คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : หลักฐานก็คือ...?
“ ไหนล่ะครับหลักฐาน ” อาาาารายยยยรุ่นพี่มีหลักฐานอาาาารายยยย ในใจฟรานคิดแถบกรี๊ดออกมา
“ ชิชิชิ นี่ไง ” เบลพูดพร้อมยกเทปอัดเสียงขึ้นมาให้ดู พร้อมเปิดให้ฟังว่า…
‘ ผมก็ชอบรุ่นพี่ครับ ’ ช็อค อึ่ง ทึ่ง เสียว (อันสุดท้ายไม่ใช่มั้ง) ตอนนี้ ฟรานที่ตอนนี้ช็อคจนวิณณาญออกจากร่างไปแล้ว ส่วนเฟก็ช็อคไม่แพ้กันเพราะตอนแรกที่เธอท้าเบลก็ไม่นึกว่าคนอย่างฟรานไม่มีวันไปชอบคนอย่างเบลเป็นอันขาด
“ ไง ช็อคล่ะซี่ ชิชิชิ ” แต่เบลไม่ได้สนใจอะไรก็ยังคงล้อฟรานไป
“ ฟรานจริงหรอ ” เฟที่ได้สติก็ถามฟรานที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“ เอ่อ…จริง ” ไอ้รุ่นพี่นรก บังอาจหลอกผม อ๊ากกก ข่อยรับ บ่ ได้ T^T
“ ชิชิชิ เจ้าชายชนะแล้วนะยัยเฟ ^_^ ” เบลพูดพร้อมส่งยิ้มไปให้เฟ ส่วนฟรานที่สงสัยว่า อะไร? ชนะอะไร?
“ รุ่นพี่ชนะอะไรเฟหรอ ” ฟรานพูดพร้อมเอียงคอ 45 องศา ด้วยท่าทางโมเอะ ทำให้ตอนนี้เจ้าชายเราเป็นอย่างนี้แล้ว
ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สำลักความโมเอะตายแล้วเจ้าค่ะ
“ ชิชิชิ ก็ยัยเฟอ่ะชอ…อือ อืม ” แต่ขณะที่เบลพูดกำลังจะจบก็โดนเวทของเฟปิดปากไว้ก่อน
“ เฟทำไมหรอ? ” พอฟรานพูดจบเฟก็เดินมาตรงเบลที่โดนปิดปากอยู่แล้วกระซิบข้างหูเบลว่า…
“ เดี๋ยวชั้นบอกฟรานเอง ทุกเรื่อง ” แล้วเบลก็เลิกขัยขืนและยอมโดยดี พอเฟเห็นอย่างนั้นก็คลายเวทออกแล้วเดินไปเทียบข้างโดยหันหน้าไปคนล่ะข้างแล้วพูดเบาๆว่า…
“ ชั้นชอบฟรานนะ ชอบตั้งแต่เจอกัน แล้วเรื่องที่พี่เบลบอกว่าชนะนะ หมายถึงชนะชั้นในเรื่องที่ชั้นไปท้าเค้าว่า ‘ใครจะพิชิตใจฟรานได้ก่อนกัน’ แล้วผลมันออกมาเป็นแบบนี้ก็แปลว่าชั้นแพ้แล้ว เธออยู่กับ…พี่…เบลไปเถอะนะชั้นแพ้แล้ว ลาก่อน ขอให้เธอมีความสุข Ti amo ” เฟพูดไปร้องให้ไปและหลังจากที่เธอพูดเสร็จ เธอก็หายไปเพราะเวทมนต์ของเธอ
“ เฟ ” พอฟรานหันไปก็ไม่เจอเธอแล้ว แล้วก็ยิ้มแล้วพูดออกมาเบาๆว่า..
“ ขอบใจนะ…เฟ ”
“ ฟรานเป็นไรไหม ” เบลที่ยืมมองสถานการณ์อยู่ก็เข้ามาดูฟรานที่ยืนอยู่ พอเบลเข้าไปฟรานก็กอดเบลทันที เบลมีอาการตกใจนิดๆแต่ก็กอดตอบฟรานไป แล้วถามฟรานว่า…
“ แล้วจะมาเป็นเจ้าหญิงขอองเจ้าชายไหม ”
“ ต้องเป็นอยู่แล้วสิครับ ”
ติ้ง ติ้ง ติ้ง
“ เจ้าชายรับโทรศัพท์แปป ” ใครมันโทรมาขักจังวะว่ะ ข่อยรับ บ่ ได้ อย่าให้พ่อรู้นะว่าใครโทรมาจะไปบึ้มถึงที่เลย
“ โหล ”
‘ ไรว่ะไอ้เบล โมโหใครมาเนี้ยคุยกับชั้นดีๆก็ได้กดรับเนี้ยไม่ได้ดูชื่อเลยใช่ไหม ’ อ่าว เอ๊ะ สควอโล่เองหรอ (แล้วแกเห็นเป็นใคร//แร่นร่า)
“ แล้วมีไรเนี้ย ขัดจังว่ะเจ้าชายหมดเลย ชิ! ”
‘ ขัดจังหวะไรแก แค่ชั้นจะโทรมาถามว่าเเกจะไปงานเลี้บงไหมวองโกเล่มันชวนไป ’ เอ่ ไปดีป่าวหว่า
“ ชิชิชิ แปปนะ ”
“ ฟรานไปญี่ปุ่นกันป่ะ ” เบลล่ะหูโทรล่ะศัพท์แล้วหันไปถามฟรานที่นั่งเอามีดของเบลที่แอบจิ๊กมาจิ้มตุ๊กตารูปเบลจนเป็นรู
“ ไปไมอ่ะ ” ฟรานพูดพร้อมกลับไปนั่งจิ้มตุ๊กตาเบลต่อ(แกยังไม่เลิก//แรนร่า)
“ ไปงานเลี้ยง เจ้าสึนะชวนไป ”
“ หืม…ไปก็ได้ ” ฟรานหันหน้ามาหาเบลทีนึงแล้วตอลตกลง แล้วก็ไปนั่งจิ้มๆ แทงๆ หั่นๆ ฟันๆ ตุ๊กตาเบลต่อ
“ นั้นไปสควอโล่ ไปเจอกันที่ญี่ปุ่นเลยนะแค่นี้แหละ ชิชิชิชิชิชิชิ ”
“ ฟราน…ทำไรอยู่นะ ” เบลถามฟรานที่นั่งเล่นตุ๊กตาอยู่
“ ขายของครับ ”
“ หรอ…โกหกเจ้าชายอย่างนี้ต้องโดนลงโทษ ”
“ อะไรหร…อุ๊บ ” คำพูดที่เอ่ยออกไปไม่ทันได้จบประโยคดี ริมฝีปานุ่มๆ ก็ทาบเข้ากับปากของผู้พูดเข้าเสียก่อน ลิ้นร้อนๆ แทรกผ่านกลีบปากเนียนนุ่มนั้นเข้าไปควานหาความหวานจากปากที่แสนร้ายกาจ เจ้าชายผู้ถูกเรียกว่ารุ่นพี่ มอบจูบที่แสนเอาแต่ใจในแบบของตนเองให้กับร่างในอ้อมกอดอย่างยาวนานเมื่อถูกจับไว้ในวงแขนและได้รับการรุกรานจากคนตรงหน้า เจ้าของร่างพยายามที่จะขัดขืนและยันตัวออก แต่รสชาติที่ชวนให้โหยหานั้นทำให้การขัดขืนโอนอ่อนลง มือทั้งสองที่พยายามพลักไสกลายเป็นโอบกอดตอบโดยอัตโนมัติ เหลือไว้เพียงเสียงครางอย่างพอใจในลำคอ
จบนะไม่มี nc เด้อ เพราะแต่งไม่เป็น แต่ถ้าแต่งแล้วกลัวโดนแบนอ่ะเพราะฉะนั้นอย่างโกรธกันนะ
ความคิดเห็น