กาลเวลา ทวนหารัก

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

           “แกรู้ใช่ไหม ? ว่าจะเจออะไรกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนับจากนี้ !!”  ร่างสูงสมส่วนประมาณ 178 cm. ที่มีใบหน้ารูปไข่ ดูเรียวยาว ดวงตาสีดำสนิทที่ดุเมื่อมองดูกี่ทีก็ไม่ต่างอะไรกับเหยี่ยวที่กำลังล่าเยื้อ และมันก็เข้าได้ดีกับผมสีดำนั่น เมื่อเทียบกับผิวสีขาวอมชมพูราวกับผิวเด็ก  เขาได้แหสะยิ้มที่ดูเย็นยะเยือก เผยให้เห็นคมเขี้ยวราวกับเป็นอาวุธคู่ใจของเหล่าแวมไพท์ดูดเลือด ชายหนุ่มพูดด้วยความโกรธ และอารมณืเหล่านั้นมันยิ่งทำให้ตัวของเขาเริ่มสั่นแรงขึ้นเรื่อยๆ..

            “ฉันรู้ แต่จะให้ทำไงได้ว่ะ เมื่อมันพลาด..”  ชายหนุ่มอีกคนตรง มีผมสีน้ำตาล และดวงตาที่เป็นสีเดียวกับผม มันยิ่งทำให้เขาดูสง่าขึ้น  แต่มันสามวรถปิดใบหน้าคมคายนั่นได้เลย ด้วยร่างที่สูง175 cm. นั้นมันยิ่งทำให้เขาดูเป็นผู้ชายโดดเด่น เมื่อเทียบกับไหล่กว้างอกสามศอก ที่บ่งบอกถึงความเป็นชายชาติอย่างเต็มที่ เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ที่เต็มไปด้วยความผิดและความหวาดกลัวคนตรงหน้า

             “งั้น มันก็เป็นความพลาดเหมือนกัน ถ้าฉันไม่ไว้คนอย่างแก !!!!” ดวงตาสีดำสนิทที่มืดยิ่งกว่าความมืดของค่ำคืนนี้ มองดูร่างน่าสมเพชตรงหน้า อย่างเอือมระอา ทำให้เขายกกระชับกระบอกปืนให้เล็งคนตรงหน้าด้วยความไม่ลังเลแม้แต่เสี่ยววินาที ปลายนิ้วเรียวยาวหมายจะกดไกลปืน เพื่อปริดชีวิตตรงหน้า..!!

              “หยุดน่ะ ไอผู้ชายสารเลว ทำได้แม้กระทั้งเพื่อน !!!!! ” ร่างเพรียวเล็กตะโกนสุดเสียงปนด้วยน้ำเสียงสั่นๆด้วยความกลัว แต่เจ้าหล่อนก็ทำใจดีสู้เสือ เพื่อที่จะปกป้องผู้ที่เป็นพี่ชายด้วยชีวิต รีบเข้ามาขวางทางปืน ดวงตาสีน้ำตาลที่ทำให้ใบหน้าดูหวานปนเศร้ายิ่งดูยิ่งหน้าหลงใหล ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มน่าบดขยี้นั่น ยิ่งทำให้น่าฟัดไปอีกเมื่อเจ้าหล่อนทำหน้าบึ้งตึงที่ไม่เข้ากับใบหน้าเศร้าๆนั่นเลย ผมสีน้ำตาลแดงที่หล่นลงมาปกข้างแก้มราวกับเส้นตัวไหม ที่บ่งบอกว่าเจ้าตัวได้ดูแลผมมาดี แต่ใครจะโง่ยิงร่างสุดเซ็กซี่นี่ได้ลงกันล่ะ ร่างสูงคิด

“เธอเป็นใคร ? เมียใออาทิตย์เหรอ !!” ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ราวกับเก็บกดกับการขัดขวางนี้เต็มทน!!

“ทุเรศ !! สมองมีไว้คิดเรื่องต่ำๆ ฉันอินนา เป็นน้องสาวพี่อาทิตย์” เจ้าหล่อนพูดด้วยความโกรธที่ถูกผู้ชายสารเลวตรงหน้าลามปามด้วยคำพูด !!

”อาทิตย์ แกอยากจากความพลาดครั้งนี้ไหม !! “ อาทิตย์ที่เงียบอยู่นานสดุ้งทันทีเมื่อ เจ้าของดวงตาสีดำเอ่ยเรียกตน

“อยากสิ แลกด้วยอะไร ฉัยยอมทั้งนั้น ขอเพียงอย่างเดียว แกอย่าเอาชีวิตฉันเลย.. น่ะเหล็กกล้า”  เจ้าของชื่อยิ้มพิมใจด้วยไชยที่เห็นอยู่ไม่ใกล้ ไม่ไกลนี้

“แลกสิ ง่ายๆ ไม่ต้องไปหาอะไรให้ยาก อีกอย่าง มูลค่าก็น้อยนิด !!”

“อะไรนายก็บอกมาเสียสิ พูดอ้อมค้อมอยู่ได้ พวกฉันจะได้ให้ๆ แล้วก็ไปจากหน้านายซะที !!” อินนาเอ่ยอย่างขอไปที

“แกต้องแลกหนี้ชีวิตครั้งนี้ด้วยตัวน้องสาวแก!!!”