ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Bellum Orbis Terrarum Online

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 ปมด้อยในกลุ่ม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 479
      3
      10 ต.ค. 53

    ตอนที่ 6
     
    ขณะที่ขบวนคาวีและสัตว์เลี้ยงกำลังมุ่งหน้าเข้าป่าเพื่อทะลุเข้าเขตเมืองเก่า ภารกิจนี้ดูเหมือนจะง่ายแต่พอเอาเข้าจริงคาวีไม่รู้สึกว่ามันง่ายเลย เพราะก่อนเข้าป่านั้นเจอกับฝูงก็อบลิน ระดับ 12 เข้ารุมแต่ยังดีที่มีพวกสโนว์คอยจัดการทำให้ตอนนี้คาวีระดับเลื่อนมาถึง 18 แล้ว แต่คาวีดูจะไม่ค่อยจะดีใจเสียเท่าไหร่นักเพราะเอาเข้าจริงเขาไม่ได้ทำอะไรเลยมันทำให้เขาคิดว่าเขาต้องหาทางที่ตัวเองทำได้ดีให้ได้สักทาง
     
    “เจออีกแล้วก็อบลินพวกนี้มันไม่ทำงานทำการกันรึไงนะ วันๆเอาแต่รุมเราซะงั้น” คาวีบ่นพลางถือมีดเอาไว้ในมือเตรียมเข้ารับการโจมตี
     
    “นายท่านไม่ต้องห่วงหรอกขอรับสโนว์จะปกป้องนายท่านเอง” เจ้าสโนว์ที่กำลังเตรียมรับมือหันมาพูดพร้อมชูสองนิ้ว
     
    “ไม่ต้องทำเป็นพูดดีเลยเจ้าสโนว์เตรียมสู้ศึกเถอะไปอีกนิดเดียวก็จะถึงเขตป่ามืดแล้ว” ไลรี่หันมาแขวะเจ้าสโนว์
     
    “แล้วเจ้าล่ะไลรี่ทำเป็นตัวถ่วงอยู่ได้ไม่เห็นจะช่วยเลย”เจ้าหันมาเถียงแล้วส่งครามน้ำลายก็เกิดขึ้นโดยที่คาวีคิดหาวิธีรับมือกับก็อบลิน
     
    “เจ้าก็ฆ่าพวกมันแล้วเอาวิญญาณมาให้ฆ่าอีกสัก 25 ดวงสิแล้วข้าจะให้เจ้าดูความสามารถของข้า” ไลรี่ท้าทายเจ้าสโนว์
     
    “แค่นั่นเองเหรอจิ้บๆเดี๋ยวข้าจะแสดงให้เจ้าดูถึงไม่มีเจ้าข้าก็สามารถล้มพวกมันได้” จากนั้นก็เกิดการตะลุมบอนกันขึ้นไม่ต้องถามว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ
     
    /หนังสือภาพได้ทำการสะสมวิญญาณสัตว์อสูรครบตามจำนวน เปลี่ยนจากหนังสือภาพเป็นหนังสือภาพจิตกร และทำให้หนังสือมีจิตภูต/
     
    ไลรี่เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงมีดวงไฟสีขาวลอยออกมาจากหนังสือรวมตัวกันเป็นเด็กผู้ชายครึ่งตัวบนเป็นเด็กครึ่งล่างเป็นควันสายตาดูดุดันพอสมควร การเปลี่ยนแปลงนี่ทำให้การต่อสู้ทุกอย่างยุติลงชั่วคราว เพื่อมองการเปลี่ยนแปงของไลรี่
     
    “นายท่านกระผมขอหนังสือที่ท่านได้มาทีขอรับ” คาวีก็ค้นกระเป๋าแล้วก็ส่งให้งงๆ
     
    /หนังสือภาพจิตกรได้ทำการหลอมรวมกับหนังสือได้แก่
    -                   ตำราเวทมนต์ต้องห้าม
    -                   ตำราสมุนไพรชั้นสูง
    -                   ตำราอสูรชั้นสูง
    -                   ตำราเวทมนตร์แสงชั้นสูง
    -                   ตำราเวทมนตร์ไฟชั้นสูง
    -                   ตำราเวทมนตร์ดินชั้นสูง
    -                   ตำราเวทมนตร์น้ำชั้นสูง
    -                   ตำราเวทมนตร์ลมชั้นสูง
    -                   ตำราเวทมนตร์ดำชั้นสูง
    -                   ตำราพิชัยสงครามชั้นสูง
    -                   ตำราเพาะปลูกชั้นสูง
    -                   ตำราการผสานเวทย์มนตร์ชั้นสูง
    -                   ตำราการหลอมรวมพลังธรรมชาติชั้นสูง
    -                   ตำราการผลิตอาวุธและชุดเกราะชั้นสูง
    -                   ตำราแร่และผลึกชั้นสูง
    -                   ตำราการทำกับดักชั้นสูง
    -                   ตำราการสร้างเขตแดนชั้นสูง
    -                   ตำราอักขระภาษาโบราณชั้นสูง
    -                   หนังสือประวัติศาสตร์โบราณฉบับสมบูรณ์/
    หนังสือต่างที่คาวีกำลังยื่นให้ไลรี่ ลอยขึ้นแล้วลอยวนรอบๆไลรี่จากนั้นค่อยย่อลงจนเหลือขนาดครึ่งตัวของไลรี่จานั้นก็จางหายไป
     
    “เปิดห้องสมุด” ไลรี่กล่าวเบาแต่ได้ยินกันทุกคนหนังสือที่จางหาไปก่อนหน้านั้นลอยออกมาอีกครั้งโดยออกมาจากประตูมิติที่มือของไลรี่
     
    “อาคมคุ้มภัย” เมื่อไลรี่กล่าวจบรอบๆตัวของพวกคาวีและสัตว์เลี้ยงมีโดมแสงทรงครึ่งวงกลมครอบเอาไว้
     
    “วงแหวนแห่งเปลวเพลิง” ประกายไฟเริ่มรวมตัวแล้ววิ่งวนไปรอบโดมแสงจากนั้นก็เร็วขึ้นๆจนคาวีและฝูงกระต่ายรู้สึกร้อนจับขับขั้วหัวใจแต่ร่างกายกันสั่นเทาด้วยความกลัว เจ้าสโนว์และพ้องเพื่อนถึงกลับใจลอยปล่อยอาวุธหลุดมือจากนั้นเมื่อไฟจางหายไปสิ่งที่ปรากฎแก่สายตาก็คือซากของสิ่งที่เรียกว่าก็อบลินยังไม่มีให้เห็นเสียด้วยซ้ำ เห็นขี้เถ้าลอยคละคลุ้งไปหมด
     
    “สายลมนำพา สลายอาคม ปิดห้องสมุด” สายลมอ่อนอ่อนพัดพาเอาขี้เถ้าหายไปเหลือไว้ที่ที่โล่งๆ หนังสือก็พากันหายเข้าไปในมือของไลรี่ระบบก็ประกาศขึ้น
     
    /ผู้เล่นได้สังหาร ก็อบลิน ระดับ 12 จำนวน 170 ตัว ได้ค่าประสบการณ์ 850,000/
    /ผู้เล่นได้สังหาร หัวหน้าก็อบลิน ระดับ 15 จำนวน 17 ตัว ได้ค่าประสบการณ์ 170,000/
    /ผู้เล่นสะสมค่าประสบการณ์ครบตามกำหนดเลื่อนระดับ 18...26/
     
    “เป็นไงบ้างเจ้าสโนว์ ข้าพอมีฝีมือบ้างรึไม่” ไลรี่มองไปที่สโนว์ที่ตอนนี้ กำลังอ้าปากค้าง
     
    “ฮ่าๆอึ้งเลยรึไง เอ่ารีบไปเก็บของสิ” ไลรี่ไล่พวกสโนว์ไปเก็บของ ดูพวกมันยังคงหน้าเหวอกันอยู่ทีเดียวก็วิ่งไปเก็บของอย่างรวดเร็ว จากนั้นระบบก็ประกาศถึงของที่เก็บได้แน่นอนไม่สามารถบรรยายได้ในหนึ่งหน้ากระดาษ
     
    “นายทำได้ไงไลรี่” คาวีที่พึ่งจะรู้สึกตัวถาม
     
    “นายท่านให้หนังสือพวกนั้นมาให้กระผมไงขอรับ กระผมจึงซึมซับความรู้ทั้งหมดไว้ ทำให้กระผมใช้ได้น่ะขอรับแต่กระผมใช้มากไม่ได้ขอรับ เพราะกระผมไม่มีที่เก็บสะสมพลังขอรับทำให้หยิบยืมพลังธรรมชาติมาได้เพียงเล็กน้อย” คาวีและพวกกระต่ายคิด นี่แค่เล็กน้อยแล้วถ้ามหาศาลจะเป็นอย่างหรือไม่หายกันทั้งนายและบ่าวรึไงกันนะ
     
    “แล้วหนังสือพวกนั้นฉันยังสามารถอ่านได้อยู่ไหม” คาวีถามเพราะเขาเริ่มสนใจขึ้นมาบ้างแล้วเมื่อเห็นความสามารถของไลรี่ตัวเองถึงกลับสลดเลยทีเดียว
     
    “ได้ขอรับ นายท่านอยากได้เล่มไหนล่ะขอรับ”
     
    “เอาไว้ก่อนแล้วกันตอนนี้คงต้องรีบตามหาเจ้าแมวกันก่อน” คาวีเดินพร้อมพวกเข้าป่ามืดไปโดยมีไลรี่ที่ขี่หนังสือสีดำตามไป

    ---------------------------------------------------------

    ตอนนี้อาจจะสั้นไปเสียหน่อยนะครับเพราะไรเตอร์กลับมาถึงบ้านก็รีบพิมพ์ดลยครับอยากให้รีดเดอร์อ่านเพราะไรเตอร์ไม่อยากผิดสัญญาครับ

    เม้นเป็นกำลังใจด้วยนะครับ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×