คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 สู่แคว้นโคโนฮะ
/อ้ากกกกกกกกกกกกก..............งูหื่นเปี๊ยนไป/
เด็กหนุ่มหน้าสวยกรีดร้องในใจ
ตอนนี้เด็กหนุ่มได้เข้ามาถึงในโคโนฮะอย่างง่ายดายโดยที่ไม่ต้องเสีย(ตัว)อะไรสักนิดเลย ส่วนเจ้างูหื่นกับข้ารับใช้ก็ไปที่อื่นได้สักพักแล้ว
/โอ้ย ทั้งที่ควรดีใจที่เข้ามาได้ง่ายๆ ดันต้องมากลุ้มอีก ว่ามันคิดอาไรของม้านนนนนนน/
ในขณะที่เด็กหนุ่มกำลังเดินไปคิดไป ด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด ก็ไม่คิดเลยว่ามาเดินตอนกลางคืนแบบนี้หน่ะชาวบ้านเขาหลับกันก็จริงแต่....พวกหน่วยลับ....มันหลับกันที่ไหน
“ฟึบ”
“อะ.....”
ชายหนุ่มที่มาจากไหนก็ไม่รู้ยืนประจันหน้ากับคาเงะ ด้วยเพราะว่าใส่หน้ากากอันเป็นสัญลักษณ์ของหน่วยลับทำให้มองไม่เห็นหน้าของอีกฝ่าย
“เธอเข้าทำอะไร”
/เอ้....อันนี้ก็ไม่รู้อ่ะนะ/ คิดในใจ
“.......”
“ปากไม่มีรึไง” อีกฝ่ายเริ่มมีน้ำโห
/มีอ่ะ ครับแต่ไม่รู้จะพูดอะไร ไม่ยากกวนดาบพี่อะ/
“.......”
“......”
คราวนี้เงียบกันทั้งคู่
“หยุดนะนี่พวกเธอทำอะไรกัน”
เสียงจากหญิงสาวที่โผล่ออกมาจากไหนก็ไม่รู้(อีกแล้ว)เธอสวมชุดกิโมโนที่ถูกประยุกต์ให้เคลื่อนไหวได้สะดวกสีดำและมีลายขาวตัดที่ขอบผ้าพร้อมกับในมือที่อุ้มหมูตัวน้อยเอาไว้
“ท่านชิซึเนะ”
“มีอะไร หึ ก็แค่เด็กธรรมดาๆ จำเป็นต้องปรากฏตัวด้วยเหรอ”
“ต้องขอโทษด้วยครับ”
ชายหนุ่มพูดพลางโค้งให้อีกฝ่ายก่อนจะหายตัวไป
....................................................................
อิอิ เอาไปแค่นี้ก่อนนะคะ อาทิตย์นี้จะสอบแล้วอาจจะไม่ได้มาอัพนะคะ
ปล. เม้นหน่อยจิ
ความคิดเห็น