คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เกาะทายใจ(100%)
"นี่ลูฟี่!! เจอเกาะต่อไปแล้วหละ"เสียงเล็กๆของต้นหน"นามิ"ตะโกนบอกกัปตันที่กำลังเดินเล่นไปรอบๆเรือ
"หนายยยย!!"-ลูฟี่
"มีอะไรเรอะ ตกใจหมด"-โซโล
"จริงเหรอคร้าบบ คุณนามิ"-ซันจิ
"อืมแต่รูปร่างแปลกๆแหะ ไปดูหน่อยดีกว่า"นามิพูดเบาๆ
อ่าวจอดเรือ
"ว้าว!! เมืองใหญ่จังจะมีร้านขายเนื้อรึเปล่านะ"ลูฟี่พูด+ลงจากเรือคนแรก
"นี่!! เราต้องซื้อกระดาษ เข็มทิศ และก็อีกหลายอย่างนะไม่มีเวลามาหาร้านขายเนื้อหรอก"นามิลากลูฟี่ไม่ให้เดินหาของกิน แล้วพาเข้าซอยเล็กๆไป
"เฮ้อ!! นามิกับลูฟี่นี่ก็จริงๆเลย"อุซปเดินลงมาเป็นรายที่3 แล้วเดินไปทางถนนใหญ่
"ร้านซ่อมดาบตรงไหนกันนะ"โซโลเดินไปทางริมแม่น้ำซึ่งดูท่าว่าจะหลงทางอีก
"หนังสือยาละ"ช็อปเปอร์ตรงไปกับอุซป
"โรบินจัง!! ผมไปหาเสบียงก่อนนะคร้าบบบบ"แล้วก็วิ่งลงเรือไปทางซอยอีกซอยหนึ่ง
"เหลือชั้นคนเดียวเหรอเนี่ย"โรบิ้นบ่นอย่างหน่ายใจ
"ลงไปหน่อยดีกว่า"โรบิ้นกระโดดตามลงมาพร้อมกับเดินไปซอยเล็กๆอีกซอยหนึ่ง
กลางเมือง
"ร้านนั้นดูแปลกๆดีแฮะ"แล้งโรบิ้นจึงสาวเท้าไปในร้านอย่างไม่รู้ตัว
"ว่าไงแม่สาวน้อย"หญิงชราร่างเล็กเผยมือเธออย่างยินดีพร้อมกล่าวต่อไปอีก
"ดูดวงหน่อยไหมละ100เหรียญก็พอ"หญิงชรายิ้มอยู่
"เอาสิ"โรบิ้นพูดไปโดยไม่รู้ตัว
"อืม..."หญิงชราก็ลูบคลำลูกแก้วไปเรื่อยๆจนหยุดลงพร้อมลืมตาขึ้นว่า
"เธอมีเพื่อนผู้ชายหัวเขียวใช่ไหม ระวังละ เค้าเป็นพายุลูกใหญ่ในใจเธอ"หญิงชราพูดพลางหัวเราะกับใบหน้าของโรบิ้น
"งั้นชั้นไปละนะ"โรบิ้นพูดลาพร้อมกับเปิดม่านมนต์ขลังออกเห็นดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้าในไม่ช้า
"ตายแล้ว รีบไปดีกว่า"สาวเจ้าจึงสาวเท้าไปจนเห็นเรือแล้วรีบขึ้นเรือทันที
"โรบิ้นนนน เธอทำชั้นกินข้าวช้าาาาาา"
"โทษทีนะคุณกับตัน"โรบิ้นพูดพร้อมกระตุกยิ้มเล็กๆ
หลังจากนั้นเธอก็ไปนั่งประจำที่แล้วเธอก็มองท้องฟ้ายามเย็นพร้อมกับคิดไปมา
พายุ พายุ พายุอะไรกันนะ หรือว่า...
หยุดความคิดไว้เพียงแค่นั้นแล้วเธอจึงอ่านหนังสือต่อ
โซโลกล่าวขึ้น
"ไม่กินข้าวเย็นเรอะ"ถามเหมือนกับไม่เต็มใจนัก
"ไม่เป็นไรหรอกคุณนักดาบ"โรบิ้นกระตุกยิ้มเล็กน้อย
"งั้นก็ตามใจ"แล้วเจ้าโซโลก็กินข้าวไปเรื่อยๆๆๆ
เห็นหน้าเธอแล้วสบายใจ....บอกไม่ถูก บางทีอาจจะรู้ตัวเองแล้วละว่า พายุของชั้นคืออะไร ขอบใจนะโซโลโณบ้นคิดอย่างมีความสุข
ความคิดเห็น