ตอนที่ 5 : CHAPTER [03] - ใกล้ชิด / ทะเลาะ
CHAPTER 3
ใกล้ชิด / ทะเลาะ
SUNNY
สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้ซันนี่พูดนะคะ >0< ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปซื้อของที่จะมาทำอาหารตอนเย็นพร้อมกับแบคฮยอน ที่จริงต้องเป็นยัยแทที่มากับฉัน แต่ยัยนั่นบอกว่าปวดท้องเลยให้แบคฮยอนมาแทน อ่า~ ทำไมฉันต้องชอบแบคฮยอนด้วยนะ
“ต้องซื้ออะไรบ้างเหรอ?”
แบคฮยอนหันมาถามฉันหลังจากที่เราเดินมาถึงตลาดแถวหอพัก ฉันหยุดเดินกึกเมื่อได้ยินประโยคนั้น ก่อนจะตอบออกมา
“อ่อ ตามรายการนี้” ฉันยื่นลิสต์ที่ฉันจดเอาไว้ให้เขาดูก่อน
“อ่า เหรอ?”
ดูแบคฮยอนจะงงๆนิดหน่อยกับเครื่องปรุงส่วนต่างๆ แต่ก็พยักหน้าตอบรับพร้อมกับรอยยิ้มอันสดใสของเขา อ่อ ลืมบอก แบคฮยอนเป็นรูมเมทของลู่หานที่อยู่ห้อง 508 ข้างๆกับห้องฉัน เขาเป็นคนน่ารัก นิสัยพ่อบ้านพ่อเรือนสุดๆ แถมยังทำอาหารเก่งอีกต่างหาก เขากับฉันนิสัยคล้ายกันอยู่หลายอย่างจนน่าตกใจ
“ซันนี่เหม่ออะไร?”
ฉันร้องห๊ะออกมา เมื่อกี๊ฉันเหม่อไปเหรอ โอ๊ย! ให้ตายเถอะยัยซัน แค่นี้แกก็ยังเหม่อไปถึงเขาอีก >0< แบคฮยอนโบกมือไปมาตรงหน้าฉันก่อนจะถาม
“เป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายเหรอ?” เขาถามฉันเมื่อฉันหน้าแดง ฉันส่ายหน้าไปมาก่อนจะปฏิเสธ ว่ายังสบายดี ไม่ได้เป็นอะไร
“งั้นเรารีบไปซื้อกันเถอะ เดี๋ยวจะเสียเวลานาน” ฉันรีบบอกก่อนจะเดินไปโดยไม่ทันระวังว่ามีคนกำลังเข็นรถเข็นมาทางฉันอย่างรวดเร็ว ฉันหันไปมองอย่างตกใจ แต่แล้ว! มือของใครบางคนก็มาคว้าข้อมือของฉันไปเข้าไปในอ้อมกอดจนหน้าของฉันซุกอยู่กับอกของเขา แบคฮยอนสบถเบาๆให้กับคนนั้นก่อนจะก้มลงมาถามฉันที่ซุกหน้าอยู่
“เป็นอะไรหรือเปล่าซันนี่?”
“ไม่ๆ ไม่เป็นอะไร” ฉันรีบผละออกจากเขาอย่างรวดเร็ว เพราะเมื่อกี๊เราเอ่ออยู่ในท่าที่แบบใกล้ชิดกันเกินไป และอีกอย่างฉันกลัวเขาได้ยินเสียงหัวใจของฉันด้วย
“แน่ใจนะ? เฮ้อ~ คนที่นี่ก็ไม่ระวังซะจริงๆ เกิดลูกค้าบาดเจ็บขึ้นมาจะทำยังไง บลาๆ….” แบคฮยอนบ่นพร้อมกับมองหน้าฉัน ฉันจึงรีบพูดตัดบทเขา
“อ่า~ อย่าไปว่าเขาเลยนะแบคฮยอน”
“ฉันแค่บ่นเฉยๆหรอกน่า -3-“
ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะเดินนำแต่กลับโดนคว้าข้อมือไว้อีกครั้ง ฉันจึงหันกลับไปมองด้วยสายตางุนงง แบคฮยอนฉีกยิ้มให้ฉันอย่างอารมณ์ดีก่อนจะกระชับข้อมือฉันให้แน่นขึ้น
“เดี๋ยวฉันจับมือเธอไว้ดีกว่า เธอจะได้ปลอดภัย ^^”
“มะ..มะ..ไม่ต้องก็ได้นะ” ฉันพยายามแกะมือออกจากการจับกุมของเขา แต่แบคฮยอนกลับมุ่ยหน้ามาให้ฉัน
“ฉันอยากสนิทกับเธอนะ -3-“ ฉันเผลอหน้าแดงไปอีกครั้งก่อนที่เขาจะจูงฉันไป โดยที่ฉันได้แต่ก้มหน้าวุดๆเดินตามเขา แบคฮยอนหันมาบ่นฉันที่เอาแต่ก้มหน้า ไม่ดูทาง แถมเตือนอีกว่าระวังชนอะไรไม่รู้ด้วยนะ ทำให้ฉันต้องรีบเงยหน้าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ไม่น่าเชื่อว่ายามบ่ายแบบนี้จะมีลูกค้ามาตลาดเยอะพอสมควร ดังนั้นการเดินซื้อของวันนี้เลยติดขัดนิดหน่อย บางทีฉันก็โดนเบียด อีกอย่างฉันกับแบคฮยอนเราตัวเล็กด้วยกันทั้งคู่ ทำให้มีปัญหาโดนคนอื่นชน แต่ว่า อย่างน้อยฉันก็ได้ใกล้ชิดเขามากขึ้น แถมยังได้สนิทกับเขามากขึ้นนิดหน่อย แม้เราจะพูดด้วยประโยคที่น้อยคำ แต่แค่เขายิ้มให้ฉัน แค่นี้ก็พอแล้วแหละ…
อ๊ะ!
ฉันเซเข้าไปในอ้อมกอดของแบคฮยอนอีกครั้ง เมื่อโดนชายร่างสูงใหญ่เดินเบียดไหล่จนฉันเซ คราวนี้ใบหน้าของเราทั้งคู่ห่างกันไม่กี่เซ็น ฉันเบิกตากว้าง หัวใจเต้นถี่รัวๆ ก่อนที่เราจะรีบผละออกจากกัน แบคฮยอนเกาท้ายทอยตัวเองเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นเกาจมูกที่เริ่มแดง ส่วนฉันก็ยืนหน้าแดง
“ขอโทษนะ” ฉันเอ่ยขอโทษเขาเบาๆ
“จะขอโทษทำไมล่ะ? เธอไม่ผิดนิ” แบคฮยอนยิ้มให้ฉัน วันนี้เขายิ้มให้ฉันกี่ครั้งแล้วนะ >< ไม่น่าเชื่อว่าวันนี้ฉันจะได้ใกล้ชิดกับเขาถึงขนาดนี้ ต้องขอบคุณยัยแทยอนใช่ไหม ที่บอกแบคฮยอนให้มากับฮัน
ทางด้านแทยอน & เซฮุน
เซฮุนมองพี่สาวคนสนิทกำลังหอบเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ออกมาจากร้านมินิมาร์ทข้างล่างกหอพัก ก่อนจะเตือนเธอด้วยความหวังดีว่ามันเยอะเกินไปแล้ว เมื่อกี๊ก็หอบขึ้นไปแล้วลังหนึ่ง คราวนี้ยังหอบไปอีกลัง แต่ก็โดนตอบกลับมาว่า
“ถ้าไม่ช่วยก็อยู่เฉยๆเลย เซฮุนอา!”
นั่นแหละ เขาถึงได้มายืนเธอหอบลังเครื่องดื่มพวกนี้ ที่จริงอยากเข้าไปช่วยนะ แต่ถ้าแม่ของเขาเห็นคงจะเป็นเรื่องแน่ๆ เพราะด้วยความที่ยังเป็นเด็ก(หมายถึงเด็กสำหรับแม่) จึงไม่ควรดื่มของมึนเมา
“นูน่าครับ ผมว่ามันเยอะแล้วนะ”
“นี่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ -3-“
หลังจากที่หอบเข้ามาในห้องของเธอเรียบร้อย แทยอนก็นอนแผ่หลาที่พื้นห้องอย่างหมดแรงโดยมีเซฮุนนั่งพัดอยู่ข้างๆ แค่แอร์ 23 องศามันเองไม่อยู่หรอก มันต้องมีบริการเสริมจาก โอ เซฮุน ด้วย
ในขณะที่เซฮุนกำลังจะเดินไปเปิดทีวีเพื่อดูรายการฆ่าเวลารอซันนี่นูน่ากับ
แบคฮยอนฮยองที่ไปซื้อของ อยู่พี่สาวตัวเล็กก็เอ่ยถามออกมา
“เซฮุนอา~ คิดว่าตอนนี้ยัยซันกับแบคกำลังทำอะไรกัน”
“เอ่อ…ซื้อของอยู่ครับ” ตอบไปด้วยความมั่นใจ แต่แล้วหมอนนุ่มก็ลอยละลิ่วเข้ามาปะทะกับหัวของเซฮุนอย่างจัง จนเด็กหนุ่มต้องร้องออกมา
โอ๊ย!
“นูน่าครับ ผมเจ็บนะ!” เซฮุนร้องโวยวายขึ้นก่อนจะลูบหัวตัวเองป้อยๆ
“แกกวนประสาทฉันอ่ะ”
“ผมก็ตอบตามความเป็นจริงนิ!” แทยอนกำลังจะอ้าปากเถียงเด็กหนุ่มตรงหน้าแต่ว่าเสียงประตูที่ดังขึ้นทำให้เธอต้องเงียบก่อนจะคิด หรือว่าซันนี่จะกลับมาแล้ว? เอ? แต่ซื้อของมันไม่น่าจะเร็วขนาดนั้นนี่นา?
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
“ไปเปิดประตูดิ๊เซฮุน” เอ่ยใช้น้องชายคนสนิทก่อนจะที่ตัวเองจะใช้เท้าเขี่ยก้นของเซฮุนไปด้วย
“ผมดูรายการนี้อยู่นะ -3-“ เซฮุนหันมาทำหน้างอใส่พลางตอบกลับแทยอน
“นูน่าไปเปิดเองสิ” แทยอนแยกเขี้ยวคาดโทษไว้ สุดท้ายก็ลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปเปิดประตูพร้อมยิ้ม แต่ก็ต้องหุบลงเพราะไอ้คู่กัดตัวแสบ!
“นายลู่หาน!”
“ยัยเตี้ยเธอทำขวดนี่ตกไว้หน้าห้องฉันใช่มั๊ย!” ลู่หานไม่สนว่าแทยอนกำลังทำหน้าเคียดแค้นใส่ตนอยู่ แต่กลับยื่นเจ้าขวดปัญหาที่ทำให้เขาโดนปรับเงินในกฏข้อที่สามของหอพักนี้ เนื่องจากทำเศษขยะตกไว้ ลู่หานจึงไม่ยอมแพ้เดินถามคนนั้นคนนี้สุดท้ายก็มาหยุดที่ห้องแทยอน
“เฮ้! ของฉันนี่! ไปตกได้ไงวะ!” แทยอนเอื้อมมือไปหยิบขวดจากมือลู่หานมาก่อนจะกอดแนบเอาไว้กับอก
“เอาเงินมา!”
แทยอนทำหน้างง อยู่ดีๆหมอนี่ก็มาทวงเงินจากเธอเฉยเลย อะไรวันวะเนี่ย! แทยอนเกาหัวแกรกๆพร้อมกับถามลู่หานออกไป ว่ามาทวงเงินกับเธอทำไม
“ยัยบ้า! เธอทำให้ฉันโดนปรับเงินของกฎที่สามของหอรู้ไหม!” แทยอนทำหน้านึกก่อนจะร้องอ๋อออกมา
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ!”
“เธอเป็นคนทำตกไว้นิ! จ่ายเงินมาเดี๋ยวนี้!”
“ไม่จ่าย!”
“แทยอน บอกว่าให้จ่ายมายังไงเล่า!”
“ไม่จ่าย มีปัญหาอะไรมั๊ย!” แทยอนพูดพร้อมกับยักคิ้วเหล่ตาใส่ ก่อนจะแลบลิ้นใส่ลู่หานอย่างหมั่นไส้
“ยัยแทยอน ฉันบอกให้จ่ายมา!”
“บอกว่าไม่จ่ายยังไงล่ะ ไอ้หน้าตุ๊ด!” ลู่หานเริ่มของขึ้นเมื่อได้ยินสรรพนามที่ไม่เข้าหูอย่างแรง!
“หนอย! ยัยเตี้ยชักจะมากไปแล้วนะ!” เซฮุนที่ได้ยินเสียงคนทะเลาะกันจึงวิ่งออกมาดูก่อนจะกุมขมับตัวเองอย่างปวดหัว
ลู่หานฮยองกับแทยอนนูน่าทะเลาะกันอีกแล้ว T^T
แม่ครับ ช่วยฮุนนี่ด้วย!
TBC.
--------------------------------------------------
แบบช่วงนี้ตันมากค่ะ คิดอะไรไม่ออก T^T
วันนี้บิวต้องไปโรงเรียน เพลียมากค่ะ
จะเปิดเทอมแล้ว TOT
อ่านแล้วเม้นด้วยนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

แต่อีกใจหนึ่งฮุนน่ารัก ><
555555555555555555555555555555555
คงรำคาญน่าดู
แต่ทำไมอีกคู่มันทะเลาะกันจะเป็นจะตาย
กับอีแค่เรื่องเล็กๆเองนะเฮ้ย!
รอจ้า
เซฮุนน่าสงสารฮ่่าๆ
น้องฮุนนี่ปวดหัวแล้วนะ
มาอัพต่อเร็วน่าาา
ลู่แทเริ่มทะเลาะ
ฮุนนี่น่าสงสารรรร ><
สงสารฮุนจังเรื่องนี้ รอค่ะ
ต้องขอบคุนแทนร่ะเนี่ย
ลู่แทก็ยังคงทะเลาะกันต่อไป
ส่วนน้องฮุน คงเพลีย หุหุ
แบคอ่าจับมือซันเลยหรอ อิอิ
ว่าแต่อีกคู่เขาออกจะหวานแต่ทำไม ลู่แท ทะเลาะกันอีกแล้วละเนี้ย555+
สู้นะคะไรเตอร์ สนุกมากเลย อ่านไปยิ้มไป ขำไป