ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องของบิ๊ก
| "ขอกันแบบนี้ แม่เขินนะ" แม่พูดพร้อมกับสตาร์ทรถ แม่ก็ได้ขับรถตรงกลับไปบ้าน คิดไปก็คิดอิจฉาครอบครัวบิ๊กจังเลยนะ ครอบครัวนี้มีความสุขกันถ้วนหน้ากันจริงๆเลย "บิ๊กแม่ทำกับข้าวเสร็จแล้วจ๊ะ" แม่พูดพร้อมถือจานกับข้าวออกมา แม่แต่งตัวเหมือนกุ๊กครบชุด ใส่หมวกทำอาหาร ใส่ผ้ากั้นเปื้อนดูทะมัดทะแมงดี บิ๊กไม่รอช้าหยิบส้อมกับช้อนขึ้นมาช้อนกินปอเปี๊ยะทอดที่แม่ทำเป็นออเดิร์ฟทันทีทันใด "ใจเย็นๆลูกเดี๋ยวปากพองหรอก" พึ่งทอดเสร็จเอง" แม่ยิ้มดีใจที่ลูกมีความสุข ในใจแม่ตอนนี้คงมีลูกคนนี้เท่านั้นที่เข้าใจแม่ แม่รักลูกนะ แม่คิดอยู่ในใจพร้อมกับมองหน้าลูก "แม่ครับน่าจะดีนะถ้ามีพ่อมากินด้วย" บิ๊กพูดถึงพ่อที่จากไปเกือบ5ปีแล้ว "ใช่ลูกแม่ก็คิดถึงพ่อเขาเหมือนกัน" แม่น้ำตาไหลออกมา น่าสงสารจังเลยที่บิ๊กต้องเสียพ่อไปแล้ว แต่เขายังเชื่อมั่นว่าเขายังมีกำลังใจสำคัญอยู่ นั่นก็คือแม่ของเขานั่นเอง คิดว่าพ่อเขาคงรับรู้เรื่องราวของบิ๊กมาตลอด ไม่ว่าเขาจะอยู่ ในความสัมพันธ์ของบิ๊กกับพ่อก็ยังรักกันดั่งสายลมที่พัดไปไม่มีหวนกลับ รักกันตลอดแล้ไม่ มีวันร้างลา "แม่ครับ กินข้าวกันก่อนเถอะครับ" บิ๊กพูดพร้อมเอามือปาดน้ำตา "จ๊ะลูก แม่คิดถึงพ่อเขาทีไรก็คิดถึงเหมือนลูกเนี่ยแหละ" แม่กินข้าวต่อ "แม่ครับ เดี๋ยวแม่กินข้าวเสร็จแม่ไปพักผ่อนนะเดี๋ยวผมล้างจานให้เอง" พอกินข้าวเสร็จแม่ก็เดินขึ้นบันไดไป บิ๊กก็เก็บจานแล้วก็ยืนล้างจานอยู่หลังบ้าน บิ๊กคิดถึงความหลังกับพ่อตัวเองอยู่ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย "ลูกจำได้มั้ยว่าเชือกรองเท้าผูกยังไง" พ่อบอกบิ๊ก "ครับ ยังจำได้" บิ๊กผูกเชือกรองเท้าให้พ่อดู "พ่อบิ๊กเก่งมั้ยครับ" "เก่งสิลูก ป.1 แล้วนะ" พ่อจูงมือบิ๊กเข้าห้องเรียน "บิ๊ก บิ๊ก ล้างจานเสร็จยังจ๊ะ" แม่เดินมาหาด้วยสี่หน้าที่ยิ้มแย้ม แม่เหลือบไปมองเห็นน้ำตาของบิ๊ก "ลูกร้องไห้ทำไม เป็นอะไรหรือเปล่า" "ผมแค่คิดถึงความเก่าครับ" บิ๊กพูด "แม่อยากย้อนเวลาได้จังเลยจะได้อยู่กันพร้อมน่าพร้อมตา พ่อ แม่ ลูก" ติดตามต่อตอน 3 นะครับ |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น