STORY OF } PLuT♡ *CLose

ลำดับตอนที่ #10 : [2] ♞THE 4 HORSEMEN♞

O W E N TM.

♞ APPLICATION FORM ♞

 

Born to Love เกิดมาเพื่อรัก

 

 

"โอ๊ะ  ไปล่าฉลามกันไปเนอะ ! จะได้เลิกจริงจังกันสักที

อ้าว พวกเราลุกขึ้น ลุกขึ้น ไปๆ ล่องทะเล!!"

 

 

 

 

♞บทบาท  ::  จตุรอาชา คนที่ 1 #เล่นของสูงไปไหมค--

 

♞ชื่อ-นามสกุล  ::  เมลเบิร์น  เอเวอลิน  [ Melbourne  Evelyn ]

 

          ♞ความหมายของชื่อจริง :: เมลเบิร์น - กลางสายน้ำ

          ♞ความหมายของนามสกุล :: เอเวอลิน - ชีวิต

          ♞ความหมายของชื่อ - สกุล :: เมลเบิร์น เอเวอลิน [ ชีวิตที่ถูกพึ่งพาจากกลางสายน้ำ ] ความหมายที่พ่อแม่ของเขาตั้งใจให้ไว้ค่ะ คือ ให้เมลเบิร์นตระหนักรู้เสมอว่า สายน้ำสำคัญขนาดไหน

 

♞ชื่อเล่น  ::  เมล [ Mel ] , เมลเบิร์น [ Melbourne ]

 

          ♞หมายเหตุกรณีเรียกเมล :: เป็นชื่อเล่นของเขาจริง ๆ และ เขาไม่ถือสาเรื่องนี้ด้วยล่ะ ไม่ต้องกังวลไป เรียกได้ครับผม

          ♞หมายเหตุกรณีเรียกเมลเบิร์น :: ไม่ใช่ชื่อเล่น แต่ก็เรียกได้ไม่คิดมากอะไร เจ้าตัวหันได้นับว่าไม่มีปัญหา

          ♞หมายเหตุกรณีไม่มีชื่อเรียกว่าเบิร์น :: ตอนแรกก็กะจะให้ตั้งชื่อเล่นว่าเบิร์นล่ะ แต่ความหมายหรือการเอาไปใช้ ไม่ค่อยมงคลเท่าไร-------- เบิร์นมันจะมีความหมายว่า "เผาผลาญ" ซึ่งไม่เหมาะกับเขาเลย 

 

♞เพศ ::  ชาย

 

♞อายุ  :: 27 ย่างใกล้เข้าไปยัง 28 (?)

 

♞อาณาจักร ::  อาณาจักรวารี

 

♞ลักษณะรูปร่างหน้าตา  ::        เมลเบิร์นเป็นชายหนุ่มที่มีรูปร่างสมบูรณ์ไม่ต่างจากจตุรอาชาคนอื่น พร้อมทั้งพกพารอยยิ้มประหนึ่งแสงตะวันเฉิดฉายสาดส่องมามอบให้แด่ผู้พบเห็น ยิ่งเรือนผมสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ยิ่งทำให้ชวนอยากจะยกแว่นกันแดดขึ้นมาปิดบังสายตาออร่าที่พุ่งเข้ามากระแทกดวงตาชาวบ้านชาวช่องเขาเสียจริง ผิวสีขาวเผือกซีดแลดูแตกต่างจากชนท่าเรือโดยทั่วไป จนไม่น่าให้อภัย แต่หากทั้งดวงตากลับเข้ากับสีผมและเรือนผิวนั่นได้อย่างเป็นธรรมชาติ นัยน์ตาสีเทา ทั้งยังเป็นเจ้าของใบหน้าที่เรียกว่าหล่อเหลาเอาการ.... เขาสูง 183.4 น้ำหนัก 71.3

 

♞อุปนิสัย ::        เมลเบิร์น เอเวอลิน มีคำนิยามที่เหมาะที่สุดสำหรับเขาก็คงไม่ต่างจาก "คนบ้า" เนื่องจากการกระทำคำพูดและหลาย ๆ สาเหตุมาประกอบ นิยามได้แค่คำว่า "บ้า" "บ้า" และ "บ้า" เป็นพวกชอบยิ้มราวกลับคนบ้า และ พูดสิ่งที่ตัวเองเข้าใจคนเดียวในบางครั้ง เอาตรง ๆ ก็คือตัวของเมลเบิร์น เอเวอลินเป็นพวกชอบเล่นมุข และ ยิ่งไปกว่าคือการเล่นมุขแป้กแสนแป้ก.... ไม่มีใครเข้าใจมุขที่เจ้าตัวคิดนอกไปจากเจ้าตัวเอง  เป็นพวกคนลั้ลลา เฮฮาปาจิงโกะสุดอะไรสุด... ทำตัวเฮฮาไม่สมกับฐานะตัวเองไม่พอ ยังเป็นพวกที่มีความบ้าบอสุดกู่ หัวสมองกู่ไม่กลับอย่างแท้จริง...... เมลเบิร์นเป็นมีพวกอารมณ์ขันไม่มีวันหมด รักสนุก และ ชอบเรื่องอะไรที่น่าสนุก ไม่ชอบสิ่งน่าเบื่อซ้ำซากหรือจำเจใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นบุคคลที่ชื่นชอบในสีสัน เกลียดอะไรที่ดูธรรมดา และ เรียบนิ่งเรียบเฉย เขาให้ความสำคัญกับเรื่องที่เรียกได้ว่าความประทับใจ และฉะนั้น ความประทับใจของเมลเบิร์น เอเวอลินจึงเป็นเช่นนี้...

     เป็นพวกชอบความอลังวังเวอร์การเปิดตัวต้องอลังการงานสร้างยิ่งกว่าชาวบ้านชาวช่อง ทำอะไรต้องให้ดูน่าประทับใจ เช่น การแต่งตัวหมอนี้จะแต่งตัวอลังการงานสร้างยิ่งกว่าดาราฮอลลีวูด ทำอะไรต้องเรียกได้ว่าอัญเชิญความโอเวอร์มาประทับได้ก็มิปาน แต่กระนั้นเพราะนิสัยแบบนี้ทำให้เจ้าตัวเป็นตัวสร้างสีสันที่ดีได้อย่างหนึ่ง เป็นคนที่ทั้งยังมีความคิดสร้างสรรค์ จินตนาการล้ำเลิศกว่าชาวบ้าน และ ล้ำหน้าล้ำสมัยชาวบ้านเอาเสียมาก แต่กระนั้นก็ยังเป็นพวกที่เพราะมีความคิดจินตนาการมากกว่าคนโดยทั่วไป ทำให้แผนหลายแผนที่เจ้าตัวคิดเป็นแผนที่เหนือกว่าใครจะทำได้ และ ส่วนใหญ่คือแผนที่ล่มไม่เป็นท่า...

     เป็นพวกที่สมองจะเรียกได้ว่าจัดอยู่ในระดับที่ฉลาดแต่ไม่ฉลาดพอก็ว่าได้ เป็นคนที่ฉลาดในเรื่องบางเรื่อง เรื่องที่ซีเรียสและต้องจริงจังคือปล่อย ปล่อย ปล่อย เล็ทอิทโกเลยทีเดียว เขาเป็นคนที่ฉลาดในบางเรื่อง เป็นพวกชอบใช้ชีวิตตามสัญชาตญาณไม่ชอบทำอะไรที่เต็มไปตามแผน เขาเป็นพวกที่ฉีกกรอบอยู่นอกรอบของกฎเกณฑ์ที่ตั้งเอาไว้เสมอ เป็นคนที่มีอิสระ เป็นตัวของตัวเอง และ เพราะกระนั้นจึงเกิดนิสัยเอาแต่ใจขึ้นมา หากแต่นิสัยเอาแต่ใจของเมลเบิร์น เป็นนิสัยเอาแต่ใจที่เหมือนเด็กน้อยทั่วไป ไม่ได้เป็นพวกเอาแต่ใจที่ชอบโวยวาย แต่ก็โวยวายพอประมาณแบบเล่น ๆ ไม่ได้ดูจริงจังอะไรเพียงเท่านั้น

     จริงจังกับเรื่องเล่น ๆ เอาเสียมาก ๆ ทั้งยังเป็นพวกเล่นใหญ่อะไรเบอร์นี้อีกด้วยซ้ำ ชอบที่จะทำอะไรแบบเล่นใหญ่ มีความชอบทำเรื่องตลก ๆ แบบแกล้งอะไรทำตัวให้ตัวเองกลายเป็นจุดสนใจของคนอื่นให้ได้เสมอ เช่นการแกล้งทำดัดเสียงนี่ทำบ่อยมาก ทำท่าทาระริกระรี้นี้ไม่ต้องพูดถึง คุณเมลเบิร์นเขาน่ะ เซียน ! บรรยากาศของผู้นำคืออะไร นี่มันเป็นบรรยากาศของคนบ้าเสียมากกว่า เป็นบุคคลที่มีความกวนประสาทในขั้นสูงสุด งานกวนต้องมา ขอให้บอกเขาได้ทันที พร้อมร่วมเสมอ

     เป็นพวกที่ใช้ชีวิตตามสัญชาตญาณทำให้เป็นพวกลุยไปไหนไปกัน สามารถลุยไปได้ในทุกสถานที่ เป็นสายลุยป่า บุกน้ำ ฝ่าดง และ ไปกว่านั้น เป็นคนที่เป็นพวกกระฉับกระเฉงตลอดเวลา ทั้งยังกระตือรือร้น พลังงานร่างกายเหลือเยอะและเรียกไปได้ว่าเหลือเฟือ เป็นบุคคลที่มีสิ่งที่เรียกว่าพลังกายจัดได้ว่าเป็นพวกเหนื่อยยากคนหนึ่งของโลก พลังงานร่างกายล้นเหลือ ทั้งนี้เจ้าตัวทั้งหนังเหนี่ยว ตายยาก พอสมควร (?)

     เมลเบิร์น เข้าสังคมเก่งมากคนหนึ่ง เป็นผู้ชายผู้พกพารอยยิ้มและเสียงหัวเราะมากับตัวเสมอ และ ใช้สิ่งเหล่านั้นเขยิบไหลเข้าไปในบทสนทนา ทำตัวเนียนราวปลาไหลก็มิปาน.... เขาเป็นคนที่ไหลไปได้กับทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์ใด ๆ หมอนี้ก็จะไหลไปแบบไม่สนใจอะไร ไหลไปแบบหน้าด้าน ๆ  คุยได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องเงิน จริงจังนะ คือใครพูดเรื่องเงิน เมลไหลพาบทสนทนาออกไปคุยเรื่องนกบวกนกเป็นนกอะไรได้เลย เจ้าตัวเป็นคนที่สามารถเปลี่ยนเรื่องคุยได้แบบเนียน ๆ เบี่ยงเบนประเด็นชาวบ้านขั้นสุดไรสุดมาก...  เมลเบิร์นมีนิสัยคลับคล้ายคนทั่วไป เจ้าตัวมักชอบเป็นจุดเด่นในวงสนทนาเสมอ เขามักจะได้เป็นตัวหลักของทุกบทสนทนาที่มีตัวเขาเป็นผู้เข้าร่วมเสมอเลยล่ะนะคะ

      เป็นกันเองต่อทุกฝ่ายและต่อทุกคน เขามักจะปฏิบัติตัวเท่าเทียมกับทุกคนไปหมด คนพูดเก่ง และ รู้จักการพูด เขาพูดอย่างมีวาทศิลป์อย่างแน่วแน่ เป็นคนที่พูดแล้วทำให้ผู้ฟังรู้สึกเคลิ้มตามและทำให้ผู้ฟังสามารถเข้าใจการพูดของเขา มันเป็นธรรมชาติ และ มันดูมีหลักมีผลมีหลักในการจะพูดอะไรขึ้นมา เมลมีเสน่ห์ที่คำพูด แต่กระนั้นเจ้าตัวเป็นพวกชอบพูดมากในระดับที่อยากจะตะโกนออกมาดัง ๆ ว่า ฉิ----- แบบเอ็งจะพูดอะไรนักหนา พูดน้ำไหลไฟดับ คนฟังหูแทบระเบิด

     เป็นคนที่มีสกิลการติดตามสถาการณ์ชีวิตชาวบ้านอย่างใกล้ชิด มักจะชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ชอบเข้าไปเผือกเรื่องชาวบ้าน ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ชอบที่จะเข้าไปวุ่นวายกับชีวิตคนอื่น ยุ่งไม่พอยังเอาเรื่องชาวบ้านไปป่าวประกาศให้โดยรอบ โดยถือคติไว้ว่า เมลเบิร์น เอเวอลิน รู้  โลกรู้ บางทีทุกคนก็อยากจะตบหมอนี้ขึ้นมาก็ว่าได้ เป็นคนที่รู้เรื่องชาวบ้านเยอะ  เยอะมาก  เมลเบิร์นเป็นผู้ชายที่มีความชอบแซวคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย ชอบแซวและกล้าแซวคนที่ทำหน้าสีหน้าเคร่งเครียดได้..... คือก็เขาอยากจะแซวนี้ เป็นพวกแซวไม่ดูเหตุการณ์ปัจจุบันเลยแม้แต่น้อย

     พวกที่ในหัวเรื่องเครียดไม่มี ปกติจะเห็นเมลเบิร์นยิ้มหัวเราะทำท่าทีสบาย ๆ ไม่ซีเรียสหรือจริงจังอะไรออกมา แต่หากเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต เมลเองก็ไม่ได้มีท่าทีสบาย ๆ  เมลเบิร์นมักไม่ชินกับเรื่องใหญ่โตที่เข้ามาในชีวิตสักเท่าไรนัก แต่ถึงมีเข้ามาในชีวิตตัวของเมลเบิร์นก็คงจะไม่รู้สึกหรือคิดจะทำอะไรขึ้นมา เรื่องจุกจิกเล็กน้อยไม่ค่อยเก็บมาคิดใส่ใจเลยก็ว่าได้ แต่ถ้าหากเรื่องใหญ่ก็ว่าไปอีกทาง...

     เมลเบิร์น เป็นผู้ชายที่ซื่อบื้อ เขายังไม่ได้เข้าใจในคำว่ารักของสตรีหรือการกระทำในทางรักใคร่ของพวกนางเท่าใด แต่กระนั้นก็น่าแปลกนะ ทั้งๆ ที่เป็นผู้ชายที่ชอบสนใจในเรื่องความรัก หรือ ชีวิตรักชาวบ้าน แต่พอเกิดกับตัวเองกลับทำอะไรไม่ถูกสะอย่างนั้น...

♞ประวัติส่วนตัว ::       ลูกชายคนเดียวผูัสืบเชื้อสายของตระกูลเอเวอลินคนสุดท้ายที่สามารถเป็นจตุรอาชาได้อยู่เพียงคนเดียวในตอนนี้  ถูกเลี้ยงดูแบบปล่อยและโคตรจะถูกตามอกตามใจ หรือก็คือถูกพ่อตัวเองสปอยล์เกินไป แม่เองก็เปย์เขาไว้เยอะทุกเรื่อง ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเมลมีแต่คำว่าสมบูรณ์พร้อมถ้าเทียบกับครอบครัวอื่น ชีวิตเติบโตด้วยความสบาย ๆ ไม่มีอะไรลำบาก เป็นทายาทคนเดียวของตระกูล ไม่ต้องพยายามขวนขวายหาอะไรมาเพื่อตัวเองแบบชาวบ้านชาวช่อง

     เคยออกเดินทางตามท้องทะเลไป ไปไล่ล่าสัตว์ทะเลทั้งหลายด้วยความว่าเพื่อความสนุกส่วนตัวไม่ได้เกี่ยวข้องกับการฝึกซ้อมใดๆทั้งสิ้น แต่ท่านพ่อก็อนุญาตลองเสี่ยงให้เจ้าลูกชายทำตามความต้องการ เพราะเห็นว่ามันคือสิ่งเดียวที่เมลคิดว่า น่าสนุก ส่วนเจ้าพวกอาจารย์หรืออะไรก็ตามพวกนั้นเป็นตาแก่ที่โคตรน่าเบื่อ !

     วัน ๆ หมดไปกับการเล่นสนุกที่ทะเล รู้ตัวอีกทีก็ค่ำมืดสักที เป็นคนที่ไม่ต้องขวนขวายสิ่งใดเลยแม้แต่เล็กน้อย

     ทำอะไรก็ได้ที่อยากจะทำ

     ไม่สนใจใคร ไม่สน เอาความรู้สึกตัวเองไว้ก่อน

     ถึงวันทดสอบจตุรอาชา ก็ไปสายกว่าเวลา เข้าไปทดสอบแบบชิล ๆ แทบจะไม่เคร่งเครียดแบบชาวบ้านชาวช่อง อาจเป็นเพราะพลังหรืออะไรก็ตาม แต่เมลเบิร์นเป็นคนที่เรียกได้ว่า ทดสอบได้แบบชิลโคตร..... มาก็สาย แถมดูจะไม่จริงจัง ติดเล่นด้วยซ้ำตอนสอบ ถ้าจำไม่ผิด....ตอนนั้น เมลเบิร์น  เอเวอลิน ได้ถอนหงอก--- ผู้ทดสอบไปด้วยกระมัง...

 

          ♞ครอบครัว ::       ครอบครัวของเขาคือตระกูลหลักและตระกูลระดับต้น ๆ ของอาณาจักรวารี เป็นตระกูลที่อยู่ในสายของการขึ้นเป็นจตุรอาชามาตั้งแต่ไหนแต่ไร  "เมลเบิร์น เอเวอลิน" เป็นบุตรชายคนรองของตระกูล "เอเวอลิน" และ เป็นบุตรชายคนรองของ "อลัน เอเวอลิน" บิดาของเขาซึ่งเป็นเพียงแค่ขุนนางทั่วไปที่รับใช้พี่ชายของตนผู้ซึ่งเป็นจตุรอาชาคนที่ผ่านมานั่นเอง ปัจจุบันพ่อของเขา "อลัน เอเวอลิน" ทำงานเป็นขุนนางเอก กล่าวถึงมารดา "คารินเน็ต ดี. เอเวอลิน" โดยนามสกุลเก่าของนางคือ "ดีเลอร์เยน" มารดาของเขาเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาที่แค่มีศักดิ์เป็นคุณหนูที่เคยได้ขึ้นชื่อว่าสตรีหมายเลข 1 แห่งอาณาจักรวารี นางไม่ได้ทำงานอะไร นางเพียงเฝ้าเรือนเอง... เมลเบิร์นเป็นลูกชายคนเดียวที่โตมาด้วยคำว่า "ปล่อยวาง" จากพ่อแม่โดยแท้จริง ถูกแล้วมาแบบปล่อย ๆ แต่ตัวเมลเบิร์นเองต้องคิดเองให้ได้ว่า หน้าที่ของตนคือจตุรอาชา และ นั่นคือสิ่งที่ผู้เป็นพ่อต้องการ

 

          ♞สังคม,มิตรสหาย ::       หากนับในสังคมของการเมืองนับได้ว่าในตอนนั้นเมลเบิร์นยังใหม่อยู่มาก ทั้งยังต้องทำความรู้จักสนิทสนมกับคนอื่นในสังคมอย่างกว้างขว้าง เมลเบิร์นเข้าหาสังคมก่อน และ เขาทำความรู้จักทุกคนอย่างเป็นกันเอง ด้วยความที่มีรอยยิ้มแสนสวยนั่น ทำให้ใครต่อใครล้วนอยากจะผูกมิตร มิตรสหายของเขา...อืม (?) ด้วยความเป็นมิตรทำให้เขามีสหายหลากหลายคนและหลากหลายรูปแบบ และ เขามักจะคิดว่าตัวเองสนิทกับจตุรอาชาคนอื่นมากที่สุก อ่ะ นอกจากนั้นก็แม่นางจอมเวทย์ธาราด้วยล่ะ !

 

          ♞ความรัก ::       พ่อหนุ่มฟีโรโมนพุ่งฟุ้งกระจายคนนี้ มักจะทำให้สาว ๆ เหลียวแลให้มามองลับหลังเสมอ ด้วยความที่เขามักจะแจกรอยยิ้มหวานออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้พวกเธอเหล่านั้นต่างชอบที่จะมองรอยยิ้มของเขา แต่กระนั้นเจ้าตัวกลับคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่เราจะรักทุกคน  ถ้าให้พูดเขาก็ซื่อบื้อน่ะแหล่ะ....

 

♞พลัง  ::       พลังของเขาเป็นการในหมวดหมู่ของการ [ ควบคุมน้ำ ] ตามภาษาคนในอาณาจักรวารีทั่วไป ถูกแบ่งดังนี้ 

 

       - เมลสามารถ ควบคุมอัตราปริมาณของน้ำได้ อย่างอิสระเขาสามารถควบคุมน้ำให้มีปริมาณมากหรือน้อยก็ได้ตามความต้องการของตัวเอง ถ้าอยากให้ไม่ให้แห้งแล้ง เมลเบิร์นก็จะควบคุมให้น้ำปริมาณมากนั่นเอง ในจุดนี้ #ลดปัญหาความแห้งแล้ง------

 

        - พลังต่อไปนี้ จะเรียกได้ว่า การปั้นน้ำเป็นตัว ก็ไม่ผิดนัก คือการทำให้น้ำมีรูปร่างและสามารถจับต้องได้ ในสถานะของแข็ง แต่ข้อกำหนดของการปั้นน้ำเป็นตัว จะมีเวลาค่อนข้างจำกัด อย่างมาก เขาสร้างได้นานสุดเพียงแค่ 15 นาที ต่อจากนั้น มันก็จะกลายเป็นสถานะเดิมคือของเหลว และไม่สามารถสร้างได้ทีละหลาย ๆ อย่าง

 

        -  สร้างภัยพิบัติ ทางน้ำขึ้นมา เมลสามารถทำให้เกิดภัยพิบัติทางน้ำได้อย่างง่ายดาย ภัยพิบัติก็เช่น การทำให้เกิดพายุในมหาสมุทร ทำให้เรืออัปปางและจมลงสู่ห้วงทะเลลึก และ นอกจากนี้ เมลยังสามมารถสร้างคลื่นยักษ์สึนามิขึ้นมาได้อีกด้วย

 

        - เป็นบุคคลที่ตายยากหากอยู่ใน น้ำหรือมหาสมุทร น้ำคืออาณาเขตของเขาทั้งหมด และ หากเขาบาดเจ็บสายน้ำ จะช่วยเขาให้รอดพ้นจากความตาย

 

        - สามารถติดต่อพูดคุยสื่อสารกับสัตว์น้ำได้ทุกประเภท ยกเว้นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำไว้ล่ะกัน (?)

 

        - สามารถหายใจในน้ำได้ปกติ ทำตัวปกติเหมือนอยู่บนบกได้ #เขาจะเป็นเพอร์ซีย์ แจ็กสัน #ผิด

 

♞อาวุธ ::

 

       น้ำ / สายน้ำ / ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นน้ำ :: เพราะเขาคือจ้าวแห่งวารียังไงล่ะ !

 

       ง้าวสั้น ::  มักจะแอบพกไว้กับตัว ง้าวสั้นของเขาสามารถควบคุมทิศทางของกระแสน้ำได้ สามารถทำให้กระแสน้ำไปตาาทิศทางที่ตัวเขาต้องการได้

 

♞สิ่งที่ชอบ  ::

- น้ำ [ แหล่งพลังงานของเมล ]

- สัตว์น้ำแทบทุกชนิด [ อาจเป็นเพราะว่ามันอาศัยอยู่ในน้ำ ]

- จอมเวทย์ธารา [ เขามองเธอเป็นน้องสาวและพี่สาวอีกคนในคราเดียวกัน ]

- รอยยิ้ม [ ในตอนเด็กท่านแม่ชอบสอนว่ารอยยิ้มคือสิ่งที่สวยงามที่สุด ]

- การได้รับความรัก และ แจกจ่ายความรัก [ ท่านแม่ชอบสอนว่าความรักสร้างโลกใบนี้ได้ ]

- ความเรียบง่ายสบาย ๆ [ เขาชอบความเรียบง่าย มากกว่าอะไรที่หวือหวา ]

- การพูด [ เขาคิดว่าตัวเองสบายใจเมื่อได้พูด ]

 

♞สิ่งที่ไม่ชอบ ::

- คนที่เหมือนตัวเอง ทั้งความคิด การกระทำ [ จัดอยู่ในระดับที่เรียกว่าเกลียด เพราะแพ้ทางคนแบบนี้พอสมควร ]

- คนเห็นแก่ตัว [ ใครก็ไม่ชอบทั้งนั้นแหล่ะ... ]

- ความพ่ายแพ้ [ เขาไม่ชอบที่จะแพ้ใคร ]

 

♞สิ่งที่กลัว/แพ้  ::

- เขาแพ้น้ำที่สกปรก แม้จะเป็นเจ้าแห่งน้ำ แต่น้ำที่สกปรกคือน้ำที่แปดเปื้อนและไม่ได้อยู่ในอาณัติของเขา  ( เวลาที่โดนน้ำสกปรกจำพวกน้ำทะเลที่มีคราบน้ำมัน เมลเบิร์นจะรู้สึกว่าผิวของเขาจะแห้งมากกว่าปกติ ราวถูกความร้อนจะสลายร่างของเขาไป มันแสบไปหมด)

- กลัว คนที่มีทุกอย่างเหมือนตัวเอง ( คนจำพวกนี้ล้วนรับมือยากไปเสียหมด...)

 

♞ลักษณะคำพูด  :: มักจะพูดด้วยถ้อยคำสุภาพไร้คำหยาบคายเข้ามาเจือปน เป็นถ้อยคำที่ทำให้คนฟังมักคล้อยตามคำพูดของเมลมักจะเป็นการพูดโดยปรุงแต่งคำพูดของตัวเองให้สวยหรูโดยแท้จริง เจ้าตัวมักจะแทนตนเอง ว่า "ข้า" และแทนคนอื่น ๆ ว่า "ท่านหรือเจ้า" ตามความสำคัญ 

       คนอื่น ๆ มักจะเรียกเขาเช่นไรก็ได้ เพราะเขาไม่ถือสาเลยแม้แต่น้อยนิด..

 

       "ข้าคิดว่ารอยยิ้มมันสวยงามนะ...แล้วท่านไม่ลองยิ้มบ้างหรือ?" //ชักชวนให้คนที่ทำหน้าบึ้งตึงยิ้ม

 

       "เจ้าเป็นประเภทที่ข้าเกลียดเหลือเกิน..." //เวลาเจอประเภทที่เกลียด

 

♞ความสามารถพิเศษ ::

 

- ความไหลลื่นในทุกสถานการณ์

- การเอาตัวรอด / แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า

- การมีวาทศิลป์

- การเข้าสังคม

- ไหวพริบดี

- รอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติเสมอ

 

♞เพิ่มเติม  :: - ทั้งนี้เมลเบิร์นเป็นคนเก็บความลับเก่งคนหนึ่ง เขารู้ว่าควรพูดอะไรและไม่ควรพูดเรื่องอะไร

 

 

 

 

SOME CHITCHAT WITH ME~!

 

 

(´∀｀) สวัสดีค่ะ ท่านผปค.ที่เคารพรักซ์ นี่บริทนะคะ ไม่ทราบว่าผปค.ชื่ออะไรคะ?

:: แมวน้ำค่าาาา เจอกันอีกครั้งนะคะ !

 

(´∀｀) เยี่ยมเลยย คำถามต่อไป! ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?

::  คำตอบเดิมจากใบแรกค่----

 

(´∀｀) บริทสายดองงานนะคะ เรียนหนักด้วย มีฟิคต้องปั่นด้วย รับได้ไหมคะ?

::  ขอตอบเช่นเดิม เพิ่มเติมคือไม่มีปัญหาค่ะ 555

 

(´∀｀) ถ้าไม่ติดจะให้ยัดบทหรือรับลูกกลับคะ?

::  อันนี้ก็คงจะหิ้วกลับบ้านค่ะ ( _ _ )

 

(´∀｀) เรื่องนี้อาจจะมีจับคู่นะคะ เมนหลักจะเป็นNL แต่ถ้ามีBLจะอยู่ในกรณีที่บริทรู้สึกอยากจิ้นจริงๆนะคะ โอเคมั้ยเอ่ย?

::  รับได้ทุกสายค่ะ อ่านหมด ฟฟฟ

 

(´∀｀) โอเคค่า สิ้นสุดแบบสอบถามแล้วนะคะ อย่าลืมลบวงเล็บด้วยน้า โชคดีนะคะท่านผปค.

::  ขอบคุณนะคะ !