คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เมื่อกบน้อยไม่สบาย
ณ ชายหาดที่แสนสงบสุขซะที่ไหนกันเล่า
“ รุ่นพี่เอาของmeมานะ ” หนุ่มน้อยนามว่า ฟราน หรือ อีกชื่อนึง ไอ้กบ อ๊บ อ๊บ อ๊บ ไม่ใช่แหละ พี่ที่แย่งอาหารของตัวเองไปอย่าง หน้าด้านๆ ย้ำนะคับ หน้าด้านๆ(ฟรานอย่าแรงสิ//แรนร่า)
“ชิชิชิ ไม่อ่ะเจ้าชายจะกิน อ้าม หย่อย” ในที่สุดเบลก็กินอาหารของฟรานไปจนได้
“ โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย พวกแกหยุดเล่นเป็นเด็กสักที ” เสียงอันไพเราะ 300 เดซิเบล ซึ่ง จำเป็นต้องใช้เครื่องมือป้องกันเสียง เพราะเป็นเสียงที่ดังเกินที่หูจะรับได้ และอาจทำใหสูญเสียการได้ยินได้ (ให้ความรู้นิสนึง//แรนร่า) แล้วทุกอย่างก็เงียบลง
“ ฟรานจังเดี๋ยวเจ๊ทำให้ใหม่ก็ได้นะ ” ลุซพูดขึ้นเพื่อตัดปัญหาไม่ให้ทะเลาะกันอีก
“นั้นเดี๋ยวผมช่วยนะคับเจ๊” ฟรานพูดพร้อมเดินไปหาลุซ พร้อมมีเสียงเบลตามมา
“ชิชิชิ เจ้ากบทำเพื่อเจ้าชายด้วยนะ”
“อยากกินก็มาทำเองสิคุณเจ้าชาย(เก๊) -_-*” แล้วฟรานก็พูดแบบกวนๆกลับไป
“หนอยแก” แล้วก็เป็นไปตามระเบียบมีของเบลสามเล่มไปฟักอยู่บนหลังฟราน
ฉึก! ฉึก! ฉึก!
“รุ่นพี่อย่าเล่นของมีคมสิคับ มันไม่ดีนะ”
“นั้นแกก็ทำให้ชั้นด้วยสิ เจ้ากบ”
“เฮ้อ ก็ได้คับผมละเซ็ง” ฟรานถอนหายใจรอบนึงก่อนที่จะพูด เพราะยังไงก็ทำให้เบลอยู่ดี
20 ผ่านไปไวเหมือนโกหก
“ เสร็จแล้วคับ รุ่นพี่” แล้วฟรานก็ยกถาดบาบีคิวมาวางแล้วก็นั่งลงที่ของตัวเอง
“ ชิชิชิชิ” แล้วเบลกับฟรานแล้วทุกคนก็กินบาบีคิวไปจนหมด แล้วก็ถึงเวลานอน
ณ ห้องเบลและฟราน
<<<ฟราน พูด>>>
ในที่สุดมันก็ถึงเวลานี้ที่ผมไม่อยากให้ถึง เพราะอะไรนะหรอก็ผมต้องนอน นอนแล้วยังไง ก็ต้องนอนบนเตียง แล้วมันมีเตียงเดียว แล้วผมต้องนอนกับรุ่นพี่ที่โรคจิต ซาดิส วิปริต ถ้าให้นอนกับรุ่นพี่ผมยอมนอนกับหมาข้างถนนดีกว่านอนกับรุ่นพี่คับเพราะอะไรนะหรอตอนผมไปปลุกรุ่นพี่ทุกเช้าเห็นรุ่นพี่นอนน้ำลายยืมแถมตกเตียง มันก็แสดงว่ารุ่นพี่นอนดิ้น แล้วผมจะได้นอนไหม
“ ไอ้กบ” นั้นไงเสียงที่ไม่อยากได้ยิน
“ คร้าบบบบบบ รุ่นพี่” ตอบไปอย่างนี้ก่อนแล้วกัน
“ นั่งทำอะไรอยู่ ชิชิชิ ทำไมไม่ขึ้มมานอนห่ะ” ยังจะถามนะคับ
“ ผมนอนข่างล่างดีกว่าคับ จะได้ไม่เบียดเบียนรุ่นพี่เวลานอน J”
“ อ๋อ หรอ” รุ่นพี่นี่โง่เนอะยังไม่รู้อีกว่าผมไม่อยากนอนกับรุ่นพี่อ่ะ
“ คับ คึหึหึ”อาจารย์นิสัยยัง ลูกศิษนิสัยอย่านั้น อาจารย์หัวเราะยังไง ลูกศิษก็หัวเราะอย่างนั้น
“ ชิชิชิ คิดว่าเจ้าชายจะเชื่อหรอก ชั้นรู้ว่าแกไม่อยากนอนกับชั้น ชิชิชิ” รู้ตัวก็ดีนะคับ
“เปล่าคับ” โอ๊ยยปวดหัวเป็นไรวะเนี้ยยืนไม่ไหวเลยเหะ เป็นไรเนี้ย
“ชิชิชิชิ เห้ย…ไอ้กบ เห้ย…ไอ้กบ” แล้สจากนั้นสติสัมปัตชัญญะก็ดับวูบแล้วก็ได้ยินเสียงรุ่นพี่ แล้วก็ที่ผมจะหมดก็เปล่งเสียงออกมาได้คำเดียวว่า…..
“รุ่นพี่” ตายแล้วคับ (เห้ย ไม่ใช่สลบเฉยๆนางเอก(?)ตายแล้วจาแต่งต่ะยังไงอ่ะ///แรนร่า)
>>>เบล พูด<<<
“เห้ย…ไอ้กบเป็นไรเนี้ย ไอ้กบ เฮ้ยตัวร้อนจี๋เลย” หลังจากที่ไอ้กบอยู่ดีๆก็ล้มลงไปผมเลยรีบไปพยุงไว้ เมื่อเอามือแตะหน้าผากก็พบว่าไอ้กบตัวร้อนเลย ยังนี้ต้องเช็ดตัวและเอามันไปที่เตียงดีกว่า(เบลจะทำอะไรฟรานอ่ะ//แรนร่า) พอเอาตัวไอ้กบไปที่เตียงเสร็จผมก็ไปหยิบผ้าผืนเล็กๆ มาชุนน้ำอุ่นแล้วเช็ดให้มัน ไปทำอะมานะถึงได้ตัวร้อนจี๋เลยพอเช็ดตัวให้ตัวไอ้กบเสร็จผมก็หาวแล้วก็นอนไปเลย
“ ฮ้าว…ง่วงแล้วอ่ะนอนบ้าง ”
เช้าวันรุ่งขึ้น ณ ห้องเบลและฟราน
“ อืมมมมมม หาววววเมื่อคืนเป็นไรไปเนี้ยเท่าที่จำได้ก็อยู่ๆก็ปวดหัวแล้วก็หมดสติไปเลยแล้วยัลไงต่อ่ะจำไม่ได้เลย ” พอฟรานตื่นขึ้นก็นึกความเมื่อคืนแต่ก็นึกไม่ออกจนได้ยินเสียงของ
“ อ้าวไอ้กบ ตื่นแล้วหรอเป็นไรมากรึป่าวเมื่อคืนเห็นอยู่ดีๆก็ล้มลงไป ชิชิชิ ” เบลถามด้วยความเป็นห่วง(รึป่าว)
“ ก็ยังปวดหัวอยู่หน่อยๆนะคับ ” ฟรานก็พูดไปตามตรง
“ อืมนั้นแกไป อายน้ำ แต่งตัว กินยา แล้วลงไปข้างล่างนะ ส่วนยาเดี๋ยวชั้นเตรีมไว้ให้” แล้วเบลก็สั่งฟรานเป็นชุด
“ รุ่นพี่… เป็นห่วงmeหรอคับ? ” ฟรานทำหน้าเอ๋อกับคำสั่งของเบลที่สั่งยังกับเป็นห่วงเขา
“ ปะ..เปล่า ขี้เกียดหาผู้พิทักสายหมอกคนใหม่นะ ” เบลก็ยังโกหกไปอย่างเนียน ทั้งที่ในใจกับห่วงฟรานยิ่งกว่ามงกุฎของตัวเองเพราะว่าเขารักฟรานไง (ช่างกล้าเปรียบเทียบเนอะแรนร่า//เบล ก็มันไม่มีอะไรจะเปรียบเทียบแล้วนิ//แรนร่า) อยากรู้ไหมทำไมเบลถึงรู้ว่าตัวเองชอบฟรานทั้งที่ตัวเองไม่รู้สึก
ย้อนกลับไปเมื่อคืน 01.15.23
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ความคิดเห็น