ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF]ฮ ยองครับ~ผมไม่ได้ซื่อ...YR..
Topic :: ฮ ย อ ง ค รั บ ~ ผ ม ไ ม่ ไ ด้ ซื่ อ [Part II]
Couple :: Y e s u n g X R y e o w o o k
Intro :: อื้อ~ระเรียวอุค...เธอจะทำอะไรพี่ อ๊ะ อ๊า~าาาาา
//////////////////////////////////////////////////////
“มาแล้ว!”
เสียงทุ้มตะโกนบอกพร้อมกับวางจานข้าวสองจานไว้บนโต๊ะ...เรียวอุคที่กำลังสนใจหนังสืออยู่สะดุ้งสุดตัวก่อนจะรีบลุกลี้ลุกลนยัดหนังสือใส่ใต้ลิ้นชักไป
“ตกใจไร หืม??”
“ปะปล่าวครับ...พี่เสียงดังไปหน่อย”
“อ่าโทษที...มากินข้าวได้แล้ว”
เรียวอุคเดินไปนั่งตรงข้ามพี่ชายของตนก่อนจะกินข้าวแกงกะหรี่อย่างเอร็ดอร่อย…ดวงตาคมจ้องมองกริยาคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดูก่อนจะหลุดยิ้มออกมาเมื่อเห็นเม็ดข้าวเล็กๆเลอะอยู่ข้างริมฝีปากบาง
“อ๊ะ! พะ พี่จะทำอะไร”
เรียวอุคมองมือหนาอย่างหวั่นๆรู้สึกไม่อยากให้พี่ชายโดนตัว...กลัวพี่ชายจะรู้ว่าร่างกายมันร้อนกว่าปกติ
“ข้าวติดแก้มเราหน่ะ”
มือหนาลูบแก้มนิ่มเบาๆก่อนจะนาบลงบนหน้าผากมนเมื่อรู้ถึงความร้อนที่มากเกินไป
“เป็นไรรึเปล่า...ทำไมตัวร้อนอย่างนี้”
เยซองไล่มือไปที่ซอกคออุ่นก่อนที่เรียวอุคจะสะดุ้ง...มือเล็กจับข้อมือหนาไว้แน่น
“อย่าแตะตัวผม”
“ทำไม?? เราเป็นอะไรรึเปล่า”
“อ๋อ ปะ เปล่าครับ”
เรียวอุคปล่อยข้อมือเยซองออกพร้อมกับรีบวิ่งขึ้นด้านบนทันที
“เป็นไรของเขานะ”
เยซองจัดการเก็บจานอาหารก่อนดวงตาคมสะดุดกลับปกหนังสือที่โผล่ออกมาจากใต้ลิ้นชักของน้องชายตน...มือแกร่งวางจานไว้ที่เดิมพร้อมกับเดินตรงเข้าหาโต๊ะเล็ก
...เก็บหนังสือไม่เรียบร้อยเลยเด็กคนนี้...
มือแกร่งเปิดลิ้นชักก่อนจะสะดุ้งตกใจกับหน้าปกหนังสือนั้น
...my brother, You belong me!!...
หนังสือเล่มบางถูกเปิดออกดวงตาคมเบิกกว้างเข้าไปอีกกับภาพที่เห็น
....ภาพชายหนุ่มเปลือยเปล่าอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า...หนังสือเล่มบางตกลงสู่พื้นด้วยอาการช็อกของคนที่ถือมันจะไม่ให้ช็อกได้ไงละ เมื่อรูปนั้นมันเป็นรูปของเขา!!!!และไม่ได้มีแค่รูปเดียวด้วย...
…นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน มะ ไม่จริงน่าเด็กนั่นใสซื่อจะตายไปTT’…
เยซองกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากก่อนจะเก็บหนังสือไว้ที่เดิม...ขาแกร่งพาร่างของตนขึ้นด้านบนไปอย่างหวั่นๆ
...ยังไงวันนี้ก็ต้องรู้ให้ได้เรื่องหนังสือนั่น ฉันต้องรู้ให้ได้ กล้าหน่อยสิเยซอง สู้ๆTT’...
เยซองหยุดอยู่ตรงหน้าห้องนอนของเรียวอุคมือหนาที่ยกขึ้นเคาะประตูต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกจากด้านใน
“อื้อ~พี่ชาย~ผมร้อน~”
...อะ เอาแล้วไง เสียงนี้...
“อ่า~พี่เยซอง...ช่วยด้วย อืม~”
...อึก อะไรกันเนี่ย เกิดไรขึ้นทำไมอยู่ๆกางเกงคับวะ ร้อนอีกต่างหาก เฮ้ย...
“เฮ้ย!”
เยซองหลุดอุทานเสียงดังออกมาเมื่อดวงตาคมจ้องมองเป้ากางเกงที่โป่งนูนของตนก่อนเสียงในห้องจะเงียบลง
“ผมรู้ว่าพี่อยู่ตรงนั้น...เข้ามาสิฮะ”
.
.
.
TO BE CON.
///////////////////////////////////////////////
ก รี๊ ด ก ร๊ า ด ~
อุ ค กี้ ดู รู ป พี่ เ ย่ ( โ ป๊ ) นั้ นเ อ ง 5 5 +
เ ด๋ ว ล ง N C ใ ห้ ^ ^ ร อ ก่ อ น น ะ
♥ ค น เ ม้ น ต์ > w <
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น