พี่จ้า

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

วันนั้นฝนตกลงพร่ำๆไม่หยุด



  \"พี่จ้าๆไปเล่นนำฝนกันเถอะนะจ๊ะ\"เสียงเด็กน้อยร้องเรียกอย่างอ้อนวอน

  \"ไม่ได้หรอก จูฮี ถ้าแม่กลับมาคงจะโดนว่าอีก\"  เสียกเด็กหนุ่มน้อยซึ่งอายุคงไร่เรี่ยกันตอบ

  \"ฮือๆๆๆๆ ไม่เอาหนูจะเล่น\"

  \"จูฮี อย่าดื้อซิ... งั้นขี่คอพี่เล่นน้ำฝนไหมล่ะ\"หนุ่มน้อยพูดพร้อมยอตัวลง

\"พี่ฮันเซใจดีที่สุดในโลกเลย\" เด็กน้อยที่มีนามว่าจูฮีรีบกระโดดขึ้คอพี่ชาย



   มันเป็นภาพที่น่าประทับใจจริงๆ ที่คนพี่ให้น้องขี่คอและวิ่งเล่นไปทั่วสนามหญ้าแต่ความน่าประทับใจก็หยุดลงเมี่อมีเสียง



      เอี๊ยดดดดดด  เสียงรถเข้ามาจอดในตัวบ้านด้วยความเร็วสูง

   \"ไหนคุณว่าไม่ติดต่อเธอแล้วไง  แล้ววันนี้ที่ฉันไปเจอ มันหมายความไง\" หญิงสาวลงจากรถแล้วตะโกนใส่ชายหนุ่มที่อยู่ในรถ

    เป็นผลทำให้เด็กทั้งสองคนหยุดเล่นกันแล้วหันไปมอง

   \"นี่คุณลดเสียงลงหน่อยไม่ได้เหรอ\"ชายหนุ่มตะโกนกลับไปด้วยเสียงดังไม่แพ้กัน\"

  \" ดี ให้เด็กมันรู้ความเลวของคุณซะบ้าง\"     \"จูฮี ฮันเซ มานี่ซิ\" ประโยคหลังหันไปสั่งเด็กทั้งสอง

   เด็กทั้งสองวิ่งไปตามเสียงของมารดา

  \"นี่คุณถ้าคุณยังพูดไม่รู้เรื่องเราอย่ากันดีกว่า\" ชายหนุ่มชักจะหมดความอดทน

  \"แง้ แง้ๆๆ\"เสียงจูฮีเริมร้องให้แข่งกับเสียงฝนและเสียงของบิดามารดาที่เริ่มทะเราะกันด้วยเสียงที่เริ่มจะดังขึ้นเรื่อยๆ

  \"ได้  งั้นเราอย่ากันนับตั้งแต่วันนี้ คุณเอาฮันเซไปเลยลูกรักของคุณกับมันไม่ใช่หรอ\"

  \"นี่คุณเราตกลงจะไม่พูดเรื่องนี้แล้วนะ\"



คนเป็นมารดาไม่พูดต่ออุ้มจูฮีขึ้นแล้ววิ่งไปยังตัวอาคารของบ้าน



สักครู่หนึ่งก็ลงมาพร้อมกระเป๋าใบโต



  \"หลบไป นี่มันรถฉัน\"เสียงมารดาตวาดบอกกับผู้ที่กำลังเป็นอดีตสามี

   บรื่น เสียงรถสตาร์ดพร้อมกับเสียงร้องของจูฮี   \"แง้ แง้ ๆๆ  ไม่เอาหนูจะอยู่กะพี่ฮันเซ\"



แต่สายไปแล้วเมื่อรถเริ่มเคลื่อนตัวออกไปจากบ้านมีแต่เพียงสายตาของผู้เป็นน้องมองพี่ชายด้วยความอาลัย