คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : เกือบตายซะแล้ว
แมทือนัาบาระูลุนนาอัศวินมีวิาาบที่ึ้นื่อเรื่อวามเร็ว าระเอานะอาะหวัมาไปแ่แมทเป็นนอบประมาทและไม่่อยไ้สู้ริมาสัเท่าไรผมอาะยัมีหวัสันิ
“ถอแว่นหน่อยไหมเพื่ออนโนันะไ้ไม่โนระบาา” ผมพู้วยท่าทีวนีนและน้ำเสียเรียบาทา
“แ!!” แมทัฟันแน่น้วยวามโรธ
แมทย่อัวแล้วพุ่เ้าหาผม้วยวามเรี้ยวราวามเร็วอนัาบแห่ระูลนิวส์นั้นเทียบไม่ไ้เลยับใรที่เยเอมายเว้นยัยหัวเียวาบาลโ้ แมทเ้าถึัวผมเร็วเินว่าที่ะไ้ทันิทำอะไรผมึยำปั้นปิหน้าและย่อัวให้่ำโยสัาาาารสู้หลายรั้
“ายะไอ้สามันโอหั!!!”
แมทรัวหมัใส่ไม่ยั้แ่ละหมัที่ออมีเทนิรอรับ แมทะย่อัวเล็น้อย่อนเหวี่ยหมัเ้าใส่โยบิเอวและบิหัวไหล่ไป้วยแรหมัที่ไ้ึรุนแราม ผมสามารถทนับหมัอแมทไ้แ่ผม็ไม่สามารถทำอย่าอื่นไ้เ่นันสวนลับไม่ไ้ หลบไม่ไ้ สรุปือหา่อว่าไม่ไ้เลยหมัอแมทเอ็แรใ่เล่นหาผมลาร์ลมีหวัผมเี้ยแน่ ๆ
้อพึ่พลันั้นอีรั้
ผมพยายามเ้นวามรู้สึอบอุ่นแบบ่อนหน้านี้พยายามั้สมาธิให้ไ้มาที่สุะที่โนรัวหมัใส่ไม่ยั้ ยิ่เวลาผ่านไปเท่าไรแรผม็ยิ่่อย ๆ หมลโยที่ผม็ยัสัมผัสถึวามรู้สึนั้นไม่ไ้ หมัอแมทยัเร็วและแรไม่ถอยลเลยนผมเริ่มเไปามแรหมั
“เอ้า!! ทำไมโเแบบนั้นละ!! โอเรึเปล่า!!” แมทเหวี่ยหมัฮุเ้าาร์ผมมันแรนแนาไปหม
ผมาร์แแนทั้สอบวมและแ่ำไม่เหลือแรแม้แ่ะยึ้น หมัฮุที่สออแมทำลัพุ่เป้าเ้าที่หน้าผม วินาทีที่ใเ้นรัวผมสัมผัสถึพลัปริศนานั้นไ้อีรั้และในนาทีนั้นผมสามารถหลบหมัอแมทไ้แบบเียิว
แมทูะลึไม่น้อยาวาเบิว้านแทบถลนออมา
ผมไหลเวียนพลัไปยัทั่วร่าแนที่อ่อนแรไ้ฟื้นฟูลับมาอีรั้แล้วใ้มันระแทเ้าแ้มอแมททันที อนนี้ผมเริ่มเ้าใในพลัแห่วามอบอุ่นนี่ึ้นมาเล็น้อยแล้ว
แมทที่โนหมัอผมถลาไป้านหลั้วยวามประหลาใ แมทับที่แ้มัวเอเหมือนไม่อยาเื่อ “ันโนสามัน่อยั้นเหรอ”
“แว่นแนี่มันแ็แรริ ๆ นะ”
แมท้อผม้วยแววาอาาโยไม่พูอะไรรู่หนึ่ “่าเลยละัน” แมทยมือึ้นมาประสานัน่อนที่น้ำแ็รูปทรมีะปราึ้นพร้อมสูหายใเ้าเ็มปอ
วับ!!
เสียเล็แหลมเหมือนไม้เรียวฟาอาาศัึ้น่อนที่แมทเ้าประิัวผมอย่ารวเร็วนมอไม่ทันมีอแมทำลั่อที่า้ายผม พลัอบอุ่นที่ไหลเวียนในัวผมพุ่สูึ้นวบู่ับศัยภาพอผมที่เพิ่มึ้น
ผมหลบมีอแมทและสวนลับ้วยหมัเ้าที่ท้อ แมทยมือป้อันไ้แ่็ถลาไป้านหลัประมา 6 ้าวาแรหมัอผมเอ
“ฟู่ว ในะเนี่ย….” ผมรู้สึว่ามืออผมเปียแปล ๆ เมื่อมอูึรู้ว่าโนรี้อมือไปแล้ว แถมลึพอที่เลือะระูเป็นน้ำพุ “อ้า!!!” ผมรีบใ้ฝ่ามือปิพร้อมบีบ้อมือเพื่อห้ามเลือ
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ้อแบบนี้สิถึะเหมาะับแเ้านั้น่ำ” แมทยิ้มสยอพร้อมพุ่เ้าประิผมในเสี้ยววิ
วินาทีที่มีน้ำแ็ำลัปัอ ไฟลูหนึ่พุ่นแมทนระเ็นน้นไม้
“อ้อ!!!” แมทระอัเลือาารระแทที่รุนแร แผลไหม้เผยเนื้อส ๆ บนแนอย่าน่าลัว
“นายิะทำอะไรแมท”
ผมมอไปที่้นเสีย้วยวามีใ “ฮอล!!!!!”
ฮอลเินไปหาแมทที่เ็บหนัแล้วร่าเวทย์บาอย่า แสสีเียวปราออมาามือแล้วรัษาแผลไหม้นหายี “ไปะแมทอย่าให้มันเป็นเรื่อให่”
“ิ!!” แมทที่แผลีึ้นแล้วเินหนีอย่าไม่สบอารม์้วยใบหน้าฝืนใ
“เอาละ ฟอล….อบันมาหน่อย” ฮอลเินมาหาผม้วยใบหน้าเลือบแลผสมวามไส่สบายใ
“เอ่อ….อะไรเหรอ” ผมอบรับแบบ ๆ
“นายใ้เวทย์ไ้ยัไ”
ความคิดเห็น