คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : **แม่ไม่สบาย**
“จีซู ช้าจังเลยอ่ะทำ อะไร ฉันรอได้ตั้งเกือบจะ 1 ชั่วโมงแล้วน่ะ”ยัยชิกุตัวดีบ่นทันทีเมื่อเห้นจีซูวิ่งออกมาจาก บริษัท
“อ่ะโทดทีจ๊ะ พอดีเก็บเอกสารอยู่ เออ ใช่ เดี๋ยวนะ ฉันจะโทรหาแม่ดูว่าจะให้ฉันซื้ออะไรบ้าง”ว่าแล้วจีซูก็กดเบอร์โทรศัพท์หาแม่โดยทันที
+++++++++++++++++++++++++++
ณ บ้านฮัน
“สวัสดีค่ะ ฮันจาซีพูดค่ะ”คุณนายฮันพูดรับสาย
“อ๋อ จ๊ะลูก เย็นนี้ชิกุจะมาด้วยหรอ อ่อจ๊ะ มาว่าจะทำอาหารทะเลทานกันน่ะ จ๊ะขับรถดีๆน่ะลูก”คุณนายฮันบอกแก่ลูกสาวด้วยความเป็นห่วง หลังจากวางโทรศัพท์ได้ไม่นาน คุณนายฮันก็ได้สำลักออกมาเป็นเลือด
“แค่ก แค่กๆๆ อีกแล้วหรอเนี่ย”หลังจากที่ได้เช็ดเลือดเสร็จก็รีบวิ่งไปกินยาทันที
“อย่าเพิ่งเป็นอะไรไปเลยเรา เฮ้อ...”
++++++++++++++++++++++++++++
“นี่จีซู ฉันว่าเราไปซื้อปลาหมีกกะเหอะ กุ้งหอยปูปลา ฉันกลัวว่าปากฉันจะเป็นปากหอยน่ะ”ชิกุเอ็ดเพื่อนสาวทันทีว่าพลางก็เดินไปหยิบปลามาทันที
“กลับได้แล้วหล่ะชิกุ ฉันว่ามันมากพอแล้วหล่ะ”
“อือ เดี๋ยวคุณน้ารอ รีบไปดีกว่า”
++++++++++++++++++++++++++
“คุณแม่ค่ะหนูกับชิกุมาแล้วค่ะ” ว่าพลางหญิงสาวก็เดินไปหอมแก้มมารดาของตนแล้วก็เดินไปเก็บของที่ครัว
“สวัสดีค่ะคุณน้า”ชิกุกล่าวสวัสดีก่อนที่จะเดินไปสมทบในครัวกับจีซู
ทั้งสามคน ทำอาหารทานกันจนเสร็จ นั่งทานกันซักพัก คุณนายฮันก็ขอไปห้องน้ำได้ไม่นาน
จีซู และ ชิกุ ก็ได้ยินเสียงของล้มดัง ทั้งสองจึงวิ่งไปดู แล้วก็พบว่า
“คุณแม่/คุณน้า!!!”ทั้งสองร้องตะโกนด้วยความตกใจ แล้วจึงวิ่งไปดูคุณนายฮันซึ่งมีเลือดเต็มปากทันที
“คุณแม่เป็นอะไรมากมั้ยค่ะ คุณแม่เป็นอะไรค่ะ ทำไม่ถึงมีเลือดออกอย่างนี้ ”คุณนายฮันไม่ตอบแต่อย่างใดแต่มือนั้นชี้ไปที่ โต๊ะเล็กพร้อมทั้งบอกว่า
“ชิกุ หนูช่วยน้าไปหยิบขวดยาในลิ้นชักให้น้าหน่อยน่ะจ๊ะ แล้วก็เอาน้ำมาให้น้าหนึ่งแก้วด้วยน่ะ”คุณนายฮันสั่งพร้อมทั้งหันไปทางจีซูซึ่งมีสีหน้าตกใจน้ำตาไหลพรากดวงหน้าหวาน
“แม่ไม่เป็นไรมากหรอกจ๊ะลูก แม่แค่ไม่สบายนิดหน่อย”นางว่าพลางลูบหน้าหวานด้วยความอ็นดู
“แต่แม่ค่ะนี่มันไม่นิดหน่อยแล้วน่ะค่ะ นี่มันอะไรกันแน่ค่ะ คุณแม่”จีซูถามมารดาด้วยความสงสัยพร้อมทั้งเช็ดเลือดที่มุมปากของมารดา
“คุณน้าค่ะ ยากับน้ำได้แล้วค่ะ”ชิกุรีบส่งน้ำและยาให้คุณนายฮันทันที
หลังจากที่นางได้กินยาแล้ว นางจึงเล่าว่า นางนั้นได้เป็นมะเร็งในปอด ซึ่งยังไม่หนักหนานัก ยังพอมีทางรักษาแต่การทีจะรักษานั้นจำเป็นต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากด้วยเช่นกัน นางเล่าต่อว่า
ก่อนหน้านี้ อาการไม่มากถึงเพียงนี้ ตอนแรกก็แค่เจ็บที่อกหายใจไม่ค่อยออก จึงได้ไปหาหมอ
แล้วจึงได้รู้ว่าตนนั้นได้เป็น มะเร็งที่ปอด
“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไม คุณแม่ไม่บอกหนูค่ะ มันอันตรายมากเลยน่ะค่ะคุณแม่”จีซูบอกมารดาของตนด้วยความเป็นห่วง
“ก็แม่เป็นห่วงลูกนี่จ๊ะ ลูกต้องทำงานหนักพอแล้วถ้าต้องมาช่วยรักษาแม่อีก ลูกจะต้องเหนื่อยมาก แม่จึงไม่อยากให้ลูกต้องมาลำบากเพราะแม่น่ะ”นางบอกลูกสาว พร้อมปัดน้ำตาให้หน้าหวาน
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะคุณน้า คุณน้าก็ควรจะบอกจีซูหรือหนูก็ได้น่ะค่ะพวกเราจะได้จัดการทันเวลาค่ะ” จีซูพูดพร้อมทั้งยิ้มให้กำลังใจแก่แม่ลูกสกุลฮัน
“แต่เงินรักษาตั้งมากมาย ลูกจะไปหามาจากไหนจ๊ะ”นางถามลูกด้วยความสงสัย
แต่จีซูกลับไม่ตอบ ว่าแล้วจีซูก็ได้พานางฮันไปพักผ่อน แล้วจึงมาคุยกับชิกุเพื่อนรัก พร้อมทั้งปรึกษาหารือกัน ว่าจะทำอย่างไรดี
“ฉันจะช่วยเธอด้วยน่ะ จีซู คุณน้าก็เหมือนกับเป็นแม่ของฉัน ฉันจะไม่ช่วยแม่ของฉันได้อย่างไร”ชิกุพูดพร้อมทั้งยิ้มให้กำลังใจแก่เพื่อนสาว
“แล้วเราจะทำอย่างไรดีหล่ะ เงินตั้งมากมายน่ะ”จีซูถามด้วยความกังวล
“ทำไมเราจะทำไม่ได้หล่ะ เราก็ทำงานพิเศษเพิ่มขึ้นอีกซิ ฉันจะช่วยเธออีกแรงนึง”หญิงสาวพูดพร้อมทั้งเบ่งกล้ามโชว์เพื่อนสาว จีซูเห็นท่าทางของเพื่อนก็ได้หัวเราะพร้อมทั้งน้ำตา
“5555 เธอนี่ก็เหลือเกิน ...ชิกุ เธอเป้นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันน่ะ”จีซูบอกเพื่อนสาวพร้อมทั้งกอดคอเพื่อนด้วยความขอบคุณ
“อะไรกันเป็นเพื่อนมากันตั้งนานเพิ่งรู้หรอ ว่าฉันน่ะ ดีแค่ไหน”ทั้งสองนั่งกอดคอหัวเราะกันด้วยความรักแห่งมิตรภาพ
ความคิดเห็น