คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 เผ่าพันธ์ภูต
ตอนที่ 5 เผ่าพันธุ์ภูต
ด้านวอง วองโดนเถาวัลย์มัดอยู่ที่ขา เถาวัลย์นั้นยอดของมันห่างจากจุดที่ โรคุ สู้ประมาณ สองร้อยกว่าเมตร วองตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาห่างจาก แจนและโซล มาไกลพอสมควร วองก้มตัวไปตัดเถาวัลย์ก่อนที่มันจะพาเขาไปถึงยอดต้นไม้
วอง หยิบมีดออกมาจากกระเป๋าช่องเก็บของ เขาเอื้อมไปตัดเถาวัลย์ที่ขา เมื่อเขาตัดเสร็จ เขาก็ล่วงลงมาตอนนี้เขาห่างจากพื้นประมาณ 50 เมตร วองยื่นมือไปทางพื้นที่กำลังตก “วายุทลายฟ้า”เมื่อเขาขานออกมาเสร็จ เกิดลมวายุพุ่งลงไปที่ดิน
ตูม l วายุทลายฟ้าปะทะกับพื้นดิน ตัววองก็เริ่ม ตกลงมาช้าลง เมื่อเขาใกล้ถึงพื้น เขาตีลังกา และลงพื้นอย่างสวยงาม
“ ทำแสบมากเลยนะเจ้า HERO “ ตอนนี้เขาห่างจาก แจนและโซล ประมาณ 200 เมตร วองลุกขึ้นและวิ่งไปทาง ที่ต่อสู้กัน
ด้านที่ต่อสู้ นีอา และ แจน หยุดสู้กันเมื่อเห็นสิ่งที่ไม่หน้าเชื่อ แต่ที่อึ่งมากที่สุดก็คือ โซล เขาฟันใส่โรคุ แต่โรคุก็หยิบโล่ขึ้นมากันได้ และโล่นั้นคือโล่ของโซลนั้นเอง ทั้งๆ โล่นั้นไม่ใครสามารถใช้ได้ เพราะโซลทำพันธสัญญาด้วยเลือดไว้
เสียงจากระบบดังขึ้น ผู้ที่ได้ยินนั้นมีแต่ โรคุ และ โซล ได้ยิน
โล่แสงสีทอง ระดับ 4 เปลี่ยนพันธสัญญา ผู้ที่สามารถใช้ได้ มีแต่ผู้เล่น โรคุ และ ผู้เล่นโซลเท่านั้น
โซลเหมือนไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยินกับสิ่งที่เกิด “ แกทำอะไรกับโล่ของฉัน ” โซลยกดาบขึ้นและฟันใส่โรคุ อีกครั่ง โรคุยกโล่ขึ้นกันเอาไว้
แก๊ง l “ ใครจะไปรู้ละ” โรคุตอบโซล โรคุใช้โล่ดันดาบออกไป และถอยออกมา
โรคุหยิบดาบ ที่กระเด็นขึ้นมา “เอาละมาลองกันอีกสักตั่ง ” โรคุท้าให้ โซลเขามาโจมตีใส่เขา
“บ้าหน่าทำไมมันใช้โล่ของโซลได้ละ ” แจนอุทานออกมา กับสิ่งที่เขาเห็น เขาหันไปหานีอา นีอารู้ว่าแจนต้องถามแน่ “ อย่าถามฉันละเพราะฉันก็ไม่รู้ ” นีอาบอกแจนที่กำลังจะถาม
แจนเหมือนไม่เชื่อ แจนยกคฑาขึ้นมา “ ลูกไฟมหากาฬ ” ลูกไฟยักษ์ออกมา และตรงไปทางนีอา นีอาพุ่งตรงไปยังลูกไฟ เธอชี่ดาบ “ รวม” ลุกไฟนั้นรวมกันเป็นลูกกลมๆ และ หายไป
แจน ยิ้ม “ รวมไม่ได้สินะเพราะเวทเธอไม่พอ ” แจนชี่คฑาไปทาง นีอา “มังกรไฟโลกันต์” มังกรเพลิงออกมา
มังกรเพลิงพุ่งไปหานีอา แต่นีอาไม่คิดหลบเธอยืนดาบไปทาง มังกรเพลิง “เธอไม่มีเวทแล้วเธอไม่สามารถดูดมันได้หรอก” แจนยิ้มเมื่อเห็นนีอายื้นดาบไปทาง มังกรเพลิงโลกัณ์
นีอายิ้ม “หยุดการหน่วง” นีอาพูดจบลูกไฟยักษ์ก็ออกมา “ อะไรกัน” แจนอุทานออกมาเมื่อเห็นลูกไฟยักษ์ที่หายไปกลับมาอีกครั้ง และ ลูกไฟพุ่งไปปะทะกับมังกรเพลิง
บรึม l เสียงระเบิดดังสนั่น ทำให้โรคุ และ โซลที่กำลังสู้อยู่นั่นถึงกับหันไปทางด้านระเบิด
โซล เริ่มห่วง แจนขึ้นมา เขากำลังจะวิ่งไปทางเสียงระเบิด โรคุวิ่งมาใช้โล่กระแทกใส่โซล
ตึง l “อั๊ก” โซลโดนกระแทกกระเด็น แต่เขาก็ทรงตัวไม่ให้ล้มได้ เขากัดฟัน โซลเหวี่ยงดาบฟันใส่โรคุ โรคุใช้โล่กันดาบของโซลไว้
แก๊ง l โรคุแทบจะล้มด้วยการฟันที่หนักหน่วงของโซล
โรคุใช้ขายันกับพื้นไว้ และสะบัดดาบของโซลออกไป โรคุเหวี่ยงดาบ ฟันใส่โซล โซลหลบได้ และหมุนแล้วฟันใส่โรคุ โรคุใช้โล่กัน
แก๊ง l แรงปะทะทำให้ โรคุถอยหลังออกมา 3 ก้าว “ จะแรงเยอะไปไหนเนี้ย” โรคุคิด โซล พุ่งตามมา โซลฟันใสด้วยความรวดเร็ว โรคุใช้ดาบรับ
แก๊ง l แก๊ง l แก๊ง l เขาแทบจะรับดาบโซลแทบไม่ทัน โรคุใช้โล่กระแทกใส่ โซล อีกครั่ง โซลกระโดดถอยออกมา
โซลกำดาบเน้นเหมือนเขาอยากให้การต่อสู้นี้รีบจบ โซลวิ่งเข้ามา เขาง้างดาบ “ ดาบผ่าพิภพ” ดาบโซลเป็นสีน้ำตาอีกครั่ง คราวนี้เขาพุ่งมาเร็วมาก โซลเสียบดาบเข้าไปตรงๆหวังให้มันทะลุโล่ ไปเสียบตัวโรคุ
โรคุ รู้ว่าโซลคิดอะไร โรคุวิ่งไปหาโซล โรคุยกโล่ไปด้านหน้า เมือ โล่และดาบใกล้ปะทะกัน ตอนนั้นโรคุเริ่มหมุนตัวไปทางซ้าย ดาบเฉียดโล่ไป ในขณะที่หมุนโรคุเหวี่ยงดาบฟันโซล
ฉัวะ l โซลโดนฟันที่ สี่ข้าง “ อ๊าก ” โซลร้องด้วยความเจ็บปวด และ ถอยออกมา โซลกัดฟัน และกำดาบเเน่น เขาใช้มือซ้ายมาจับที่แผลและนำเลือดที่แผลมาเขียนอักขระบนหน้าผากเขา
ข้าแต่ภูตแห่งดาบ จงสถิตนะข้า
เมื่อกล่าวเสร็จ บรรยากาศรอบๆตัว โรคุ เริ่มอึดอัด โรคุมองไปที่โซลเหมือนกับมีพลังออกมาจากตัวโซล
จงให้พลังข้าเพื่อ สังหารอริข้า
จงเข็นฆ่าอริข้า เพื่อข้าลูกหลานแห่งภูต
จงทำลายอริข้าให้พ้นไป
ฉึก l เสียงดาบทะลุหัวใจของโซลที่กำลังร่ายคาถา โซลกระอักเลือดออกมา เขาหันไปมอง คนที่แทงคือ นีอา นั้นเอง
“ ฉันคงไม่ปล่อยให้นายใช้ท่าอันตรายแบบนั้นได้หรอก” นีอาเหมือนจะรู้ว่าโซลกำลังจะใช้ท่าอะไร นีอาดึงดาบออกมา
โซลล้มลงไปกับพื้น เขาชำเลืองมอง นีอา “ไม่ต้องห่วงฉันส่ง แจน ไปก่อนแล้ว” เมื่อโซลได้ยินคำที่นีอาพูดเขากำหมัดเเน่นแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ตัวของโซลเริ่มสลายกลายเป็นแสงและหายไป
โรคุเดินมาหา นีอา “ถ้าเธอมาช้ากว่านี้ ฉันได้ตายไปแล้วนะเนี้ย” โรคุเข้าทำท่าเหนื่อยๆ นีอายิ้ม “ก็คู่ต่อสู้มันตึงมือนิดนึงนะ”
ย้อนกลับไปตอนที่ นีอาและแจน สู้กัน ลูกไฟ และ มังกรเพลิงประทะกันและระเบิดออกมา
แจนลอยออกมาจากควันระเบิด “ทำไม ลูกไฟมหากาฬ ถึงได้ออกมาได้ละ ก็มันหายไปแล้วนิ”แจนสงสัย และ เธอมองหาตัวนีอาแต่ นีอาหายไปแล้ว
“ฉันอยู่นี้” นีอาพุ่งมาจากด้านหลังของแจน แจนหันไปแต่คราวนี้ไม่ทันแล้ว นีอาเสียบดาบ ไปที่ท้องของแจน
ฉึก l แจนร้องด้วยความเจ็บปวด นีอาดึงดาบออก
นีอายกมือขึ้น “ยังไม่จบหรอก ศรแสง “ มีแสงออกมาจากมือนีอา นีอายื่นมือไปตรงแจน แสงนั้นพุ่งไปหาแจน
ตูม l ตูม l ตูม l แจนพุ่งปะทะพื้นดิน พื้นดินแตกสลาย ร่างแจนนอนอยู่ แจนบาดเจ็บสาหัส
นีอาที่ลอยลงมาถึงดิน เธอเดินไปหาแจนที่บาดเจ็บ “คงจะสงสัยมากเลยสินะ” แจนลืมตามอง นีอา เหมือนเธอจะลุกขึ้นแต่ก็ไม่สามารถลุกได้
นีอายิ้ม “นั้นคือ เวทหน่วงเวท สกิลพิเศษของฉันอีกอัน เพื่อไว้โจมตีที่หลัง ที่นี้เธอคงรู้แล้วสินะ” นีอายกดาบขึ้นมา “เธอจะไม่รู้สึกเจ็บฉันรับรอง”
ฉึก l นีอาเสียบดาบไปที่ท้องของแจน ตรงแผลเก่าที่เธอแทง แจนกระอักเลือดออกมา
แจนกัดฟัน “ เธอโกหก ” นีอาดึงดาบออกมา แจนสลายกลายเป็นแสง อักขระที่อยู่ขาของนีอาก็หายไป นีอาหันหลังและก็รีบวิ่งไปช่วยโรคุ
และก็เห็นโซลกำลังร่ายคาถาอยู่ เธอก็พุ่งเข้ามาแทงหัวใจโซล
กลับมาที่ปัจจุบัน
โรคุ มองไปที่นีอา “แล้วที่พวกเธอต่อสู้กันเนี้ยเพราะอะไรหรอ” โรคุถามนีอาเพราะเขาก็อยากรู้ว่าทำไม นีอาถึงโดนรุม
“ก็คือ... แบบว่า” นีอาเหมือนไม่ค่อยอยากบอกเรื่องนี้กับใคร
โรคุก็เหมือนจะรู้ว่าไม่ควรไปยุ่งเรื่องของนีอา “ฉันก็ไม่ได้อยากรู้อะไรมากหรอก ไม่เป็นไรไม่ต้องบอกหรอก” นีอาเมื่อได้ยินก็ยิ้มขึ้นมา
“แล้วนี้นายเป็นอะไรหรือเปล่า” นีอาถามโรคุ ด้วยความเป็นห่วง
“อือ เป็น แน่ถ้าเธอมาช้ากว่านี้”โรคุตอบเเบบกวนๆ และมีดาบมาจอที่คอของเขาอย่างรวดเร็วมาก โรคุกลืนน้ำลาย
“ถ้าทางนายอยากจะตายอีกคนสินะ”นีอาเหมือนจะโกรธนิดนึงที่โรคุตอบกวน ทั้งๆที่เธอเป็นห่วง
“ พูดเล่นนะ “ โรคุยิ้มกลบเกลื่อน นีอาเอาดาบลงและหันหน้าหนี
จงสถิตนะข้าภูตแห่งสายลม
เมื่อได้ยินเสียงร่ายคาถาทั้งสองก็หันไปอย่างรวดเร็ว คนที่ร่ายคาถายืนห่างออกไปสัก 20 เมตร นั้นคือวองนั้นเอง
นีอาขยับตัวอย่างรวดเร็ว เธอต้องรีบไปหยุดวองร่ายคาถาให้ได้
จงมอบสายลมอันยิ่งใหญ่ ให้แก่ข้า
จงผัดผ่านอริข้า เพื่อข้าลูกหลานแห่งภูต
จงขจัดอริข้าในคราเดียว
จอมภูตแห่งสายลมเอ๋ยจงมา
เมื่อวองกล่าวจบ ก็เกิดพายุพัดลงมา นีอาที่กำลังวิ่งก็กระเด็นลอยออกมา โรคุที่อยู่ห่างออกไปก็วิ่งไปรับนีอาที่กำลังร่วงพื้น
นีอาร่วงลงมาโรคุก็สามารถวิ่งไปรับเธอทัน “ไม่เป็นไรนะ” โรคุถามนีอาเพราะเป็นห่วง
“อือ ถ้านายรับฉันช้ากว่านี้” นีอาเอาคืนโรคุ “ ยังจะงอนอีกนะคนอุสาช่วย” โรคุมองไปทางด้านวองที่มีสายลมกำลังพัดอยู่รอบตัววอง
โรคุหันมาหานีอา “นี้มันคือมันอะไรกัน” นีอามองไปทางวอง “นั้นคือ สกิลจอมภูต ของเผ่าภูตที่เมื่อเลเวล 30 ขึ้นไปจะสามารถใช้ได้ และจอมภูตเป็นเผ่าพันธุ์ ที่แข่งแกร่งเป็นอันกับ 3 ของ เกมนี้” นีอาอธิบายให้โรคุฟัง
เมื่อลมที่อยู่รอบตัววองหยุดพัด ก็เห็นได้เลยว่าตัววองมีสายลมที่มองไม่เห็นค่อยคุ้มกันอยู่และเหมือนทีพลังเวทเออล้นออกมา “ พวกนายบังอาจทำกับเพื่อนฉัน” ตอนนี้วองโกรธมาก
“แล้วเราจะสู้เขายังไงดี” โรคุหันมาถามนีอา “มีทางเดียวแล้วละ ” นีอายื่นหินสีทอง ให้ โรคุ
“ นี้มันอะไร “ โรคุงง ที่นีอายื่นหินมาให้ “เอานี้หนีไปซะ ฉันจะถ่วงเวลาให้เอง แล้วไปเจอกันที่เมือง”
วอง เห็นหินสีทอง เขารีบยกมือขึ้นระดับหัวไหล่ “ ฉันไม่ให้หนีหรอกส่ง หินราชสีห์ มาซะ” มือของวองเริ่มมีลูกกลมออกมา “ เสียงร้องของภูต” สิ้นเสียง ลูกกลมๆก็ขยายตัวพุ่งตรงเป็นเส้นตรงไปหาโรคุ โรคุยกเอาโล่มากันเขากับนีอาอย่างรวดเร็ว
ตูม l เสียงระเบิดดังสนั่น โรคุนอน กับพื้นด้วยอาการบาดเจ็บ นีอาก็เช่นกันแต่ดูเหมือนเธอจะบากเจ็บหนัก
โรคุ และ นีอา ลุก ขึ้น แต่ก็โซเซ โล่ของโซลที่โรคุถืออยู่ตอนนี้เริ่มจะเป็นรอยราวขึ้นมา
นีอาหันไปหาโรคุ “รีบหนีไปซะฉันจะถ่วงเวลาไว้ให้” เธอบอกให้โรคุรีบหนีไป ก่อนที่จะตายกันทั่งสอง
โรคุสายหัว “ ฉันคงไม่ทิ้งเธอไว้คนเดียวแน่แน่ ” โรคุปฏิเสธออกไป
“อย่ามาทำเป็นเท่หนา ที่ฉันให้หินนายไปเพราะนายนะถ่วงเวลาเขาไม่ได้แน่ มีแต่ฉันเพราะงั้นเลิกทำเท่ได้แล้วไปซะ” นีอาพูดแบบนั้นออกไปเพื่อให้โรคุหนีไป
“ฉันบอกแล้ว่าจะไม่ทิ้งไง และฉันนี้ละจะปกป้องเธอเอง” โรคุตะโกนออกมา นีอาได้ยินเธอถึงกับเงียบ และดีใจ แต่ทางด้านของวองเหมือนจะไม่ใช้ ทำหน้าขมวดคิ้ว และกำหมัดเเน่น
โรคุถึงจะพูดอย่างนั้นไปแต่เขาก็ไม่รู้จะปกป้องนีอายังไง เพราะเขา เลเวล แค่ 5 จะไปทำอะไร วอง ที่เปิด โหมด ภูตได้ โรคุเริ่มคิด “เราอยากได้พลัง” โรคุกำหินแน่น
“ ถ้าอยากได้พลังก็เอาไปซะสิ” มีเสียงตอบกลับมา และหินในมือของโรคุเปล่งแสงสีทองออกมา
ความคิดเห็น