วก็ไม่รู้
“พอแล้ว...เยอะเกินไปฉันกินไม่หมด- -”
“เหอะๆ อ้วนอย่างเธอแค่นี้ไม่ถึงครึ่งกระเพาะหรอกน่า...”
“ชิส์!ฉันอิ่มแล้ว”
ร่างเล็กเอ่ยอย่างไม่พอใจก่อนจะวิ่งขึ้นด้านบนไป
“อะไรของเค้า- - ยัยอ้วนเอาแต่ใจเอ๊ย~”
“คยูฮยอน~ซองมินกินไปนิดเดียวเองนะ...ไปตามลงมาไป”
“เรื่องอะไรเล่า~ก็ยัยนั่นบอกเองว่าอิ่ม- -”
“ก็เอ็งไปว่าเขาอย่างนั่นใครเขาอยากจะอยู่เล่า...ไปเลยคยูฮยอน”
“ไม่~”
“ตามใจ!แล้วจะรู้สึก”
“ครูเยซอง~”
เสียงเข้มบ่นน้องชายตนก่อนจะหันมาหาเด็กน้อยข้างๆ
“เฮ้ย!กินไรเข้าเนี่ย?”
“ฮึกๆ แสบปากTT”
“ซวยแล้วไง...รอแปปนะ”
เยซองวิ่งหายเข้าไปในครัวก่อนจะออกมาพร้อมกับกล่องนมขนาดใหญ่
“ฮือๆ อึก”
น้ำตาเล็กๆเริ่มถูกประดับลงบนหน้าเรียวอุคเต็มไปหมด...ด้วยอุณหภูมิในปากเล็กที่สูงเกินไป
“ดื่มมันเข้าไปเร็ว”
“อึก ฮือๆ แค่กๆ”
ร่างสูงยกกล่องนมขึ้นพร้อมกับจ่อไปที่ปาดเล็กแต่ดูเหมือนคนตัวเล็กจะไม่ยอมรับมัน...
“ดื่มสิเรียวอุค...ถ้าไม่ดื่มเข้าไปก็ไม่หายนะ”
“ฮึก อุค ฮึก กินนมไม่ได้ TT”
“กำ - - ปล่อยให้เผ็ดตายไปเถอะ”
“เงียบหน่าคยูฮยอน!”
เยซองหันมาดุน้องชายตนก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง...ข้อต่อรองที่เด็กข้างหน้าอาจจะยอมกินนมก็ได้
“ดื่มหน่อยสิ~เดี๋ยวพาไปหาม่อนๆ”
“ฮึก ฮือๆ กินไม่ได้TT เจ็บปาก ฮือๆ”
“พี่ก็ป้อนไปสิ- -”
คยูฮยอนบ่นเบาๆก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ...
“ป้อนงั้นหรอ?เอาก็ได้วะ...”
“ฮื้อๆ เจ็บ~ TT”
เยซองดึงร่างเล็กๆของเรียวขึ้นมานั่งบนตักก่อนจะค่อยๆส่งนมเข้าปากของตนเอง..มือหนาจับคางเล็กไว้ริมฝีปากถูกทาบลงเบาๆก่อนจะส่งของเหลวเข้าไปในปากเล็กๆของเรียวอุค...แต่เด็กน้อยก็ต้านโดยไม่ยอมกลืนมันลงไป...เยซองค่อยๆเป่าลมเข้าไปแรงดันเกิดขึ้นจนร่างเล็กหายใจไม่ออก เรียวอุคทำได้แค่จำใจกลืนมันลงไปถึงจะไม่ชอบมากๆก็เถอะ
“แค่นั้นก็จบ- - อิ่มแล้ว...ไปดูยัยอ้วนนะ”
“อืม....ดีขึ้นไหม?”
คำแรกส่งให้น้องชายของตน...ประโยคหลังหันมาพูดกับร่างเล็กที่นั่งอยู่บนตัก
“อื้ม~อุคจะอ้วก...กลิ่นนมเต็มไปหมดเลยTT”
“อ่า...กินน้ำซะเด็กน้อย...เดี๋ยวพาไปแปรงฟัน”
“ครับ~”
.
.
.
.
.
.
“เน่~หลับแล้วหรอ?”
คยูฮยอนเอ่ยขึ้นก่อนจะนั่งลงบนเตียงของตนเองที่มีร่างเล็กนอนอยู่อีกฟากหนึ่ง
“.....”
“แปรงฟันหรอยังเนี่ย?”
“......”
“เฮ้!เธอยังไม่ได้อาบน้ำนิ...ยัยอ้วนลุกไปอาบน้ำเลยนะ”
“......”
“ฉันพูดกับเธออยู่นะซองมิน!!”
“ฮึก! ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”
แรงสั่นสะเทือนจากตัวของซองมินถูกเพิ่มขึ้นพร้อมกับเสียงหวานๆที่สั่นเทาอย่างบอกไม่ถูก...มันทำเอาคยูฮยอนแทบหยุดหายใจเลยทีเดียว
“ร้องไห้งั้นหรอ?”
“ฮึกๆ ฮือ”
ร่างเล็กปล่อยโฮออกมาแต่ดูเหมือนยังจะต้องการเก็บเสียงของตัวเองไว้...
“ยัยบ้า!เธอร้องไห้ทำไมหา!รู้ไหมมันทำให้หมอนฉันเปียก”
“ฮึกๆ”
ซองมินลุกขึ้นก่อนจะโยนหมอนที่อยู่บนหัวตนใส่หน้าคยูฮยอนอย่างจัง…ก่อนจะหันหันให้คยูฮยอนพร้อมกับล้มตัวนอน...ใบหน้าหวานซุกลงบนที่นอนกว้างก่อนจะพยายามเก็บเสียงให้มากที่สุด
“ยัยอ้วน~ทำอย่างนั้นที่นอนฉันเลอะนะ...อย่ามาร้องไห้แบบนี้สิ!”
“ฮึกๆ ฮือๆ”
มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตาก่อนจะยันตัวลุกขึ้น...ดวงตากลมจ้องมองหน้าคยูฮยอนพร้อมกับน้ำตาที่ประดับเต็มหน้าไปหมด...
“ฮึกๆ ฉันไม่อยู่ที่นี้ก็ได้ อึก ฉันจะไม่อยู่ให้นายรำคาญแล้ว....ฮือๆ”
ร่างเล็กวิ่งหนีออกจากห้องไปทิ้งเพียงคำพูดที่บาดลึกลงไปในใจคยูฮยอน...ทั้งๆที่ไม่อยากทำให้ร้องไห้ กลับร้องหนักยิ่งกว่าเดิม ใบหน้าคมก้มลงต่ำก่อนจะปล่อยให้น้ำตาล่วงหล่นมาตามแรงโน้มถ่วง…
“ทำไมฉันต้องไห้ให้เธอด้วย ฮึก บ้าชะมัด”
.
.
.
.
.
.
“ยืนดีๆสิเรียวอุค...อย่าขยับตัวไปมาอย่างนั้น เดี๋ยวก็ตกลงมาหรอก!”
เสียงทุ้มตักเตือนร่างเล็กที่ไม่ยอมอยู่นิ่งสักที....แปรงฟันดีๆไม่ได้ต้องโยกตัวไปมา ตกลงมาก็ร้องไห้อีก
“ค่อกๆ บุ๊ย~”
ร่างเล็กคายน้ำออกจากปากตนก่อนจะวางแปรงสีฟันลายโดเรม่อนของตนไว้ในแก้วที่อยู่บนอ่างล้างมือ
“เสร็จรึยางงงง~”
เสียงหวานเอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปหาร่างสูงที่เพิ่งบ้วนปากเสร็จไปหมาดๆ
“อื้ม~เสร็จแล้ว...ลงได้ไหม?”
“อุคลงไม่ได้...มันสูง~”
มือเล็กยื่นไปข้างหน้าเพื่อให้เยซองอุ้มตนลงจากอ่างล้างหน้า...มือหนาคว้าคนตัวเล็กมาอุ้มก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงกว้าง
ก๊อกๆๆๆๆ
“ฮึกๆ มินเข้าไปได้ไหม?”
เสียงจากด้านนอกเอ่ยถามขึ้น...เยซองค่อยๆวางเรียวอุคลงบนเตียงนุ่มก่อนจะเปิดประตูต้อนรับเด็กน้อยอีกคน
“อ้าว~ซองมิน ร้องไห้ทำไมเด็กน้อย”
“ฮือๆๆๆ”
ซองมินวิ่งเข้าสู่ตัวห้องก่อนจะทิ้งกายเข้าหาเพื่อนของตน
“มินๆเป็นอะไรหรอ? ใครแกล้งมินๆ”
“ฮึก เรียวจัง ... มินนอนกับเรียวจังนะTT”
“เอ่อ...”
ดวงตากลมหันมองเยซอง...ก่อนจะได้รับรอยยิ้มจากร่างสูง
“ดูแลกันดีๆนะ...เดี๋ยวครูไปนอนห้องเจ้าคยูเอง”
“ครับ~”
เยซองละออกจากห้องกว้างก่อนจะเดินไปห้องน้องชายของตน...มือหนาผลักประตูเข้าไปก่อนจะพบกับน้องชายของตนที่นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่
“เป็นไร? ใครทำคุณชายคยูฮยอนร้องไห้ได้ละเนี่ย?”
“ฮือๆ”
คยูฮยอนซุกเข้าหาเยซองเมื่อร่างสูงทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ...ปล่อยน้ำตาให้ไหลลงบนอกของพี่ชายตัวเอง...มือหนายกขึ้นลูบหัวกลมเบาๆ
“เฮ้อ~เดี๋ยวพรุ่งนี้ดูแลซองมินต่อด้วยนะ...ว่ายน้ำกันโอเคไหม?”
“ฮึกๆ ยัยอ้วนเกลียดฉัน”
“ไม่หรอกน่า~ถ้าพรุ่งนี้เอ็งไม่ลงไปดูแลซองมิน...พี่ก็ให้ซองมินว่ายน้ำไม่ได้นะ เพราะพี่ต้องดูเรียวอุค”
“ฮึก”
“เข้มแข็งหน่อยสิ~น้ำตาไม่เหมาะกับเอ็งหรอก~คยูฮยอน”
“หืม?”
“ตอนเอ็งร้องไห้เหมือนเด็กผู้หญิงเลยแหะ ฮ่าๆๆ”
“พูดบ้าอะไร...ไร้สาระ!!”
มือเล็กของคยูฮยอนยกขึ้นปาดน้ำตาตัวเองก่อนจะทิ้งตัวลงนอน...ตามด้วยร่างสูงที่นอนลงข้างๆ
“หลับซะ...พรุ่งนี้ไปง้อซองมินให้ได้ละ”
“ไร้สาระ!”
คยูฮยอนหลับตาลงช้าอย่างเหนื่อยอ่อน...เดี๋ยวพรุ่งนี้ซองมินก็กลับมาเป็นยัยอ้วนคนเดิมของเขาแล้ว
“เด็กหนอเด็ก~”
เยซองบ่นเบาๆก่อนจะกดจมูกลงบนหน้าผากมนของคยูฮยอน...มือหนาเอื้อมไปปิดไปก่อนจะค่อยๆเข้าสู่นิทราตามน้องชายไป
ค่ำคืนที่เงียบสงบแต่มันดูยากเหลือการในการข่มตาให้หลับ...เรียวอุคพลิกตัวไปมาเมื่อพยายามเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับสักที...คนตัวเล็กตัดสินใจดันตัวลุกขึ้น ดวงตากลมหันมองร่างที่นอนอยู่ข้างๆหลับสนิทไปแล้ว...เท้าเล็กค่อยๆวางลงกับพื้นเบาๆ ยกตัวขึ้นให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะเดินออกจากห้องตรงเข้าหาอีกห้องหนึ่ง...ที่ๆมีคนที่ทำให้นอนหลับอย่างสุขสบายที่สุด
แอ๊ดดดดด~ดดด
คนตัวเล็กเปิดประตูอย่างเบามือก่อนจะเดินตรงเข้าหาเตียงกว้าง...พร้อมกับตะเกียกตะกายขึ้นไปบนเตียง
“อื้อ~เฮ้ย!”
ร่างสูงพลิกตัวมาพบกลับเด็กน้อยก็เผลออุทานออกมาก่อนจะรีบทำเสียงตัวเองให้เบาที่สุด
“มาได้ไงเนี่ยเจ้าตัวเล็ก”
“นอนไม่หลับTT”
“อ่า~งั้นก็มานอนนี่มา”
แขนแกร่งอ้าออกให้เด็กน้อยซุกเข้าหาอ้อมกอดแกร่ง...ใบหน้าหวานๆซุกลงบนอกแกร่งพร้อมกับหลับตาพริ้ม...เยซองจูบขมับเบาๆก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นพร้อมกับหลับตาลง
.
.
.
.
.
.
จุ๊บ~
“อื้อ~”
เยซองบิดตัวไปมาเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆที่ริมฝีปากของตน...ดวงตาคมค่อยๆเปิดขึ้นเมื่อถูกรบกวน
“อื้อ~เฮ้!”
เยซองดีดตัวลุกขึ้นเมื่อตื่นมาพบกับร่างเล็กที่ระดมจูบลงบนริมฝีปากของตนอยู่
“ทำอะไรเนี่ยเรียวอุค-////-”
มือหนายกขึ้นเตะริมฝีปากตนเบาๆ...ใบหน้าคมขึ้นสีจางๆร่างเล็กที่นั่งคร่อมทับร่างสูงอยู่เกิดอาการงงหนัก
“ก็~ปลุกไง...ม๊าจองซูก็ทำแบบนี้กับอุคแล้วก็ป๊าคังอิน~”
“อ่า~โอเคๆๆ เธอไม่ผิดเด็กน้อย”
มือหนายกขึ้นลูบหัวเรียวอุคเบาๆก่อนจะหันไปทิ้งมือหนักๆของตนลงบนหัวกลมของคยูฮยอนเบาๆ...มือหนาออกแรงขยี้กลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนเบาๆเป็นการปลุกเด็กดื้อจากนิทรา
“อื้อ~ตื่นแล้วๆๆๆๆ”
เสียงเล็กบ่นงึมงำก่อนจะดีดตัวขึ้นนั่งพร้อมกับผมที่ยุ่งเหยิงไปหมด
“อาบน้ำได้แล้ว!...เดี๋ยวไปว่ายน้ำกัน”
“เอ่อ...”
“เป็นไรไปเรียวอุค”
“อุคไม่ว่ายน้ำTT”
“ไม่ได้ให้ว่าย...ลงไปอยู่ในน้ำเฉยๆ”
“ไม่อาวววววววววว~”
“งั้นก็อยู่ในบ้าน”
“ได้ฮะ^ ^”
“คนเดียว...”
“เอ่อ...”
“โอเคไหม?”
“อุคอยู่กับครูเยซอง”
“ครูจะว่ายน้ำ- -”
“แง~ถ้าอุคลงน้ำ อุคต้องตายแน่ๆ > <”
“ถ้าครูไม่ลงน้ำครูก็คงตายแน่ๆ >..<”
“แง่งๆๆๆๆ”
“ไปดูยัยอ้วนนะ- -”
“อื้ม~อย่าร้องไห้ให้เขาเห็นหละ”
“ไร้สาระ!!”
คยูฮยอนกระโดดลงจากเตียงกว้างก่อนจะเดินไปหาซองมินที่อยู่อีกห้องหนึ่ง...มือเล็กกำแน่นเมื่อไม่รู้ว่าคนในห้องจะยอมคุยกับเขาหรือเปล่า
“ไปเร็วเรียวอุค...”
“แง่งๆๆๆๆๆ ไม่เอา....อุคไม่ว่ายน้ำ~”
“ไปเถอะน่า~”
มือหนาอุ้มเด็กตัวเล็กขึ้นพร้อมกับเดินตรงเข้าห้องน้ำไป...ท่ามกลางเสียงโวยวายของเรียวอุค
___________________________________
TO BE CON.
เปิดรับการรีเควส~ เยอุค กะ คิวมิน...หรือไม่ก็ วอนฮยอก ตอนนี้มีขีดจำกัดอยู่ 3 คู่TT’
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น