Dark Hunter School ภาค พฤกษาแห่งความตาย

ลำดับตอนที่ #12 : ความบรรลัยของด่านทดสอบ(5)

ส่วนของ : โซว์

ชิ ทำไมด่านทดสอบวันนี้... ถึงน่ากัดลิ้นตายนักนะ ข้าล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าใครเป็นคนจัดรวมกลุ่มแบบนี้จงใจแกล้งกันหรือว่า ตาบอด ตาถั่ว ตาผักกาด ตาแครอท เอ้ยไม่เกี่ยว! เอาเถอะจริงๆที่ข้าหงุดหงิดมันก็เป็นเพราะ... ต้องเจอเลย์ไลย์นั่นแหละนะ เอาเถอะรีบสอบรีบเสร็จดีกว่า

“นี้ไดนาไมท์...เจ้ากลัวน้ำขนาดนี่เลยรึ??? ดูไม่จืดเลยนะ” ไฟวัสต์พูดเสียงกลั้วหัวเราะ “ทะ...เจ้า รู้ทั้งรู้ก็ยัง” ไดนาไมท์ตอบกลับอย่างเคียจแค้น “อ้อ ไดนาไมท์เป็นหมาป่าสินะครับ... ถึงไม่ชอบน้ำเท่าไหร่” เฮคเตอร์ถามอย่างสดใสหลังได้รู้ว่า โนห์อา ลาสต์ ทริกซ์ และใครอีกตนที่ข้าจำชื่อไม่ได้ก็มาร่วมสอบด่านนี้ด้วย “ข้าไม่ยักรู้ว่าเจ้าจะรับรู้ถึงเผ่าพันธุ์คนอื่นนะน่ะ” ตายล่ะปากข้า...ไว้กว่าสมองได้ไง “นั้นสิข้าไม่รู้มาก่อนว่าเจ้าสามารถแยกเผ่าพันธุ์ต่างๆทั้งที่ไม่ได้คืนร่างปีศาจได้” บางที่คำพูดเจ้าก็ฟังดูรุนแรงไปนะ ไฟวัสต์ “อย่าว่าแต่พวก ทะ... เจ้าเลย ข้าเองก็สงสัยเช่นกัน” ไมท์คลาส์เจ้าเกือบหลุดมาหลายรอบแล้วนะ “เอ่อ พวกนาย...เห็นอย่างนี้ผมก็พอมีความรู้อยู่นะครับ” คิ้วเฮคเตอร์กระตุกขณะตอบ

‘ซ่า’ อยู่ๆน้ำเย็นใสแจ๋วปริมาณหนึ่งก็รดลงมาบนตัวเฮคเตอร์ “น้ำเย็นชุ่มช่ำ...ดับไอความโกรธในอกขอรับ...ฮี่ฮี่ฮี่” โนห์อาพูดกลั้วหัวเราะขณะแกว่งตรีสูรสีทอง ประดับอัญมณีใต้สมุทรหลากชนิดทั้งยังสลักอักษรเผ่าเงือกเอาไว้ไปมา...ปกติโนห์อาไม่ค่อยพูดนี่...วันนี้แปลกจริงๆ “เอาล่ะๆ ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกมาก ไปพักผ่อนกันก่อนค่อยมาทำข้อสอบต่อก็ได้” ไฟวัสต์กล่าวอย่างเอือมระอา “ข้าไปด้วย!!!” ทุกตนกล่าวอย่างพร้อมเพรียง ไฟวัสต์ชายตาแลสักพัก “ตามสบาย” แล้วพี่แกก็เดินนำไป

“ว้าว พุดดิ้ง!!” เสียงของเฮคเตอร์ดังขึ้นอย่างสดใสหลังเจออาหารที่ตนถูกใจ หลังซัดอาหารเช้าซีเรียวซึ่งเจ้าตัวบอกว่าไม่อยากกินเพราะพูดเร็วๆมันฟังคล้าย ซีเลี้ยว ไปหลายชาม ผลไม้อีกนิดหน่อย ซุปน้ำข้นอีกเล็กน้อย ต่อด้วยมะพร้าวสองสามลูก เฮคเตอร์ก็หันมาสนใจพุดดิ้งฮาโลว์วีนหลงเทศกาล(สำหรับมนุษย์น่ะนะเพราะที่นี้สามร้อยหกสิบห้าวัน โอเคบางปีอาจจะสามร้อยหกสิบหก ล้วนแล้วแต่เป็นเทศกาลเขย่าขวัญ)

“เอาล่ะ อิ่มกันแล้วใช่ไหม???” ไฟวัสต์ถาม “ยังไม่อิ่มอาหารตาข้ายังยังนั่งอยู่นี้เลย จ้องเท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที!” เลย์ไลย์พูดพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “อะไรนะ??? ไม่อิ่มก็ต้องอิ่ม! ต้องไปสอบต่อแล้ว มาเร็วๆเลย” พูดจบพี่แกก็กางเขตอาตมเวทโดยไม่ขอความเห็นใครทั้งนั้น หลังแสงสว่างวาบของวงเวทหายไปเราก็มาปรากฏตัวอยู่ที่หลังโรงเรียน

ทะเลสาบสีเลือดต้องแสงอาทิตย์ยามอรุณ์รุ่งเป็นประกายแวววาวระยิบระยับมองดูงดงาม... สยองหรอ? ไม่นะเทียบกับยามเดือนมืดเวลานี้มันดูงามจับใจกว่าเยอะ เหล่าพรายน้ำแหวกว่ายสายธารเล่นกันอย่างสนุกสนาน คงไม่รู้กันเลยว่าอันตรายกำลังคืบคลานเข้าไปหาพวกตนช้าๆ “มากันแล้วหรอ? บททดสอบด่านนี้คือจับภูตน้ำมาห้าชนิดจากเหล่าบรรดา เงือก ไซเร็น ไนแอด ซีมองค์ ไรเคน วอเทอร์แฟร์รี่ หรืออะไรก็ดี่อยู่ในทะเลสาบนี้ คะแนนครูมีเกณฑ์ที่ค่อนข้างอธิบายอยากดังนั้นขอไม่พูดถึง ใครบาดเจ็บสาหัดอาจารณ์จะรักษาให้แต่ใครตายจะไม่รับผิดชอบเด็ดขาด” เป็นการอธิบายที่กระชับรวบรัดได้ใจความดีมาก บุคลากรในโรงเรียนนี้น่าจะเป็นกันทุกคน จะว่าเป็นเอกลักษณ์ก็คงจะได้ “เอล่ะ ลงน้ำกันพวก” ไมท์คลาสส์ชวนหลังเปลี่ยนชนิดกระสุนเป็นตาข่ายอาคมเวทประเภทไฟจับภูตพรายใต้น้ำโดยเฉพาะ “ได้เลย” พวกเราที่เหลือตอบพร้อมกัน

‘จ๋อม’ พวกเราเดินลงมาในน้ำ แหล่าภูตพรายที่ไร้ทางสู้หลบซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว ขณะเดี่ยวกันพวกที่เก่งกล้าก็เริ่มออกอาลวาด ฟาดงวงงาไปทั่วทุกทิศ งูน้ำมากมายส่งเสียงขู่ฟ่อ มังกรน้ำขยับตัวบิดขี้เกียจ แฟร์รี่ตัวน้อยเริ่มแยกเขี้ยวขู่คำราม พรายน้ำแปลงตัวแฝงกับสาหร่าย ดูท่างานนี้จะไม่ง่ายอย่างที่คิดสินะ

หลังสังเกตการเคลือนไหวของศัตรูสักพัก โนอาห์ก็แปลงตนกลับไปเป็นเงือก ขายาวแข็งแรงกลายเป็นลำหางสีน้ำเงินเข้มเกือบดำสลับกับสีฟ้าใสแซมด้วยสีอความารีนน้อยๆพองาม ดูแข็งแกร่งและแวววาวตัดกับธารสีเลือดแห่งนี้อย่างสิ้นเชิง

โนอาห์คอยป้องกันไฟวัสต์ที่เป็นธาตุไฟให้ประคองตัวเองให้อยู่บนเรือพายลำน้อยที่ไดนาไมท์ไปหามาจากไหนก็ไม่รู้คอยโจมตีมังกรน้ำ ผู้เป็นจ้าวแห่งทะเลสาบสีเลือด ลาสต์กำลังหมกหมุ่นอยู่กับการซ่อนตัวเพื่อจับไนแอดตนหนึ่ง เรฮันและมิกเกลเองก็พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะทำให้ซีมองค์น้อยตนหนึ่งออกมาจากซอกหิน เลย์ไลย์นั่งหาวอยู่บนโขดหินและกวาดเคียวเป็นพักๆ ข้านั่งรอจับพรายแช่แข็งเตรียมให้เฮคเตอร์ปรุงซุป... อะไรนะ? กินไม่ได้หรอ? งั้นเตรียมให้เฮคเตอร์จับยัดกระสอบก็ได้เอ้า! ส่วนทริกซ์และไดนาไมท์ที่คงไม่ลงน้ำแน่ๆก็เอาอัญมณีภูเขาที่หายากในทะเลสาบแห่งนี้ไปมอบให้นางเงือกเพื่อล่อให้นางมาติดกับดักน้ำแข็งของข้า... นับว่าเป็นวิธีที่ประหยัดแรงจริงๆ เพราะไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลย เหล่าเงือกนั้นชอบของสวยงามเป็นทุนอยู่แล้วเพียงแค่บอกพวกเขาไปว่าลำพังพวกเขาหาไม่ได้แน่เพราะมันอยู่บนบกยิ่งเงือกส่วนใหญ่ไม่สามารถเปลี่ยนหางให้เป็นขาไดแล้วพวกเขาก็ย่อมยอมว่ายน้ำตามของล่อตาล่อใจตนจนเข้าสู่เขตน้ำแข็งของข้าเอง ดังนั้นคนที่ออกแรงก็มีแค่ข้ากับเงือกที่หลงอุบายเท่านั้น เช่าเดียวกับลาสต์ที่ไม่ต้องออกแรงเพราะมีหน้าตาที่ดีเกินไปเป็นอาวุธ เพียงพูดนิดพูดหน่อยเหล่าไนแอดก็หลงกันหัวปลักหัวปลัม ลิสต์ของเราจึงเสร็จไปสองรายการ และด้วยอุบายของยมทูติแฝดเทาชมพู(?)ซีมองค์โชคร้ายคนหนึ่งก็เข้ามาติดกับ และด้วยเวทไฟที่เก่งจนหาที่จับไม่ได้ไฟวัสต์จึงสามารถจับตัวมังกรน้ำมาได้อย่างง่ายดาย และเนื่องด้วยสามารถจับจ้าวแหล่งทะเลสาบได้การที่จะจับแฟร์รี่น้ำก็ง่ายยิ่งกว่ากระโดดกระต่ายขาเดียว ลิสต์ของเราจึงเสร็จสมบูรณ์อย่างรวดเร็ว

“ทะเลสาบนี้เป็นแบบกึ่งน้ำเค็ม น้ำกร่อยสินะ มันต้องมีหมีกบ้างล่ะน่า” เฮคเตอร์บ่นงึมงำ “เอาล่ะ!” หลังบ่นงึมงำเสร็จเฮคเตอร์ก็ตะโกนขึ้นมา “ไปลากเจ้าราเคนตัวนั้นขึ้นมาเดียวนี้มือเย็นเราจะกินกันให้พุงระเบิด!” เฮคเตอร์หยิบมีดออกมาและแสยยิ้มชั่วร้ายคล้ายฆ่าตกรรโรคจิตเพื่งล็อคเป้าหมายสำเร็จ ไรเคนอับโชคที่ปลายนิ้วเรียวสวยของเฮคเตอร์ชี้ไปยังไม่ทันมึนงงกับสิ่งที่เฮคเตอร์พูด ก็โดนเคียวสีเทาปาดจนกระชากวิญญาณหลุดออกจากร่างและร่างของมันก็ปลิวมาแทบเท้าเฮคเตอร์ “เยี่ยม! ใครอยากกินอะไรบอกมาเลยจะเมนูอะไรก็ได้ทั้งนั้น!”

ฉ่าๆ

ฉึบ

ฉับๆๆๆๆๆ

เคร้งๆๆ

หลังจากที่เฮคเตอร์ได้วัตถุดิบก็เปิดร้านอาหารขนาดย่อมและรับออร์เดอร์สุดอลังการที่มีหมึกเป็นส่วนประกอบไปกว่าสิบเมนู เสียงเครื่องครัวกระทบกันโช้งเช้งก็ดังขึ้นพร้อมกลิ่นหอมชวนน้ำลายไหลที่ตลบอบอวลไปทั่วริมทะเลสาบสีเลือด เลือดไรเคนที่กลั่นยากแสนยากกว่าจะได้สักหยดถูกเฮคเตอร์กลั่นเอาพิษออกจนหมดกลายเป็นเลือดใสแจ๋วปริมาณมากด้วยความช้ำนาญก่อนจะถูกส่งให้ลาสต์และไมท์คลาสส์ “เลือดราเคนนี้กว่าจะกลั่นให้ไรพิษได้ปริมาณขนาดนี้ปกติแล้วขนาดโรงงานใหญ่ๆยังใช้เวลานานจนต้องบ่มเป็นไวน์ แถมราคาก็ใช่เล่นๆ นานๆทีถึงจะยอมซื้อมากินที ว่างั้นไหมลาสต์?” สองแวมไพรท์หนุ่ม(?)คุยกันอย่างสนิดสนมและชื่นชมฝีมือการทำอาหารของเฮคเตอร์ 

________________________________________________________________________
'ราตรีอันแสนสุขใกล้จะหมดลงจันทราดวงใหม่กำลังผลัดเปลี่ยนกับจันทราดวงเก่าช้าๆ เมื่อสุริยันวนมาอีกครั้งดวงจันทราจักมีสามดวง' ขอให้พวกท่านสนุกกันให้เต็มที่...เจ้าชาย