คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Zenos
หากมีคนถามว่าพ่อของผมเป็นใคร...........
ผมคงได้แต่ยักไหล่แล้วบอกว่า ’ไม่รู้สิ’ ..........
ผมทำอย่างนี้มาหลายหนแล้วนะ............
แต่ทำไมใจผมถึงโหยหาที่อยากจะเจอเขากันนะ.......
จนวันนึงทำให้ผมได้รู้.........
บ้านหลังหนึ่ง ใน เมืองซีแอตเติ้ล
วันนี้ผม ควรจะมีความสุขแบบเด็กวัย 14 ทั่วไปที่ได้เที่ยวกับเพื่อน ได้เล่นเกมส์ เล่นกีฬากับเพื่อน
“คำสั่งแม่คือเด็ดขาด.........ไม่ได้ก็คือไม่ได้”
“ไม่มีคำว่าแต่เซน.....ข้างนอกมีอันตรายเต็มไปหมด ฉะนั้นห้ามไป!!!!”
ให้ผมแหง่กแต่อยู่ในบ้านเหรอ เหอะ!!!!ฝันหวานไปมั๊ยครับแม่...
ผมชะเง้อมองหารถเจ้าเพื่อนสนิทผม ในเมื่อขอดีๆไม่ให้ไป ก็หนีไปดื้อๆแล้วกันนะครับแม่
ใช่แล้วรถนิสสัน สภาพบุโรทั่งนิดนึงมาจอดข้างๆบ้านผม ผมดูแล้วรู้ได้เลย ว่าเป็นรถของเพื่อนสนิทผม
ผมจึงไม่รอช้า วิ่งไปที่ประตูห้องหมายจะออกไป
เฮ้ยทำไมประตูมันเปิดไม่ออก(ฟร๊ะ)?
ผมเปิดหน้าต่างแล้วค่อยๆ โหนกิ่งไม้ที่ใกล้ๆหน้าต่าง ผมลองมองลงไปข้างล่าง
โห......สูงใช่เล่นแฮะ ลงไปคงระดูกหัก ผมก็หวังอย่างเดียวว่ากิ่งไม้ที่ผมห้อยโหนอยู่นี้มันไม่หักล่ะนะ
พระเจ้า!!!!!อย่าเล่นอย่างนี้ไม่เอาๆๆๆๆ
ใจผมได้แต่คิดแต่ตัวผมน่ะ ร่วงลงสู่พื้น ผมไม่กล้าลืมตาหรอกนะ
ความเย็นของน้ำเหมือนมันขึ้นมาบนตัวผมมันวิ่งไปมาอย่างสนุกสนานบนตัวผม
ทำไม...ตัวผมไม่มีรอยแผลอะไรเลยฟะนั่น ผมเงยมองข้างบน มันเป็นไปได้ไง ที่ผมจะไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย
เอาล่ะ จะมัวสงสัยตอนนี้ไม่ได้ ถ้าแม่มาเห็นก็จบเห่พอดี
ผมรีบวิ่งไปหาเจ้าเพื่อนสนิททั้งๆที่ตัวเปียกซกอย่างกับลูกหมาตกน้ำ
จากนั้นเจ้าเพื่อนสนิทพาผมมาที่ท่าเรือประมง
ก็แหง ล่ะ พวกเรามาทำรายการเล็กๆ ของการสำรวจอาชีพด้วย แล้วก็มาเที่ยวด้วย
ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว คุ้มดีออกใช่มั๊ยล่ะ?
ในขณะที่ผมจะ กลับ พื้นบนท่าสั่นสะเทือน จนผมยังเดินลำบาก
โอ้ไม่.....เพื่อนผมจะโดนเหวี่ยงอัดอีกเหรอไม่นะ
ผมก้มลงมองอีกครั้งมันเป็นหน้าไม้ขนาดกลาง แล้ใช่ยังไงล่ะ ?
‘ลูกพ่อ........เจ้าจงใช้สัญชาติญาณของเจ้า’
เสียงนุ่มทุ้มของผู้ชาย ที่ลอยมาปะปนกับเสียงคลื่น ก้องเข้ามาในหัวผม
ขณะที่มันเสียหลักไปนั้นมันปล่อยเขา ขอบคุณเทพเจ้า
ผมได้แต่ตะโกนให้เขาหนีไป แต่เขากลับไม่ไป
“ถ้าเราจะตายก็ต้องตายด้วยกันชั้นจะไม่ทิ้งแก “
ก็แหงล่ะ ผมคุมสติไม่อยู่แล้วนี่ .........
แต่มันยังไม่สะใจผม และตอนนี้ผมอ่อนแรงเหลือเกิน
ผมเดินโซซัดโซเซเหมือนคนไร้แรงก่อนจะร่วงพลัดตกลงจากท่าเรือ ลงสู่น้ำ
ผมไม่มีแรงที่จะขยับเลย.........
ความเย็นของสายน้ำ เกาะกุมร่างกายผม
แม่ครับ......ผมขอโทษ ครั้งต่อไปผมจะไม่หนีแม่มาอีกแล้ว
ปล่อยลมหายใจในน้ำไปเรื่อยๆ และผมคาดว่าผมจะขาดอากาศใจ ในไม่ช้านะ
‘เซนอส.......ลูกพ่อ.....สายน้ำมีอาจทำอันตรายใดกับเจ้าได้ เพราะเจ้าคือลูกของพ่อ บุตรแห่งโพไซดอน ’
‘ตื่นเถิด เซนอส แม่ของเจ้าจะพาเจ้าไปยังที่ๆแห่งหนึ่งมันจะปลอดภัยต่อเจ้า’
แล้วผมก็วูบไป.........
ในน้ำ.........
เจ๋งเนอะ.......
ที่ผมยังไม่ตาย
หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมก็เลยรู้ว่า ผมเป็นมนุษย์ครึ่งเทพ
แม่ยอมเล่าเรื่องให้ฟังทุกอย่าง
ผมยอมรับเลยว่าผมเข้ามาในนี้ผมเอ๋อมาก
ที่นี่ที่ไหน ทำไมพวกเขาถึงซ้อมรบกันเหมือนสมัยก่อน
เฮ้!!!!!ไม่ฮานะ มันเป็นบั้นท้ายม้าจริงๆ แต่ช่วงลำตัวบนเป็นคน หรือที่เขาเรืยกว่าเซ็นทอร์สินะ
“ชั้นไครอนยินดีที่ได้รู้จักนะเจ้าหนุ่ม”คุณไครอนเอ่ยกับผมย่างเป็นมิตรแต่ผมก็ยังเอ๋ออยู่ดี
ผมเดินโต๋เต๋ไปสมัคร แล้วก็ลากของเข้าบ้านเฮอร์มีส........คนเยอะแฮะ
ผมจึงปลีกวิเวกมาแล้วก็ไปเดินดูโดยรอบ
ว้าว........สาวๆที่ชายหาดนั้นสิ ผมมองพวกเธอตาค้างก่อน จะละความสนใจไปเดินไปเรื่อยๆ
จนถึงบ้านโพไซดอน มันอบอุ่นได้อย่างหน้าประหลาด
ผมก็หวังว่าพ่อผมคงจะประกาศรับผมว่าเป็นลูกเร็วๆนี้นะ
จนถึงวันและเวลาประกาศรองรับบุตร
เอาจริงๆนะ ตามจริงผมควรจะอยู่ตรงที่รอบกองไฟเพื่อรอพ่อผมรองรับแต่........
แล้วก็ความสูงระดับที่ผมอยู่เนี่ย...ตกไปคอหักตายได้เลยนะ
ดูวิวข้างล่าง มันอยู่ใกล้ๆลำธารเลย น้ำสวยดีจัง
ขอเพียงอย่าให้กิ่งไม้ที่ผมนั่งมันหักอีกรอบก็พอ
ตอนนี้ผมกระดิกตัวไม่ได้แต่ที่ผมรู้สึกได้คือ
ใช่กลิ้งไปเรื่อยๆจนตัวผมกลิ้งลงไปในน้ำ
ผมเด้งตัวขึ้นก่อนสายตาจะไปสบกับไครอนกับเด็กมนุษย์ครึ่งเทพอีก2-3 ที่ท่าทางจะหัวเสียหน้าดู
“แฮะๆ” ผมหัวเราะเจือนๆก่อนจะมองไครอน แบบสงสัย
แล้วผมก็หันหลังไปมองตามสายตาของทุกคน
บนหัวผมมีน้ำที่ก่อตัวเป็นรูปตรีศูนย์
ผมเป็นลูกของโพไซดอนจริงๆเหรอ.....
เสียงผู้ชายเสียงนั้นในน้ำตอนที่ผมกำลังจะจมน้ำคือเสียงของพ่อเหรอ
‘ไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ไหน.......พ่อจะอยู่ข้างเจ้าเสมอ’
แม้ว่าซักครั้ง ผมต้องเจอพ่อให้ได้........
ผมจึงเดินตามไครอนและเด็กมนุษย์ครึ่งเทพ ไปสมทบกับคนอื่นที่กองไฟ
“เอาล่ะ ไซนัส ทรอย พ่อเจ้าได้ยืนยันเจ้าแล้วเก็บของไปอยู่บ้านโพไซดอนซะ”คุณดี.พูดอย่างเบื่อหน่าย
ผมก็เดินตามพวกพี่ๆไป แต่ผมอยากจะบอกคุณดี.อยู่อย่าง
ความคิดเห็น