คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Scene: 1
“พี่ยูลเจอแล้ว!”
เสียงเรียกของยุนอาเรียกให้คนร่างสูงที่นั่งรื้อกองแผ่นเกมอยู่เงยหน้าขึ้นมาทันที มือเรียวรีบละแผ่นเกมตรงหน้าก่อนจะเข้าไปคว้าเอาเครื่องมือติดต่อสื่อสารเครื่องเล็กมากดอะไรยุกยิกลงไปอยู่สักพักก็เงยหน้าขึ้น สบตากับผู้มีศักดิ์เป็นน้อง
“ยุน...ช่วยพี่หาที่ชาร์จแบตที” สั้นๆแต่ได้ใจความ
เป็นเพราะคนอย่างยูริไม่ได้มีงานยุ่งวุ่นวายต้องติดต่อนู่นนี่นั่น เหมือนนักธุรกิจพันล้านที่พกโทรศัพท์หลายเครื่องจนหน้าปวดหัว เวลาโทรกันทีเป็นสิบๆสาย เธอเป็นเพียงนักเล่นเกมธรรมดาที่เห็นแต่เครื่องเกมกับแผ่นเกมอยู่ทุกวัน !!
อาจมีบางวันบ้างที่ทางบริษัทเรียกไปทดลองเกม แต่ขอย้ำว่ามันแค่บางวัน…นักพัฒนาเกมเขาไม่พัฒนากันเร็วแบบวันเว้นวันเสียเมื่อไหร่
ที่เธอยังไม่ลืมวิธีใช้เจ้าเครื่องมือสื่อสารรุ่นเขย่าดับนี่ก็ดีแค่ไหนแล้ว!!
“อะไรของพี่เนี่ย เมื่อกี๊ให้ยุนช่วยหามือถือ ตอนนี้หาที่ชาร์จแบต เดี๋ยวพอชาร์จเสร็จก็ต้องใช้ยุนไปซื้อบัตรเติมเงินแน่ๆ”
ยุนอาเบ้หน้า เธอชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าสถานะของเธอตอนนี้เป็นน้อง หรือเป็นเบ๊กันแน่
“ช่วยพี่โทรหา(ว่าที่)แฟนแค่นี้ทำไม่ได้หรอ พี่อายุ 23 แล้วนะ อีกเจ็ดปีก็ขึ้นเลขสามแล้วเนี่ย” บ่นออกไปพร้อมกับน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจ อีกเจ็ดปีเธอก็จะอายุสามสิบแล้ว ถ้าไม่รีบหาตอนนี้จะให้หาตอนสามสิบสามหรือไง ไม่มีทาง!!
“เออๆ เอาของยุนไปโทรก่อนก็ได้ ถ้าจีบติดเมื่อไหร่ต้องเลี้ยงข้าวยุนด้วยเป็นการตอบแทน” ยุนอายื่นข้อเสนอให้ แต่ดูเหมือนว่าผู้เป็นพี่ก็ได้แต่นิ่งไปสักพักยังลังเลว่าจะตกลงดีหรือไม่
“จะยืมมั้ยเนี่ย เงินก็มีเยอะนี่นาพี่ยูล เลี้ยงข้าวน้องสักมื้อคงไม่ทำให้ท่านเทพควอนจนหรอกน่า”
ความจริงแล้วยูริไม่ใช่คนขี้ตระหนี่ ขี้งกในเรื่องเงิน ตรงข้ามเธอสามารถจ่ายได้ทุกอย่างที่พอใจจะซื้อ แต่ในกรณีนี้มันต่างกัน เธอแค่ไม่อยากให้เบอร์ของผู้หญิงผมบลอนด์คนนั้นไปอยู่ในเครื่องน้องเธอตั้งหาก
“งั้นยุนไปและ/เออๆเอามานี่” สุดท้ายยูริก็ยอมรับข้อตกลงแต่โดยดี มือยื่นไปรับนวัตกรรมยอดนิยมจากค่ายแอปเปิ้ลแหว่ง ที่ช่างแตกต่างจากโทรศัพท์ของเธอเสียเหลือเกิน--ถ้าเอาไปขายร้านคงจะรับซื้อไหมเนี่ย
ยุนอาเดินกลับห้องไปแล้ว ขณะที่ยูริยังคงยืนมองกระดาษใบเล็กๆในมือ คิดไม่ออกว่าถ้าโทรติดแล้วจะคุยอะไรกับคนปลายสายดี จะคุยเรื่องลุงหนวดมาริโอ้กระโดดต่อยอิฐบล็อกก็คงจะแปลกๆ หรือจะคุยเรื่องเมื่อตอนที่นั่งอยู่ร้านกาแฟยิงผีดิบเลือดสาดตายเป็นฝูง อย่างนี้คงจีบติดหรอกนะ หรือเธอจะรอจนกว่าอาทิตย์หน้าดีนะ แต่ถ้าทำอย่างนั้นเธอต้องโดนยุนอาล้อไปเป็นเดือนแน่ๆว่าปอดไม่กล้าโทรไปหาสาว
‘ก็ใช่น่ะสิ ประสบการณ์ชีวิตเรื่องรักๆใคร่ๆติดลบแบบนี้จะไปกล้าได้ไง’
ถอนหายใจประหนึ่งว่าเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ความจริงเธอจะไปซีเรียสทำไมนะ
เอาวะโทรก็โทร...ไม่ต้องคิดแล้ว พูดมันแบบคนสกุลควอนนี่แหละ
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
“สวัสดีค่ะ เจสสิก้าค่ะ” เสียงปลายสายดังขึ้น
“สวัสดี ฉัน ควอน ยูริ” “อ่า ค่ะ”
“คุณเจสสิก้า พรุ่งนี้วันอาทิตย์คุณว่างหรือเปล่า” ประโยคคำถามหลุดออกมาจากปากของยูริก่อนปลายสายจะนิ่งไปสักพัก
“คุณเป็นใครคะ ? ” “ควอน ยูริ...พรุ่งนี้คุณว่างหรือเปล่า ? ” ยูริตอบคำถามที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยให้ความกระจ่างแกเจสสิก้า ก่อนจะถามกลับไปโดยไม่สนใจว่าอีกคนจะรู้จักตนหรือไม่
นี่แหละการพูดฉบับควอน ไม่รอให้ปลายสายเข้าใจ แค่ตัวเองเข้าใจก็พอ..
“...”
“ถ้าคุณว่าง ฉันขอให้คุณไปที่ร้านกาแฟตรงข้ามสวนสาธารณะพรุ่งนี้ตอนบ่ายโมงตรง”
“ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด” สายถูกตัดไปแล้ว ยูริได้แต่ถอนหายใจเหนื่อยหน่าย นี่เธอพูดผิดตรงไหนเนี่ย ?
บ่อยครั้งสิ่งที่เหมือนจะไม่เข้าใจ ความจริงแล้วกลับเข้าใจ และบ่อยครั้งอีกเช่นกันที่เหมือนจะเข้าใจ แต่ความจริงไม่อาจเข้าใจ
เมื่อครู่เธอได้รับโทรศัพท์จากคนที่บอกว่าตนนั้นชื่อควอน ยูริ โทรมาบอกให้เธอไปเจอกันที่ร้านกาแฟตรงข้ามกับสวนสาธารณะ
โอเค..ตอนนี้เจสสิก้าเข้าใจว่าคนที่โทรมาคือผู้หญิงติดเกมที่ร้านกาแฟ และชื่อของผู้หญิงคนนั้นคือ ควอน ยูริ
เข้าใจว่าอีกฝ่ายคงจะโทรมาจากเบอร์ที่เธอให้ไป และเข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังจีบเธอ..หรือเปล่า
หากแต่สิ่งที่เหมือนจะเข้าใจแต่ยังไงก็ไม่เข้าใจคือ เธอเป็นคนสวยขนาดที่สามารถดึงดูดต่อเพศเดียวกันขนาดนั้นเชียวหรือ
ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงจดเบอร์ให้ไปทั้งๆที่อีกฝ่ายนั้นเป็นผู้หญิง ซึ่งไม่เหมือนกับชายหนุ่มสุดล่ำที่เธอชอบควงเล่นบ่อยๆ
ไม่เข้าใจว่า เธอจะมานั่งคิดมากทำไมกับเรื่องแบบนี้..ก็แค่..มีผู้หญิงมาจีบเธอ
“เจสซี่ เจส เจส!” เสียงดังแสบแก้วจากหน้าห้องน้ำดังขึ้นมากระทบโสตประสาทของเจสสิก้า มองไปเห็นเพื่อนสาวตายิ้มกำลังเดินนวยนาดมาหาเธอด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมกาย
“เรียกตั้งนาน เป็นอะไรของเธอน่ะ” สาวสวยตายิ้มเลิกคิ้วถามมือก็เช็ดผมไปด้วย
“เมื่อกี๊มีคนโทรมาหา” เจสสิก้าตอบ
“กิ๊กคนที่เท่าไหร่ล่ะ” ทิฟฟานีถามอย่างล้อเลียน เธอรู้จักนิสัยของเจสสิก้าดี
เจสสิก้าไม่เคยเปลี่ยนแฟน เพราะเธอนิยมสะสมแต่กิ๊ก!!
และเธอตั้งมั่นไว้แล้วว่า คำว่าแฟน เธอจะเก็บมันไว้ใช้กับพ่อของลูกเท่านั้น…
“ไม่ใช่สักหน่อย คนนี้เขาเป็นผู้หญิงย่ะ” คำตอบของเจสสิก้าทำเอาทิฟฟานีที่เช็ดผมอยู่ตาโต รีบเข้ามาจับหน้าของเจสสิก้าให้มองตายิ้มของตน
“ย่าห์ อะไรของเธอเนี่ย”
เจสสิก้าโวยวายใส่เพื่อนสาวที่จู่ๆก็มาจ้องหน้าเธอ แถมยังมาทำเป็นยั่ว
จะบอกให้ก็ได้นะ ดันมันเท่าไหร่ของเธอก็สู้ของฉันไม่ได้หรอกทิฟฟานี!!
“เห้อ ค่อยยังชั่ว” ทิฟฟานีถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังจากเห็นปฏิกิริยาของเจสสิก้า
“ฉันนึกว่าเธอจะเปลี่ยนรสนิยมแล้วซะอีก../ ฟานี่!!” เจสสิก้าแหวใส่อย่างไม่สบอารมณ์ ทิฟฟานีได้แต่ไหวไหล่ก่อนจะกลับไปนั่งเช็ดผมตัวเองต่อ แต่ก็ไม่วายหันมาแซวอีกรอบ
“อย่าบอกนะว่าเธอไปแย่งแฟนเขามา”
“ใช่ที่ไหนล่ะ เขาโทรมาจีบฉันต่างหาก!”
‘เต็มปากเต็มคำมาก จอง เจส’
..............................................................................................................................................................................................
ถ้ามันสั้นไปบอกได้นะ ^[+++++]^
ความคิดเห็น