B E A U T Y AND S T R E N G T H ❀ WAN-WAN V.2

ลำดับตอนที่ #2 : {FICTION} KHR | REBORN :: FLORAL ❀ Nobuyuki Akina ❀

❀ B E A U T Y AND S T R E N G T H ❀

♪ Nobuyuki Akina ♪

『 Bright and beautiful 』

เจิดจ้า และ งดงาม

    

『 In addition to the magnificent, it is also a symbol of the Japanese warrior who is ready to fight and die together 』

นอกจากงดงามแล้วมันยังเป็นสัญลักษณ์ของนักรบญี่ปุ่นที่พร้อมจะสู้แล้วตายด้วยกัน

S A K U R A

APPLICATION

" ความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ใต้ความอ่อนหวานนั้น มันแข็งแกร่งความที่คิดนะ "

ชื่อ : โนบุยูกิ อากินะ | Nobuyuki Akina

ความหมาย :    ♣ โนบุยูกิ = ความศรัทธาและความสุข

                        ♣ อากินะ = ดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิ

                        ✔ ‘ ดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิแห่งความศรัทธาและความสุข ’

ชื่อเล่น : อากิ | Aki

อายุ : 22 ปี

ลักษณะรูปร่าง : อากิมีเส้นผมสีดำขลับยาวเหยียดตรงลื่นมือถึงช่วงสะโพกสวย ผมหน้าถูกตัดทรงหน้าม้าอย่างเรียบร้อยไม่นิยมแฟชั่นอะไรนัก เธอมีใบหน้าสวยหวานราวเทพธิดาอันอ่อนหวาน ดวงตากลมโตได้รูปเป็นสีดำอมม่วงมักเปล่งประกายงดงามชวนฝันอยู่เสมอ ผิวพรรณอมชมพูไร้รอยตำหนิเป็นคนสุขภาพดีดูนุ่มมือยามสัมผัส รูปร่างสมส่วนคล่องแคล่วว่องไว ส่วนสูง 162 ซม. น้ำหนัก 50 กก.

ดอกไม้ / คู่ : ซากุระ / ฮิบาริ เคียวยะ

นิสัย :

อากิมีบุคลิกราวฤดูใบไม้ผลิ

            อากิเธอไม่ได้เป็นคนเย็นชาหรือเป็นแม่งานปาร์ตี้อะไรทั้งนั้น อากิเป็นพวกรักความสงบอย่างนุ่มนวลและอ่อนหวานอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่มีจริตก้านเกินงาม บุคลิกหลักๆของอากิค่อนข้างดูอ่อนโยนสบายตาต่อผู้พบเห็นเสมอ เอกลักษณ์แสดงตัวตนความเป็นอากิคือรอยยิ้มกับดวงตา อากิเธอเป็นหญิงสาวที่รอยยิ้มสวยราวให้ความรู้สึกเหมือนอยู่กลางฤดูกาลฤดูใบผลิเพราะมันช่างอ่อนหวานและแสนสงบ และดวงตาของอากิเองมักจะเปล่งประกายสวยงามอยู่เสมอราวเพชรล้ำค่าที่ส่องประกายอย่างงดงาม อากิเธอมีความอ่อนน้อมถ่อมตน รักษามารยาทไม่รีบร้อนกะวีกะวาด ให้เรื่องเป็นไปตามที่ควรจะเป็น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่สนใจอะไรเลยนะ เธอแค่จริงจังและเครียดในเรื่องที่สมควรจะเป็น ไม่สร้างปัญหาเพิ่ม ไม่ทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ นอกจากนี้อากิมักจะใส่ใจคนรอบข้างอยู่เสมอ เป็นสิ่งหนึ่งของความอ่อนหวานของอากิ ที่สามารถสร้างความสุขให้ตัวเองและผู้รับได้ อากิเธอเป็นหญิงสาวที่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนของการกระทำใดๆ แค่ต้องการช่วยเพียงเท่านั้น แต่ก็ไม่หมายความว่าอากิจะช่วยเสียทุกคนจนดูเป็นแม่พระหรอก เธอรู้จักตัวเองดีว่าตัวเองควรจะทำไหม

อากิเป็นหญิงสาวที่มีความเพียบพร้อม

            อากิที่เกิดมาในตระกูลที่ยังอนุรักษ์ความเป็นญี่ปุ่นไว้อยู่ เธอเลยถูกสอนสั่งตั้งแต่ยังเล็กในเรื่องด้านมารยาทและทักษะของสตรีญี่ปุ่นต่างๆ ไม่ว่าจะด้านชงชา จัดดอกไม้ การทำอาหาร การเล่นดนตรี การร่ายรำ เป็นต้น อากินับเป็นหญิงสาวที่เพียบพร้อมอย่างสมบูรณ์ในสายตาคนทั่วไป เป็นที่น่ายกย่องและน่าอิจฉาคนหนึ่ง ความรู้สึกของอากิที่ต้องแบกรับมารยาทแบบนี้นั้น เธอค่อนข้างเฉยๆกับมัน มันเหมือนกับว่าอากิชินกับสภาพแวดล้อมอย่างนี้ จนกลายเป็นลักษณะบุคลิกไปตามอย่างที่คนทั่วไปเห็น อากิในมุมมองนี้ในสายตาคนที่พบเห็น อากินั้นให้ความรู้สึกราวเทพธิดาที่สวยสว่างไสวภายใต้ต้นซากุระก็ไม่ปาน มันให้ความรู้สึกที่อ่อนหวานและเฉียบขาดไปในตัว อากิเธอมีความสมบูรณ์อย่างเป็นเอกลักษณ์ ตัวตนของอากิมันให้อารมณ์ประมาณว่าสมบูรณ์แบบอย่างอ่อนหวาน ไม่ได้สมบูรณ์แบบอย่างแข็งแกร่ง ถึงแม้อาจจะมีจุดบกพร่องไปบางอย่าง แต่ความสมบูรณ์อย่างอ่อนหวานนั้นกลับกลบทับจุดบกพร่องเหล่านั้นไปสิ้น ต่างจากความแข็งแกร่งที่ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหน ถ้ามีจุดอ่อนย่อมเห็นอยู่ดีนั่นแหละ ...เรื่องจุดบกพร่องของอากินั้นอาจจะไม่ความว่าเป็นจุดอ่อนหรืออะไร มันอาจหมายถึงจุดที่คนๆหนึ่งอาจพลาดบ้างเป็นพื้นฐานของชีวิต แต่เพราะเสน่ห์แบบธรรมชาติของอากิที่ช่วยรักษาบุคลิกมันจึงไม่เด่นชัดเท่าไหร่นัก

อากิเป็นคนที่ฉลาดในระดับหนึ่ง

            บุคลิกของอากินั้นดูเหมือนไม่ทันคนและอาจดูซื่อๆไปบ้างแต่เธอไม่ได้โง่ เธอไม่ได้สวยแค่ลักษณะภายนอกและนิสัย เธอสวยทุกอย่างซึ่งรวมถึงเรื่องสมองของเธอด้วย ถึงแม้อากิไม่ใช่หญิงสาวที่มีความฉลาดเข้าขั้นถึงความอัจฉริยะอะไรก็จริง แต่เธอฉลาดแบบความรู้รอบตัวกับเอาตัวรอดได้ดี มีความรู้รอบตัวแบบปุถุชน ถามมาก็ตอบได้ ไอคิวเธอนับว่าอยู่ระหว่างกึ่งกลางคนปกติกับคนฉลาด ที่มีความเก่งแต่ก็ย่อมมีพลาดบ้าง ถ้าให้ตามความเปรียบเทียบระดับความฉลาดคนอายุเท่าๆหรือไล่เลี่ยกัน อากิฉลาดกว่าพวกเขาอยู่ในระดับหนึ่ง ...นอกจากความฉลาดแบบหลักการวิชาการสัจจะธรรมโลกแล้ว นั่นคือไหวพริบที่เกิดตามธรรมชาติของมนุษย์ ไหวพริบของอากินั้นไม่ได้มีความโดดเด่นเป็นพรสวรรค์อะไรเป็นพิเศษ แต่เธอเอาตัวรอดได้ดี ทั้งเอาตัวรอดในด้านชีวิตประจำวัน ในด้านสังคม เป็นต้น ถึงแม้อากิจะถูกเลี้ยงมาอย่างลูกคุณหนู แต่ตระกูลเธอไม่ยอมเลี้ยงแบบไข่ในหินแน่นอน พวกเขาทำให้เธอเป็นคุณหนูที่ดูอ่อนหวานราวเทพธิดาได้ พวกเขาก็ต้องทำให้อากิดูมีความสูงศักดิ์ราวเจ้าหญิงขึ้นไปอีก ส่วนไหวพริบด้านความฉลาดแกมโกงแบบนั้น อากิเธอไม่ค่อยมีนักหรอก เธอค่อนข้างเป็นคนจริงใจและรักษาสัจจะอยู่พอควร

อากิไม่ได้อ่อนแอ

อากิเธอเป็นเป็นหญิงสาวที่น่าทนุถนอมก็จริงแต่เธอไม่ได้อ่อนแอ อากิเธอเข้มแข็งกว่าที่เห็น เธอไม่มีโรคประจำตัวที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอแต่อย่างใด และเธอมีจิตใจที่เข้มแข็งเสียยิ่งกว่าร่างกายหรือจิตใจผู้ชายบางคนเสียอีก ในความหมายว่าไม่ได้อ่อนแอ แต่เธอก็ไม่ได้เก่งเป็นสาวมั่นสาวห้าวอะไรเหมือนกัน เธอเข้มแข็งและแข็งแกร่งในฉบับอากิเมฆาผู้อ่อนหวาน เป็นซากุระอันงดงามที่ไม่ยอมถูกเด็ดกลีบหรือร่วงโรยไปอย่างง่ายๆ ...อากิเป็นคนหัวดื้อในด้านที่ดี เธอชอบที่จะยึดมั่นสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้เสมอ ต่อให้ถูกต่อว่าว่ามันผิด อากิเลือกที่ยึดมั่นตามสัญชาตญาณของตัวเอง และเมื่อใดที่มีคนหาข้อโต้แย้งสิ่งที่อากิเชื่อได้ อากิย่อมยอมที่จะปล่อยแล้วขึ้นมาอยู่กับหลักความเป็นจริง ถ้าให้ยกตัวอย่างสถานการณ์ก็อย่างเช่นเพื่อนตัวเองถูกมองว่าเป็นอย่างนู่นอย่างนี้ แต่อากิก็ยังเลือกที่จะเชื่อเพื่อนในทางที่ตัวเองคิดอยู่อย่างงั้น ไม่คล้อยตามปากของคนอื่นง่ายๆ นั่นแหละ และความเข้มแข็งอีกอย่างหนึ่งของอากิคือความพยายามมุ่งมานะของเธอเอง เวลาคิดจะทำสิ่งใดอากิไม่เคยคิดจะทิ้งขว้าง ต่อให้ทำไม่ได้ เธอจะค่อยๆเรียนรู้มันจนทำได้เอง และถ้าในกรณีเธอทำไม่ได้จริงๆ อากิย่อมเลือกวิธีอื่นอย่างเช่นช่วยในทางอ้อมหรือขอความช่วยเหลือคนอื่นอยู่ดี

อากิเธอไม่ใช่แม่พระเสียทุกเรื่อง

            อากิเธอมีนิสัยมารยาทงามและอ่อนหวาน แต่ทั้งหมดทั้งมวลอากิเธอไม่ได้โลกสวย เธอใช้ชีวิตตามหลักความเป็นจริงของโลกใบนี้เสมอ ใครทำถูกก็ถูก ใครทำผิดก็ผิด คนอย่างเธอก็มีอารมณ์โกรธโมโหเป็นแค่มันแสดงออกยากไปเสียสักหน่อยในกรณีไม่มีใครไปตีคลื่นอารมณ์นั้น อากินั้นนอกจากเปรียบบุคลิกราวฤดูใบไม้ผลิแล้ว นิสัยเบื้องลึกของเธอก็เปรียบดังแม่น้ำสายหนึ่งที่ไหลอย่างนิ่งสงบอย่างเป็นธรรมชาติ แค่รอให้คนโยนหินลงไปเท่านั้นที่จะให้สายน้ำเปลี่ยนกระแสหรือคลื่นได้ ความโกรธหรือความโมโหของอากิเธอยังค่อนข้างรักษาบุคลิกอันนุ่มนวลได้ดีอยู่ เธอไม่ได้มีนิสัยเหมือนเด็กที่ต้องเอะอะโวยวายกับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจ หรือต้องสติแตกกับความโกรธ อากิเธอรักษาสติได้ดีและจริงจังไปตามเรื่อง อากิใช้ความเยือกเย็นความรอบคอบและสติเข้าสู้ปัญหา ถึงแม้จะยังบุคลิกอันแสนอ่อนหวานล้อมกาย แต่มันถูกเคลือบความเข้มแข็งที่เฉียบคมมากขึ้น กลายเป็นดอกไม้ที่ยากต่อการแตะต้องก็ไม่ปาน ลักษณะการพูดของอากิพฤติกรรมนี้เองอาจเปลี่ยนน้ำเสียงในทางเข้มขึ้นสักเล็กน้อยมันดูเด็ดเดี่ยวขึ้นและจะดูจะค่อนข้างแขวะคู่สนทนาอีกด้วย แต่การใช้คำพูดคำจาไม่มีการตะคอกหรือพูดคำหยาบใดๆแน่นอน จนทำให้เสียบุคลิกอย่างที่ควรจะเป็นไป

ประวัติ :           ‘ โนบุยูกิ อากินะ ’ ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลโนบุยูกิ เธอเป็นที่รักของพ่อแม่และคนภายในบ้าน ตระกูลโนบุยูกินับเป็นหนึ่งในตระกูลเก่าแก่ของญี่ปุ่นทั้งทางด้านประวัติศาสตร์และด้านความมั่งคั่ง ตระกูลของอากินับว่าเป็นตระกูลที่ยืนยาวพยุงตระกูลได้มาตลอดสัก 400 ปี ทำให้ค่อนข้างนิยมเอกลักษณ์ความเป็นญี่ปุ่นอยู่พอตัว

            ถึงแม้ว่าอากิจะดูแบกรับชื่อเสียงของตระกูลไว้ แต่เธอค่อนข้างมีอิสระมากกว่าที่เห็น ถึงแม้ตระกูลเธอเป็นตระกูลเก่าแก่รักษาค่านิยม แต่ก็ไม่หัวโบราณอะไรนัก บรรพบุรุษให้อิสระแก่ลูกหลานเสมอ แค่อย่างน้อยต้องรักษาตระกูลไว้ให้ได้เท่านั้น เพราะฉะนั้นตั้งแต่เล็กตั้งแต่เริ่มรู้ความได้ อากิมักถูกจับฝึกฝนความเป็นกุลสตรีอยู่ตลอด จนกลายเป็นการสร้างบุคลิกดั่งซากุระของอากิโดยเฉพาะ

            ในปีที่อากิอายุได้สักประมาณ 16 ปี ในวันหนึ่งบ้านเธอมีแขกแปลกๆกลุ่มหนึ่งขึ้น ทั้งพ่อแม่และเธอต่างคิดว่าอีกฝ่ายมาทาบทามเธอ แต่แท้จริงพวกเขาคือมาเฟียกลุ่ม FLORAL พวกเขามาขอตัวเธอไปเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มในฐานะผู้พิทักษ์เมฆาของ FLORAL FAMILY ตอนแรกพ่อแม่เธอไม่ยินยอมอะไรทั้งสิ้น แต่ก็จบลงด้วยท่านย่าผู้กุมอำนาจสูงสุดของตระกูลโนบุยูกิออกมาพูดเอง ส่วนท้ายจึงยินยอมมอบตัวเธอไป

            อากิไม่ได้เข้าใจสถานการณ์ขณะนั้นนัก ท่านย่าของเธอก็ใจดีพออธิบายเรื่องต่างๆให้ฟัง ท่านบอกว่าตระกูลโนบุยูกิอยู่คู่กับ FLORAL FAMILY มานานอยู่แล้ว เขาแค่มารับตัวผู้พิทักษ์ตามที่ควรจะเป็น ก่อนจะมอบดาบประจำตระกูลเล่มหนึ่งให้เธอเป็นของขวัญจากลาช่วงขณะหนึ่ง

            และเธอถูกสั่งสอนเรื่องต่างๆในโลกมาเฟียต่างๆนาๆ ถูกฝึกการต่อสู้ให้การเป็นหญิงสาวที่มีความอ่อนหวานอย่างเฉียบคม เป็นผู้พิทักษ์เมฆาผู้อ่อนหวาน ดอกซากุระที่ไม่ยอมร่วงโรยง่ายๆ

เอ่ยถึงเนื้อหาว่าตระกูลโนบุยูกิเกี่ยวข้องกับมาเฟียอย่างไง พวกเขาเกี่ยวข้องมาตั้งแต่บรรพบุรุษ แล้วสืบทอดตำแหน่งกันต่อๆมา เพราะฉะนั้นเรื่องมาเฟีย ท่านย่า ท่านพ่อและท่านแม่ของอากิย่อมรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่ทำไมพ่อแม่ของอากิถึงได้คัดค้านเรื่องอากิรับตำแหน่งนั้น ด้วยความรักลูกไม่อยากให้เสี่ยงอันตรายเลยเลือกปฏิเสธ แต่ท่านย่าเขาเคร่งกฎค่ะ เลยต้องออกมาตัดสินว่าต้องส่งตัวอากิไปตามธรรมเนียม 

            ...ย้อนความไปยัง 12 ปีก่อน ช่วงก่อนตระกูลโนบุยูกิจะกลายเป็นตระกูลสันโดษที่ไม่คบค้าเป็นพันธมิตรตระกูลใดเป็นพิเศษ เป็นช่วงในสมัยของโนบุยูกิ อากินะยังเด็ก อายุประมาณ 10 ปี แต่ก่อนนั้นตระกูลโนบุยูกิเคยคบค้ากับตระกูล ‘ ยาซึนาริ ’ เป็นตระกูลเก่าแก่อีกตระกูลหนึ่งที่มีความทัดเทียมกับตระกูลโนบุยูกิ ทั้งในสังคมเบื้องหน้าและมาเฟีย สองตระกูลเป็นพันธมิตรคู่กันมาตลอด จนหยุดลงที่รุ่นเจ้าบ้านในปัจจุบันนั้นแหละ เป็นการตัดความสัมพันธ์ทิ้งโดยไม่เกรงกลัวต่อผลกระทบใดๆ

            ในสมัยเด็กอากินั้นมีพี่ชายที่รักและสนิทมากอยู่คนหนึ่ง เป็นพี่ชายต่างสายเลือดต่างตระกูล เขาชื่อ ‘ ยาซึนาริ โทชิโระ ’ อายุมากกว่าอากิถึง 5 ปี ด้วยความที่อากินั้นเกิดในชาติตระกูลระดับสูงจึงหาโอกาสได้น้อยมากที่จะมีเพื่อนวางใจได้จริงๆสักคน และในความเป็นเด็กขณะนั้นที่ต้องการเพื่อนสนิทคอยเล่นด้วย อากิย่อมสนิทกับโทชิโระเป็นธรรมดา เพราะในบรรดาคนทั้งหมดเขาเป็นคนวางใจได้มากที่สุด ในตอนนั้นยาซึนาริ โทชิโระจึงค่อนข้างเป็นทุกอย่างสำหรับอากิพอตัว เป็นทั้งพี่ชาย เพื่อนสนิท คนรู้ใจ จนเป็นภาพวาดราวพี่น้องที่รักกันมากก็ไม่ปาน ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้เริ่มขึ้นตอนอากิอายุได้สัก 7 ปี

            และกลับมาตอนปัจจุบันอากิที่อายุได้ 10 ปี ในวันเกิดวันฉลองอายุครบ 10 ปีของอากิ ทางบ้านย่อมเชิญตระกูลยาซึนาริมางานในฐานะตระกูลที่สนิทกันด้วย และเป็นภาพที่เกิดขึ้นเป็นประจำที่ย่อมเห็นอากิติดแจพี่ชายต่างสายเลือดต่างตระกูลอย่างที่เห็นมาตลอด 3 ปี ...ในวันที่ฉลองงานวันเกิดหลังเป่าเค้กไปแล้ว ท่านหญิงโนบุยูกิเป็นคนแรกที่รู้สึกได้ว่าลูกสาวเพียงคนเดียวของตนหายตัวไป และพอกวาดตาไปดูก็พบว่าโทชิโระก็หายไปเช่นกัน

“ อากิหายไปไหนน่ะ ”

ท่านหญิงป้องปากถามคนรับใช้สาวคนสนิทอย่างกังวล คิ้วสวยขมวดแน่นมีลางสังหรณ์คนเป็นแม่กำลังตีคลื่นอะไรบ้างอย่าง

“ เห็นครั้งล่าสุด ดิฉันเห็นเดินออกไปกับนายน้อยยาซึนาริน่ะเจ้าค่ะ ”

พอได้รับคำตอบแทนจะคลายความกังวลอย่างประจำ แต่ทำไมคราวนี้กลับรู้สึกแปลกๆ บางอย่างมันร้องเตือน ท่านหญิงโค้งตัวขออภัยกับเหล่ากับบรรดาผู้ร่วมงานทั้งหลาย ก่อนผุดลุกขึ้นด้วยความกังวลใจเต็มอก

“ ฉันจะออกไปตามหาลูกสักหน่อย เธอหายไปนานมากแล้ว ”

เธอบอกสามีทิ้งไว้ก่อนเดินลิ่วไปที่ประตูญี่ปุ่นทางออกของห้อง มือขาวสะอาดที่เลื่อนประตูออกไปได้แค่นิดเดียว ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้น!

“ อากิ! ”

เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเสียงใคร เลี้ยงมาตั้งแต่เกิดมีหรือจะจำไม่ได้ เธอหันไปหาสามีของเธอแวบหนึ่งด้วยความอยากรู้ว่าสามีจะทำอย่างไงต่อก่อนจะรีบวิ่งออกไปเท่าที่สภาพอำนวย ทางท่านเจ้าบ้านเองก็นิ่งค้างด้วยความตกใจเสียงอากิก่อนรีบตามภรรยาออกไปเหมือนกัน

            ท่านหญิงที่รีบวิ่งมาได้ยินเสียงกรีดร้องมาตลอดทางถึงแม้จะเบาไปบ้างจากที่ได้ยินครั้งแรก แต่ก็พอจับทิศทางเสียงได้อยู่  และก็ตามมาจนเจอมันจบลงที่ห้องเก็บของที่อยู่ห่างห้องงานเลี้ยงไม่ใกล้ไม่ไกลเท่าไหร่

“ อากิ! ”

ท่านหญิงรีบเปิดประตูด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะช็อกกับภาพที่เห็น เธอยืนตกใจอยู่สักพักจนสามีตามมาทันพอดี

“ อากิ! เกิดอะไรขึ้น พ่อได้ยินเสี--- ”

ท่านเจ้าบ้านที่ตามมาที่หลัง รีบร้อนถามด้วยความเป็นห่วง ก่อนหยุดชะงักกับภาพตรงหน้า ก่อนคลื่นอารมณ์ทุกอย่างจะแปรเปลี่ยนด้วยความโกรธเกี้ยว

“ ยาซึนาริ โทชิโระ แกคิดจะทำอะไร!!! ”

            ทุกคนที่มาที่นี้ต่างรู้เห็นกันจะๆว่าโทชิโระพยายามขมขืนอากิน่ะ! ท่านหญิงรีบคว้าตัวลูกสาวที่กำลังนอนร้องไห้อยู่มุมห้องมาสำรวจทั่วตัว ก็พบว่ามีรอยโดนตบหน้ากับชุดที่เหมือนกำลังถูกกระชากเท่านั้น ยังไม่โดนอะไรที่มากกว่านั้น ท่านหญิงโล่งใจไปนิดหน่อยแต่ก็โกรธแค้นที่มาทำอย่างนี้กับลูกสาวตัวเองอยู่ดี

            แน่นอนว่าหลังเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้น เจ้าบ้านตระกูลโนบุยูกิตัดความสัมพันธ์ตระกูลลงแบบไม่ไว้หน้า ไม่สนว่าเมื่อก่อนจะสนิทกันแค่ไหน ทุกอย่างถูกแบ่งเขตกันทันที ยาซึนาริ โทชิโระ ไม่มีสิทธิมาเหยียบที่นี้หรือพูดคุยกับอากิอีก และยิ่งเห็นสภาพลูกสาวในปัจจุบันก็ยิ่งโกรธแค้น อากิเธอกลายเป็นโรคซึมเศร้าอยู่พักใหญ่ และสุดท้ายก็กลายเป็นโรคกลัวยาซึนาริ โทชิโระไปในที่สุด

            ...ในปัจจุบันอากิอายุ 22 ปี เธอก็ยังเป็นโรคกลัวโทชิโระอยู่ แต่ที่ไม่เคยออกอาการเพราะไม่ได้เห็นหน้าหรือรับรู้เรื่องโทชิโระค่ะ แต่ถ้าอากิเธอได้กลับมาเจออีกครั้ง อาการเธอจะออกแน่นอน อากิเวลานั้นจะชอบทำร้ายตัวเองแบบไม่รู้ตัว ทำร้ายตัวเองคือชอบเอาเล็บจิกมือตัวเองระงับความกลัวค่ะ มันเป็นอาการเริ่มต้นเวลาเผชิญหน้ากับสิ่งที่ตัวเองกลัวมากๆ และถ้ายังกลัวหนักขึ้นเรื่อยๆ อากิจะเริ่มเห็นความทรงจำในอดีตชัดขึ้นเรื่อยๆก่อนจะกรีดร้องเพราะรับไม่ได้เพราะมันเป็นฝันร้ายอย่างหนึ่งที่อากิไม่มีวันลืมลง ...และทุกคนที่รู้เรื่องอากิดีย่อมรู้ว่าห้ามพูดถึงเรื่องอะไรที่เกี่ยวข้องกับโทชิโระเป็นอันขาด ถึงแม้อากิจะควบคุมตัวเองได้พอตัว แต่จิตใจของคนฟังนั้นไม่มีวันควบคุมได้หรอกนะ สรุปคืออากิค่อนข้างควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ค่ะ แต่ถ้าต้อนมากๆเข้า อากิก็ควบคุมไม่อยู่เป็นเหมือนกัน

            และในปัจจุบันอากิเธอพอรู้ตัวเองว่าอาจต้องเจอยาซึนาริ โทชิโระในสักวันหนึ่ง เพราะตอนนี้เธอกับเขาอยู่วงการมาเฟียเดียวกันแล้ว แน่นอนว่าอากิเธอพยายามหนีอยู่ค่ะ ไม่รู้ว่าโทชิโระอยู่ไหน แต่อากิก็พยายามรอบคอบไม่แสดงตัวตนออกไปให้มากนัก เพราะเธอรู้...รู้ดีว่า อดีตพี่ชายคนนั้นรักเธอมาก รักเธอจนไม่ยอมปล่อยเธอไป ต่อให้เธอคุกเข่าอ้อนวอนแค่ไหน เขาไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่ เพราะฉะนั้นเธอต้องหนี อย่าให้เขาเจอหรือพบเป็นอันขาด นั้นหมายถึงว่าตัวเธออาจต้องเจอฝันร้ายพวกนั้นอีกครั้งหนึ่ง...

อาวุธ/สัตว์กล่อง :        ♣ อาวุธ / ดาบคาตานะ ชื่อว่า ซากุระริวเซย์(ดาวตกซากุระ) ใบดาบเป็นสีเงินเงาวาวทั้งหมด เชือกพันด้ามจับเป็นสีขาวสะอาด ตัวประดับด้ามจับเป็นสีทองสวยลายกลีบซากุระ ตัวดาบมีความขนาดยาวประมาณ 60 – 70 ซม. และปลอกด้ามก็เป็นสีขาวกลมกลืนสีเดียวกับด้ามจับอย่างลงตัว

                                           ♣ อาวุธกล่อง / อาวุธกล่องของอากินั้นมีความสามารถด้านการเพิ่มจำนวนตามธาตุสัญลักษณ์ของตัวเธอเอง มันจะเปลี่ยนสภาพดาบของอากิให้กลายเป็นมีดสั้นยาวประมาณ 30 ซม. และจะเพิ่มจำนวนมีดเป็น 12 เล่ม ใช้เฉพาะโจมตีศัตรูแบบเป็นกลุ่มหรือตัดทางหนีศัตรู

                                 ♣ สัตว์กล่อง / สัตว์กล่องคือผีเสื้อ สายพันธุ์Red Helen หรือ หางติ่งเฮเลน ชื่อ ‘ โอกามิ ’ เมื่อแคมพิโอฟอร์มม่ามันจะเป็นการเปลี่ยนทักษะการต่อสู้ของอากิสักเล็กน้อย คือจากการใช้ดาบเดี่ยวเป็นดาบคู่แบบเดียวกันเป๊ะ ทำให้มีประสิทธิภาพด้านการโจมตีแรงและป้องกันดียิ่งขึ้น

ชอบ :   - ดอกซากุระ || มันเปรียบเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของอากิ เธอเลยค่อนข้างรู้สึกผูกพันกับมันพอสมควร

            - การต่อสู้ || อากิเธอไม่ได้บ้าการต่อสู้แต่อย่างใด เธอชอบช่วงเวลานั้นเฉยๆ เธอชอบที่จะได้ตวัดดาบออกไป ได้ยินเสียงตัดอากาศที่ดังควับ ได้เคลื่อนไหวร่างกายอย่างพลิ้วไหวราวกำลังร่ายรำอยู่ ทั้งหมดนี่เป็นช่วงเวลาที่อากิสามารถตามใจตัวเองได้มากที่สุดไม่มีมารยาทอะไรไม่มีหลักสูตรให้จำน่าปวดหัว

            - เสียงดนตรี || อากิเธอมีความสามารถด้านการดนตรีนั่นคือโกโตะ เธอชอบเสียงของมันยามได้กรีดนิ้วไปตามสายเล่นทำนองตามความรู้สึกในขณะนั้น

เกลียด /ไม่ชอบ :          - ความพ่ายแพ้ || เห็นอย่างนี้ อากิเธอนับว่าเป็นผู้หญิงที่รักศักดิ์ศรีพอตัว เนื่องด้วยการถูกแบกรับอะไรหลายๆอย่างตั้งแต่ยังเด็ก เธอเลยไม่ค่อยปลื้มกับเหตุการณ์แบบนี้เท่าไหร่นัก อาการพฤติกรรมเธอก็อยู่ประมาณเดียวกับโกรธแต่ยังคงรักษาบุคลิกได้อยู่นั่นแหละ

                                  - ยาขมๆ || อากิมีโมเม้นความเป็นเด็กอยู่ในตัวอยู่เล็กน้อย อากิจึงไม่ชอบที่จะทำให้ตัวเองป่วยนักเพราะไม่อยากเผชิญกับสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ายาสักเท่าไหร่นัก(ฮา) ถ้าต้องทานจริงๆส่วนใหญ่ต้องร่วมมือกันบังคับให้อากิกิน

                                  - คนที่เห็นแก่ตัว || รวมสารพัดความไม่ดีนั่นแหละ ไม่ว่าจะโลภ ขี้โกหก สิบแปดมงกุฎ เป็นต้น อากิเธอไม่ชอบเอามากๆ เพราะมันเหมือนเก็บงูเห่าไว้กับตัว

                                  - ยาซึนาริ โทชิโระ || ตามที่ระบุไว้ตามประวัติ

งานอดิเรก :      - ชงชา จัดดอกไม้ เล่นดนตรี

                       - อ่านหนังสือตามความสนใจ || แนวที่ชอบคือด้านประวัติศาสตร์

                       - ออกไปเที่ยวตามสถานที่ที่สนใจ || แต่ก็ไม่ค่อยออกไปไหนบ่อยนักหรอก ว่างจริงๆก็ไป

                       - ฝึกซ้อมดาบหรือพยายามคิดท่าใหม่ๆ

ลักษณะคำพูด : ลักษณะน้ำเสียงที่อากิใช้มักเต็มไปด้วยความนุ่มนวลอ่อนหวาน มีไพเราะที่น่าฟังต่อคู่สนทนาเสมอ เว้นเวลาโกรธที่อาจเปลี่ยนน้ำเสียงให้ดูเด็ดเดี่ยวเป็นหญิงสาวผู้สูงศักดิ์คนหนึ่ง และอากิเป็นคนประเภทพูดตามสถานะอาวุโส อายุน้อยกว่ามากกว่า เธอใช้สรรพนามตามสมควร และมักมีลงท้ายหางเสียงตามความสมควรเช่นเดียวกัน

ตัวอย่างที่ 1 เวลาปกติ

“ อากิจัง! ” เพื่อนร่วมแก๊งคนหนึ่งตะโกนเรียกเธอตั้งแต่ไกล อากิหันไปมองตามเสียงก็เห็นอีกฝ่ายกระโดดชูไม้ชูมือราวเด็กๆ

อากิยิ้มอ่อนโบกมือกลับไปเล็กน้อยเป็นสัญญาณว่ารับรู้ ก่อนพยายามเดินฝ่าผู้คนเพื่อไปหาเพื่อนตัวเอง

“ ที่จริงตามคนอื่นมารับเธอก็ได้ เขาว่างกว่าฉันตั้งเยอะ ” อากิเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปกติแต่ไม่เย็นชาอะไรออกดูนิ่มนวลหน่อยตามลักษณะนิสัย

ตัวอย่างที่ 2 เวลาหัวดื้อ

“ อากิ! เธอเลิกบ้าแล้วมองความเป็นจริงซะ! ” หนึ่งในเพื่อนเธอตะคอกใส่เธออย่างเหลืออดที่เห็นเธอเชื่อคนทรยศของแก๊งอยู่ได้

“ ฉันจะเลิกได้ไง!? เขาถูกกล่าวหาเท่านั้นนะ ฉันว่าเราควรจะสืบเรื่องของเขาก่อนสิ! ” หญิงสาวค้านเสียงแข็งเรียกร้องหลักความยุติธรรมอย่างแน่วแน่

ตัวอย่างที่ 3 เวลาสู้

อากิสูดหายใจเข้าแล้วหลับตาอย่างนิ่งสงบอยู่สักพัก ดวงตาสีดำอมม่วงที่มักเปล่งประกายงดงามอ่อนหวานนั้นถูกเปลี่ยนเป็นงดงามและเด็ดเดี่ยวขึ้น

“ เลิกเล่นแล้วช่วยกรุณาออกมาเป็นๆด้วยค่ะ ก่อนที่ฉันจะเข้าไปลากคุณแบบเป็นศพ ”

ตัวอย่างที่ 4 เวลาโกรธ

อากิกัดริมฝีปากหนักๆทีหนึ่งพยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้เต้นไปตามเกมอีกฝ่าย

“ คนที่จะแพ้ฉันคิดว่าคงไม่ใช่ฉัน... ” หญิงสาวจับดาบในมือมั่นเหวี่ยงชี้ไปยังศัตรูอย่างเด็ดเดี่ยว “ ทำไมไม่ลองอยากนอนในโลงหน่อยล่ะค่ะ? บางทีอาจเป็นสถานที่ดีๆสำหรับคุณก็ได้ ”

ตัวอย่างที่ 5 เหตุจำลองตามคู่

“ ยัยสัตว์กินพืช ” ฮิบาริ เคียวยะเรียกตั้งหมวดหมู่อากิให้เสร็จสรรพ

อากิมองคู่สนทนาอยู่ชั่วครู่ที่จู่ๆก็เรียกสรรพนามแปลกๆ

“ ค่ะ? คุณฮิบาริคะ ฉันยังเป็นคนอยู่นะค่ะ ถึงแม้จะทานผักจริงๆก็เถอะ แต่ฉันก็เปลี่ยนมากินเนื้อในบางทีนะค่ะ ” อากิตอบตามที่เข้าใจในมุมมองเธอ(คือเธอไม่รู้ว่าฮิบาริต้องการกล่าวถึงอะไรเท่าไหร่ เลยตอบไปตามความเข้าใจ)

“ ... ” คู่สนทนาเกิดอาการเออเร่อชวนขณะ

เพิ่มเติม :         - ความสามารถทางด้านการดนตรีนอกจากโกโตะแล้ว อากิยังสามารถเล่นเปียโนกับไวโอลินได้ แต่เธอไม่ถนัดเท่าโกโตะเสียเท่าไหร่

                       - อากิเกิดวันที่ 3 มีนาคม ราศีมีน กรุ๊ปเลือด A

                       - อากิเป็นพวกขี้ร้อนง่าย เธอเลยค่อนข้างชอบอากาศเย็นๆอยู่ไม่น้อย

                       - อาหารที่อากิชอบนั่นส่วนใหญ่เป็นอาหารจำพวกชีสไม่ก็เนื้อ แต่เพราะไม่ได้ทานบ่อยเลยไม่ได้อ้วนให้ใครดู(ฮา)

                       - อากิเธอเป็นพวกคออ่อนมาก แตะพวกแอลกอฮอล์ไม่ได้เลย เธอเป็นสายเมาแล้วยั่วค่ะ

Other characters

ยาซึนาริ โทชิโระ / Yasunari Toshiro

อายุ : 27 ปี

อาวุธ : เข็มพิษ

ที่เหลือไรท์ฟรีได้เลยนะ//ขยิบตา

 

มุมสนทนา

Q : สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อยูซึ จะเรียกว่ายูก็ได้ ผู้ปกครองชื่ออะไรคะ

A: ว่านค่ะ (＞ロ＜)ゝ

Q : ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เอ่ย

A: เราชอบนิยายแนวพลอตดอกไม้อยู่แล้วน่ะค่ะ ชอบความหมายมาก

Q : ถ้าไม่ติดเป็นอะไรรึปล่าวคะ

A: ก็คงรู้สึกเฟลอยู่หน่อยๆล่ะมั่งค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ ไม่ติดคือไม่ติดเราไม่ว่า (´・＿・`)

Q : หมดคำถามเเล้วค่ะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ

A: ค่ะ จะรอคอมเม้นนะค่ะ (๑ゝڡ◕๑)

B
E
R
L
I
N
❀