ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [SF]Stay In my heart...Cloning my love♥..KM..I
Topic :: S t a y I n m y h e a r t . . . C l o n i n g m y l o v e ♥
Couple :: K y u h y u n x S u n g m i n
Intro :: เจ้านายครับ~ผะ ผมอึดอัดTT’
Rate :: PG-18,NC-15
TaLk :: เรื่องนี้คยูกี้ออกแนวซื่อ(บื้อ) มินนี่ออกแนว...???
________________________________
“มินนี่ๆๆๆ”
เสียงเข้มดังขึ้นก่อนจะบุกรุกเข้าห้องลูกชายของตนพร้อมกับจูงมือร่างสูงเข้าห้องมาด้วย
“อะไรป๋า~มินจะนอน”
ซองมินในชุดนอนลายกระต่ายน้อยงัวเงียลุกขึ้นด้วยเสียงผู้เป็นพ่อที่เข้ามารบกวน
“ป๊ะป๋าเอาเจ้านี้มาให้มินอ๊ะ”
มือแกร่งดันร่างทั้งร่างเข้าหาคนตัวเล็กที่นักจุมปุ๊กอยู่บนเตียง...ตอนนี้กลายเป็นว่าร่างสูงคร่อมคนตัวเล็กอยู่
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด~ลุกออกไปนะไอ้บ้า!ฉันยังอยากจิ้นอยู่...อ๊ากกกกกก~”
ซองมินกรีดร้องออกมาสุดเสียงก่อนจะมองหน้าร่างสูงที่ทำตาแป๋วอย่างอาฆาต
“นะนาย...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~ตายซะเถอะ....นี่แนะๆๆๆๆ”
เสียงแหลมกรีดร้องอีกครั้งพร้อมกับมือบางที่จับกลุ่มผมสีน้ำตาลเค้มไว้แน่นก่อนจะออกแรงดึงมันอย่างไม่ปราณี
...ชิส์! ริบังอาจมาน่ารักกว่าฉัน ตายซะเถอะ...
“จะ เจ้านายครับ...ผะผมเจ็บTT”
“อะเอ่อ...มินลูกปล่อยเค้าก่อนดีไหม???”
“ป๋าไม่ต้องมาพูดเลย...พาใครมาก็ไม่รู้มันจะปล้ำมินป๋าไม่เห็นหรอ??? มันทำหน้าตาน่ารัก(กว่ามิน)ใส่มินด้วย”
“เอ่อ~มินนี่ปล่อยเค้าเถอะนะ...เด๋วป๋าซื้อไอติมฟักทองให้กิน”
“ไม่หยุด...เอ๋! ฟักทอง~เอาๆๆๆๆๆ”
ซองมินเบี่ยงความสนใจจากคนตรงหน้าพร้อมกับพุ่งตัวเข้าหาบิดาของตน...ร่างสูง(ที่ถูกดึงหัวแทบหลุด)ก็ยกมือลูบหัวตัวเองป้อยๆ
“ป๊ะป๋า...แล้วเจ้าบ้าลามกนั้นใครอ๊ะ!”
“อ๋อ~เป็นโคลนนิ่งที่ป๋าคิดค้นไง...มันเกือบจะสมบูรณ์แล้วนะมินนี่แต่มันขาดอะไรไปบางอย่าง”
“อะไรบางอย่าง??”
“ที่ป๋าก็ไม่รู้เหมือนกัน 555+”
เสียงทุ้มหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งโดยไม่สังเกตใบหน้าบุตรชายของตนที่ทำหน้าเอือมอย่างหนัก
“พอเถอะป๋า...เด๋วคนเค้าหาว่าป๋าบ้านะแล้วนายนะ!!ชื่อไรหา~”
ประโยคแรกพูดกับบิดาของตนที่แฝงด้วยความเป็นห่วงแต่ประโยคหลังหันไปพูดกับร่างสูงที่ยังหวั่นๆคนตัวเล็กอยู่
“คะ คือ ผะผมชื่อ”
“ชื่ออะไรหา!!พูดติดๆขัดๆอยู่ได้!!”
เสียงหวานตะคอกใส่ร่างสูงที่นั่งสั่นด้วยความกลัวอยู่
...หน้าตาก็น่ารักแต่ทำไมดุจังTT’...
“เจ้านี่ชื่อ...โจคยูฮยอน Thirteen of seven”
ผู้เป็นพ่อตอบกลับลูกชายของตนเมื่อเห็นทีท่าของสิ่งประดิษฐ์ที่ท่าทางจะกลัวลูกชายเค้าน่าดู
“หา!!ทำไมชื่อยาวจัง...มีสั้นกว่านี้ไหม??”
“สั้นกว่านี้หรอ...อืม~ อ๋อ~ คู้!!”
“คู้- -*”
“อื้ม~คู้!หรือคยู๊!ดี??”
“พอเลยป๋า...มินคิดเอง”
“เอาไงก็เอา...เด๋วป๋าไปนอนก่อนนะง่วงจะตายอยู่แล้ว...กว่าจะได้เจ้านี่มาเนี่ย”
ร่างโปร่งเดินปลีกตัวออกจาห้องไปทิ้งไว้แต่คนตัวเล็กกับเจ้าโคลนนิ่งที่นั่งทำหน้าแอ๊บแบ๋วต่อไป- -*
“นี่!นายนะ...ชื่อของนายคือคยูฮยอน...จำไวนะคยู...ฉันจะเรียกนายว่าเจ้าคยู~”
“คะครับ”
คยูฮยอนพยักหน้ารับก่อนจะก้มหน้างุดๆราวกับกลัวอะไรบางอย่าง
“ก้มหน้าทำไมหา!!ฉันพูดอยู่กับนายนะ!!”
ซองมินเดินเข้าใกล้คยูที่ดูท่าทางจะกลัวจะเดิมกระเถิบหนีคนตัวเล็ก
“อ๊ะ คะ คือ ผะผม...”
พลั่ก
ตุ๊บ!
“โอ๊ยย~จะเจ็บจังTT”
มือหนาลูบก้นตัวเองเบาๆหลังจากตกลงจากเตียงไซคิงขนาดใหญ่...ในขณะที่ซองมินหัวเราะจนท้องแข็งไปแล้ว
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนายนี่เซ่อชะมัด”
“อะเอ่อ”
“เอ้า!ลุกสิ”
มือเล็กยื่นออกไปหาคยูก่อนมือหนาจะค่อยๆยื่นออกมาจับอย่างกล้าๆกลัวๆ
“ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ??”
“...”
คยูฮยอนพยักหน้ารับเบาๆเหมือนเด็กน้อยที่กำลังกลัวบางสิ่ง
“ชิส์! นายนี่มันพูดไม่เข้าหูเอาซะเลย...อ๋อ~นายมาเป็นคนใช้ฉันนิ!ไปเตรียมน้ำซะ...ฉันจะอาบน้ำแล้ว”
“คะครับ”
ลิ้นเสียงคนตัวเล็กขาแกร่งก็เดินเข้าห้องน้ำไปก่อนดวงตาคมจะมองสำรวจไปทั่วก่อนจะปะทะเข้ากับอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่
...สงสัยจะอันนี้หละมั้ง...
ร่างสูงเดินเข้าหาอ่างอาบน้ำก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดก๊อกที่อยู่ด้านบน...แต่เอ๊ะมันมีสองสีหนิทำไงละเนี่ย…
หลังจากตัดสินใจอยู่นานมือหนาก็ปรับก๊อกไปทางจุดสีแดงก่อนที่ธารใสสะอาดแต่เต็มไปด้วยความร้อนระอุราดลงบนช่วงบ่าของร่างสูงทันทีปฏิกิริยาตอบสนองโดยการแหกปากร้องอย่างรวดเร็ว
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก~”
“คยูฮยอน!อ๊ะนาย”
คนตัวเล็กรีบวิ่งเข้าหาร่างสูงก่อนจะกดปิดน้ำอย่างรวดเร็วมือเล็กรีบดึงผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำร้อนๆออกจาช่วงไหล่แกร่ง
“ระร้อนหงะTT”
“หุบปากน่า!รู้แล้วว่าร้อน...ออกมานี่”
ซองมินพาร่างสูงมานั่งลงบนเตียงก่อนจะควานหาอะไรบางอย่างที่อยู่ในตู้เย็นขนาดเล็กที่ถูกจัดวางไว้อย่างดี
“นั่นอะไรครับ!?”
“ผ้าเย็นไง”
“มันช่วยได้หรอฮะ”
“ไม่รู้สิ..มันคือผ้าเย็นต้องได้สิ”
มือเล็กฉีกซองออกก่อนจะหยิบผ้านุ่มออกมาคนตัวเล็กชะงัดเมื่อเสื้อเชิ้ตสีเข้มยังไม่ถูกถอดออก
“ถอดเสื้อสิ”
“ตะต้องถอดด้วยหรอฮะ”
“ใช่!เร็วๆก่อนที่ฉันจะโมโห”
“คะครับ”
เสื้อสีเข้มถูกออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับดวงตาคมที่จ้องมองร่างสูงอย่างไม่วางตา
“อะเออ...ไม่แปะหรอฮะ”
“อ๋อ อืม~”
คนตัวเล็กวางผ้าลงบนบ่าแกร่งเบาๆตรงที่เกิดรอยแดงจางๆก่อนความเย็นจะซึมซับผิวของร่างสูง
“นายเป็นโคลนนิ่งจริงๆหรอ??”
“คะครับ”
“ทำไมหุ่นดีจัง...ฉันชอบอ๊ะขอจับหน่อยได้ไหม”
“คะครับ”
เมื่อซองมินได้ยินคำอนุญาตจากเจ้าตัวปุ๊บมือเล็กก็ลูบลงจากต้นคอแกร่งก่อนจะไล่ลงมาที่แผงอกกว้างอย่างมันมือ...นิ้วเรียวกดลงบนเม็ดสีน้ำตาลเข้มที่ประดับอยู่บนกล้ามเนื้อทั้งสองข้างอย่างเพลิดเพลินก่อนร่างสูงจะสะดุ้งเฮือกเมื่อมือเล็กบีบเอากล้ามเนื้อน้อยๆรอบหลุมสะดือของตนความรู้สึแปลกๆแล่นเข้าใส่ก่อนจะหลุเสียงครางออกมาเบาๆ
“อ่า~”
“เอ๋!รู้สึกดีหรอ”
“ปะแปลกๆ”
“งั้นหรอ??อ๊ะ”
เสียงหวานอุทานออกมาเมื่อดวงตากลมปะทะเข้ากับบางสิ่งที่กำลังดุนดันกางเกงยีนสีซีดอยู่
“คะครับ”
“ช่วยไหม??”
“ช่วย??”
“ไม่เคยทำละซิ...มาฉันช่วย”
“อะ เอ่อ ผะผมไม่เข้าใจ”
“ไม่รู้สึกงั้นหรอ??”
“ครับ??”
“ไม่อึดอัดแถวๆช่วงล่างใช่ไหม”
“ครับ...ไม่อึดอัด”
“ของจริงหรอ???...หมายถึงตอนยังไม่ตั้งอ๊ะ!”
“เอ๋~หมายถึง??”
“ปีโป้ไง!”
“ปีโป้??”
“นายทึ่มเอ๊ย~”
“ *.* ”(แบ๋วๆๆ)
“ก็ตรงนี้ไง!”
หมับ!
มือเล็กวางลงบนเป้ากางเกงสีซีดก่อนคนตัวเล็กจะรีบชักมือกลับทันที
“ใหญ่เป็นบ้า~เอาไรยัดหา!บอกมานะ”
“มะไม่ได้ยัดนะครับ...มันมีมาอยู่แล้วT////T”
“กรี๊ดดดดดดดดด~นายบึ้มเอ๋ย~ไปแล้ว...เขิน~ไอ้บ้า...นายทำฉันเขิน~>////<”
คนตัวเล็กรีบวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไปเมื่อรู้สึกถึงอุณหภูมิร้อนๆที่ใบหน้าของตนเอง
.
.
.
.
.
To Be Con.
_______________________________________
K Y UM I N ม า แ ล้ ว ^ ^
ป ร ะ เ ดิ ม เ รื่ อง แ ร ก โ จ คู้ ม า ใ น แ น ว แ อ๊ บ ๆ ๆ ๆ > / / / / <
เ ด๋ ว ม า อั พ ต่ อน ะ . . . ไ ป น อ น ก่ อ น ( ส อ บ เ ส ร็ จ อ ย่ า ง เ ห น็ ด เ ห นื่ อ ย - - * )
♥รักคนเม้นต์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น