จุดจบของความรัก... - จุดจบของความรัก... นิยาย จุดจบของความรัก... : Dek-D.com - Writer

จุดจบของความรัก...

โดย omyimsa

โหวตให้ด้วยนะค่ะ

ผู้เข้าชมรวม

651

ผู้เข้าชมเดือนนี้

1

ผู้เข้าชมรวม


651

ความคิดเห็น


1

คนติดตาม


0
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  1 ก.พ. 50 / 19:50 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

    ภายใต้เเสงไฟสลัวๆของยามค่ำคืน ที่ส่องลงมายังถนนเบื้องล่างพอเห็นได้เป็นเงาลางๆในระยะเพียงไม่กี่ฟุตเท่านั้น เด็กหญิงวัย18คนหนึ่งนั่งเกาะขอบหน้าต่างพลางสองส่องสายตาหาบางสิ่งบางอย่างในท้องฟ้ายามค่ำคืน ไดอารี่สีขาวเล่นหนาของเธอเปิดข้างไว้อย่างนั้นราวสองสามชั่วโมงเเล้ว สายลนยามค่ำคืนพัดพากระดาษกลับไปกลับมา เด็สาวยังคงไม่รู้สึกตัวเธอยังคงเหม่อมองไปนอกหน้าต่างเช่นนั้น
    สภาพเเตกแยกภายในครอบครัวของเธอ หลายคนยังไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้น ครอบครัว..ที่มีฐานะค่อนข้างร่ำรวย ภายนอกอาจจะดูเป็นอย่างนั้นเเต่มันผิดไปโดยสิ้นเชิง พ่อเเม่ทะเลาะกันทุกวัน..สภาพครอบครัวในเวลานี้ไม่เหลือเเม้กระทั่งความผูกพันธ์ เเพรถูกส่งมาที่อังกฤษ ญาติๆของเธอหวังเพียงเเต่ว่าเวลาจะช่วยให้เธอยอมรับความจริงได้ พ่อ..หย่ากับเเม่ เเต่เท่านั้นยังไม่พอหลังจากนั้นเพียง1เดือนเธอก็สูญเสียเเม่อันเป็นที่รักไป
    สำหรับสภาพการณ์อันเลวร้ายเช่นนี้ ผู้ที่ลำบากที่สุดเห็นจะหนีไม่พ้นเเพร เเต่ยังดีที่อย่าน้อยเธอก็มัพี่ชายที่คอยให้ความช่วยเหลือมาตลอด เธอถูกส่งไปหาจิตเเพทย์เนื่องจากภาวะซึมเศร้า เวลา3ปีที่มีชายผู้หนึ่งคอยดูเเลมาตลอด เธอเรียกเขาว่า"พี่ชาย"เเต่ก็นั่นแหละในเมื่อเป็นพี่ชายสักวันก็ต้องจากกันอยู่ดี
    เเล้วเค้าก็ได้พบคนที่จะฝากชีวิตไว้ด้วย ถึงเเม้ว่าความรักที่พี่ชายมีให้จะยังไม่ลดลง เเต่ว่าบัดนี้ความรู้สึกของเธอมันเกินเลยไปแล้ว..เเต่มันไม่มีทางเป็นไปได้
    ปีเเล้วปีเล่าที่เธอได้เเต่เฝ้ามองความรักของพี่ชายเติบโต ท่ามกลางความเจ็บปวดในหัวใจ เเต่ทุกอย่างกำลังจะจบลง "กริ๊ง...กริ๊ง.." เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้เด็กกสาวตื่นจากภวังค์ เธอรีบลุกไปหยิบโทรศัพท์ข้างๆโต๊ะขึ้นมา "ฮัลโหล..."ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไฝ่ยตรงข้ามก็เริ่มบทสนทนาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูลุกลี้ลุกลน"คริส..คริสเค้าถูกรถชน...เสียงของหญิงสาวที่เธอรู้จักดี..ทั้งๆที่มันเคยกังวาลใส..เเต่คราวนี้มันกลับเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
    แพร..ตั้งสติได้ก็รีบวิ่งลงไปข้างล่าง"ป้าคะ...พี่ชายถูกรถชน..หนูจะไปที่ร.พ.นะคะ..ป้ารอที่นี่นะคะ"เธอเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นหวังว่าเขาจะปลอดภัย
    ทันทีที่ถึงจุดหมายเธอก็พบกับดรีมเธอเฝ้าอยู่หน้าห้องพยาบาลด้วยท่าทางกังวล ทันทีที่เห็นเเพรเธอก็โผเข้าหาเด็กสาวทันที"เเพร..คริสเค้า..คริสจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้" เด็กสาวสังเกตุได้ถึงน้ำในตาที่เอ่อล้นของเธอคนนั้น ดูท่าทางพี่คริสจะเลือกคนไม่ผิด..พี่ดรีมรักเขามาก..เเพรน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวท่าทางหญิงสาวข้างๆจะรับรู้ได้ถึงอาการนั้น "คริสน่ะ..รีบขับรถกลับบ้าน..เค้าบอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเเพร.จะต้องไปให้ทันบอกกราตรีสวัสดิ์.."เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "พระเจ้า..คริสน่ะเพิ่งจะรักฉันเองนะ..เพิ่งเมื่อวานนี้เอง.." เเพรหันมาทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้น หญิงสาวเอามือขึ้นมาปาดน้ำตาจากนั้นก็พูดต่อ"ความจริงคริสกับพี่นะ..เป็นเพื่อนกันจ๊ะ..พี่เคยบอกรักเค้าเเค่คริสก็บอกว่าเค้ามีคนที่ชอบเเล้ว.เเต่ขอเวลาสักพัก..เค้าพยายามที่จะรักพี่..พวกเราเพิ่งคบกันเเบบเเฟน"เธอพูดพร้อมกับหันมาที่คู่สนทนา "พอไปที่บ้านคริส..พี่ก็รู้ทันทีว่าคนที่คริสรักคือใคร.."เด็กสาวยกมือขึ้นปิดปาก..มันเป็นไปได้หรือนี่ "..ตอนเเรกพี่ก็คิดว่าจะเกียดเธอ..เเต่เธอเป็นเด็กดี..พอเห็นคริสยิ้มเมื่ออยู่กับเธอ..พี่ก็รู้ว่าเค้าเจ็บมากขนาดไหน..คริสเจ็บกว่าใครทั้งหมด"เธอพูดพลางลูบหัวเด็กหญิงเเล้วยิ้มให้ทั้งๆที่น้ำตายังอาบเเก้ม รอบๆมีเพียงเเต่ความเงียบ "ปึง.."เสียงปิดประตูตามมาด้วยนางพยาบาลในชุดขาวอีกสองคน หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไป แพรว่าไม่ได้ยินคำพูดเเต่เธอก็พอเดาออกเมื่อเห็นสีหน้าของคู้สนทนา ดรีม..กวักมือเรียกเด็กสาวด้วยรอยยิ้ม "คริสรอเธออยู่จ๊ะ"
    ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องด้วยความหวังว่าจะเห็นชายคนหนึ่งยิ้มรับพวกเขาอยู่ ..เเละมันก็มีจริงๆ..เพียงเเต่ร่างนั้นดูอ่อ่นเเอเหลือเกิน คริส..เรียกสองสาวให้มายืนข้างๆเตียง "เเพร...ราตรีสวัสดิ์.." เขาพูดพร้อมกับยกมือที่ดูไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาลูบใบหน้าของเธอ เด็กสาวจับมือของเขาในขณะที่บุคคลหนึ่งกำลังยืนมองด้วยน้ำตาคลอ "ดรีม..ครับ"เสียงของพี่ฟังดูปกติทุกอย่าง เเต่มันขัดกับภาพที่เห้นโดยสิ้ยเชิง "คริส..ไม่ต้องพูดหรอกฉันเข้าใจทุกอย่างดี..อย่าขอโทดฉันรู้ว่าสำหรับเธอมันเจ็บปวดมาก..ฉันรักคริส"เธอพูดพร้อมโผเข้ากอด เเพรได้เเต่จ้องมองด้วยรอยยิ้ม "แพร..ก็รักพี่ค่ะ"เด็กสาวก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูพี่ชายเบาๆ
    เนิ่นนานที่ทั้งทั้งสองสาวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม คนหนึ่งในฐานะน้องสาวอีกคนคือเเฟน ดรีมสังเกตุถึงวงเเขนที่โอบรอบตัวเธออยู่ดีเหมือนจะอ่อนเเรง ท่าทางแพรเองก็จะรู้สึกเช่นนั้น "ราตรีสวัสดิ์ค่ะ"ทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกัน
    จากวันนั้นก็1ปีพอดี เด็กสาวทั้งสองยังคงจดจำมันได้ไม่มีวันลบเลือน ความรู้สึกวันนั้นไม่เคยลบเลือนไปเลย เเต่วันนี้จะไม่มีใครมาบอก "ราตรีสวัสดิ์" อีกแล้ว

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×