ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ✣ ↗ ✣ H I G A N B A N A *CLose

    ลำดับตอนที่ #4 : H I G A N B A N A #4 "Otaka Rei"

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ย. 66


    H a s h


    I G A N B A N A #4
     
    Otaka Rei

    [ โอทากะ เรย์ ] 
    The strict
    [ คนเข้มงวด ]

    A P P L I C A T I O N
     
     อย่าลืมในสิ่งที่คุณควรจำและ
    อย่าจำในสิ่งที่คุณควรลืม
    ถึงแม้ว่าเราจะทะเลาะกันบ่อยแค่ไหน
    ฉันก็ยังอยากให้เธอเข้ามาอยู่ในชีวิตของฉันอยู่ดี
    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

     

     
     

     

     
     

     

    "ใครจะรู้ล่ะว่าเราสองคนตกหลุมรักกันเอง โดยที่พวกเราไม่ได้ตั้งใจจะเลือกที่จะมารักกันเลยแม้แต่น้อย"
    [ "เลิกทำตัวมีปัญหาสักทีเถอะค่ะ.. เป็นอะไรของคุณคะ บอกฉันได้ไหม ?" - The strict
    "เธอทำให้ฉันเป็นคนใจง่าย" ]
     
     
     

    "อย่าคิดว่าการกระทำของคุณมันไม่กระทบใครเขานะคะ 
    อย่างน้อยการกระทำทุกการกระทำของคุณ ฉันเลือกที่จะยอมเป็นคนรับผิดชอบมันทั้งหมด"

    คู่ :: ไฮซากิ โชโงะ
     
    ชื่อ :: โอทากะ  เรย์ [ Otaka  Rei ]
     
    ชื่อเล่น :: เรย์ [ Rei ]
     
    ความหมายของชื่อ :: 
                                  โอทากะ     -     ไปทีละก้าว
                                  เรย์             -     ระฆัง
                                  โอทากะ เรย์ จึงเป็น [ สัญญาณแห่งการเติบโต ]
    อายุ :: 22 ปี
     
    ลักษณะรูปร่างหน้าตา ::
                                  หญิงสาวผู้มีลักษณะท่าทางเรียบร้อย เรือนผมหนานุ่มเรียบยาว เส้นเกศาสีขาวสะอาดตาอย่างบริสุทธิ์จากการหวีสางให้เส้นผมแยกออกเป็นเส้นๆอย่างเรียบร้อย กลิ่นหอมแชมพูจางๆจากเส้นผมทำให้ชวนใจสั่นไหวได้อย่างง่ายดาย ทั้งนัยน์ตาแสนเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์สีน้ำเงินกระจ่างซึ่งแววตาของเธอเรียกได้ว่าซุกซนราวลูกแมวก็มิปาน นัยน์ตาของเธอถูกบดบังด้วยกรอบแว่นสายตาที่ใส่เพื่อให้ตัวของเธอสามารถมองเห็นได้อย่างไม่มีปัญหา เรือนผิวสีขาวหิมะ เล็บมือที่ตัดอย่างสะอาดสะอ้าน ทรวดทรงมีสมสตรีโดยทั่วไป 
     
    ลักษณะคำพูด ::
                               โอทากะ เรย์ คือเจ้าของน้ำเสียงที่ฟังดูรื่นหู ไม่ได้ฟังดูโหวกเหวกโวยวายอะไร ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีน้ำเสียงที่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ไม่ได้ติดเย็นชาในน้ำเสียง เป็นคนที่พูดด้วยเสียงเรียบๆนุ่มๆ คำพูดคำจามักจะเป็นถ้อยคำที่เหมาะสมไม่ค่อยได้พูดคำหยาบคายอะไรมากมายออกมาจากริมฝีปากของเจ้าตัวเสียเท่าใดนัก เรย์เป็นคนที่มีลักษณะการพูดทำนองนี้
                                  ส่วนใหญ่คำพูดคำจามักจะมาพร้อมกับการถอนหายใจของเจ้าตัวราวกับเบื่อหน่ายในชีวิตก็ว่าได้ เลยมักจะชอบถอนหายใจบ่อยๆ แต่เป็นคนที่ไม่ได้พูดเพ้อเจ้อส่วนใหญ่จะพูดอย่างมีหลักการ มีเหตุผล น่าเชื่อถือ และดูมีความเป็นผู้ใหญ่สูง บ่งบอกถึงวุฒิภาวะ
                                  สรรพนามที่โอทากะ เรย์จะใช้แทนตัวเองเสมอคือ "ฉัน" ค่ะ แต่ถ้าแทนตนในครอบครัวก็จะเป็น "หนู" แล้วส่วนใหญ่จะเรียกคนอื่นว่า "คุณ" เสมอ ตามด้วยนามสกุลค่ะ แต่ถ้านอกนี้ก็น่าจะแล้วแต่กรณีเช่นคนถูกเรียกไม่ต้องการก็ได้... เธอมักจะลงท้ายหางเสียงอย่างสุภาพ
     
    ยกตัวอย่างประโยค 5 ประโยค
    "เฮ้อ....เงียบหน่อยนะคะ ฉันขอเวลาอ่านหนังสือหน่อยค่ะ บ่ายนี้มีสอบแล้ว"
    "ฉันเป็นห่วงคุณนะคะ"
    "หัดสงสารตัวเองเสียบ้างสิค่ะ ! ไม่มีใครจะมาคอยดูแลคุณแบบนี้ไปตลอดนะคะ !"
    "ไม่มีอะไรที่แน่นอนหรอกค่ะ..."
    ...
    "อย่าทำเหมือนกับว่าตัวเองอยู่คนเดียวเลยนะคะ ถ้ามีปัญหาอะไรบอกกันก็ได้
    เห็นแบบนี้ ฉันก็รับฟังคุณได้เสมอนะคะ..."
     
    ส่วนสูง ::  163.8
     
    น้ำหนัก ::  56.3
     
    อาชีพ :: นักศึกษามหาลัย คณะ รัฐศาสตร์ ปี 4 สาขา ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
     
    วันเกิด :: 10 กรกฎาคม
     
    ราศี :: กรกฎ
     
    กรุ๊ปเลือด :: A
     
    ลักษณะนิสัย ::
                             โอทากะ เรย์ คือ หญิงสาวผู้เรียกได้ว่ามีลักษณะภายนอกที่เรียกได้ว่าเหมือนกับเด็กเรียนโดยทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นเพราะแว่นสายตาที่ประดับบนใบหน้า หรือท่าทาง หรือจะเป็นการที่ในมือมีหนังสือสองสามเล่มติดไม้ติดมือเสมอ ลักษณะจนสามารถเรียกได้ว่า เป็น เด็กเรียน อย่างเต็มปากเต็มคำ หญิงสาวเป็นคนที่ใส่ใจในเรื่องของการเรียน เธอจึงเป็นคนที่มีผลการเรียนในระดับที่เรียกว่าดีมากคนหนึ่งเลยค่ะ ตัวของเรย์เธอเป็นคนที่เรียกว่าได้เลย ว่า ฉลาดมาก ไอคิวสูงคนหนึ่ง  ไอคิวของเธอจัดอยู่ใน ไอคิว 118 เป็นคนฉลาดในหลายๆเรื่อง เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะเรียนรู้ได้ไว ทั้งยังเป็นประเภทเรียนรู้แบบก้าวกระโดด เธอเป็นคนที่สมองสรรสร้างมาเพื่อการเรียนอย่างแท้จริง ตัวของเรย์เป็นคนตั้งใจศึกษาเล่าเรียน เป็นคนที่มีสมาธิในการเรียนสูงคนหนึ่ง 
                                  เรย์คือเด็กเรียน เด็กที่ชอบสะสมความรู้ เป็นคนที่อยู่กับการเรียน และ ไม่เคยย่อท้อในการเรียน เปรียบเสมือนหุ่นยนต์ที่เรียนเอาเรียนเอา ตัวของเธอไม่เคยหวั่นเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะเรียนที่โรงเรียน มหาลัยเสร็จ ก็ต้องออกไปเรียนตามที่เรียนพิเศษ ติวเตอร์ต่างๆ กลับบ้านก็นั่งอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ทำรายงาน เรียกได้ว่าทุกลมหายใจเข้าออกก็เรียนและเรียน และนั่นทำให้ส่งเสริมในด้านของการมีเหตุผลและหลักการ โอทากะ เรย์ เป็นผู้หญิงมีเหตุผล เธอมีเหตุผลในทุกเรื่องที่เธอทำ ไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอจะมักมีเหตุผลประกอบ ไม่ได้ทำอะไรโดยไม่คิด เธอเป็นคนที่ทำอะไรก็มักจะคิดไตร่ตรองในทุกเรื่องว่าสมควรหรือไม่สมควร 
                                  หญิงสาวอย่างเธอเป็นคนใจเย็น มีความอดทนสูง และ ฟิวส์ขาดยาก น้อยครั้งที่จะฟิวส์ขาด ปกติจะถอนหายใจเข้า ถอนหายใจออกแบบหน่ายเหนื่อยด้วยความอดทนของตนเอง เป็นคนอดทนสูงไง เลยแบบบางเรื่องก็เฉยๆ แต่ถ้าหากฟิวส์ขาดเมื่อไร จะน่ากลัวขึ้นมาทันที เหมือนจะมีแต่ทุบๆและทุบๆ ยิ่งกว่าพี่ลูกเกดกับพี่ช่าทุบกันเอง จนบีหงอย.. เนื่องจากปกติจะอดทนสูง แต่ถ้าหากทำให้รำคาญมากๆ เช่น พูดแล้วเตือนแล้วไม่ฟัง หรือ มาพูดอะไรให้เรย์รู้สึกเหมือนโดนดูถูกความอดทนจะขาดผึงไปในทันที  จากนั้นมือไม้ก็ป้าบๆเข้า โถ่ เจ้าช่างน่าสะสารยิ่ง---- หญิงสาวเป็นคนใจเย็น และ มีความสุขุมนุ่มลึกคนหนึ่ง มาดดูราวกับผู้ใหญ่ มีวุฒิภาวะทางอารมณ์และการกระทำคนหนึ่ง โอทากะ เรย์ ใช้เหตุผลอยู่เหนืออารมณ์ เธอจึงมักจะเฉยชาและนิ่งสงบมากกว่าจะเดือดร้อนอะไรมากมาย เมื่อนิ่งสงบ หญิงสาวจึงใจเย็น เมื่อใจเย็น เธอจึงเป็นคนที่มีความอดทน เรย์นอกจากจะมีความอดทนสูงแล้ว เธอยังเป็นคนที่รู้จักการรอคอยอย่างใจเย็น ไม่ได้เร่งรีบเร่งอะไรชาวบ้าน เช่น เรื่องของการตอบแชทข้อความ หญิงสาวไม่ได้คิดมากว่าใครจะตอบช้า เพราะเธอคิดเสมอว่ามันไม่จำเป็น ทุกคนล้วนมีธุระ และ ธุระของเธอก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ หากเรื่องใหญ่ เรย์จึงจะโทรคุยเสียมากกว่า
                                  เป็นคนสุภาพ พูดจาสุภาพ ทั้งท่าทางเธอมีความสุภาพเรียบร้อยสื่อถึงการถูกเลี้ยงดูมาในระดับที่ดีพอสมควร เธอรู้ว่าควรวางท่าทางอย่างไร ออกจะเป็นผู้หญิงที่สงวนท่าทีมีความเป็นผู้หญิงสูง กิริยามารยาทเรียบร้อย เธอมีความเป็นผู้หญิงสูงมากคนหนึ่งเลยนะคะ สามารถทำงานบ้านงานเรือนได้ในระดับปานกลาง แม้ว่าจะไม่ได้ดีที่สุด หรือดีเลิศแต่ก็ไม่ได้ย่ำแย่ ออกจะเป็นฝีมือในระดับกลางๆ ไม่ว่าจะการทำอาหาร ซึ่งหญิงสาวเธอทำอาหารพื้นๆได้อร่อยพอสมควรเลยล่ะค่ะ การเย็บก็เย็บได้ในบางอย่าง แต่ก็เรียกได้ว่าโอทากะ เรย์ มีคุณสมบัติของผู้หญิงที่ดีพอตัวเลยค่ะ
                                  ตัวของโอทากะ เรย์ เป็นผู้หญิงเข้มงวดสุดยอด หญิงสาวเรียกได้ว่าเข้มงวด ไร้ความผ่อนคลายสิ้นดี อยู่ด้วยแล้วชวนให้รู้สึกว่าเหมือนถูกคนคุมนักโทษอยู่ก็มิปาน เรย์เป็นผู้หญิงเข้มงวด และ เคร่งครัดสูงมากคนหนึ่ง เธอเป็นคนมีระเบียบวินัย จนราวกับเป็นนักเรียนฝึกทหารแปลก ๆ หญิงสาวทั้งเข้มงวด เคร่งครัด มีความเป็นระเบียบวินัย และเรย์ก็ดูเหมือนพวกคุมนักโทษจริงๆ เพราะตัวเธอเหมือนจะมีความเผด็จการมากเลยเสียด้วยซ้ำ ความเผด็จการทำให้ใครต่อใครสามารถสัมผัสได้เลยในทีเดียว มีความเผด็จการ ราวปากของเธอเป็นประกาศิตอีกต่างหาก คำสั่งคือคำสั่ง เธอว่าอะไรก็ควรจะเชื่อฟังมากเสียมากกว่าจะขึ้นมาขัด อันเนื่องจากโอทากะ เรย์ คือผู้หญิงที่นะ.....
                                  มือหนัก และ แรงเยอะ ผิดกับร่างกาย ร่างบางนั่นดูราวกับภาพลวงตาก็ว่าได้ เรย์เป็นคนมือหนัก และ ออมแรงของตัวเองไม่เป็นเท่าไรนัก ทำให้สาวเจ้ามักจะเผลอลงไม้ลงมือไปได้ จนคู่กรณีได้รับบาดเจ็บเสมอ เรย์เป็นเช่นนี้ เธอเป็นคนแรงเยอะ ที่ควบคุมการลงแรงในเรื่องต่างๆของตัวเองไม่ค่อยอยู่นัก หญิงสาวจึงเกลียดการออมมือเอาเสียมาก อย่าว่าแต่เรื่องกำลัง ไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือเรื่องต่างๆ เรย์ก็จะไม่ยอมออมมือเด็ดขาด อึด ถึก ทน... มากกว่าที่เห็น เป็นคนที่อึดมีเรี่ยวมีแรงในการทำอะไร เดินทางใกล้ได้โดยไม่รู้สึกเหนื่อยอะไรเลยสักนิด เป็นคนที่ทนได้กับสภาพอากาศได้อย่างดี 
                                  เป็นคนที่หลงใหลในการแข่งขัน เธอมักจะชอบการแข่งขัน แต่ไม่ได้ชอบในด้านการชิงดีชิงเด่นอะไร เธอแค่ชอบที่จะได้แข่งขัน ได้เจอกับคนเก่ง ๆ มันคือความท้าทายในชีวิตของหญิงสาว เรย์เป็นคนที่ทุ่มเทในการแข่งขันมากคนหนึ่ง เธอทุ่มเทและมีความพยายามความมุ่งมั่นสูงที่จะชนะ เป็นผู้หญิงที่กระหายในชัยชนะมากกว่าอะไรดี ชอบที่จะชนะ มากกว่าจะเป็นผู้แพ้ แต่ก็ไม่ได้มีนิสัยแพ้แล้วพาลแม้แต่น้อย ยอมรับในผลแพ้ชนะออกมาได้ ไม่ได้เป็นพวกที่ยอมรับอะไรไม่ได้สักหน่อย แต่สิ่งที่เกลียดที่สุดคือการที่แพ้อย่างไม่ยุติธรรม เพราะ ตัวของเรย์เรียกได้ว่าเทินทูนในสิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรมที่ใสสะอาดมากคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ.... แต่ก็นั่นแหล่ะด้วยนิสัยจึงทำได้แค่กัดฟันกรอดแล้วเก็บอารมณ์โกรธของตัวเองเท่านั้น ไม่สามารถทำเหมือนกับว่าตัวเองหงุดหงิดอะไรออกมา
                                  เหมาะกับการเป็นผู้นำ มีความเป็นผู้นำสูงเลยล่ะ คุณสมบัติของการเป็นผู้นำ เรย์มีครบถ้วน ไม่ว่าจะความสุขุม เยือกเย็น มีเหตุผล และ ความเทิดทูนในความยุติธรรมของเธอแค่นี้มันก็เพียงพอสำหรับคนที่จะเป็นหัวหน้าคนได้แล้ว และ ถ้านับความแรงเยอะนั่นด้วยแล้ว เธอยิ่งเหมาะสมกับคำว่าหัวหน้า และ นอกจากจะสามารถเป็นหัวหน้าที่ดีได้แล้ว โอทากะ เรย์ ยังเป็นคนที่สามารถเป็นผู้ตามที่ดีได้เสียด้วย ทั้งนิสัยที่อยู่ในกรอบมีระเบียบวินัย เรียกได้ว่าไม่ว่าเรย์จะเป็นผู้นำหรือผู้ตามก็ล้วนเหมาะสมทั้งสิ้น ซึ่งมันคือความจริงแท้
                                  เรย์เป็นคนพูดน้อย ไม่ค่อยได้พูดอะไรมากมาย ส่วนใหญ่คำพูดจากปากจะมีสาระ แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่จะไม่พูดอะไรเลยนะ เรย์แค่พูดน้อยกับคนที่เจ้าตัวไม่ค่อยได้สนิท หรือ ไม่ค่อยได้พูดคุยมากเสียเท่าใด แต่ถึงสนิทกัน เรย์ก็ไม่ได้พูดมากจนคนฟังรู้สึกหงุดหงิดหรอก เธอค่อนข้างจะไม่ค่อยอยากพูด อยากจะเป็นผู้ฟังอะไรเสียมากกว่า แต่เรย์ก็มักจะให้คำปรึกษาที่ดีได้เสมอ หากใครถาม เธอมักจะให้วิธีแก้ปัญหาในแบบของผู้ใหญ่ ออกจะเป็นแนวๆสอนสั่งมากกว่าจะเป็นการยุยง ตัวเรย์มีความสามารถที่คำพูดที่จะโน้มน้าวคนฟังได้ และ คำพูดที่ใช้ดูน่าเชื่อถือ โอทากะ เรย์มีวาทศิลป์ที่เหมาะแก่การสอนคน และ การตักเตือน ปรามคนได้เสมอ
                                  เรย์ไม่ค่อยแคร์สายตาคนนอก หรือ คนรอบข้างเสียเท่าใดนัก ใครจะมองอย่างไรก็ได้ เธอไม่เคยคิดสนใจเสียเท่าไร ตัวของโอทากะ เรย์ เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่แคร์เลยหรอกนะ มันก็มีบ้างที่ยังแคร์ว่าคนอื่นจะมองอย่างไร จะรู้สึกอย่างไร โดยเฉพาะกับคนที่สำคัญแบบครอบครัว เรย์จะแคร์เขาเอาเสียมาก ๆ โอทากะ เรย์จึงทำตัวให้ดีเสมอ เพราะแคร์สายตาของครอบครัว และ กังวลในสายตาของคนอื่นที่มองมาที่ครอบครัวของตัวเองพอสมควรเลยล่ะค่ะ ในชีวิตสิ่งที่เรย์รักที่สุดคือครอบครัว หญิงสาวรักครอบครัวมาก หญิงสาวไม่เคยสนใจว่าใครจะมองเธอยังไง จะด่าอย่างไรก็ได้ แต่ใครที่ด่าพ่อแม่ของเธอ หญิงสาวไม่ยอมเด็ดขาด
                                  คนแบบเธอทำอะไรแล้วไม่เคยกลับมาเสียใจทีหลัง เพราะ ทุ่มเทและพยายามไปหมดแล้วทำให้เรย์ไม่เคยรู้สึกว่าสิ่งที่ทำไปสูญเปล่า ไม่เคยกลับมาร้องไห้กับความผิดพลาดของตัวเองแม้แต่น้อย เพราะคิด เพราะไตร่ตรองในทุกเรื่องก่อนลงมือทำ เรย์จึงไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองทำไม่เต็มที่ ตัวเธอเต็มที่และพร้อมพุ่งชนในทุกเรื่อง โอทากะ เรย์ เป็นคนมีเป้าหมายในชีวิต เธอมีเป้าหมายในชีวิตที่จะต้องทำ เธอพร้อมที่จะทำตามเป้าหมายที่เธอวางไว้ให้สำเร็จ เธอไม่ได้ทำอะไรไปเรื่อยเปื่อย เธอไม่ได้ใช้ชีวิตโดยไม่นึกถึงอนาคต เธอนึกถึงอนาคตเสมอ เธอมักจะคิดเสมอว่าต้องทำยังไง และ อย่างไรตลอดเวลา หญิงสาวมีเป้าหมาย หญิงสาวจึงรู้ว่าเส้นทางข้างหน้าตัวเองควรเดินอย่างไร
                                  เป็นคนที่หากมีปัญหาอะไรก็มาพูดกันตรงๆดีกว่าเก็บเอาไว้ ข้อนี้คือข้อควรรู้ เพราะต่อให้คุณจะทำตัวมีปัญหาอะไรมากมายแต่ถ้าคุณไม่พูดไม่บอกออกมาว่าอะไร เรย์ก็ไม่รู้หรอกว่าคุณคิดอะไรแล้วต้องการอะไร แม้เรย์จะรู้ว่าโกรธ และ ถ้าเธอถามหาเหตุผลว่าทำไมแล้วคุณก็ควรจะตอบไปตามความจริง เพราะ ถ้าไม่ตอบก็จะไม่คาดคั้น ถ้าตอบไม่ตรง ตอบแบบโกหก เรย์เชื่อนะ แต่คุณอาจรู้สึกแย่เองไปเลยก็มี เพราะฉะนั้นหากมีปัญหากับเรย์ควรพูดตรงๆแบบส่วนตัวเลยก็ว่าได้ดีกว่าต้องมานั่งคิดคาดคั้นอะไรมากมาย
                                  ตัวของหญิงสาวเป็นคนที่ค่อนข้างจะโชคดีและโชคเข้าข้าง ฟ้าไม่ได้กลั่นแกล้ง ไม่ได้ทอดทิ้งตัวของหญิงสาวอย่างเธอเป็นคนที่เรียกได้เลยว่าเป็นจำพวกดวงดี เรย์ดวงดีและไม่ค่อยจะโชคร้ายอะไรเสียเท่าไร แม้ว่าจะโชคดีมากแต่เธอก็ไม่ได้เชื่อในดวงมากเสียเท่าไร ดวงหรือโชคชะตา เรย์ไม่ค่อยเชื่อนัก แต่ก็ไม่ได้ลบหลู่อะไรเลยนะจะบอกให้ พูดง่ายๆก็คือเธอคือคนที่ไม่เชื่อแต่ก็ไม่ลบหลู่นั่นเองแหล่ะค่ะ
                                  เป็นคนที่ห่วงความปลอดภัยในชีวิต ความปลอดภัยมาเป็นอันดับหนึ่ง เธอไม่ชอบทำอะไรเสี่ยงอันตรายกับชีวิตของตัวเอง เธอไม่ใช่พวกลุยๆ ห่ามๆ ทำอะไรโดยไม่คิดนะ เธอเป็นคนห่วงตัวเอง เธอห่วงความปลอดภัย และ ตัวของเรย์ก็เลยมีจำพวกเรียนคาราเต้ติดไม้ติดมือมาด้วยเพื่อเป็นการเซฟชีวิตในระดับหนึ่ง เธอค่อนข้างจะระมัดระวัง ระวังเนื้อระวังตัวพอสมควร ไม่ได้ปล่อยเนื้อปล่อยใจไป และ ก็ไม่ได้เป็นประเภทที่ประมาทในการใช้ชีวิตเลยด้วยซ้ำ เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ประมาทในการใช้ชีวิต ข้อนี้คือสิ่งที่ใครๆรู้ดี สำหรับคนที่ดูแลตัวเองได้แบบเธอ
                                  รักษาเวลา เป็นคนที่รักษาเวลา และ มักจะไม่ผิดนัดใคร เกลียดคนผิดนัดเอามาก นัดคือนัดสำหรับตัวของเรย์ และ เธอก็เกลียดคนที่ไม่รักษาคำพูด เรย์มักจะไม่ชอบคนที่พูดโกหก หรือ ผิดสัญญาเท่าใดนัก ตัวของเรย์ไม่ต้องการคนที่โกหก เธอเกลียดคนโกหกที่สุดในชีวิต เรย์ชอบความจริงใจ เรย์ไม่อยากถูกหลอกลวง และ เกลียดที่สุดคือพวกตีสองหน้า เรย์เกลียดคนพวกนี้ และ จะไม่มีวันญาติดีอย่างเห็นได้ชัด เรย์จริงจังกับเรื่องนี้พอสมควร เธอจริงจังกับมันมากเลยนะคะ
                                  เธอเป็นคนร้องไห้ยาก หญิงสาวไม่ค่อยขี้แยและร้องไห้ออกมา โดยปกติที่ร้องไห้ ตัวเธอจะพุ่งเข้ากอดคนรอบข้างแล้วนิ่งไปพร้อมกับปล่อยหยาดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาอย่างเชื่องช้า หญิงสาวจะไม่พูด และ เธอมักจะขอร้องให้คนที่เธอร้องไห้ด้วยนั่น อย่าปลอบเธอ เธอจะยืนขึ้นมาเอง แค่อยู่ตรงนี้ อยู่ให้เธอเป็นที่พักพิงเถอะ ค่อนข้างจะมีความเป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเองได้ และ เธอค่อนข้างมั่นใจว่าเธอจัดการตัวเองได้พอสมควร 
                                  ควรยอมรับได้เลยว่า โอทากะ เรย์ เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง เธอไม่ได้อ่อนแอนะ เธอเป็นคนที่จิตใจเข้มแข็ง มั่นคงไม่ได้ถูกกระทบกระเทือนได้ง่าย เรย์เป็นผู้หญิงที่หัวใจของเธอไม่ได้อ่อนแอ ออกจะเข้มแข็งและมั่นคงเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่การที่มันถูกกระทบกระเทือนมากๆ มันก็จะพังลงมาได้เสมอก็เพียงแค่นั้น....แค่นั้นจริงๆ จำอะไรค่อนข้างจะฝังใจ เหตุการณ์น่ะไม่เท่าไร แต่เรย์จดจำไปรวมถึงความรู้สึกทุกครั้งที่โดนทำร้ายได้ว่าตัวเธอรู้สึกอย่างไร จำไว้ว่ามันเป็นอย่างไร เพื่อที่จะไม่ต้องการที่จะเป็นอีกอะไรทำนองนั้น แต่แม้จะเห็นเป็นคนแข็งแกร่งแต่จุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวคือความรักที่มีต่อครอบครัว หากเป็นเรื่องของครอบครัวจะอ่อนไหวง่ายแล้วร้องไห้ง่ายออกมาในทันทีที่รู้สึกว่าตัวเองรับอะไรไม่ไหว
                                  เรย์ไม่ค่อยมีเพื่อน แต่ไม่ใช่ไม่มีใครคบ เธอคบได้กับทุกคนเพียงแต่แค่คบได้แบบครึ่งๆกลางๆ ไม่ได้คบแบบสนิทสนมกลมเกลียวอะไรมากมาย เรียกได้ว่าเป็นแบบนี้ในทุกวันสำหรับชีวิตสังคมของเรย์ ตัวเรย์ชื่นชอบที่จะอ่านหนังสือมากกว่าออกไปสังสรรค์กับเพื่อนตั้งมากมายเลยด้วยซ้ำ นี่จึงอาจเป็นอีกเหตุผลหนึ่งก็เป็นได้
                                  ตัวของเรย์กับเรื่องของความรักๆใคร่ๆ จะเรียกได้ว่าไม่ค่อยได้สนใจเพศตรงข้ามหรือเพศเดียวกันเป็นพิเศษ เธอไม่ค่อยสนใจกับผู้ชายเสียเท่าไรนัก หญิงสาวเอาแต่สนใจในการเรียนก็ว่าได้ค่ะ เธอมองความรักเป็นเรื่องไกลตัว หญิงสาวจึงยังไม่ได้หวังในความรักอะไรมากมายเสียเท่าไรนัก แต่หากกล่าวถึงความรักในครอบครัว เรย์มีมากกว่าใครเขาหลายขุมเลยนะคะ เธอรักและเทิดทูนครอบครัวเหนือสิ่งอื่นใด
     
     
    ประวัติส่วนตัว :: 
                                  ลูกสาวคนเล็กของอาจารย์มหาลัยชื่อดังคนหนึ่ง เป็นลูกสาวคนเล็กในบรรดาลูกทั้งสองคนในบ้านที่แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว ในขณะนี้ โอทากะ เรย์ ก็เปรียบเสมือนผู้หญิงที่อยู่ตัวคนเดียว ตั้งแต่พ่อของเธอเสียชีวิตไปได้สามสี่ปีก่อนเธอจะเข้าเรียนระดับมหาลัย ก็เหลือเพียงแค่เธอ พี่ชาย พร้อมผู้หญิงที่ชื่อว่าแม่ ซึ่งคือคนเดียวที่อยู่ในชีวิตของเรย์ คือ คนที่เรย์เหลืออยู่
                                  เป็นลูกคนเล็กต้องอยู่กับแม่ด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหลังจากที่สูญเสียพ่อไป โอทากะ เรย์ผูกผันกับคนเป็นพ่อมากเลยนะคะ พ่อคือ My idol สำหรับตัวเธอเลยด้วยซ้ำ หลังจากพ่อเสีย ชีวิตก็เหมือนจะดำมืดเลยก็ว่าได้.....เกินที่เด็กอายุ 16 ปีในตอนนั้นอยากจะเข้าใจ สำหรับเด็กดีที่ยึดเหนี่ยวครอบครัวไว้มาตลอด ทำให้เซแล้วรู้สึกตั้งหลักได้ยาก...
     
    "เรย์ไหวใช่ไหมลูก เรียนตรงนี้เข้าใจใช่ไหม?"
    "ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ พ่อ"
     
                                     ถ้อยคำในวัยเด็กสะท้อนกลับเข้ามาในหัวสมอง พลันน้ำตาก็ไหลเอ่อล้นลงมา คิดถึงพ่อ...... คิดถึงสุดๆเลย.... ใบหน้าฟุ่บลงกับหนังสือเล่มเดิมที่เคยอ่านปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา ชีวิตเหมือนถูกหน้าผาทำลายลงมาทับเลยแหะ....
     
    "พ่อค่ะ พ่อเห็นไหมคะ !"
    "อธิษฐานเร็วเข้า เร็วเลยลูก กับ ดาวตกน่ะ"
     
    ถ้าฉันจะอธิษฐานสิ่งใดได้ ฉันเองก็อยากจะอธิษฐาน
    ในตอนนี้ คืนเขากลับมาได้ไหมนะ ?
     
    ฉัน - รัก - พ่อ - ที่ - สุด 
     
                                  มือรีบยกขึ้นปัดน้ำตาที่ไหลอาบหน้าอีกครั้ง ยังไงชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไปไม่ว่าอะไรก็ตาม แต่น้ำตาก็ยังคงไหล เด็กสาวในวัยสิบหกปียังคงร้องไห้อยู่ในห้องนอนของตัวเอง ประตูห้องเปิดขึ้น ผู้เป็นแม่ซึ่งเป็นอาจารย์มหาลัยดังที่ไม่เคยสนใจอะไร เพราะ ส่วนใหญ่คนที่เลี้ยงให้เธอโตมาคือผู้เป็นพ่อ บัดนี้แม่กำลังกอดเธอ
     
    "ไม่ ไม่ร้องนะ เรย์"
    "แม่อยู่ตรงนี้นะ เรย์ ไม่ต้องร้องนะ"
     
                                  ในตอนนั้นเพราะเรื่องที่เศร้าที่สุดคือการที่ไม่มีพ่ออยู่บนโลกจนลืมไปแล้ว ว่า ยังมีใครอีกคนที่ยังรักและห่วงใยเสมอ อ้อมหอดที่แสนอบอุ่น... น่าเสียดายที่มันไม่ได้ส่งไปถึงเด็กสาวที่กำลังเศร้าเสียใจได้เลย
                                  หลังจากนั้นสองสามวันเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกครา หากแต่เด็กสาวที่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องเดินออกมา เธอเห็นแม่ของตัวเองเสียหลักล้มหัวฟาดพื้น เลือดเปรอะบริเวณพื้นของบ้าน เรย์พยายามถามแม่ของตัวเธอเอง ตั้งแต่ 'โอทากะ เซน' เสียชีวิตลงไป อย่าว่าแต่ตัวเรย์ แม่ของเธอ 'โอทากะ ริซากิ'ก็เริ่มเหม่อลอยง่ายขึ้น
                                  เด็กสาววัยสิบหกประคองร่างของแม่ตัวเองให้ไปนั่งพักก่อนจะถามไถ่อาการจนแม่ของเธอบอกว่าไม่เป็นไร แค่มึนๆแล้วบอกว่าหายแล้ว เรย์พยักหน้าเข้าใจก่อนจะไปทำความสะอาดรอยที่เปื้อน วันต่อมาแม่ของเธออาเจียน เรย์เริ่มรู้สึกแปลกๆจึงโทรหาพี่ชายคนคนโตสุดของบ้าน ให้มาช่วยพาแม่ไปหาหมอที
                                      เสียงมือถือเริ่มดังขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปนานพอสมควร ฝนที่เริ่มตกเทกระหน่ำลงมาข้างนอกบ้านเริ่มแรงขึ้นราวพายุจะเข้าก็มิปาน
     
    "แม่มีเลือดคั่งในสมอง"
     
    มือจับหน้าผากของตัวเองเม็ดเหงื่อเริ่มผุดพลายออกมา
    อยู่ๆลมหายใจก็ติดขัด หายใจไม่ออก....
    ไม่เอานะ.... ไม่เอานะ แม่
     
    รู้ตัวอีกทีก็ล้มทั้งยืน ทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาก็ไหลออกมาอีกครั้ง...
    ไม่อยากจะอ่อนแอแบบนี้เลย ทำไมต้องอ่อนแอแบบนี้ด้วยนะ
    อย่าจากหนูไปอีกคนเลยนะคะ... แม่
     
    ภาวนาออกมา ภาวนาและภาวนาอีกครั้ง
     
                                  เด็กสาววัยสิบหกลุกขึ้นจากพื้นปาดน้ำตาออก ก่อนจะถามออกไปด้วยความร้อนรนยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
     
    "โรงพยาบาลไหน?"
     
    เพียงเอ่ยตอบ เธอก็ไม่รอช้าที่จะฝ่าสายฝนออกไป
     
    แม่
    แม่
    แม่
     
    หนูจะต้องไป แม่คือคนเดียวที่หนูเหลืออยู่นะ
    หนูปล่อยแม่ออกไปไม่ได้เด็ดขาด
    หนูยังไม่เคยได้บอกเลยว่า หนูรักแม่ขนาดไหน.....
     
                                  เด็กสาววัยสิบหกวิ่งฝ่าสายฝนอย่างไม่สนใจอะไรว่าตัวของเธอจะเปียกปอนขนาดไหน และ เธอไม่รู้เลยว่าร่างบางของเธอที่วิ่งมาหยุดอยู่ที่ไฟแดงและใบหน้าร้อนรนต้องทำให้มีใครยื่นมือเข้ามาช่วยตัวเธอ
     
    "เธอน่ะ.."
     
    เสียงเรียก ก่อนที่นัยน์ตาสองคู่จะสบกัน
    นัยน์ตาสีฟ้าที่ร้อนรน หากแต่นัยน์ตาสีเทากลับเบิกกว้าง
    ความรู้สึกที่เรียกว่าหลงรักปะทะเข้าสู่ใจของเด็กหนุ่ม
     
    "มีอะไรคะ?"
     
    แม้ท่าทีจะเร่งรีบแต่เธอก็ถามเขาออกไปตามมารยาท
    สายฝนเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ดูเธอในตอนนี้สิ เปียกปอนไปหมดแล้วแท้ๆ
    เพราะความรีบล้วนๆเลย
     
    "ทำไมรีบขนาดนั้นล่ะ แล้วก็เปียกขนาดนั้น"
    "ฉันต้องรีบไปโรงพยาบาลค่ะ และ ต้องเป็นตอนนี้เท่านั้น.."
     
    สูดลมหายใจ
    เด็กหนุ่มไม่รู้หรอกนะ เหตุผลน่ะ แต่จะให้เขามองผู้หญิงที่เปียกปอนอยู่ข้างๆ
    ในขณะที่ตัวเขาถือร่มกันเปียกหรือ...
     
    เขาไม่ใช่สุภาพบุรุษพอที่จะส่งมอบร่มให้กับเธอหรอกนะ
    เพราะถ้าทำแบบนั้น เขาก็จะเปียกด้วย และ ร่มเขาก็ไม่ได้มีที่พอสำหรับสองคน
     
    ไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว ควรจะเป็นการจบประโยคสนทนา หากแต่ร่างบางที่วิ่งออกไป
    กลับทำให้เขาต้องรีบเดินตาม
     
    แม้ร่างนั้นจะวิ่งไปโดยไม่ได้สนใจเลยว่ามีคนที่กำลังตามเธอ
    เขารีบหลบเข้าร่ม ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองออก ควักหาปากกากับกระดาษ
     
    'ไฮซากิ โชโงะ' แล้วสอดใส่ในกระเป๋า ความไวในการเขียนของเขา
    เขารีบวิ่งไปหาร่างที่กำลังวิ่งก่อนจะเอาเสื้อกันหนาวของตัวเองบังร่างที่เปียกปอน
    ร่างบางจะได้ไม่ต้องหนาวไปมากกว่านี้ ไม่ต้องเปียกไปมากกว่านี้
     
    ห่มให้เธอก่อนจะรีบวิ่งหนีไปราวตัวเองกำลังอาย 
     
    นัยน์ตาสีฟ้าผ่านกรอบแว่นมองร่างที่วิ่งหนีออกไป
    เธอกำเสื้อกันหนาวแน่นก่อนจะรีบวิ่งไปที่จุดหมายของตัวเองต่อ
     
    - - -
     
    "แม่"
    ร่างที่เปื้อนสายฝนพุ่งเข้ากอดผู้เป็นแม่ของตัวเอง
    เธอรู้แล้ว เธอไม่อยากเสียใครไปอีกแล้วนะ
    ผู้เป็นแม่กอดกลับ
     
    ก่อนที่พี่ชายคนโตจะเริ่มเอ่ยปากพูด 'โอซากะ เคย์' พูดราวปลอบใจ
    "แม่จะต้องได้รับการผ่าตัด เรย์ แม่ไม่เป็นอะไรหรอก"
     
    ใช่ โชคชะตา ไม่ได้เลวร้ายเกินไป....
    เพียงผ่าตัด แม่ของเธอก็หายดี.... 
     
    ดีแล้วล่ะ เป็นแบบนี้น่ะดีแล้ว
    โอทากะ เรย์ จินตนาการภาพที่ไม่มีแม่ของเธอไม่ออกหรอก
     
    งานอดิเรก :: 
    -อ่านหนังสือ
     
    ชอบ :: 
    -ข้าวผัด
    -ความยุติธรรม
    -น้ำเปล่า
    -การอ่านหนังสือ
    ไม่ชอบ :: 
    -การออมมือ
    -การโกหก
    -การตีสองหน้า
    -ความไม่ยุติธรรม
    -เกาลัด
     
    แพ้ ::
    -แพ้อากาศค่ะ มักจะจามเวลาที่อากาศเปลี่ยนบ่อยมาก จึงต้องกินยาแก้แพ้ดับไว้
     
    Character Voice :: click (เพลงเดียวกันนะคะ แล้วก็อยากให้ฟังแบบฉบับเวอร์ไทยค่ะ Click)
     
    เพิ่มเติม ::
    / - เรย์ไม่รู้นะคะว่าในเสื้อกันหนาวตัวนั้นมีโน้ตเล็กๆแฝงอยู่ และ เพราะเช่นนั้นทั้งเทาและเรย์จึงไม่ได้จำกันได้เลยแม้แต่น้อย เนื่องจากเวลาก็ผ่านมาหลายปีพอสมควร
     
     
     
     
    Talk To Me
     
     
    ✿ สวัสดีค่ะ..เราไดอาน่าเองง จะเรียกไดอาก็ได้นะ! แล้วผปค.ชื่ออะไรเอ่ย?
    :: แนะนำตัวอเกนนนน แมวน้ำค่ะ !
     
    ✿ ใบสมัครกับคำถามเราอาจจะเยอะไป(ไม่)หน่อย ขออภัยด้วยนะคะ! *กราบงามๆ*
    :: ไม่เป็นไรค่ะ 55555
     
    ✿ ทำไมถึงเลือกคู่กับคนนี้คะ?
    :: เพราะประโยค "เธอทำให้ฉันเป็นคนใจง่าย" ของพี่แกค่------ บทฟรีสไตล์ประกอบกับคิดคาร์ออก
    และแล้วสิ่งที่เรียกว่าพลังแม่ยกก็ทำงา-----
     
    ✿ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ค---แค่ก
    :: ขอตอบแบบเช่นเดิมนะคะ พล็อตน่าสนใจ และ เป็นแหล่งรวมตปก.----------
     
    ✿ เรื่องนี้อาจจะมีการดองหรือลงช้าเป็นบ้างครั้งนะคะ รอได้รึเปล่าเอ่ย?
    :: รอได้ค่ะ 
     
    ✿ ถ้าไม่ติด..เราขอโทษนะคะ ,_, ))
    :: ทำใจได้ค่ะ ไม่คิดมากนะ //ซับ
     
    ✿ สุดท้ายนี้ มีอะไรจะบอกเรามั้ยคะ? รักนะ ❤ 。◕‿◕
    :: รักนะคะ ฝากพิจารณาด้วยนะคะ !
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×