คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 ปลอกเเขนราชสีห์
ตอนที่ 6 ปลอกแขนราชสีห์
แสงสีทองที่ออกจากหินเริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ โรคุหลบตาลง ไม่ใช้แค่ โรคุที่หลบตา ทั้ง นีอา และ วอง ต่างหลบตาเพราะแสงที่ออกจากหิน
วองเอามือมาบังที่ตา เขาเริ่มหยี่ตามอง “นี้ มันอะไรกัน” วองตะโกนออกมา เพราะ อยู่ๆหินก็ส่องแสงขึ้นมา นีอาต้องเอามือมาปิดตาตัวเองเพราะแสงนั้นสว่างมาก
โรคุเห็นราชสีห์ทองคำตัวใหญ่มากใหญ่ประมาณ 20 กว่าเมตรได้ ราชสีห์ทองคำมองมาที่โรคุ
ราชสีห์ทองคำแยกเขี้ยว โฮ๊กกกกกกก ! ราชสีห์ทองคำคำรามออกมาทำให้เกิดคลื่นอากาศพุ่งมาหาโรคุ โรคุเอามือมากันและหลับตา
แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น โรคุลืมตาขึ้น ก็ไม่เห็นราชสีห์ทองคำตัวใหญ่แล้ว “เมื่อกี่นี้มันอะไรกันเนี้ย” โรคุอุทานกับขึ้นมา
นีอาลืมตาขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้น” นีอาหันมาถามโรคุ เพราะ เธอเองก็งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
วองเองก็เริ่มลืมตาขึ้นเพราะได้ยินเสียงที่สนทนากัน เขามองมาที่โรคุ “นายทำอะไรกัน” วองเองก็ถามโรคุ
“ ฉันจะไปรู้ได้ไงเหล่า อยู่ๆมันก็มีแสงออกมาจากหิน” โรคุยกหินขึ้นให้วอง และ นีอา ดู แต่ โรคุก็ตกใจ “ หินหาย “ หินราชสีห์ทองคำหายไปจากมือโรคุ
วองตกใจเมื่อหินในมือหายไป “ นายเอาหินไปไว้ไหน “ วองตะโกนถาม โรคุ
“ หายไปไหนกันเนี้ย” โรคุก้มลงมองเพื่อเขาทำตกตอนแสงสว่างออกมา
นีอาเองก็เช่นกัน เธอเองก็ตกใจที่อยู่หินหายไป แต่เมื่อเธอสังเกต ตัวโรคุ เธอเหมือนมีอะไรแปลกออกไป นีอาถึงกับตะลึง “ ที่แขนซ้ายของนาย” นีอาอุทานออกมา
โรคุหันไปมองที่แขนตัวเอง เขาถึงกับอ้าปาก “นี้มันอะไรกัน” มีบ่างสิ่งอยู่ที่แขนเขานั้นคือ ปลอกแขนสีทอง ขนาดเท่ากำไล มีรูปสิงโตนูนออกมา โรคุแปลกใจเพราะอยู่ๆปลอกแขนก็มาอยู่ที่แขนเขาทั้งๆที่มันไม่อยู่แต่แรก
โรคุเอื้อมมือไปแตะปลอกแขน “อย่าแตะมันนะ” นีอาตะโกนออกมา แต่ไม่ทันแล้วเพราะโรคุนั้นปลอกแขนเรียบร้อย
เสียงระบบดังขึ้นมา คราวนี้มันดังออกมาทั้ง 3 คนต่างได้ยินเสียง
ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านสามารถปลดปล่อย ขั้นที่ 1 ได้
ปลอกแขนราชสีห์ทองคำ ยืนยันพันธสัญาแห่ง 12 ราศี ผู้ที่สามารถใช้ได้มีแต่ โรคุ และ ผู้ได้รับเลือกจาก 12 ราศีอีก 11 คนเท่านั้น
เมื่อสิ้นเสียงจากระบบ ก็มีแสงออกจากกำไลผู้เล่นของโรคุ โรคุเอามือไปแตะกำไล เขาถึงกับแถบไม่เชื่อ
- ปลอกแขนราชสีห์ทองคำ ระดับ 10 สามารถใส่ได้ทุกเผ่าพันธุ์ ทุกอาชีพ และทุกเลเวล เลือดเพิ่ม 12000 เวทเพิ่ม 1200 พลังโจมตีเพิ่ม 1200 พลังป้องกันเพิ่ม 1200 ความแม้นยำเพิ่ม 50 % ผู้ที่สวมใส่สามารถมองการโจมตีได้อย่างชัดเจน
- ทักษะความเร็ว เพิ่มจาก 1เป็น4 และ สามารถใช้ทักษะ ร่างเงา ได้ สามารถแยกร่างเงาได้ 2 เงา โดยเสียเวท 46 หน่วยต่อการใช้ 1 ครั่ง
- ทักษะการวิ่ง เพิ่มจาก 2เป็น6 เเละ สามารถใช้ทักษะ ย่นระยะได้ สามารถพุ่งไประยะทาง 80 เมตรได้ในพริบตา โดยเสียเวท 68 หน่วยต่อการใช้ 1 ครั่ง
โรคุอ้าปากข้างกับสิ่งที่เพิ่มขึ้น และ เขาหันไปมองนีอา นีอาทำท่าคิดอยู่
“ งั้นเหรอ จากหิน กลายมาเป็นปลอกแขนหรอ แต่ทำไม่นายถึงปลดปล่อยมันได้ละ” นีอาหันไปถามโรคุ โรคุสายหน้า
วองยืนอึงอยู่ “ทำไม่ กันคนในเกมนี้ทุกกิล ทุกสมาพันธ์ต่างก็หาวิธีใช้งานมัน แต่ก็ทำไม่ได้แต่ ทำไม่คนอย่างแกถึงได้” วองเหมือนไม่เชื่อที่กับสิ่งที่เข้าเห็น เขากำหมัด
“งั้นก็ได้ ฉันคงต้องเอานายกลับไปกับฉันด้วยสินะ” วองพุ่งมาหาโรคุด้วยความรวดเร็ว วองยืนมือออกมาเพื่อจะจับโรคุ นีอาเธอหยิบดาบขึ้นมา “ฉันไม่ให้นายเอาเขาไปได้หรอก”นีอาตะโกนออกมา พร้อมพุ่งไปหาวอง
เธอเหวี่ยงดาบฟันใส่วองที่กำลังพุ่งเข้ามา แต่วองกับไม่หยุดเพื่อหลบดาบแต่เขากับพุ่งไปตรงๆ เมื่อดาบปะทะกับวอง นีอาเหมือนเธอรู้สึกไปได้ฟันอะไรเลย เพราะดาบทะลุผ่านตัววองออกไปและวองยังพุ่งไปทางโรคุ
นีอาหันไปทางวองที่ทะลุผ่าน “ เวทแปลงสายลม” เวทแปลงสายลมเป็นเวทที่ผู้ใช้เวทสายลมจนถึงระดับ 6 ถึงจะใช้ได้ โดย เวทนี้จะทำให้ผู้ใช้เป็นสายลม ไม่สามารถโจมตีด้ายด้วยการโจมตีปกติ
วองเอื้อมมือมาใกล้ถึงโรคุ โรคุใช้มือปัดมือของวอง วองถึงกับตกใจที่โรคุสัมผัสตัวเขาได้ โรคุง้างหมัดและต่อยเข้าท้องของวองเต็มๆ
ผัวะ l “อุ๊ก”วองถูกต่อยกระเด็นไปไกล
วองล้มลงกับพื้น เขาเงยหน้าขึ้น “ทำไม่ถึงจับตัวฉันได้” วองงง ทั้งๆ ที่ไม่หน้าจะมีใครจับตัวเข้าได้ และโรคุ เองก็ไม่ได้ใช้การโจมตีพิเศษ แค่ต่อยธรรมดา
“ไม่ได้จับ สักหน่อย ต่อยต่างหาก” โรคุตอบวองแบบกวนๆ วองลุกขึ้น “ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันจะฆ่าแก” วองมองโรคุด้วยความอาฆาต
นีอาเองก็งง เหมือนกันที่โรคุ สามารถสัมผัสตัววองได้ เธอเริ่มคิด “หรือว่าเป็นเพราะอาวุธระดับ บรรพกาฬ ก็เลยสามารถโจมตี เวทแปลง ได้ “ นีอาคิด
วอง พนมมือ “คลื่นวายุคลั่ง” วองกางมืออกมา ก็มีพายุออกมาจากมือวองและพุ่งตรงไปทาง โรคุ โรคุไม่อยู่เฉยให้โจมตี เขาใช้ ทักษะร่างเงาและโรคุหลบออกไปด้านซ้าย และคลื่นวายุก็ปะทะกับร่างเงาของโรคุ
แต่วองเขาก็เป็นถึงยอดฝีมือเขาไม่หลงกล โรคุง่ายๆ เขาสะบัดมือไปทางโรคุหลบ ด้วยที่วองอยู่ ในโหมด ภูตแห่งสายลม แค่เขาโจมตีก็เกิดสายลมดังคมมีดขึ้นมาได้
สายลมพุ่งไปอย่างลวดเร็ว เมื่อปะทะกับโรคุมันก็ทะลุตัวโรคุไป เพราะที่ วองโจมตีใส่นั้นคือ ร่างเงาของโรคุ และร่างจริงของโรคุ นั้นอยู่ด้านขาวมือของวอง วองตกใจที่โรคุมาอยู่ข้างๆเขา
นั้นเพราะโรคุเมื่อหลบ คลื่นวายุคลั่งมาได้แล้ว และเขาก็ ใช้ ร่างเงา อีกร่างเพื่อหรอกให้วอง โจมตี และ ใช้ย่นระยะเพื่อเข้ามาใกล้วอง
วองหันมาเพื่อป้องกันแต่ก็ไม่ทันแล้ว โรคุแทงศอกใส่สีข้างของวอง
ผัวะ l “ อั๊ก”วองถอยไปทางด้านซ้าย “ ชิโจมตีครั่งละ 1308 เลยหรอ “ วองคิด
วองสะบัดมือทั้งสองข้างของเขา อย่างรวดเร็ว และ ปรากฏ สายลมรูปกากบาท ขึ้นมาและพุ่งไปหาโรคุ และสายลมก็ทะลุตัวโรคุไป นั้นคือร่างเงาของ โรคุ ตัวจริงของเขานั้นพุ่งออกไปทาง ขาว เพื่อหลบ
วอง ไม่ติดกับโรคุอีกแล้วเขาพุ่งตามโรคุติดๆ วองพุ่งไปดักข้างหน้าของโรคุ “ คมมีดวายุ” วองใช้คมมีดวายุ แต่คราวนี้ไม่เหมือนแต่ก้อน สายลมมากมาย พุ่งมาหาโรคุ เพราะ วองใช้โหมดภูตเลยทำให้เวท สายลมเขา แข็งแกร่งขึ้น
ตูม l โรคุโดนท่าของวองเข้าไปเต็มๆ กระเด็นไป และ ล้มลง “ แข็งแกร่งกว่าเจ้าโล่อีกหรอเนี้ย” โรคุกำลังจะลุกขึ้นแต่วองคงไม่ปล่อยให้โรคุลุกขึ้นแน่
วองสะบัดมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็วหลายครั่ง แล้ว เกิดลมที่มีความคม นับสิบ พุ่งมาทางโรคุ นั้นคือคอมโบของวองนั้นเอง
โรคุมองไปยัง สายลมที่ใกล้เข้ามา “ ถ้ามีโล่ ละก็ “ โรคุคิด และ ก็มีบ่างสิ่งมาที่มือโรคุ นั้นคือโล่ของโซลนั้นเอง “เอ๋” โรคุตกใจที่อยู่ๆโล่ก็มาที่มือของเขา แต่ไม่มีเวลาคิดแล้ว โรคุรีบยกโล่ขึ้นมากัน สายลม
แก๊ง l แก๊ง l แก๊ง l แก๊ง l แก๊ง l เสียงการปะทะดังสนั่น และเกิดควันขึ้น วองมองดูผลงานตนเอง
โรคุพุ่งออกมาจากควัน พร้อมโล่ วองสังเกตมาที่โล่ “นั้นมันโล่ของโซล ทำไม่นายถึงใช้มันได้” โรคุไม่ตอบ และพุ่งมาใช้โล่กระแทกใส่วอง
ตุบ l “อั๊ก” วองโดนกระแทกและถอยหลังไป
โรคุคิดทำไม่โล่ถึงออกมา และ เหมือนเขาเริ่มรู้อะไรนิดๆ วองกำหมัด และต่อยไปที่โรคุ “ หมัดวายุ ” โรคุยกโล่ขึ้นมากัน หมัดของวองมีพายุออกมา
ตึง l การปะทะทำให้ตัวของโรคุแทบลอย และมันทำให้โล่ ออกห่างจากตัวเขา วองหยิบมีดสั้นออกมา และแทงใส่ โรคุ
“ ดาบ “ โรคุตะโกนออกมา ดาบมาที่มือของโรคุ เขาใช้ ดาบรับมีดจากวอง
แก๊ง l “ แกมี สกิลคลังอาวุธด้วยเหรอ” วองอุทานออกมา เพราะ สกิล คลังอาวุธคือ สกิลที่เรียกอาวุธมาใช้ได้โดยที่ไม่ต้องมาเปิดเปลี่ยนอาวุธ เพี่ยงแค่ นึกถึงอาวุธ หรือ เรียกชื่อออกมา
“นายรู้ได้ยังไง” โรคุเหมือนจะแปลกใจทั่งๆ ที่เขายังไม่รู้เลย “สกิลนี้ มีแต่พวกที่ต้องใช้อาวุธเยอะๆ หรือ พวกอาชีพ ดาบที่มีเลเวลสูงๆ ถึงจะมี นี้ แก อาชีพอะไรกันแน่” โรคุเงียบและไม่บอก ถึงอาชีพเขากับวอง
โรคุ ตวัดดาบออก เพื่อให้วองถอยไป วองถอยหลังออกมา
“ ฉันจะไม่เล่นกับแก่อีกแล้ว ” วองยกมือทั้งสองข่างขึ้น “ พิภพวายุ” เริ่มมีอะไรเส้นสีเขียวอ่อนมากมาย อยู่ใกล้ ตัววอง และเส้นนั้นกำลังหมุนอยู่รอบ ตัว วอง
วองหันมามองโรคุแล้วยิ้ม “ จงโดนวายุสีเขียวกลืนกินสะ” เส้น นั้นคือสายลมที่เกิดจากพลังเวทของวองนั้นเอง
วองขยับมือไปทางโรคุ สายลมสีเขียวพุ่งไป หาโรคุอย่างรวดเร็ว เขาต้องใช้ทักษะย่นระยะโดยพุ่งไปข้างหน้า และ ข้างหน้าเข้าก็มี สายลมสีเขียวดักเขาไว้ สายลมนั้นพุ่งมาหาโรคุ โรคุยกโล่ขึ้นมากัน
แก๊ง l แก๊ง l ฉึก l แต่ก็กันไว้ไม่ หมด เขาก็บาดเจ็บอยู่ดี สายลมสีเขียวนั้นคมมาก เมื่อสายลมผ่านไปโรคุที่ขามีบาดแผล “เราคงใช้ ทักษะย่นระยะไม่ได้แล้วสิ”โรคุคิด
สายลม พุ่งมาอีกครั่ง แต่คราวนี้ โรคุวิ่งตรงไปหาวอง เขาง้างดาบขึ้นและแทงใส่วอง วองยิ้ม “ คงอยากตายมากสินะ” พูดจบสายลมพุ่งมาล้อมตัววองไว้ และเกิดเป็นพายุ และวองอยู่ข้างในพายุ
ฉึก l ฉึก l ฉึก l โรคุปะทะกับพายุที่อยู่รอบตัววองเต็ม เขากระเด็นออกมา ล้มลง เขาต้องรีบลุกขึ้นเพราะสายลมพุ่งมาทางเขา โรคุหลบได้อย่างฉิวเฉียด
“จะไม่มีวิธีที่จะเข้าไปข้างในเลยหรอ” โรคุคิด และมองที่โล่ และโรคุคิดอะไรออก เขาวิ่งไป หาวองอีกครั่ง “อยากตายมากละสิ” วองยิ้มและเกิดพายุคุ้มกันเขาอีกครั้ง โรคุยกโล่ขึ้นมาและพุ่งไปทางพายุ โล่ และ พายุปะทะกัน
“ ต่อให้ทำแบบนั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไรหรอกโล่มีแต่จะพัง” วองยิ้มเมื่อเห็นโรคุ ทำอะไรไม่คิด “โล่ทองเปล่งแสง”
ตูม l โรคุก็ทะลุผ่านพายุสีเขียวเข้ามา แต่โรคุก็ต้องปะทะกับวายุอยู่ดี ร่างกายของเขาเริ่มมีแผล โรคุง้างดาบและฟันใส่วอง
ฉัวะ l “อ๊าก” วองร้องออกมาด้วยความเจ็บ
วองกระโดด ถอยหลังออกมา เขากัดฟัน “แก่ใช้ สกิลที่ติดกับโล่มาสินะ” โรคุยิ้มออกมา “มันพึ่งเริ่มต่างหากละ” โรคุใช้สกิลโล่ทองเปล่งแสง วองเองก็เรียกสายลมสีเขียวมาที่มือ และ ทั้งสองพุ่งเข้าหากันอีกครั้ง
ตูม l แก๊ง l แก๊ง l ตูม l แก๊ง l ตูม l
นีอาวิ่งตามเสียงต่อสู้ของทั้งสองคน “อย่าพึ่งเป็นอะไรไปนะ ฉันจะรีบไปช่วยนาย” นีอาวิ่งไปเพื่อจะไปช่วยโรคุ
ทั้งสอง ต่อสู้กันอย่างดุเดือดและพวกเขาต่อสู้กันจนออกจากป่า มาถึงหน้าผา
แก๊ง l แก๊ง l แก๊ง l ตูม l ตูม l บรึม l ทั้งสองกระเด็นออกมาเพราะแรงระเบิด
ทั้งสองกระเด็นออกห่างกัน โรคุล้มลงที่ตรงหน้าผา และ วองทรงตัวได้
วองตามตัวเขามีรอยที่ถูกโรคุฟันหลายที่ โรคุ ก็เช่นกันเขาถูกสายลม และ ต้อง บุกฝ่าวายุไปให้ถึงตัววอง ร่างกายของเขามีแผลอยู่มากมาย
วองยิ้ม เมื่อเห็นว่าตัวเองได้เปรียบ “จบกันซะที่” วองยกมือไปข้างหน้า “เสียงร้องของภูต” ลูกกลมๆขนาดใหญ่ออกมาพุ่งไปทางโรคุ
“ใครจะไปยอม” โรคุลุกขึ้นมา และ ยืนตั่งท่า หน้าผาที่เขายืนอยู่ก็มีเสียงออกมา คลื่นพลังพุ่งหาโรคุ
ตูม l เสียงระเบิดดังสนั่น วองมองภาพที่ระเบิด เพื่อโรคุจะป้องกันได้ และเมื่อควันระเบิดหายไป ก็ไม่มีร่องรอยของ โรคุเหลืออยู่
ความคิดเห็น