Dark Hunter School ภาค พฤกษาแห่งความตาย

ลำดับตอนที่ #13 : รัตติกาลก่อนวันสุดท้ายของการสอบ

ส่วนของไฟวัสต์

พรุ่งนี้ก็สอบวันสุดท้ายแล้วเหลืออีกแค่ด่านเดียว วันนี้ก็ดึกมากแล้วนะเนี่ยเหนื่อมาทั้งวันเจอกันด่านง่ายๆก็จริง แต่ใช้แรงเยอะมาก ไอ้ด่านที่ไม่ใช้แรงก็ต้องรีดความจำกันแบบสุดๆ อยากนอนพักชะมัดแต่... แวะไปเจาะเลือดเฮคเตอร์กับโซว์เพิ่มหน่อยดีกว่า ครั้งก่อนไมท์คลาสส์ใช้ซะไม่เหลือ หลังจากที่ข้าได้เลือดของทั้งสองมาแล้ว ข้าก็ตัดสินใจไปเจาะเลือดไมท์คลาสส์อีกตน

“ราตรีนี้ลมเย็นสบายจริงนะ” ข้าพูดกับสายลม

พลันสายลมหมุนวนเบาๆรอบตัวข้าและเสียงแว่วกระซิบเบาๆ ‘แน่นอน... รัตติกาลนี้ข้ามาเพื่ออวยพรแก่เขา’ ข้ายิ้มให้กับเสียงนั้น

ก่อนจะเจาะเอาเลือดของไมท์คลาสส์มาเก็บไว้ “อย่าว่ากันนะเลือดพวกนี้สักวันอาจได้ใช้” ข้าพูดกับตัวเองก่อนเสกลูกไฟมาทำลายเข็มทิ้งไป เมื่อไม่เหลือหลักฐานว่าข้าแอบเจาะเลือดเพื่อนร่วมทีมแล้วข้าก็ล้มตัวลงนอน

........

สายลมยามรัตติกาลพัดพาความเย็นไล้โลมทุกสรรพสิ่ง แต่กลับมีร่างหนึ่งที่ไม่เย็นตามสายลมเลย “อืม เห็นทีข้าต้องทำสิ่งที่เจ้าไม่อยากให้ข้าทำเสียแล้ว ไม่เช่นนั้นเจ้าคงไม่หายป่วย”
     ร่างในชุดคลุมปิดหน้าปิดตาในรั้วโรงเรียน ดากค์ ฮันเตอร์ กล่าวพลางไล้มือไปตามคมเคียว “ขอโทษนะที่ข้าทำตามที่เจ้าขอไม่ได้... ขอโทษ ข้าจำเป็น ข้าอยากช่วยเจ้าจริงๆ” ร่างนั้นกล่าวก่อนหายไปใต้ท้องฟ้ากว้างใหญ่ยามค่ำคืน

...........

“มากับข้าเดียวนี้!” เสียงเข้มของจักพรรดิปีศาจกล่าวกับจ้าวนรกอย่าเหลืออด “เจ้าโดดประชุมบ่อยไปแล้วนะ” จักพรรดิปีศาจส่ายหัวให้กับความขี้เกียจขั้นรุนแรงของจ้าวนรก

“ข้าขี้เกียจนี้” คำตอบไม่ต่างจากที่จักพรรดิปีศาจคิดสักเท่าไหร่

“นี้เป็นคำสั่งนะ ‘รูกซ์’ จะทำตามดีๆหรือจะรอให้ข้าโกรธก่อนล่ะ?” จ้าวนรกเหลือบตามองคนที่สั่งตนฉอดๆไม่หยุด

“เอางั้นก็ได้ข้าไปก็ได้ หึ! เห็นแก่ความสัมพันธ์อันซับซ้อนของเราหรอกนะ‘แลนซ์’ข้าจะยอมเจ้าอีกครั้งก็ได้” รูกซ์กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มที่ไม่ว่าใครฟังก็น่าจะรู้ว่าท่านจ้าวนรกเวลานี้ ไม่ควรล้อเล่นด้วยอย่างแรง

ทันทีที่ทั้งสองไปถึงห้องประชุมทั้งเทวทูตและยมทูตก็ขอบคุณจักพรรดิ์ปีศาจแทบจะเอาหัวโขกพื้นที่พาจ้าวนรกมาร่วมประชุมได้ในรอบร้อยปี

“นึกว่าท่านจะไม่มาซะอีก” ยมทูตตนหนึ่งกล่าวกับจ้าวนรกอย่างสนิดสนม ท่านจ้าวนรกเหลือบตาไปมอง ก่อนจะเข็กหัวยมทูตตนนั้นเข้า

“ข้าสั่งเจ้าว่าอะไร‘เลย์ไลย์’ข้าสั่งว่า จงเฝ้าดูเฮคเตอร์อย่าให้คลาดสายตา ใช่ไม๊? แล้วเจ้ามาเสนอหน้าอยู่ที่นี้ได้ยังไง?” ท่านจ้าวนรกกล่าวอย่างหงุดหงิด

“ข้าก็ดูนะไม่ใช่แค่ดูแต่จ้องเลยแหละ” เลย์ไลย์ตอบจ้าวนรกอย่างไม่สำนึก

“เห้อ เอาอีกแล้วแล้ววันนี้จะได้ประชุมไหมเนี่ย!?” ยมทูตและเทวทูตที่ไม่มีส่วนร่วมในบทสนทนาส่ายหัวอย่างปลงไม่ตกกับนิสัยที่เกินเยียวยาของจ้าวนรก

.......

อู้ไปนานมากกกกกกกกก อยากบอกว่าซอรี่อย่างแรง กำลังคิดอยู่ว่าถ้าเรื่องนี้จบ(ซึ่งคงอีกนานน)จะเอาเรื่องใหม่มาต่อ เรียกได้ว่าพลอทมันอยู่ในหัวแล้วเลยก็ได้